This is love...มันคือความรัก

9.7

เขียนโดย Aeynroey

วันที่ 21 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.41 น.

  21 บท
  143 วิจารณ์
  37.70K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) กิจกรรมกับข้อตกลง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"เกมเริ่มจร้า"สิ้นเสียงพี่มดฉันกับโทโมะก็เดินกันไปที่โต๊ะที่มีขนมอย่างทุลักทุเล ตอนนี้ก็เกือบจะครึ่งทางแล้วแต่เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเมื่อฉันก้าวผิดจังหวะทำให้เซไปฝั่งโทโมะแต่สงสัยโทโมะก็คงรับน้ำหนักด้วยขาข้างเดียวไม่ไหวเลยกลายเป็นว่าฉันล้มทับโทโมะปากฉันเลยไปประกบกับปากโทโมะพอดี เห้ย!ฉันกำลังจูบโทโมะ"ยัยเบ๊ะลุกขึ้นฉันหนัก"ห..หา เออใช่ฉันต้องรีบลุก"ข..ขอโทษ""เจ็บชะมัดเลย ถ้าหัวฉันแตกขึ้นมานะเธอได้รับผิดชอบแน่"แล้วโทโมะก็เอามือไปจับที่หัวซึ่งกระแทกพื้นอย่างแรงจะเป็นไงบ้างนะ"เป็นอะไรรึเปล่า"ฉันลืมเรื่องจูบไปสนิทเลยเมื่อเห็นเลือดที่หลังแขนข้างขวาของโทโมะ"แขนนายเลือดออก""ยัยตัวซวย!"ไม่ได้การหละฉันต้องพาโทโมะไปทำแผล"เดี๋ยวฉันพาไปทำแผล พี่มดค่ะเดี๋ยวแก้วพาพี่โทโมะไปทำแผลก่อนนะคะ""เป็นอะไรมากรึเปล่าโทโมะ นี่แกคิดจะอ่อยโทโมะใช่มั้ย"แล้วอยู่ๆพี่หวายก็มาดึงมือฉันออกจากแขนโทโมะแล้วก็ว่าต่อหน้าทุกคนว่าฉันอ่อยโทโมะ ฉันไม่เคยคิดอย่างงั้นสักหน่อย"ป..เปล่านะมันเป็นอุบัติเหตุ""เหอะ! ไปไหนก็ไปเลยเดี๋ยวฉันดูแลโทโมะเอง ยัยตัวซวย"แล้วพี่หวายก็ผลักฉันไปกระแทกกับโต๊ะ เจ็บชะมัดเลยตอนที่โทโมะจะลุกขึ้นก็หันมามองฉันนิดนึงแล้วก็เดินไปกับพี่หวาย ไหนบอกไม่ได้เป็นอะไรกันไง เหอะ!"แก้วเป็นอะไรรึเปล่า"ฟางกับป๊อปนั่นเองที่มาถามอาการฉัน"ไม่ได้เป็นอะไรมากหรอก"ก็มันไม่ได้เป็นอะไรเลยจริงๆนิ คนที่รับไปเต็มๆนะโทโมะต่างหาก"ยัยซุ่มซ่าม ไปนั่งก่อนไป"แล้วป๊อปก็เอามือมายีหัวฉัน 30นาทีผ่านไป"สถานการณ์ปกติแล้วนะจ๊ะงั้นเรามาเล่นเกมส์กันต่อเลยแต่เราจะเปลี่ยนมาเป็นเล่นเกมปะแป้งแทนนะ""กติกาก็คือให้เราส่งแป้งต่อไปเรื่อยๆหยุดที่ใครคนนั้นก็จะต้องหยิบฉลากว่าจะต้องทำอะไรเช่นปะแป้งคนที่นั่งข้างๆอะไรทำนองนี้นะจ๊ะ ส่วนคนที่โดนปะแป้งจะต้องออกจากการเล่นเกมจนเหลือคนสุดท้ายใครที่ได้เป็นคนสุดท้ายคนนั้นจะได้ขอพรจากพี่รหัสของตัวเอง3ข้อจ๊ะ""แล้วถ้าเป็นพี่รหัสที่เหลือเป็นคนสุดท้ายหละค่ะ""ก็จะได้ขอพรจากน้องรหัสจ๊ะ น้องรหัส1คนต่อพร2ข้อนะ"แฟร์มากเลย~"เริ่มเกมส์จ๊ะ"30นาทีผ่านไป"ตอนนี้เหลือพี่โทโมะกับน้องเอพริลนะจ๊ะ ใครจะเป็นคนสุดท้ายกันเนี้ย"ตอนๅนี้แป้งอยู่ที่เอพริลซึ่งนางกำลังจับฉลากอยู่"ทาตัวเองค่ะ"เห้ย!แสดงว่าโทโมะชนะ งั้นก็จะได้ขอพรจากฉัน2ข้อนะสิ แต่ตัวซวยอย่างฉันจะไปให้เขาสมหวังได้ยังไง"โทโมะชนะนะจ๊ะ ในเวลา1เทอมนายมีสิทธิ์ขอพรจากน้องพิมพ์แล้วก็น้องแก้วคนละ2ข้อนะ""อื้ม จะขออะไรดีนะ"ถึงจะพูดอย่างงั้นแต่สายตานายมันบอกว่าคิดไว้ตั้งนานแล้วย่ะ15นาทีผ่านไป"กลับคอนโดกันเถอะแก้ว""อ่า ไปสิ"เหนื่อยชะมัดแต่พรุ่งนี้ฉันก็จะได้เรียนที่นี่แล้ว เย่~"แต่เดี๋ยวไปตามป๊อปก่อนนะ""อื้ม"ตอนนี้ฉันยืนอยู่ที่หน้าโรงเรียแต่สายตาดันไปสะดุดกับผู้ชายคนนึงกำลังเดินมากับผู้หญิงที่ชื่อหวายแน่อยู่แล้วว่าผู้ชายคนนั้นคือโทโมะ "จะเดินมาทำไมทางนี้เนี้ย"ฉันพูดกับตัวเองเบาๆ"อ้าวยัยตัวซวยมายืนคอยใครตรงนี้""คอยป๊อปกับฟาง""หวายว่าเราไปกันเถอะโทโมะอยู่นี้นานๆเดี๋ยวก็ซวยพอดี"แล้วใครใช้ให้มาคุยกับฉันเล่า"ไว้เจอกันที่โรงเรียนนะ เวลาเจอฉันก็อย่าลืมทักหละ อ้อ!พร2ข้อไว้ฉันคิดออกแล้วจะมาบอกนะ"จะพูดอะไรก็ดูแฟนนายมั่ง"อื้ม"
 
 
 
 
 
ตอนที่3มาแล้วววจร้าาลงทุกวันวันละ2-3ตอน5555
มันว่างเกิ๊นนนงานค้างก็เคลียร์เสร็จและ(ใครถาม?)
ไม่มีอะไรมากอ่านแล้วเม้น โหวตๆๆๆๆเยอะๆน้าาาาาา
ติดตามเค้าได้ที่....
Twitter:ptearn_tomo
instagram:ptearn
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา