This is love...มันคือความรัก
9.7
Aeynroey
แชร์นิยายฟิคชั่น
16) เจ็บปวดอีกครั้ง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความนานาชาติICS
"แก้ว!!!"หือ???อยู่ๆก็มีคนเรียกฉันเสียงดังทำให้ฉันที่กำลังจะเดินเข้าโรงเรียนกับโทโมะต้องหยุดชะง
ักแล้วก็หันไปตามต้นเสียงแต่มันทำให้ฉันแปลกใจมากๆเพราะคนคนนั้นคือพี่โฟร์แถมยังยื่น
ดอกกุหลาบที่อยู่ในมือมาให้ฉันอีก อะไรนี้ยฉันงงไปหมดแล้วนะแต่ไอ้ผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างฉันเนี้ยกลับทำสีหน้าเรียบเฉยเห
มือนไม่รู้สึกอะไรเลย
"มีผู้ชายฝากมาให้เค้าบอกเป็นบัดเดอร์แก้ว^^"
"ให้แก้ว???"ฉันออกจะงงเล็กน้อยแต่ก็รับไว้
"อ่อ!เค้ายังฝากบอกอีกนะว่ารักแก้วมากๆ"คำว่า'เค้ายังฝากบอกอีกนะว่ารักแก้วมากๆ'ไม่ได้ทำให้คนที่ยืนอยู่ข้างฉันแสดงอาการอะไรใดๆทั้งสิ้นเลย หึงสักนิดฉันก็ไม่ว่าหรอกชิ!
"ขอบคุณค่ะ"ฉันบอกพี่โฟร์เสร็จก็เดินไปที่ตึกเกรด10โดยไม่รอโทโมะเลย ฮึ่ย!ถ้ามีผู้หญิงมาบอกรักนายป่านนี้ฉันคงวีนแตกนานเล่า
"นี่!แก้วเธอจะเดินเร็วไปไหนห๊ะ!"
"ฉันรีบ"ฉันตอบโดยโดยทำเป็นไม่สนใจโทโมะทั้งที่ในใจก็อยากให้เค้าถามว่าเป็นอะไรบ้างเหม
ือนกัน
"เดี๋ยวฉันไปส่ง"
"ไม่ต้อง!กลับตึกนายไปเลยไป"
"เธอโกรธอะไรฉันอีกเนี้ย"
"ไม่ได้โกรธ!"ความจริงในใจก็อยากบอกว่าโกรธที่เค้าไม่หึงฉันแต่กลัวว่าโทโมะจะหาว่าฉันงี่เง่
าเลยต้องทำเหมือนให้มันปกติที่สุด
"นี่แก้วเธออย่าดื้อได้มั้ย!ถ้าไม่โกรธก็ต้องให้ฉันไปส่ง"
"เออ!จะไปส่งก็เชิญ"พูดจบฉันก็เดินผ่านหน้าโทโมะไปแต่ระหว่างทางก็เจอเกลกับพิมพ์ที่กำลังจะเดินเข้
าตึกซะก่อน
"อ้าว!พี่โทโมะมาทำไมตึกเกรด10ค่ะเนี้ย"สงสัยเห็นเกลเลยอยากจะเดินมาส่งฉันล่ะมั้ง ชิ!
"พี่มาส่งแก้วนะ^^"ทีงี้ล่ะยิ้มหวานเชียวนะ
"งั้นตอนเย็นไปรับเกลที่ตึกได้มั้ยค่ะเกลอยากจะไปเดินเล่นกับพี่โทโมะ"พอยัยเกลปากนกแก้วพูดจบฉันก็พยายามสะกดกลั้นอารามณ์โกรธด้วยการยืนนิ่งไม่พูดอะ
ไร
ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าเค้าจะบอกเกลยังไง
"อ...เอ่อก็ได้ครับ"เหอะ!ขอบคุณที่ทำให้ฉันได้รู้ว่าเกลสำคัญกับนายมากแค่ไหน ตอนนี้ฉันเดินเข้าตึกมาคนเดียวเพราะไม่อยากเป็นก้างขวางคอใครแต่ก็เจอเควินซะก่อน
"แก้ว!!!!"
