This is love...มันคือความรัก
9.7
11) บัดดี้บัดเดอร์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความนานาชาติICS"แก้วทำไมเมื่อวานกลับดึกจังแล้วนี่มาร.ร.ก็ไม่บอกฟางเลยนะ"ทั้งๆที่ฉันก็เดินอยู่ท่ามกลางคนนับร้อยแต่ทำไมในใจรู้สึกว่าตัวเองเดินอยู่คนเดียวกันนะตั้งแต่เมื่อวานวันที่ฉันแทบจะไม่ได้นอนมัวแต่นั่งอยู่ในลานจอดรถของห้างจนเกือบเที่ยงคืนแล้วก็เอาแต่ร้องไห้คิดแต่เรื่องเดิมๆซ้ำแล้วซ้ำอีกตลอดเกือบครึ่งปีที่ฉันรู้จักนายมามันไม่พอที่จะทำให้นายเชื่อใจฉันใช่มั้ยหรือว่าเป็นเพราะฉันเองที่คิดอยู่ฝ่ายเดียวว่านายเคยแคร์ฉันเหมือนกัน"แก้ว!!!!!""ห...หาเรียกทำไมเสียงดังคนมองกันหมดแล้ว""ก็ฟางเรียกแก้วตั้งหลายครั้งแต่แก้วก็ไม่สนใจแถมยังนั่งเหม่ออีกตกลงเป็นอะไรเนี้ย""อ...เอ่อก็คิดอะไรเรื่อยเปื่อยนะอย่าสนใจเลย""เฮ้อ...แล้วเมื่อคืนทำไมกลับซะดึกเลยละแถมมาโรงเรียนก็ไม่บอกกันอีกนะ""อ...อ้อคือเมื่อวานแก้วหลงนะกว่าจะกลับได้ก็เกือบเที่ยงคืนแล้ว""แล้วมาโรงเรียนทำไมไม่บอกกันบ้างแก้วเปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ"คำว่าเมื่อวานของฟางทำให้ฉันนึกย้อนไปถึงเรื่องต่างๆที่ทำให้ฉันเจ็บจนบางทีฉันก็แอบคิดไม่ได้ว่าฉันควรจะรักโทโมะรึเปล่า"ค...คือแก้วทำของตกไว้ที่ลานจอดรถนะเลยรีบตื่นตั้งแต่เช้าไปเอา""วันหลังบอกฟางก็ได้นะจะได้ไปเป็นเพื่อน""จร้า^^"ขอโทษที่ต้องโกหกนะฟาง"แก้วฟาง!""เรียกซะดังเลยมีอะไรเหรอแอพริล""ก็อาทิตย์หน้าจะถึงวันปีใหม่แล้วไงจะไม่เล่นบัดดี้บัดเดอร์กันหน่อยเอ๋อ"ใช่สินะอาทิตย์หน้าก็ถึงวันปีใหม่แล้วฉันควรจะลืมเรื่องเศร้าๆไว้สักพักนึงก่อนไม่ใช่เหรอ มาปาร์ตี้กันดีกว่า"จริงด้วย!เกือบลืมเลยแฮะฟางว่าเราชวนคนมาเล่นเยอะๆเหอะจะได้สนุกๆ""อื้ม!นั้นสิแก้วว่าชวนเควินมาเล่นด้วยดีมั้ย""เควิน???เควินคือใครเหรอ"จริงสิแอพริลยังไม่รู้จักเควินเลยนิแต่เดี๋ยวก็คงรู้จักเองแหละเพราะวันนี้เควินจะได้มาเรียนที่นี่ห้องB"เพื่อนของพวกเราเองแหละเดี๋ยวแอพริลก็รู้จัก""อ...อ้อเอางั้นก็ได้แต่3คนเนี้ยนะ"ฉันว่ามันน้อยเกินบรรยายอ่ะ"น้อยจริงๆนั้นแหละงั้นชวนป๊อปปี้กับโทโมะมาเล่นด้วยดีกว่า!"