หัวใจนี้ให้ เทอคนเดียว

ตอนที่ 3
“แก้ว แก้ว”เฟย์เรียก
“มีไรอ่ะเฟย์”แก้วถาม
“นายจองเบอ่ะไล่ตีพี่อ่ะ”เฟย์บอกแล้วเดินมาหลบหลังแก้ว
“ไหนอ่ะ”แก้วถาม
“นู่นเดินมากับโทโมะอ่ะ”เฟย์ชี้ให้แก้วดู
“ไม่ต้องกลัวเฟย์แก้วจัดการเอง”แก้วบอก
เมื่อจองเบ และ โทโมะมาถึง
“นี่นาย หาเรื่องพี่ฉันหรอ”แก้วถามจองเบ
“ก็พี่เธอมาหาเรื่องเพื่อนฉันก่อน”เสียงนี้ไม่ใช่เสียงของจองเบแต่เป็นเสียงของ...
“นี่ ไอ้หน้าจืดใครถามแกฮะ”แก้วบอก
“ผู้หญิงอะไรฮะ ??? พูดไม่เพราะเลย”โทโมะบอก
“ฉันพูดไม่เพราะแล้วหนักหัวนายรึไงห่ะ ไอ้หน้าจืด”
“นี่ คำก็หน้าจืด 2 คำก็หน้าจืด แล้วไงล่ะยัยสิงโต”
“นี่นายกล้าว่าฉันว่าสิงโตหรอ นายมีสิทธิ์อะไรมาว่าฉันห๊ะ”แก้วบอก
“แล้วเทอล่ะ มีสิทธิ์อะไรมาว่าฉันว่าไอ้หน้าจืด”โทโมะตอบกลับ
“ฉันอยากว่ามีอะไรมะ”แก้วบอก
“ฉันเองก็อยากว่าเหมือนกัน มีปัญหาป่ะ”โทโมะตอบกลับ
“ฮึย! นายตายซะเถอะไอ้หน้าจืด”แก้วบอกแล้ววิ่งไปหาโทโมะ(ไล่ตีนะ)
“ไม่ไหว ไม่ไหวเจอหน้ากันที่ไรทะเลาะกันทุกทีเลยเนอะ เฟย์”จองเบบอกเฟย์
“ใช่ ใช่ฉันล่ะเบื่อ”เฟย์ตอบ
“เฮ้ย นี่นาย ฉันยังไม่ลืมเรื่องเมื่อกี้นะ อย่ามาตีสนิท ไปเลยไอ้แว่น”เฟย์บอกแล้วไล่ตีจองเบ
“อะไรว่ะ นึกว่าจะลืมเซ็งเป็ดเลยอ่ะ”จองเบบอกแล้ววิ่งหนีเฟย์
ทางด้านฟาง
“ป็อป ป็อปเมื่อไหร่ยัยเฟย์ กะ ยัยแก้วจะเลิกทะเลาะกับพวกโทโมะซะทีอ่ะ ฟางอ่ะเบื่อมากกกก”ฟางถาม
“ก็ คงวันที่เราแต่งงานกันมั้งฟาง”ป็อปปี้ตอบแบบทีเล่นทีจริงแต่ไม่รู้เลยว่าทำให้ฟางใจสั่นมากแค่ไหน
“บ้า ป็อปอ่ะ ใครจะแต่งงานกะป็อปห่ะ”ฟางบอก
“ป็อปพูดเล่น ฟางอย่าคิดจริงจังดิ”ป็อปบอก
“อ้าวหรอ ที่หลังอย่าพูดอย่างนี้นะ ฟางใจหายหมดเลย”ฟางบอกอย่างโล่งอกแต่ว่าก็รู้สึกเสียดายที่คำพูดนั้นเป็นแค่คำล้อเล่น
“ฟาง อยากแต่งงานกับป็อปอ่ะดิ ใช่ป่ะ”ป็อปปี้บอก
“บ้า ฉันกลัวว่าจะได้แต่งงานกะนายต่างหากเล่า ไม่พูดด้วยแล้ว”ฟางบอกแล้วเดินหนี
ทางด้านเฟย์และแก้ว
“หยุดเดี๋ยวนี้นะไอ้หน้าจืด”แก้วตะโกนไปทั่วโรงเรียน(อายมั้ยน่ะ)
“หยุดให้โง่น่ะสิ”โทโมะบอก
“หยุดนะไอ้แว่น”คราวนี้เฟย์บอกบ้าง
“ไม่หยุด มีปัญหาป่ะ”จองเบบอก
15 นาทีผ่านมา
“เหนื่อยอ่ะแก้ว หยุดเหอะ”เฟย์บอก
“นั่นดิ วิ่งมาเกือบ 20 นาทีแล้วนะ พวกนั้นยังไม่หยุดเลยอ่ะ”แก้วบอกแล้วนั่งลงข้างเฟย์
“เหนื่อยแล้วหรอ”ฟางถาม
“ไปอยู่ไหนมาอ่ะฟาง”แก้วถาม
“เดินแถวๆนี้แหละ อ่ะ”ฟางบอกแล้วยื่นน้ำให้น้องทั้ง 2 คน
“คอยดูเถอะ แก้วอ่ะจะตีไอ้หน้าจืดให้ได้เลย”แก้วบอกแล้วยกน้ำขึ้นดื่ม
“ใช่!เฟย์เองก็จะตีไอ้แว่นให้ได้คอยดูเถอะ”เฟย์บอกแล้วก็ยกน้ำขึ้นดื่มอีกคน
“ขึ้นเรียนกันเถอะ”ฟางบอก
