This is love...มันคือความรัก

คอนโดแก้วฟางตอนนี้ฉันตัดสินใจบอกฟางไปแล้วว่ากำลังคบกับโทโมะอยู่แต่พอฟางรู้เท่านั้นแหละถึงกับอึ้งไป3วิเพราะไม่คิดว่าฉันจะชอบโทโมะละมั้ง แต่พอฟางรู้เรื่องทั้งหมดก็ออกแนวจะเขินแทนฉันซะด้วยถึงฟางจะเป็นแฟนป๊อปแต่ก็คงไม่วายมาแซวฉันเรื่องโทโมะหรอก คิดแล้วเขินแหะ-////-"แสดงว่าต่อไปนี้แก้วจะมีคนไปรับไปส่งแล้วอ่ะดิ คิกๆ""ไม่ต้องมาหัวเราะเลย"ฉันตัดสินใจถูกแล้วใช่มั้ยที่บอกฟางเนี้ย""ก็ฟางเขินแทนนิแต่ก็ดีเหมือนกันแก้วจะได้ไม่ต้องกลับคอนโดคนเดียว"ที่พูดอย่างงี้แปลว่าต่อไปนี้ป๊อปจะมารับมาส่งอ่ะดิ "คนเดียวก็ดีอยู่หรอกจะได้ไปเดินเล่นไม่ต้องฟังฟางบ่นว่าขี้เกียจ"ก็เวลาฉันไปเที่ยวกับฟางน่ะถ้าไม่บ่นเรื่องขี้เกียจก็บ่นเรื่องการบ้านที่ยังไม่เสร็จ"แก้วอ่าาาาไม่คุยด้วยเล่า"แล้วฟางก็เดินเข้าห้องไปเหลือแค่ฉันกับเสียงดังขึ้นในจังหวะที่ฟางปิดประตูพอดียังเป็นดอกไม้ของเธออยู่รึเปล่าบอกกันสักหน่อยรักแล้วทำไมปล่อยเอาไว้ให้น้อยใจ~เบอร์โทโมะนิว่าแต่โทรมาทำไม???"ฮโหลมีอะไรเหรอ"(ถ้าไม่มีอะไรก็โทรมาไม่ได้เลยใช่มั้ย)เง้อ...ฉันไม่ได้หมายความอย่างงั้นสักหน่อย"ไม่ใช่อย่างงั้นคือ...."(ฮ่าๆฉันล้อเล่น)อีตาบ้า"แล้วโทรมามีอะไร"(พูดดีๆกว่านี้ไม่เป็นรึไงแฟนโทรมานะ)คำว่าแฟนทำให้หัวใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะแถมยังถี่มากด้วยโอ๊ย!สนุกมากมั้ยที่ได้แกล้งฉันเนี้ย"ก็ได้ ชิ!โทรมามีอะไรเหลอะค่ะ"ฉันตัดสินใจพูดคำว่า 'ค่ะ'ออกไปทั้งที่ปกติแล้วไม่'เออ'ก็'อือ'(ฮ่าๆเปล่าหรอกแค่คิดถึงนะ)-//////-ก็บอกว่าอย่าแกล้งไงเล่า"พรุ่งนี้ก็เจอแล้วนายนี่ทำเป็นเด็กไปได้"(เดี๋ยวเหอะ!เธอนี่ไม่หวานเอาซะเลยนะ)"อยากได้หวานก็ไปหาแบบเกลแบบพิมโน่นไป"ฉันล้อโทโมะเล่นถึงแม้จะโกรธอยู่ที่โทโมะบอกว่าฉันไม่มีความหวานมันเหมือนฉันทำตัวไม่เหมือนผู้หญิง(โอ๋ๆๆฉันล้อเล่นพูดงี้หึงเอ๋อออ)แนะ!ยังมาลากเสียงอีก "รู้ไว้ด้วยว่าหึง!"(เธอนี่จริงๆเลย)"ใกล้เที่ยงคืนแล้วฉันไปนอนแล้วนะแล้วพรุ่งนี้เจอกัน"(อื้ม^^ฝันดีนะ)"อ...