ชื่อของผู้ชายคนนั้นทำให้ฉันที่เกือบลืมเรื่องเศร้าๆได้แล้วกลับต้องมาทำหน้าเจื่อนๆจนฟางจับสังเกตุได้ให้เห็นอีก"แก้วเป็นอะไรทำไม....???""ไม่มีอะไรหรอกจะชวนมาก็ได้นะแต่ขอบอกว่าพันอัพฮ่าๆๆ"ฉันพยายามทำตลกกลบเกลื่อนเพื่อไม่ให้ฟางกับแอพริลจับสังเกตุได้แล้วมันก็ได้ผลฉันเบื่อตัวเองจริงๆที่ต้องเก็บความรู้สึกแบบนี้ไว้คนเดียว"งั้นเอาตามนี้นะเดี๋ยวตอนเย็นฟางจะไปชวนดูส่วนแลกของขวัญในห้องให้แอพริลจัดการละกันนะ""อื้ม^^ได้จร้า"ขอให้ฉันอย่าหยิบบัดดี้ได้นายเลยนะโทโมะฉันไม่อยากต้องดูแลนายให้นายผิดหวังอีกตอนเย็นวันนี้ฉันขอแลกกับฟางโดยที่ฉันไปเอาห้องAAแล้วฟางก็ไปเอาห้องAแทนเพราะฉันอ้างว่าฟางจะได้ไปคุยเรื่องบัดดี้บัดเดอร์ด้วยเฮ้อ...ฉันต้องพยายามหลบหน้านายไปอีกนานแค่ไหนกันนะโทโมะยังเป็นดอกไม้ของเธออยู่รึเปล่าบอกกันสักหน่อยรักแล้วทำไมปล่อยเอาไว้ให้น้อยใจ~"ฮโหล"(แก้วโทโมะกับป๊อปปี้บอกว่าเดี๋ยววันนี้ไปดูหนังที่ห้องป๊อปแล้วก็ไปคุยเรื่องบัดดี้บัดเดอร์เลยแล้วกันนะ)"อ...อ้อได้สิแล้วตกลงฟางจะกลับกับป๊อปอีกป่ะ"(แหะๆขอโทษด้วยนะแก้ว)"แสดงว่ากลับ ไม่เป็นไรแก้วกลับคนเดียวได้กะว่าจะไปสยามอยู่พอดีงั้นเจอกันที่ห้องป๊อปนะ"(จร้าแล้วเจอกัน)พอฉันวางสายจากฟางไม่ึง1นาทีสายตาก็ดันไปสะดุดเข้ากับชายหญิงคู่หนึ่งที่กำลังเดินออกไปนอกโรงเรียนพร้อมกันที่แท้วันก่อนที่นายไปส่งฉันก็เพราะป๊อปปี้สั่งใช่มั้ยมันเป็นแค่เพราะหน้าที่กับแผนบ้าๆของนายใช่มั้ยโทโมะฉันสัญญาว่าฉันจะไม่ร้อง...สยามพารากอลรถติดชะมัดแต่ก็ยังดีที่ฉันมาถึงก่อน5โมงไม่งั้นกลับไปไม่ทันดูหนังแน่ เฮ้อ...ความจริงฉันควรจะหนีด้วยซ้ำถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องที่นัดกับป๊อปไว้แล้วนะ"ไอติมน่ากินจัง"คำว่าไอติมทำให้ฉันนึกถึงคำพูดของผู้ชายคนนึงที่เมื่อวานเค้าบอกกับฉันว่า'กินอะไรเหมือนเด็กๆ'ฮึ่ย!คิดว่าฉันจะต้องแคร์นายรึไงฉันจะกินก็เรื่องของฉัน ชิ!"เอ่ม...เอาเป็นฟองดูที่นึงค่ะ"ไม่นานไอศกรีมที่ฉันสั่งก็มาเสริฟ ว๊าว!ทำไมมันน่ากินอย่างงี้เนี้ยไม่รอช้าละนะ"งึม...งึม.."อร่อยจัง เอ๊ะ!