This is love...มันคือความรัก

คอนโดแก้วฟาง
ตอนนี้ฉันตัดสินใจบอกฟางไปแล้วว่ากำลังคบกับโทโมะอยู่แต่พอฟางรู้เท่านั้นแหละถึงกับ
อึ้งไป3วิเพราะไม่คิดว่าฉันจะชอบโทโมะละมั้ง แต่พอฟางรู้เรื่องทั้งหมดก็ออกแนวจะเขินแทนฉันซะด้วยถึงฟางจะเป็นแฟนป๊อปแต่ก็คงไม่ว
ายมาแซวฉันเรื่องโทโมะหรอก คิดแล้วเขินแหะ-////-
"แสดงว่าต่อไปนี้แก้วจะมีคนไปรับไปส่งแล้วอ่ะดิ คิกๆ"
"ไม่ต้องมาหัวเราะเลย"ฉันตัดสินใจถูกแล้วใช่มั้ยที่บอกฟางเนี้ย"
"ก็ฟางเขินแทนนิแต่ก็ดีเหมือนกันแก้วจะได้ไม่ต้องกลับคอนโดคนเดียว"ที่พูดอย่างงี้แปลว่าต่อไปนี้ป๊อปจะมารับมาส่งอ่ะดิ 
"คนเดียวก็ดีอยู่หรอกจะได้ไปเดินเล่นไม่ต้องฟังฟางบ่นว่าขี้เกียจ"ก็เวลาฉันไปเที่ยวกับฟางน่ะถ้าไม่บ่นเรื่องขี้เกียจก็บ่นเรื่องการบ้านที่ยังไม
่เสร็จ
"แก้วอ่าาาาไม่คุยด้วยเล่า"แล้วฟางก็เดินเข้าห้องไปเหลือแค่ฉันกับเสียงดังขึ้นในจังหวะที่ฟางปิดประตูพอดี
ยังเป็นดอกไม้ของเธออยู่รึเปล่าบอกกันสักหน่อยรักแล้วทำไมปล่อยเอาไว้ให้น้อยใจ~
เบอร์โทโมะนิว่าแต่โทรมาทำไม???
"ฮโหลมีอะไรเหรอ"
(ถ้าไม่มีอะไรก็โทรมาไม่ได้เลยใช่มั้ย)เง้อ...ฉันไม่ได้หมายความอย่างงั้นสักหน่อย
"ไม่ใช่อย่างงั้นคือ...."
(ฮ่าๆฉันล้อเล่น)อีตาบ้า
"แล้วโทรมามีอะไร"
(พูดดีๆกว่านี้ไม่เป็นรึไงแฟนโทรมานะ)คำว่าแฟนทำให้หัวใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะแถมยัง
ถี่มากด้วยโอ๊ย!สนุกมากมั้ยที่ได้แกล้งฉันเนี้ย
"ก็ได้ ชิ!โทรมามีอะไรเหลอะค่ะ"ฉันตัดสินใจพูดคำว่า 'ค่ะ'ออกไปทั้งที่ปกติแล้วไม่'เออ'ก็'อือ'
(ฮ่าๆเปล่าหรอกแค่คิดถึงนะ)-//////-ก็บอกว่าอย่าแกล้งไงเล่า
"พรุ่งนี้ก็เจอแล้วนายนี่ทำเป็นเด็กไปได้"
(เดี๋ยวเหอะ!เธอนี่ไม่หวานเอาซะเลยนะ)
"อยากได้หวานก็ไปหาแบบเกลแบบพิมโน่นไป"ฉันล้อโทโมะเล่นถึงแม้จะโกรธอยู่ที่โทโมะบอกว่าฉันไม่มีความหวานมันเหมือนฉันทำ
ตัวไม่เหมือนผู้หญิง
(โอ๋ๆๆฉันล้อเล่นพูดงี้หึงเอ๋อออ)แนะ!ยังมาลากเสียงอีก 
"รู้ไว้ด้วยว่าหึง!"
