ฉันรักเทอยัยทอม

แก้ว:นายทำไรเนี่ย ล๊อกทำไม
โทโมะ: หึ หึ  
โทโมะ:แล้วเธอคิดว่าฉันจะทำอะไรเธอล่ะ (นายนั่นมันเดินมาใกล้ฉัน แล้ว มันก้อกระซิบข้างหูฉัน)
แก้ว:น....นายอย่าทำอะไรฉันเลยนะ ขอร้องอ่ะ
โทโมะ:ทำไมฉันต้องฟังเธอ จิงๆแล้ว เทอก้อสวยนะ แถมขาวด้วย ^^ ฉันจะทำไรเธอดีน่า~
แก้ว:โทโมะ นายบ้าไปแล้วหรอ ธาม ช่วยด้วย ธาม ธาม
โทโมะ:มันไม่ได้ยินหรอก (ผมโนมหน้าไปใกล้ๆแก้ว ใกล้ขึ้น เรื่อยๆ เรื่อยๆ แต่ว่า ยัยทอมมัน....)
แก้ว:นาย นาย ไม่ ไม่นะ ม่ายยยยยยย อร๊ายยยยยยยยยย ><
(อ้าว!เปงลมไปแหละ โธ่แค่จะแกล้งเล่นเอง น่ารักเหมือนกันนะเนี่ย ยัยทอม)
ปัง ปัง ปัง!
เสียงเคาะประตูจาก....
ธาม:พี่โมะ เปิด เปิด
โทโมะ:อะไรว่ะ ไอ้ ธาม (ผมเปิดประตูออกไป แล้วธามมันก้อบอกผมว่า)
ธาม:พี่โมะ พี่หวายมา (O.o  หน้าผมเหวอทันที หวายมา แก้วก้อมาอยู่บนห้อง เอาแล้ว... ถ้าหวายมาเจอว่าแก้วอยู่ที่บ้านนี้ แล้วอยู่ห้องผม ผมต้องอภิปายกับหวายอีกยาววววววแน่!)
ผมมองลงไปข้างล่าง พร้อมกับธาม
หวาย:โมะค่ะ โมะ อยู่ไหมค่ะ หวายมาหาค่ะโมะค่ะ โมะ
ธาม:เอาไงพี่
โทโมะ:เอางี้ ธามไปดูแก้วก่อนนะ แก้วเค้าสลบไปน่ะ เดี๋ยวพี่ไปรับหน้าไว้เอง
ธาม:ครับพี่
จากนั้นผมก้อเปลียนโหมดหน้า เป็นสดใส ยิ้ม เหมือนไม่มีไรเกิดขึ้นเลย แล้วเดินลงไปข้างล่าง
โทโมะ:อ้าว หวายมาทำไรหรอครับ ^^
หวาย:โมะอ่ะ หวายก้อมาหาโมะ สุดที่รักของหวายไงค่ะ อืม.... โมะค่ะไปกินข้าวด้วยกันไหมค่ะ
โทโมะ:เอ่อ......
หวาย:เออ ออ อะไรค่ะโมะ 
โทโมะ:เปลี่ยนไปเป็นวันอื่นได้มั้ย ครับหวาย คือว่า…วันนี้โมะมีธุระอ่ะ หวาย:ธุระอะไรหรอค่ะที่รัก
โทโมะ:เอ่อ....โมะบอกหวายไม่ได้อะ คือ มันลับมาก (ไรเตอร์:เอ่อ...ที่ว่าลับมากเนี่ย เรื่องแก้วอ่ะสินะ)
(โทโมะ:เอ่ออออออออออออออออ เงียบไป!)(ไรเตอร์:ก้อได้ ชิ -_-)
หวาย:ก้อได้ค่ะ งั้นไปกินกันวันหลังก้อได้ หวายไปก่อนนะค่ะ บ่าย จุ๊ฟ ^^
โทโมะ:ครับ กลับบ้านดีๆนะ เจอกันพุ่งนี้ ฟูว~รอดไป
ห้องโทโมะ
โทโมะ:ธามแก้ว ฟื้นยัง
ธาม:ยังเลยพี่ พี่ไปทำไรแก้วเค้าอ่ะ
โทโมะ:เรื่องของฉัน แกจะไปไหนก้อไป
ธาม:โหพี่อ่ะ ใจร้าย -_-
เมื่อธามออกไป
โทโมะ:แก้ว แก้ว โห่เป็นมากนะเนี่ย แค่แกล้งเอง ฉันขอโทดฟี้นสิแก้ว แก้ว
แก้ว:อืม...... น...นาย!ทำไรฉันเปล่าเนี่ย (สำรวจร่างกายด้วยเอง)
โทโมะ:ฉันจะทำไรเทอได้ก้อเทอเป็นลมไปเลย
แก้ว:นายแกล้งฉันหรอ ไอ้หน้าหวาน!