ตอนที่ฉันกำลังจะตักไอศกรัมเข้าปากสายตาก็ดันไปเห็นผู้หญิงในชุดนักเรียนICSกำลังพยายามดึงมือผู้ชายที่อยู่ในชุดเดียวกันเดินเข้ามาในร้านไอติมที่ฉันนั่งอยู่แต่ฉันจะไม่สนใจเลยถ้าผู้ชายและผู้หญิง2คนนั้นไม่ใช่โทโมะกับเกล อย่าร้องนะแก้วเธอสัญญากับตัวเองไว้แล้วไง"อ้าว!แก้วมากินไอติมเหลอะเนี้ย"เหอะ!ฉันไม่น่าเกิดมาเจอเธอเลยยัยเกลปากนกแก้ว ในตอนนั้นฉันลอบมองไปทางโทโมะแวบนึงก็เห็นว่าเขามองฉันอยู่นานแล้วแต่ก็แค่เพียงใบหน้าที่เย็นชาเท่านั้น"อื้ม"ฉันตอบส่งๆไปเพราะไม่อยากจะเจอหน้าโทโมะเท่าไหร่"แล้วนี่เธอมากับใครเอ๋อเห็นตอนออกจากห้องก็มากับฟางแล้วก็แอพริลนิ""ฟางไปกับป๊อปส่วนแอพริลกลับแล้วฉันมาคนเดียว"จะถามทำไมนักหนาฟ่ะ "งั้นฉันกับพี่โทโมะขอนั่งด้วยนะไหนๆก็รู้จักกันแล้วทั้งนั้น"เหอะ!รู้จักแต่ไม่นับญาติย่ะยัยมารร้ายอย่างเธอไม่สมควรเกิดมาเจอกับฉัน"ถ้าเค้าไม่อยากให้นั่งก็ไปเหอะ"หึ!นี่นายไม่อยากเจอฉันขนาดนั้นเลยรึไงห๊ะ!โทโมะ"ไม่ได้ว่าอะไรจะนั่งก็ได้แต่หวังว่าคงจะไม่ว่าฉันว่ากินอะไรเด็กๆหรอกนะ""งั้นฉันนั่งละนะขอบคุณจ๊ะ"ชิ!ถ้าจะนั่งก็อย่ามาจู้จี้ให้เห็นละกันรำคาญลูกตา"ขอเป็นฟรุ๊ตเชอร์เบตกับ...พี่โทโมะจะสั่งอะไรค่ะ""เอ่อ...พี่ไม่กินไอติมนะ"เหอะ!กินตามใจน้องสุดที่รักนายก็ไม่มีใครว่าหรอก"ค...ค่ะงั้นแค่นี้จ๊ะ"พอยัยเกลสั่งกับพนักงานเสร็จก็หันหน้ามาหาฉันแล้วก็ชวนพูดนู้นพูดนี้จนฉันคิดว่าเมื่อวานระหว่างเรามันหายดีแล้วรึไง!!!"แก้วนี่รู้จักกับพี่โทโมะได้ยังไงเหลอะพี่โทโมะไม่เห็นเล่าอะไรเลย"สงสัยเรื่องของฉันสำหรับนายคงเป็นได้แค่เรื่องไร้สาระสินะแต่ไม่เป็นไรเพราะฉันก็ไม่คิดจะหวังอะไรอยู่แล้ว "ลืมแล้วนะ"ฉันตอบส่งๆไปเพราะไม่คิดว่าจะต้องอธิบายอะไรยาวเหยียดเพราะขนาดคนที่เกี่ยวข้องกับคำถามนี้ยังไม่ปริปากพูดอะไรเลย"หว่างั้นถามพี่โทโมะดีกว่าตกลงรู้จักแก้วได้ไงเอ๋อ""เอ่อ...คือ..."ไม่อยากตอบก็ไม่ต้องตอบจะอ้ำๆอึ้งๆทำไม"ว่าไงค่ะ""คือพี่เป็นพี่รหัสแก้วนะเลยรู้จักกัน""อ้อก็คงจะเป็นแค่พี่รหัสกับน้องรหัสสินะฮ่าๆเธอโชคดีจังเนอะที่ได้รู้จักกับคนหล่ออย่างพี่โทโมะ"คำนั้นทำให้ฉันที่กินไอติมอยู่ต้องแอบเงยหน้าขึ้นมองโทโมะซึ่งกำลังมองมาที่ฉันก่อนหน้านี้แล้วทำไมถึงคิดว่าตัวเองโชคดี???