เอ่อฝันดี"แล้วฉันก็กดวางสายจากโทโมะก่อนที่จะนอนยิ้มกับเพดานทั้งคืน ทำไมวันนี้มันมีความสุขอย่างงี้นะ^^ตอนเช้านานาชาติICS"แกรู้เรื่องเมื่อวานยังที่ยัยแก้วจูบกับพี่โทโมะหน้าตึก11นะ""ไม่มีพลาดย่ะจะว่าไปก็อิจฉายัยนั่นนะไม่รู้สวยอะไรนักหนาพี่โทโมะถึงได้จูบต่อหน้าคนมากมายขนาดนั้นนะ"ในขณะที่กำลังเดินเข้าโรงเรียนกับโทโมะฉันก็ได้ยินเสียงรุ่นน้องเกรด9พูดถึงฉันกับโทโมะอย่างสนุกปากเพราะไม่ทันเห็นว่าฉันเดินผ่าน มันน่านัก!"ช่างเหอะแก้วอย่าไปสนใจเลย"สงสัยโทโมะคงจะสังเกตุเห็นว่าตอนนี้หน้าของฉันเริ่มไม่ดีเลยพูดขึ้น"อ...อื้มก็ไม่ได้สนใจอยู่แล้ว"มั้ง"แกนั่นมันแก้วนิทำไมเดินเข้าโรงเรียนกับพี่โทโมะของพวกเราได้ละ""คงจะแกล้งล้มหน้าโรงเรียนแล้วขอให้พี่โทโมะพามาส่งที่ตึกมั้งสำออย"นี่ถามหน่อยเหอะฉันเดินขาไม่ปกติรึไงถึงคิดว่าฉันแกล้งล้มหน้าโรงเรียนนะ"พวกแกดูนั่นดิเมื่อวานเพิ่งจูบสงสัยวันนี้เป็นแฟนกันแล้วมั้งเดินจูงกันเข้ามาในโรงเรียนขนาดนั้น""อย่างพี่โทโมะนะต้องคู่กับเกลเท่านั้นย่ะคนอื่นเป็นได้แค่ของเล่น"คำว่าของเล่นืำให้ฉันทนไม่ไหวจนต้องแกะมือโทโมะออก"ฉันขอตัวนะ""แก้ว!เดี๋ยวก่อน"โทโมะวิ่งมาดักหน้าฉันก่อนจะพาจูงมือไปยังโต๊ะที่กลุ่มเด็กเกรด9เมื่อกี้นินทาฉัน"ทุกคนโปรดข้าใจไว้ด้วยว่าแก้วไม่ใช่ของเล่นของฉันและตอนนี้ยัยนี่ก็เป็นแฟนฉันถ้าพวกเธอยังเห็นว่าฉันเป็นรุ่นพี่ก็ช่วยเลิกพูดจาไม่เคารพกันแบบนั้นด้วย!!"ฉันอึ้งไป3วิก่อนที่จะรู้ตัวตอนที่โทโมะลากไปที่หน้าตึกเกรด10"เอ่อ...น...นายไม่กลัวว่าจะฮอตน้อยลงเหลอะบอกไปอย่างงั้นนะ""ยัยงี่เง่าเอ๊ย!ถ้าฉันกลัวแล้วจะบอกไม่เล่า"เออนั่นดิแล้วฉันจะถามทำไมเนี้ย"แหะๆ^^;แต่เมื่อกี้นายเท่มากเลยนะ"ฉันยกนิ้วโป้งทั้งสองนิ้วให้เค้าพร้อมกับรอยยิ้มจริงใจ ฉันชอบที่เค้ากล้าบอกทุกคนว่าเป็นแฟนกับฉันฉันรักเค้า!"ไม่ต้องมาชมเลย^^"โทโมะหันมาพูดกับฉันพร้อมกับเอามือมายีหัว"ผมยุ่งหมดแล้วตาบ้านี่"ฉันว่าพลางเอามือมาลูบผมตัวเองป๋อยๆ"เมื่อกี้ว่าไงนะ!""ก็ว่านายว่าตาบ้าไงยีมาได้ชิ!""เออ!งอนเล่า"โทโมะพูดก่อนจะเดินทำหน้างอนๆไปที่ตึกเกรด11 ฮึ่ย...แรดจิงๆตอนเย็นสนามบาศก์"กรี๊ดดดดดดดดดดดดด""พี่โทโมะหล่อที่สุดเลย""สู้ๆค่ะพี่โทโมะ"ทำไมมันวุ่นวายขนาดนี้เนี้ยเพิ่งรู้ว่าสนามบาศก์โรงเรียนตอนเย็นๆมันสามารถทำให้คนหูหนวกเพราะเสียงกรี๊ดของนางๆทั้งหลายได้"แกพี่โทโมะเล่นเสร็จแล้วเอาน้ำไปให้กันเถอะ"เอ๊ะ!