(เธอนี่จริงๆเลย)
"ใกล้เที่ยงคืนแล้วฉันไปนอนแล้วนะแล้วพรุ่งนี้เจอกัน"
(อื้ม^^ฝันดีนะ)
"อ...เอ่อฝันดี"แล้วฉันก็กดวางสายจากโทโมะก่อนที่จะนอนยิ้มกับเพดานทั้งคืน ทำไมวันนี้มันมีความสุขอย่างงี้นะ^^

ตอนเช้า
นานาชาติICS
"แกรู้เรื่องเมื่อวานยังที่ยัยแก้วจูบกับพี่โทโมะหน้าตึก11นะ"
"ไม่มีพลาดย่ะจะว่าไปก็อิจฉายัยนั่นนะไม่รู้สวยอะไรนักหนาพี่โทโมะถึงได้จูบต่อห
น้าคนมากมายขนาดนั้นนะ"ในขณะที่กำลังเดินเข้าโรงเรียนกับโทโมะฉันก็ได้ยินเสียงรุ่นน้องเกรด9พูดถึงฉัน
กับโทโมะอย่างสนุกปากเพราะไม่ทันเห็นว่าฉันเดินผ่าน มันน่านัก!
"ช่างเหอะแก้วอย่าไปสนใจเลย"สงสัยโทโมะคงจะสังเกตุเห็นว่าตอนนี้หน้าของฉันเริ่มไม่ดีเลยพูดขึ้น
"อ...อื้มก็ไม่ได้สนใจอยู่แล้ว"มั้ง
"แกนั่นมันแก้วนิทำไมเดินเข้าโรงเรียนกับพี่โทโมะของพวกเราได้ละ"
"คงจะแกล้งล้มหน้าโรงเรียนแล้วขอให้พี่โทโมะพามาส่งที่ตึกมั้งสำออย"นี่ถามหน่อยเหอะฉันเดินขาไม่ปกติรึไงถึงคิดว่าฉันแกล้งล้มหน้าโรงเรียนนะ
"พวกแกดูนั่นดิเมื่อวานเพิ่งจูบสงสัยวันนี้เป็นแฟนกันแล้วมั้งเดินจูงกันเข้ามาใ
นโรงเรียนขนาดนั้น"
"อย่างพี่โทโมะนะต้องคู่กับเกลเท่านั้นย่ะคนอื่นเป็นได้แค่ของเล่น"คำว่าของเล่นืำให้ฉันทนไม่ไหวจนต้องแกะมือโทโมะออก
"ฉันขอตัวนะ"
"แก้ว!เดี๋ยวก่อน"โทโมะวิ่งมาดักหน้าฉันก่อนจะพาจูงมือไปยังโต๊ะที่กลุ่มเด็กเกรด9เมื่อกี้นินทาฉ
ัน"ทุกคนโปรดข้าใจไว้ด้วยว่าแก้วไม่ใช่ของเล่นของฉันและตอนนี้ยัยนี่ก็เป็นแฟนฉันถ
้าพวกเธอยังเห็นว่าฉันเป็นรุ่นพี่ก็ช่วยเลิกพูดจาไม่เคารพกันแบบนั้นด้วย!!"ฉันอึ้งไป3วิก่อนที่จะรู้ตัวตอนที่โทโมะลากไปที่หน้าตึกเกรด10
"เอ่อ...น...นายไม่กลัวว่าจะฮอตน้อยลงเหลอะบอกไปอย่างงั้นนะ"
"ยัยงี่เง่าเอ๊ย!ถ้าฉันกลัวแล้วจะบอกไม่เล่า"เออนั่นดิแล้วฉันจะถามทำไมเนี้ย
"แหะๆ^^;แต่เมื่อกี้นายเท่มากเลยนะ"ฉันยกนิ้วโป้งทั้งสองนิ้วให้เค้าพร้อมกับรอยยิ้มจริงใจ ฉันชอบที่เค้ากล้าบอกทุกคนว่าเป็นแฟนกับฉันฉันรักเค้า!
"ไม่ต้องมาชมเลย^^"โทโมะหันมาพูดกับฉันพร้อมกับเอามือมายีหัว
"ผมยุ่งหมดแล้วตาบ้านี่"ฉันว่าพลางเอามือมาลูบผมตัวเองป๋อยๆ
"เมื่อกี้ว่าไงนะ!"
"ก็ว่านายว่าตาบ้าไงยีมาได้ชิ!"
