This is love...มันคือความรัก

"เกมเริ่มจร้า"สิ้นเสียงพี่มดฉันกับโทโมะก็เดินกันไปที่โต๊ะที่มีขนมอย่างทุลักทุเล ตอนนี้ก็เกือบจะครึ่งทางแล้วแต่เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเมื่อฉันก้าวผิดจังหวะท
ำให้เซไปฝั่งโทโมะแต่สงสัยโทโมะก็คงรับน้ำหนักด้วยขาข้างเดียวไม่ไหวเลยกลายเป็นว่าฉั
นล้มทับโทโมะปากฉันเลยไปประกบกับปากโทโมะพอดี เห้ย!ฉันกำลังจูบโทโมะ
"ยัยเบ๊ะลุกขึ้นฉันหนัก"ห..หา เออใช่ฉันต้องรีบลุก
"ข..ขอโทษ"
"เจ็บชะมัดเลย ถ้าหัวฉันแตกขึ้นมานะเธอได้รับผิดชอบแน่"แล้วโทโมะก็เอามือไปจับที่หัวซึ่งกระแทกพื้นอย่างแรงจะเป็นไงบ้างนะ
"เป็นอะไรรึเปล่า"ฉันลืมเรื่องจูบไปสนิทเลยเมื่อเห็นเลือดที่หลังแขนข้างขวาของโทโมะ"แขนนายเลือดออก"
"ยัยตัวซวย!"ไม่ได้การหละฉันต้องพาโทโมะไปทำแผล
"เดี๋ยวฉันพาไปทำแผล พี่มดค่ะเดี๋ยวแก้วพาพี่โทโมะไปทำแผลก่อนนะคะ"
"เป็นอะไรมากรึเปล่าโทโมะ นี่แกคิดจะอ่อยโทโมะใช่มั้ย"แล้วอยู่ๆพี่หวายก็มาดึงมือฉันออกจากแขนโทโมะแล้วก็ว่าต่อหน้าทุกคนว่าฉันอ่อยโ
ทโมะ ฉันไม่เคยคิดอย่างงั้นสักหน่อย
"ป..เปล่านะมันเป็นอุบัติเหตุ"
"เหอะ! ไปไหนก็ไปเลยเดี๋ยวฉันดูแลโทโมะเอง ยัยตัวซวย"แล้วพี่หวายก็ผลักฉันไปกระแทกกับโต๊ะ เจ็บชะมัดเลยตอนที่โทโมะจะลุกขึ้นก็หันมามองฉันนิดนึงแล้วก็เดินไปกับพี่หวาย ไหนบอกไม่ได้เป็นอะไรกันไง เหอะ!
"แก้วเป็นอะไรรึเปล่า"ฟางกับป๊อปนั่นเองที่มาถามอาการฉัน
"ไม่ได้เป็นอะไรมากหรอก"ก็มันไม่ได้เป็นอะไรเลยจริงๆนิ คนที่รับไปเต็มๆนะโทโมะต่างหาก
"ยัยซุ่มซ่าม ไปนั่งก่อนไป"แล้วป๊อปก็เอามือมายีหัวฉัน 
30นาทีผ่านไป
"สถานการณ์ปกติแล้วนะจ๊ะงั้นเรามาเล่นเกมส์กันต่อเลยแต่เราจะเปลี่ยนมาเป็นเล่นเ
กมปะแป้งแทนนะ"
"กติกาก็คือให้เราส่งแป้งต่อไปเรื่อยๆหยุดที่ใครคนนั้นก็จะต้องหยิบฉลากว่าจะต้อ
งทำอะไรเช่นปะแป้งคนที่นั่งข้างๆอะไรทำนองนี้นะจ๊ะ ส่วนคนที่โดนปะแป้งจะต้องออกจากการเล่นเกมจนเหลือคนสุดท้ายใครที่ได้เป็นคนสุดท้ายคน
นั้นจะได้ขอพรจากพี่รหัสของตัวเอง3ข้อจ๊ะ"
"แล้วถ้าเป็นพี่รหัสที่เหลือเป็นคนสุดท้ายหละค่ะ"
"ก็จะได้ขอพรจากน้องรหัสจ๊ะ น้องรหัส1คนต่อพร2ข้อนะ"แฟร์มากเลย~
"เริ่มเกมส์จ๊ะ"

30นาทีผ่านไป
"ตอนนี้เหลือพี่โทโมะกับน้องเอพริลนะจ๊ะ ใครจะเป็นคนสุดท้ายกันเนี้ย"ตอนๅนี้แป้งอยู่ที่เอพริลซึ่งนางกำลังจับฉลากอยู่
"ทาตัวเองค่ะ"เห้ย!แสดงว่าโทโมะชนะ งั้นก็จะได้ขอพรจากฉัน2ข้อนะสิ แต่ตัวซวยอย่างฉันจะไปให้เขาสมหวังได้ยังไง
"โทโมะชนะนะจ๊ะ ในเวลา1เทอมนายมีสิทธิ์ขอพรจากน้องพิมพ์แล้วก็น้องแก้วคนละ2ข้อนะ"
"อื้ม จะขออะไรดีนะ"ถึงจะพูดอย่างงั้นแต่สายตานายมันบอกว่าคิดไว้ตั้งนานแล้วย่ะ

15นาทีผ่านไป
"กลับคอนโดกันเถอะแก้ว"
"อ่า ไปสิ"เหนื่อยชะมัดแต่พรุ่งนี้ฉันก็จะได้เรียนที่นี่แล้ว เย่~
"แต่เดี๋ยวไปตามป๊อปก่อนนะ"
"อื้ม"ตอนนี้ฉันยืนอยู่ที่หน้าโรงเรียแต่สายตาดันไปสะดุดกับผู้ชายคนนึงกำลังเดินมากั
บผู้หญิงที่ชื่อหวายแน่อยู่แล้วว่าผู้ชายคนนั้นคือโทโมะ "จะเดินมาทำไมทางนี้เนี้ย"ฉันพูดกับตัวเองเบาๆ
"อ้าวยัยตัวซวยมายืนคอยใครตรงนี้"
"คอยป๊อปกับฟาง"
"หวายว่าเราไปกันเถอะโทโมะอยู่นี้นานๆเดี๋ยวก็ซวยพอดี"แล้วใครใช้ให้มาคุยกับฉันเล่า
"ไว้เจอกันที่โรงเรียนนะ เวลาเจอฉันก็อย่าลืมทักหละ อ้อ!พร2ข้อไว้ฉันคิดออกแล้วจะมาบอกนะ"จะพูดอะไรก็ดูแฟนนายมั่ง
"อื้ม"

ตอนที่3มาแล้วววจร้าาลงทุกวันวันละ2-3ตอน5555

มันว่างเกิ๊นนนงานค้างก็เคลียร์เสร็จและ(ใครถาม?)

ไม่มีอะไรมากอ่านแล้วเม้น โหวตๆๆๆๆเยอะๆน้าาาาาา

ติดตามเค้าได้ที่....

Twitter:ptearn_tomo

instagram:ptearn