นั่นมันพิมนิแต่ทำไมไม่มีเกล"โบว์แกว่าวันนี้พี่โทโมะจะดื่มน้ำจากใคร""ก็พิมพ์หรือไม่ก็เกลตลอดอ่ะแก"ฉันได้ยินเสียงโบว์กับแบมซึ่งก็คือเพื่อนร่วมเกรดองฉันพูดขึ้น น่าสนุกแฮะอยากรู้จังว่าโทโมะจะดื่มน้ำของใครตีเนียนไปรวมกลุ่มกับผู้หญิงพวกนั้นดีกว่า"นี่ค่ะพี่โทโมะ"เอ่ม...ทำไมมันเยอะอย่างงี้เนี้ยเรียกได้ว่าขวดน้ำนับ เอ่อ...7...11...20เกือบ20ขวดได้ยื่นไปตรงหน้าโทโมะพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย เห็นแล้วก็อดขำไม่ได้จริงๆแต่อยู่ๆฉันก็เห็นผู้หญิงคนนึงโดนเบียดจนล้มไปกับพื้นถ้าจำไม่ผิดผู้หญิงคนนั้นคือโบว์!"ขอทางหน่อยครับ"แล้วโทโมะก็ค่อยๆพยุงเด็กผู้หญิงคนนั้นขึ้นมานั่งบนม้านั่งแล้วก็ปัดฝุ่นที่ตัวให้"พ...พี่โทโมะค่ะนี่น้ำค่ะ""ขอบคุณครับ^^"แล้วโทโมะก็รับน้ำมาดื่มก่อนที่จะหันหน้ามาเห็นฉันแล้วก็"แค่กๆๆ""เป็นอะไรค่ะพี่โทโมะ!"โบว์ทำหน้าเลิ่กลั่กทันทีที่โทโมะไอออกมา มันน่านัก!"ป...เปล่าครับ"แล้วฉันก็ฝ่าฝูงชนออกมา เห็นตอนที่หมอนั่นไอแล้วตลกชะมัดสงสัยกลัวฉันจะเข้าใจผิดสิท่าตอนนี้ฉันเดินออกมานั่งที่ม้านั่งหน้าสนามบาศก์เพราะไม่อยากไปเบียดกับใครก็ในเมื่อรู้แล้วนิว่าโทโมะรับน้ำจากโบว์แล้วจะอยู่ให้เบียดกับคนอื่นไปทำไม5นาทีผ่านไป"แก้วรอนานยัง""ก็เกือบ2ชั่วโมงไม่นานเล๊ย"ฉันแกล้งพูดประชดโทโมะไปงั้นทั้งที่ในใจนานกว่านี้ก็รอได้ฮ่าๆ"พูดงงี้โกรธใช่มั้ยห๊ะ!""ไม่ได้โกรธ""แต่....""พี่โทโมะค่ะ""อ...เอ่อว่าไงครับ"โบว์นี่เองมาขัดจังหวะการแกล้งคนของฉันจังเลยนะ"คือโบว์อยากขอบคุณที่พี่โทโมะรับน้ำจากแก้วนะคะ""อ้อไม่เป็นไรครับ^^"แหม!ยิ้มระรื่นเชียวนะเดี๋ยวก็โกรธจริงซะหรอก"ขอตัวนะเสร็จธุระแล้วก็ไปหาที่หน้าโรงเรียนละกัน"ฉันพูดแทรกระหว่างโทโมะกับเกลแล้วก็เดินถือกระเป๋าออกไปเลย อยากเห็นหน้านักว่าจะอยู่ยังไงหน้าโรงเรียนในขณะที่ฉันกำลังเดินผ่านตึกเกรด11ก็มีมือปริศนามาฉุดไว้ซะก่อน "แก้ว!!!!!!!"พี่หวายนั่นเองที่เป็นคนมาฉุดฉันไว้"อ...เอ่อมีอะไรกับเหลอะค่ะ?""เธอเป็นแฟนกับโทโมะตั้งแต่เมื่อไหร่""ก...ก็เมื่อวานค่ะ"อย่าบอกนะว่าจะหาเรื่องนะฉันไม่พร้อมสู้นะเฟ้ย"เหอะ!