โทโมะ:555+ ใช่ เทอนี่ จิงจังนะเนี่ย 555+
แก้ว:แก ตายยยยยยยยยย ไอ้โทโมะ! 
(จากนั้น แก้ว ก้อวิ่งไล่ ตุบ ตี เฆี่ยน โอ่เยอะ โทโมะก้อโดนไปเยอะ แต่ก้อใช่ว่าเค้าจะยอมเค้าก้อวิ่งไล่แก้วเหมือนกัน จน....)
ธาม:เฮ้ย! เบาๆหน่อยโว้ยยยยยยยยยยคนจะนอน (เสียงของธามตะโกนมาจากข้างล่าง)
แก้ว:พอก้อได้ ชิ นายกี่โมงแล้ว
โทโมะ:ก้อ ทุ่มนึง แล้วอ่ะ ทำไม
แก้ว:นายไปส่งฉันหน่อย สิ นะ^^
โทโมะ:อย่าหวัง ทำไมฉันต้องส่งเทอ
แก้ว:ฉํนอยากกลับบ้านแล้ว ไปส่งหน่อยนะ นะ นะ
โทโมะ:ไม่!
แก้ว:(ถ้าไม่ยอมไปส่งนะ นายตายแน่ แผนขั้นสุดท้าย) นะค่ะไปส่งหน่อย พี่โทโมะขา นะค่ะนะนะนะ (อ้อนสุดๆแล้วนะ )
โทโมะ:เอ่อ... ก้อได้ไปขึ้นรถสิ สีดำนะ สีขาวของน้องฉัน
(เย้!สำเร็จ หึ ยังไงนายก้อแพ้ฉันอยู่ดี ไอ้หน้าหวาน เอ่ย! )
บนรถ ระหว่างการ เดินทาง
โทโมะ:บ้านเทออยู่แถวนี้หรอ
แก้ว:ใช่ ทำไม
โทโมะ:ดี พุ่งนี้ไปกับฉัน เดี๋ยวฉันมารับ เค ถึงแล้ว ลงได้
แก้ว:ขอบใจนะ แต่พุ่งนี้ไม่ต้องมารับฉํนก้อได้
โทโมะ:ไม่เอาฉันจะรับเทอ ตกลงนะ อย่าหนี ด้วย ไม่งั้น เอาจิง!
ฟิ้ว~ แล้วรถรถของโทโมะก้แล่นกลับไป
บ้านโทโมะ
ธาม:อ้าว พี่ ไปส่งแก้วหรอ
โทโมะ:อืม มีไร
ธาม:ม๊าโทรมา บอกให้พี่โทร กลับด้วย
โทโมะ:อืม.. พุ่งนี้ แกไปเรียนเองนะ ฉันไม่ไปส่ง
ธาม:จะไปรับใครสิท่า รุนะ อิอิ
โทโมะ:เงียบไปเลย
ห้องของโมะ โทโมะ:มีไร คับ ม๊า
ม๊า:เจอน้อง รึยัง?
โทโมะ:เจอแล้วคับ
ม๊า:อืม แกว่าไง
โทโมะ:ก้อ น่ารักดีคับ สวยด้วย ผมชอบ
ม๊า:แก ชอบฉันก้อดีใจ แล้วแม่หวายล่ะ เมื่อไรจะเลิก
โทโมะ:ผมไม่รุ จะบอกหวายยังไง
ม๊า:เอาเถอะ แกก้อดูแล น้องเค้าดีๆก้อแล้วกันนะ ฉันหวง
โทโมะ:คับม๊าแค่นี้เป่า
ม๊า:อืม แค่นี้แหละ

 
ใครอะไร น้องหรอ คนไหนน่าา ทายกันสิ 555+ คงรู้กันอ่ะสิ
มาอัพให้แล้ววว  รักทุกคนนะ ^^ จุ๊ฟๆ เม้น+โหวตนิดนึงนะ