"ว่าไง"
"วันนี้ตอนเย็นไปห้างกันป่ะ"
"ไม่เอาอ่ะขี้เกียจ"วันนี้สิ่งที่ฉันอยากทำมากที่สุดก็คือกลับห้องแล้วก็นอนมันมีแค่นั้นจริงๆ
"ฉันเลี้ยงไอติมก็ได้"ไอติม!!!!!!!!!!!!!!ไอติมฉันอยากกินไอติมขึ้นมาทันที
"ก็ได้งั้นตอนเย็นเจอกันหน้าตึกนะ"
"อ...เอ่อแล้วเจอกัน"
เอารูปพระเอกของเรามาคั่นกลางให้หายคิดถึงระหว่างอ่านนิยายและหายเครียดเพราะบรรทัดหลังจากรูปนี้อาจจะเศร้า
มากกกกกนะเอามาให้เป็นกำลังใจเฉยๆ ปล.มือกับโทรศัพท์เครื่องนั้นของเค้าเองเพื่อนถ่ายติดแต้งพลอยมากกกกก
ตอนเย็น
"เควินทางนี้"พอฉันลงมาจากตึกก็เจอเควินที่ยืนคอยอยู่แล้วแต่เหมือนเขาก็กำลังหาฉันอยู่
"ห้องเธอทำไมวุ่นวายอย่างงี้เนี้ย"
"ไม่รู้ดิฮ่าๆ"ก็มันเป็นอย่างงี้อ่ะฉันก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน
"งั้นรีบไปเหอะ!"เควินดูจะไม่ชอบมากๆที่มีคนดูเค้าอย่างกับจะกินเข้าไปทั้งตัวเพราะตึกฉันกับตึก
เกรด9อยู่ใกล้กันมากพอออกจากตึกทุกคนก็จะต้องเดินไป
ทางเดียวกันเควินเลยไม่ชอบที่มีคนมองเค้าเยอะๆ
"ฮ่าๆไปๆ"แต่ในจังหวะที่ฉันจะเดินออกจากตึกสายตาก็ไปสะดุดเข้ากับโทโมะซะก่อน เหอะ!คงมารับเกลสินะ แต่ฉันก็ทำเหมือนไม่เห็นแล้วก็รีบเดินให้พ้นๆจากตรงนั้นให้เร็วที่สุด
"เมื่อกี้...."
"หยุด!!!รีบไปกันเหอะ"ฉันรู้ว่าเควินจะพูดว่าอะไรเลยรีบดึงเค้าออกมา
สยามพารากอล
"ไปกินไอติมกันเถอะ^^"พอมาถึงสยามฉันก็ดึงเควินไปที่ซเวนเซ่นทันที ก็แหมของฟรีนี่เนอะ คิกๆ
"ไม่ต้องมายิ้มเลย"แล้วเควินก็ยีหัวฉันแรงๆไปนึงที ฮึ่ย...ผมฉันยุ่งหมดแล้วเนี้ย แต่ยังไม่ทันที่จะก้าวเข้าไปในร้านก็เจอผู้หญิงคนหนึ่งที่ฉันคุ้นหน้าคุ้นตาเป็นอย่า
งดีซะก่อน หึ!ผู้ชายคนนั้นคงเป็นโทโมะสินะพอคิดได้ดังนั้นฉันก็รีบดึงเควินอแกมาทันที
"ฉันไม่อยากกินแล้วอ่าาา"ฉันแสร้งทำเสียงให้เป็นปกติที่สุดเพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกบางอย่างที่กำลังก่
อตัวขึ้นในหัวใจ
"หือ???ไมเปลี่ยนใจเร็วงี้อ่ะ"
"ค...คือฉันอยากกลับบ้านแล้วนึกขึ้นได้ว่าต้องรีบทำวิชชาร์ตนะ"ฉันโกหกคำโตออกไปทั้งทีทจริงแล้ววิชชาร์ตที่ฉันหมายถึงนั้นฉันทำเสร็จตั้งแต่อา
ทิตย์ก่อนแล้ว
"เอางั้นก็ได้แต่ฉันขอซื้อตุ๊กตาแป๊ปนึงนะ"
"อื้ม^^"แล้วฉันกับเควินก็เดินตรงมาที่ชั้น3เพื่อหาซื้อตุ๊กตาแต่ฉันก็ขอตัวไปเข้าห้องน
้ำเพราะขี้เกียจช่วยเลือก ตุ๊กตาเป็นสิ่งหนึ่งที่ฉันไม่ชอบขนมัน!แต่ในระหว่างที่ฉันกำลังจะเดินไปทางห้องน้ำก็ดันไปเจอโทโมะกับเกลซะก่อน อะไรมันจะซวยซ้ำซวยซ้อนขนาดนี้เนี้ย!!