ในที่สุดโทโมะก็เลือกเธอ"ไหงเปลี่ยนอารมณ์เร็วงี้อ่ะเมื่อกี้ยังเหมือนจะตบฉันอยู่เลย"พี่หวายเป็นอะไรรึเปล่า""ทั้งๆที่ฉันก็รู้จักโทโมะก่อนแต่ทำไมเค้าถึงเลือกเธอ"อย่ามาดราม่าใส่ฉันได้ม้ายยยย"อันนี้พี่ต้องไปถามโทโมะคะ""ไหนๆเราก็ตั้งตัวเป็นศัตรูกันตั้งแต่ต้นแล้วงั้นวันนี้ฉันจะขอเตือนเธอในฐานะแฟนโทโมะว่าอย่ายุ่งกับเกล!"หือ!เกลเนี้ยนะทำไมต้องเป็นเกลแล้วเกลเกี่ยวอะไรด้วย"พี่หมายความว่าไง?""เธอรู้แค่ว่าอย่ายุ่งกับเกลก็พอ!"แล้วพี่หวายก็เดินจากไปปล่อยให้เหลือแค่ฉันกับความสับสนเท่านั้นที่มันยังติดค้างอยู่ในใจ ทำไมอะไรๆมันถึงยิ่งยากขึ้นทุกวันนะ"แก้ว!!"ในระหว่างที่ฉันกำลังนึกถึงคำพูดของพี่หวายอยู่โทโมะก็เดินมาพอดี"ว่าไงไปกันได้ยัง"ฉันถามพลางคิดถึงเรื่องที่พี่หวายพูด เกลเนี้ยนะคือคนที่ฉันห้ามยุ่ง!"ไปสิ^^ว่าแต่เธอไม่โกรธฉันแล้วใช่มั้ย""ฉันแค่แหย่นายเล่เฉยๆฮ่าๆไม่คิดว่านายจะคิดจิงจัง""เดี๋ยวเหอะๆเล่นอะไรไม่เล่นมาเล่นกับความรู้สึกฉันเดี๋ยวจะโดน""กลัวตายและ แบร่ๆ"ฉันแลบลิ้นใส่โทโมะแล้วก็วิ่งหนีอออกมาเลย เรื่องที่พี่หวายพูดคงไม่มีอะไรหรอกมั้ง"หยุดเดี๋ยวนี้นะยัยต๊อง""หยุดให้โง่เหลอะฮ่าๆ เห้ย!!!!"เพราะไม่ทันระวังฉันเลยสะดุดขาตัวเองล้มในท่านั่งพับเพียบ โอ๊ย!เจ็บชะมัดเลย"แก้ว!!!!!!เป็นไงมั่ง"โทโมะที่ดูจะตกใจกับเหตุการณ์เมื่อกี้ก็รีบพยุงฉันให้ลุกขึ้นแต่เพราะเอาขาลงเลยไม่มีแรงเดิน"หยุดก่อน!ฉันเจ็บขา"ฉันก้มมองดูขาตัวเองที่ตอนนี้เลือดออกเยอะมาก ไม่น่าเลยยัยแก้วใจเอ๊ย!"งั้นเอางี้ขึ้นหลังฉันเร็ว"ห...หาขึ้นหลังมันคล้ายๆกับการกอดทางด้านหลังรึเปล่า"อ...เอ่อฉันเดินเองได้""นี่เราเป็นแฟนกันแล้วนะแค่เธอขี่หลังฉันแฟนคนอื่นเค้าก็ทำกัน"แฟนอีกแล้วทำไมต้องใจเต้นทุกทีที่ได้ยินคำนี้ด้วยเนี้ย"อ...เอ่อก็ได้"โทโมะค่อยๆย่อตัวลงแล้วฉันก็ค่อยๆขึ้นไปขี่หลังเขามันอบอุ่นจังแผ่นหลังโทโมะทำไมมันถึงทำให้ฉันหน้าร้อนได้ขนาดนี้เนี้ยพอโทโมะยกตัวขึ้นฉันก็รีบเอามือไปกอดคอโทโมะไว้ทันทีเพราะกลัวตก มันน่าอายมากใช่มั้ยอ่าาา"ทีหน้าทีหลังจะเล่นอะไรก็ดูทางซะบ้างนะยัยซุ่มซ่าม""ค่ะคุณแฟน!"ฉันกระแทกเสียงใส่โทโมะก่อนจะเอาหน้าไปซบกับไหล่ของเค้า มันอบอุ่นจริงๆนะ