ทั้งๆที่ความจริงแล้วฉันสับสนมากต่างหากฉันไม่แน่ใจตัวเองด้วยซ้ำว่าความจริงแล้วฉันควรรู้จักเค้ารึเปล่า"ก็ต้องโชคดีสิเนอะเค้าผ่านมาให้รักแล้วนิ"คำว่า'รัก'ฉันพูดเบามากเบาจนแทบจะไม่ได้ยินด้วยซ้ำ"ห๊ะเมื่อกี้เธอว่าไงนะ""ฉันบอกว่าก็ต้องโชคดีสิเนอะหล่อขนาดนี้นิ"ฉันพูดพร้อมหันไปยิ้มให้กับโทโมะแต่ก็ได้เพียงความเฉยชากลับมาเท่านั้น ทำไมนะกับเกลนายถึงหัวเราะได้แต่กับฉันแม้แต่ยิ้มฉันยังจำไม่ได้เลยว่าครั้งสุดท้ายนายยิ้มให้ฉันเมื่อไหร่"ขอบคุณแต่คงไม่เท่านายนั้นของเธอหรอก"โทโมะพูดพร้อมชี้มือไปทางเควิน เอ๊ะ!เควินมาด้วยเหลอะเนี้ยแถมยังเห็นฉันแล้วด้วย"แก้ว!!!""ว่าไงนั่งก่อนดิ""ทีกับหมอนี่แล้วเชิญเลยนะ""นายว่าไงนะ"เมื่อกี้โทโมะพูดอะไรสักอย่างซึ่งฉันก็ไม่ค่อยได้ยินเพราะมัวแต่สนใจเควิน"เปล่า"ชิ!ก็ไม่ได้อยากรู้นักหรอกย่ะ"หวัดดีโทโมะเออแก้ววันนี้ฟางนัดฉันไปห้องป๊อปเห็นบอกว่าจะคุยเรื่องบัดดี้บัดเดอร์นะแก้วเล่นป่ะ"ใช่สินะเกือบลืมเควินไปแล้วยัยแก้วเอ๊ย!"เล่นดิแต่ขออย่าให้จับได้คนแถวนี้เลยกลัวซื้อของขวัญไปให้แล้วจะผิดหวัง"คนแถวนี้ที่ฉันว่าก็คือโทโมะนั้นแหละสงสัยเจ้าตัวจะรู้แฮะรีบหันมาเลยฮ่าๆตลกชะมัด"เล่นอะไรกันเหลอะทำไมไม่ชวนเกลด้วย"เสนอหน้าชะมัด"เอ่อ...นี่ใครเหลอะ"สงสัยเควินจัยังไม่รู้จักเกลแฮะ"ฉันชื่อเกลค่ะ"แหมกับผู้ชายแล้วพูดซะเพราะเลยนะยัยปากนกแก้วเอ๊ย"อ...อ้อครับ^^""แล้วนี่เล่นอะไรกันเหลอะ??""เล่นบัดดี้บัดเดอร์นะ"โทโมะนั่นเองที่เป็นคนตอบคำถามของเกล"แล้วเธอจะเล่นด้วยป่ะ"เอ้าอิตานี่ฉันอุส่าห์ตั้งใจว่าจะไม่ชวนยัยปากนกแก้วนี่แล้วนะเควิน"เอาสิถ้าพี่โทโมะเล่นฉันเล่นด้วยว่าแต่พี่โทโมะเล้นมั้ยค่ะ"ไม่เล่นมั้งถามอะไรโง่ๆ"เล่นครับ"แหมทีงี้ละพูดเพราะเชียวนะ"งั้นฉันเล่นด้วย"เหอะ!ฉันไม่อยากได้บัดเดอร์เพิ่มอีกคนแล้ว"ครับงั้นเดี๋ยวตอนทุ่มครึ่งเจอกันที่ห้องป๊อปนะ""อื้ม""เอ้อแล้วนี้แก้วมากับใครใช่กับโทโมะรึเปล่า??""เปล่ามาคนเดียวนะแล้วนายอ่ะ""อ้อฉันมาคนเดียวเหมือนกันแต่กำลังจะไปคอนโดเธองั้นไปกับฉันเลยป่ะ" "ก็ดีเหมือนกันงั้นเกลกับ...โทโมะฉันไปก่อนนะ"ฉันพยายามจะไม่มองหน้าโทโมะเพราะกลัวเควินจะรู้ว่าฉันพยายามหลบหน้าเค้าอยู่"อื้มแล้วเจอกัน"
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