"แก้ว!"เหมือนยัยนั่นจะเห็นฉันแล้วดด้วย
"อ...เอ่อหวัดดี"ฉันไม่รู้ว่าควรทำตัวยังไงในสถานการณ์แบบนี้ แบบที่ฉันเกลียดที่สุด!!
"มาคนเดียวเหลอะ??"
"เปล่าหรอกมากับเควินนะ"ตอนที่ฉันพูดชื่อเควินออกมาก็เหมือนจะได้ยินโทโมะพูดว่า เหอะ! แต่คงไม่ใช่หรอกมั้งหูฉันคงฝาดไปเองอย่างโทโมะไม่มีวันมาหึงเรื่องงี่เง่าแบบนี้แน่
"แล้วไหนเควินล่ะ
"ไปซื้อของนะแต่เดี๋ยวคงมา"
"อ่อจ๊ะงั้นฉันกับพี่โทโมะขอตัวก่อนนะเราจะไปดูหนังกันต่อนะ!"เหอะ!ฉันคบกับเขามาเกือบเดือนแต่ยังไม่เคยดูหนังกับเค้าเลยด้วยซ้ำ บางทีฉันอาจจะไม่ใช่คนสำคัญขนาดเกลก็ได้ คิดแล้วมันก็น่าน้อยใจ!
"อ...อื้ม"ตอนนี้โทโมะกับเกลเดินผ่านหน้าฉันไปแล้วแต่ฉันก็ไม่วายหันไปมองแผ่นหลังของโทโม
ะทำไมผู้หญิงคนนั้นไม่เป็นฉันนะ ยิ่งภาพที่เกลกำลังจับมือกับโทโมะอยู่มันเหมือนเค้าเป็นคนรักกัน
และเหมาะสมกันมากกว่าฉันซะอีก
ตอนเย็น
"เควินทางนี้"พอฉันลงมาจากตึกก็เจอเควินที่ยืนคอยอยู่แล้วแต่เหมือนเขาก็กำลังหาฉันอยู่
"ห้องเธอทำไมวุ่นวายอย่างงี้เนี้ย"
"ไม่รู้ดิฮ่าๆ"ก็มันเป็นอย่างงี้อ่ะฉันก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน
"งั้นรีบไปเหอะ!"เควินดูจะไม่ชอบมากๆที่มีคนดูเค้าอย่างกับจะกินเข้าไปทั้งตัวเพราะตึกฉันกับตึก
เกรด9อยู่ใกล้กันมากพอออกจากตึกทุกคนก็จะต้องเดินไป
ทางเดียวกันเควินเลยไม่ชอบที่มีคนมองเค้าเยอะๆ
"ฮ่าๆไปๆ"แต่ในจังหวะที่ฉันจะเดินออกจากตึกสายตาก็ไปสะดุดเข้ากับโทโมะซะก่อน เหอะ!คงมารับเกลสินะ แต่ฉันก็ทำเหมือนไม่เห็นแล้วก็รีบเดินให้พ้นๆจากตรงนั้นให้เร็วที่สุด
"เมื่อกี้...."
