เห็นฉันเป็นอะไร?

ตอนที่ 2 สาเหตุ
Kaew tack
ฉันที่เดินทางมาจากบ้านโทโมะได้ไกลพอสมควรเพื่อจะไปทะเลที่ที่คนหนีร้อนและหนี..รักมา เป็นที่ที่ใช้ให้สายน้ำพัดพาความทรงจำที่เลวร้ายไปตามท้องทะเล นั้นคือความคิดของฉัน ฉันขอเทวดาขอให้ฉันลืมทุกอย่างไปจากชีวิต...เสียที
แก้ว: แม่ค่ะ ฮึก จอดให้แก้วที่ทะเลที่จะถึงนะค่ะ แก้วขอเวลาอยู่ที่นั้นซักพัก
แม่มล: แม่ขออยู่กับลูกซักวันสองวันนะ ถือว่าให้แม่พักผ่อน
แก้ว: ค่ะ แม่
ณ ทะเล
แม่มล: ขอที่พักสองห้องค่ะ
พนักงาน: ได้แล้วค่ะ ห้อง 584 กับ 585 นะค่ะ
แม่มล: ขอบคุณค่ะ แก้วป่ะ
แก้ว: ค่ะ
Tomo tack
ผมคงเป็นคนที่โง่มากสิเนอะที่ปล่อยแก้วไปแบบนี้ทั้งที่.....
สี่เดือนก่อน
บอส: โทโมะ ฉันมีงานโปเจคใหญ่ให้นายทำ เพราะนายเป็นหัวหน้าฝ่ายการตลาด ถ้านายทำได้ทางบริษัทที่สั่งจะให้เงินเป็นการส่วนตัว 12000000 ล้านให้นาย
โทโมะ: ok ครับ ผมยินดี
ปัจจุบัน
ผมแค่ต้องการเงินที่จะซื้อบ้าน รถและเป็นสินสอดและผมก็จะเซอร์ไพรส์ ทำเป็นไม่สนใจแล้วพอได้เงินผมจะเอาเงินมาขอแก้วแต่งงานแต่ถ้าในวันนั้นแต่ถ้าผมไม่ตอบตกลง แก้วกับผมคงจะรักกันมากกว่าเดิม เซอร์ไพรส์เป็นไงหล่ะ ผมโง่เอง ผมเอาแต่หมกหมุนกับงานไม่เคยสนใจ
................. สัปดาห์ที่แล้ว
แก้ว: โทโมะค่ะ วันนี้จะทานอาหารอะไรแก้วจะได้ทำใงให้ทาน
โทโมะ: เอาอะไรก็ได้ ฉันกำลังทำงานอยู่  (ในใจ: ฉันอยากทานซี่โครงของโปรดของฉันแก้ว ฉันอยากบอกเธอจัง)
..............สี่วันที่แล้ว
แก้ว: นี่โทโมะกินน้ำหน่อยนะ
โทโมะ: ไม่ ฉันกำลังทำงานอยู่  พูดพลางปัดน้ำออกจากโต๊ะเบาๆ  (ในใจ: ฉันอยากกินน้ำใจจะขาดแล้ว ขอโทษนะแก้ว)
...................สองวันที่แล้ว
แก้ว: โอ๊ย!!!! มีดบาด
โทโมะ: ยาอยู่ห้องนั่งเล่นนะ  (ในใจ: แก้วเจ็บมากมั๊ย ฉันอยากทำแผลให้เธอจัง  ฉันขอโทษจิงๆๆๆ นะ)
---------------------------------------------------------------
วันนี้พอแค่นี้ก่อน ขอ 10 เม้นนนนนนน น้าาาาาา  ฝันดีค่ะทุกคน