"เออ!งอนเล่า"โทโมะพูดก่อนจะเดินทำหน้างอนๆไปที่ตึกเกรด11 ฮึ่ย...แรดจิงๆ

ตอนเย็น
สนามบาศก์
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดด"
"พี่โทโมะหล่อที่สุดเลย"
"สู้ๆค่ะพี่โทโมะ"ทำไมมันวุ่นวายขนาดนี้เนี้ยเพิ่งรู้ว่าสนามบาศก์โรงเรียนตอนเย็นๆมันสามารถทำให
้คนหูหนวกเพราะเสียงกรี๊ดของนางๆทั้งหลายได้
"แกพี่โทโมะเล่นเสร็จแล้วเอาน้ำไปให้กันเถอะ"เอ๊ะ!นั่นมันพิมนิแต่ทำไมไม่มีเกล
"โบว์แกว่าวันนี้พี่โทโมะจะดื่มน้ำจากใคร"
"ก็พิมพ์หรือไม่ก็เกลตลอดอ่ะแก"ฉันได้ยินเสียงโบว์กับแบมซึ่งก็คือเพื่อนร่วมเกรดองฉันพูดขึ้น น่าสนุกแฮะอยากรู้จังว่าโทโมะจะดื่มน้ำของใครตีเนียนไปรวมกลุ่มกับผู้หญิงพวกนั้นดีก
ว่า
"นี่ค่ะพี่โทโมะ"เอ่ม...ทำไมมันเยอะอย่างงี้เนี้ยเรียกได้ว่าขวดน้ำนับ เอ่อ...7...11...20เกือบ20ขวดได้ยื่นไปตรงหน้าโทโมะพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย เห็นแล้วก็อดขำไม่ได้จริงๆแต่อยู่ๆฉันก็เห็นผู้หญิงคนนึงโดนเบียดจนล้มไปกับพื้นถ้าจ
ำไม่ผิดผู้หญิงคนนั้นคือโบว์!
"ขอทางหน่อยครับ"แล้วโทโมะก็ค่อยๆพยุงเด็กผู้หญิงคนนั้นขึ้นมานั่งบนม้านั่งแล้วก็ปัดฝุ่นที่ตัว
ให้
"พ...พี่โทโมะค่ะนี่น้ำค่ะ"
"ขอบคุณครับ^^"แล้วโทโมะก็รับน้ำมาดื่มก่อนที่จะหันหน้ามาเห็นฉันแล้วก็"แค่กๆๆ"
"เป็นอะไรค่ะพี่โทโมะ!"โบว์ทำหน้าเลิ่กลั่กทันทีที่โทโมะไอออกมา มันน่านัก!
"ป...เปล่าครับ"แล้วฉันก็ฝ่าฝูงชนออกมา เห็นตอนที่หมอนั่นไอแล้วตลกชะมัดสงสัยกลัวฉันจะเข้าใจผิดสิท่าตอนนี้ฉันเดินออกมานั่
งที่ม้านั่งหน้าสนามบาศก์เพราะไม่อยากไปเบียดกับใครก็ในเมื่อรู้แล้วนิว่าโทโมะรับน้ำ
จากโบว์แล้วจะอยู่ให้เบียดกับคนอื่นไปทำไม
5นาทีผ่านไป
"แก้วรอนานยัง"
"ก็เกือบ2ชั่วโมงไม่นานเล๊ย"ฉันแกล้งพูดประชดโทโมะไปงั้นทั้งที่ในใจนานกว่านี้ก็รอได้ฮ่าๆ
"พูดงงี้โกรธใช่มั้ยห๊ะ!"
"ไม่ได้โกรธ"
"แต่...."
"พี่โทโมะค่ะ"
"อ...เอ่อว่าไงครับ"โบว์นี่เองมาขัดจังหวะการแกล้งคนของฉันจังเลยนะ
"คือโบว์อยากขอบคุณที่พี่โทโมะรับน้ำจากแก้วนะคะ"
"อ้อไม่เป็นไรครับ^^"แหม!ยิ้มระรื่นเชียวนะเดี๋ยวก็โกรธจริงซะหรอก
"ขอตัวนะเสร็จธุระแล้วก็ไปหาที่หน้าโรงเรียนละกัน"ฉันพูดแทรกระหว่างโทโมะกับเกลแล้วก็เดินถือกระเป๋าออกไปเลย อยากเห็นหน้านักว่าจะอยู่ยังไง

หน้าโรงเรียน
ในขณะที่ฉันกำลังเดินผ่านตึกเกรด11ก็มีมือปริศนามาฉุดไว้ซะก่อน 
"แก้ว!!!!!!!"พี่หวายนั่นเองที่เป็นคนมาฉุดฉันไว้
"อ...เอ่อมีอะไรกับเหลอะค่ะ?"