"หยุด!!!รีบไปกันเหอะ"ฉันรู้ว่าเควินจะพูดว่าอะไรเลยรีบดึงเค้าออกมา
สยามพารากอล
"ไปกินไอติมกันเถอะ^^"พอมาถึงสยามฉันก็ดึงเควินไปที่ซเวนเซ่นทันที ก็แหมของฟรีนี่เนอะ คิกๆ
"ไม่ต้องมายิ้มเลย"แล้วเควินก็ยีหัวฉันแรงๆไปนึงที ฮึ่ย...ผมฉันยุ่งหมดแล้วเนี้ย แต่ยังไม่ทันที่จะก้าวเข้าไปในร้านก็เจอผู้หญิงคนหนึ่งที่ฉันคุ้นหน้าคุ้นตาเป็นอย่า
งดีซะก่อน หึ!ผู้ชายคนนั้นคงเป็นโทโมะสินะพอคิดได้ดังนั้นฉันก็รีบดึงเควินอแกมาทันที
"ฉันไม่อยากกินแล้วอ่าาา"ฉันแสร้งทำเสียงให้เป็นปกติที่สุดเพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกบางอย่างที่กำลังก่
อตัวขึ้นในหัวใจ
"หือ???ไมเปลี่ยนใจเร็วงี้อ่ะ"
"ค...คือฉันอยากกลับบ้านแล้วนึกขึ้นได้ว่าต้องรีบทำวิชชาร์ตนะ"ฉันโกหกคำโตออกไปทั้งทีทจริงแล้ววิชชาร์ตที่ฉันหมายถึงนั้นฉันทำเสร็จตั้งแต่อา
ทิตย์ก่อนแล้ว
"เอางั้นก็ได้แต่ฉันขอซื้อตุ๊กตาแป๊ปนึงนะ"
"อื้ม^^"แล้วฉันกับเควินก็เดินตรงมาที่ชั้น3เพื่อหาซื้อตุ๊กตาแต่ฉันก็ขอตัวไปเข้าห้องน
้ำเพราะขี้เกียจช่วยเลือก ตุ๊กตาเป็นสิ่งหนึ่งที่ฉันไม่ชอบขนมัน!แต่ในระหว่างที่ฉันกำลังจะเดินไปทางห้องน้ำก็ดันไปเจอโทโมะกับเกลซะก่อน อะไรมันจะซวยซ้ำซวยซ้อนขนาดนี้เนี้ย!!
"แก้ว!"เหมือนยัยนั่นจะเห็นฉันแล้วดด้วย
"อ...เอ่อหวัดดี"ฉันไม่รู้ว่าควรทำตัวยังไงในสถานการณ์แบบนี้ แบบที่ฉันเกลียดที่สุด!!
"มาคนเดียวเหลอะ??"
"เปล่าหรอกมากับเควินนะ"ตอนที่ฉันพูดชื่อเควินออกมาก็เหมือนจะได้ยินโทโมะพูดว่า เหอะ! แต่คงไม่ใช่หรอกมั้งหูฉันคงฝาดไปเองอย่างโทโมะไม่มีวันมาหึงเรื่องงี่เง่าแบบนี้แน่
"แล้วไหนเควินล่ะ
"ไปซื้อของนะแต่เดี๋ยวคงมา"
"อ่อจ๊ะงั้นฉันกับพี่โทโมะขอตัวก่อนนะเราจะไปดูหนังกันต่อนะ!"เหอะ!ฉันคบกับเขามาเกือบเดือนแต่ยังไม่เคยดูหนังกับเค้าเลยด้วยซ้ำ บางทีฉันอาจจะไม่ใช่คนสำคัญขนาดเกลก็ได้ คิดแล้วมันก็น่าน้อยใจ!
"อ...อื้ม"ตอนนี้โทโมะกับเกลเดินผ่านหน้าฉันไปแล้วแต่ฉันก็ไม่วายหันไปมองแผ่นหลังของโทโม
ะทำไมผู้หญิงคนนั้นไม่เป็นฉันนะ ยิ่งภาพที่เกลกำลังจับมือกับโทโมะอยู่มันเหมือนเค้าเป็นคนรักกัน
และเหมาะสมกันมากกว่าฉันซะอีก
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