"เธอเป็นแฟนกับโทโมะตั้งแต่เมื่อไหร่"
"ก...ก็เมื่อวานค่ะ"อย่าบอกนะว่าจะหาเรื่องนะฉันไม่พร้อมสู้นะเฟ้ย
"เหอะ!ในที่สุดโทโมะก็เลือกเธอ"ไหงเปลี่ยนอารมณ์เร็วงี้อ่ะเมื่อกี้ยังเหมือนจะตบฉันอยู่เลย
"พี่หวายเป็นอะไรรึเปล่า"
"ทั้งๆที่ฉันก็รู้จักโทโมะก่อนแต่ทำไมเค้าถึงเลือกเธอ"อย่ามาดราม่าใส่ฉันได้ม้ายยยย
"อันนี้พี่ต้องไปถามโทโมะคะ"
"ไหนๆเราก็ตั้งตัวเป็นศัตรูกันตั้งแต่ต้นแล้วงั้นวันนี้ฉันจะขอเตือนเธอในฐานะแฟ
นโทโมะว่าอย่ายุ่งกับเกล!"หือ!เกลเนี้ยนะทำไมต้องเป็นเกลแล้วเกลเกี่ยวอะไรด้วย
"พี่หมายความว่าไง?"
"เธอรู้แค่ว่าอย่ายุ่งกับเกลก็พอ!"แล้วพี่หวายก็เดินจากไปปล่อยให้เหลือแค่ฉันกับความสับสนเท่านั้นที่มันยังติดค้
างอยู่ในใจ ทำไมอะไรๆมันถึงยิ่งยากขึ้นทุกวันนะ
"แก้ว!!"ในระหว่างที่ฉันกำลังนึกถึงคำพูดของพี่หวายอยู่โทโมะก็เดินมาพอดี
"ว่าไงไปกันได้ยัง"ฉันถามพลางคิดถึงเรื่องที่พี่หวายพูด เกลเนี้ยนะคือคนที่ฉันห้ามยุ่ง!
"ไปสิ^^ว่าแต่เธอไม่โกรธฉันแล้วใช่มั้ย"
"ฉันแค่แหย่นายเล่เฉยๆฮ่าๆไม่คิดว่านายจะคิดจิงจัง"
"เดี๋ยวเหอะๆเล่นอะไรไม่เล่นมาเล่นกับความรู้สึกฉันเดี๋ยวจะโดน"
"กลัวตายและ แบร่ๆ"ฉันแลบลิ้นใส่โทโมะแล้วก็วิ่งหนีอออกมาเลย เรื่องที่พี่หวายพูดคงไม่มีอะไรหรอกมั้ง
"หยุดเดี๋ยวนี้นะยัยต๊อง"
"หยุดให้โง่เหลอะฮ่าๆ เห้ย!!!!"เพราะไม่ทันระวังฉันเลยสะดุดขาตัวเองล้มในท่านั่งพับเพียบ โอ๊ย!เจ็บชะมัดเลย
"แก้ว!!!!!!เป็นไงมั่ง"โทโมะที่ดูจะตกใจกับเหตุการณ์เมื่อกี้ก็รีบพยุงฉันให้ลุกขึ้นแต่เพราะเอาขาลงเล
ยไม่มีแรงเดิน
"หยุดก่อน!ฉันเจ็บขา"ฉันก้มมองดูขาตัวเองที่ตอนนี้เลือดออกเยอะมาก ไม่น่าเลยยัยแก้วใจเอ๊ย!
"งั้นเอางี้ขึ้นหลังฉันเร็ว"ห...หาขึ้นหลังมันคล้ายๆกับการกอดทางด้านหลังรึเปล่า
"อ...เอ่อฉันเดินเองได้"
"นี่เราเป็นแฟนกันแล้วนะแค่เธอขี่หลังฉันแฟนคนอื่นเค้าก็ทำกัน"แฟนอีกแล้วทำไมต้องใจเต้นทุกทีที่ได้ยินคำนี้ด้วยเนี้ย
"อ...เอ่อก็ได้"โทโมะค่อยๆย่อตัวลงแล้วฉันก็ค่อยๆขึ้นไปขี่หลังเขามันอบอุ่นจังแผ่นหลังโทโมะทำ
ไมมันถึงทำให้ฉันหน้าร้อนได้ขนาดนี้เนี้ยพอโทโมะยกตัวขึ้นฉันก็รีบเอามือไปกอดคอโทโมะ
ไว้ทันทีเพราะกลัวตก มันน่าอายมากใช่มั้ยอ่าาา
"ทีหน้าทีหลังจะเล่นอะไรก็ดูทางซะบ้างนะยัยซุ่มซ่าม"
"ค่ะคุณแฟน!"ฉันกระแทกเสียงใส่โทโมะก่อนจะเอาหน้าไปซบกับไหล่ของเค้า มันอบอุ่นจริงๆนะ