“เดี๋ยวก่อนดิ เหนื่อยอยู่”เฟย์บอก
“จะไปตีโทโมะกับจองเบไม่ใช่หรอ”ฟางถาม
“ใช่ แล้วเกี่ยวกันตรงไหนอ่ะ ?”แก้วถาม
“ก็ทั้งสองคนอ่ะ อยู่ห้องเดียวกับเราไม่ใช่หรอ”ฟางบอก
“เออ จิงด้วย งั้นไปเหอะเฟย์”แก้วบอกแล้วรีบวิ่งขึ้นห้อง
ในห้องเรียน
พอแก้วมาถึงก้อพบว่าจองเบและโทโมะได้มาอยู่ในห้องอยู่แล้ว
“มาแล้วหรอ ยัยสิงโต”โทโมะบอก
“เห็นว่ามายังอ่ะ”แก้วบอกแล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะ
‘แปลก มะกี้ยังตีอยู่เลย มาคราวนี้ไม่วิ่งไล่แล้ว เป็นไรของเค้าอ่ะ’
โทโมะคิดในใจ
‘หึ นายไม่รู้จักชั้นซะแล้วนายโทโมะ นายลองเดินมาสิ  ฉันฟาดนายตายแน่ ไม่ตายก็เลี้ยงไม่โตล่ะ 5555’
แก้วคิดในใจ
สักพักโทโมะก็เดินมา
“แก้ว เมื่อกี้นี้ขอโทษนะ....”โทโมะยังพูดไม่ทันจะจบก็โดนแก้วตีไม่เลี้ยง ทั้งต่อย ทั้งตีเลย
“เสร็จฉันแล้วไอ้หน้าจืด”แก้วพูดไปตีโทโมะไปอย่างสะใจ
“ยัยแก้ว ฉันเจ็บนะ แก้ว”โทโมะตวาดเลยทำให้แก้วหยุด
“เจ็บหรอ ฉันไม่ได้ตั้งใจนะ”แก้วบอกแล้วขอโทษโทโมะยกใหญ่
“เค้าก็อุส่าห์เป็นห่วง มาทำกับเค้าอย่างนี้หรอแก้วมันเกินไปแล้วนะแก้ว”โทโมะบอกแล้วเดินไปอย่างอารมณ์เสีย
แล้วแก้วก็เดินตาม
“นี่นาย ฉันขอโทษนะ”แก้วบอกโทโมะ
“....................................”ไร้เสียงตอบรับจากอีกฝ่าย
“ขอโทษนะ โทโมะฉันไม่ได้ตั้งใจทำให้นายเจ็บอ่ะ”แก้วยังพูดต่อไป
“กลับห้องไปเถอะ ฉันไม่เป็นไรแล้ว”โทโมะตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“แต่ว่านาย....”แก้วกำลังจะพูด
“ฉันบอกว่าให้กลับไปไง”โทโมะตวาดใส่แก้ว
“ก็ได้”แก้วบอกแล้วเดินไป
หลังเลิกเรียน
“แก้วกลับบ้านเหอะ”เฟย์บอก
“อืม ไปดิ”แก้วบอกแล้วเดินไป
“แก้วเป็นไรอ่ะ”ฟางถามเมื่อเห็นว่าน้องของตนเงียบผิดปกติ
“เปล่าหรอก ฟาง”แก้วบอก
“หรอ งั้นไปกินติมกัน”เฟย์ชวน
“ดีๆ กู๊ดไอเดียเลยเฟย์”ฟางบอก
“เอางี้ ชวน พวกป็อปปี้ไปกินด้วยดีกว่า”ฟางบอก
“ก็ได้แล้วแต่ แก้วอ่ะได้ทั้งนั้น”แก้วบอกแล้วเดินไป
“ป็อป ไปกินติมกัน”ฟางชวน
“ไปดิ”ป็อปปี้ตอบ
“ชวน โทโมะกับจองเบไปด้วยดิ”ฟางบอก
“พวกนั้นอ่ะนะ ไม่ชวนมันก็ไป”ป็อปปี้บอก
“นินทาอะไรว่ะ ป็อปปี้”จองเบตะโกน
“เปล่า แค่จะชวนไปกินไอติมอ่ะ ไปมั้ย”ป็อปปี้ชวนเพื่อนของเค้า
“ไปดิ โทโมะไปกินติมกัน”จองเบชวน
“อืม ไปดิ”โทโมะพูดแล้วเดินไป
“ป็อป มานี่หน่อย”ฟางเรียก
“มีไรอ่ะฟาง”ป็อปปี้ถาม
“โทโมะอ่ะ เป็นไร”ฟางถาม
“ไม่รู้ดิ ตั้งแต่ตอนกลางวันแล้ว มันก็เป็นอย่างงี้ตลอดเลย”ป็อปปี้ตอบ
“เป็นเหมือนแก้วเลยอ่ะ”ฟางบอก
“หรอ ถึงว่า 2 คนนี้ถึงไม่ได้คุยกันเลยเวลานั่งด้วยกันอ่ะ ปกติต้องคุยกันจนครูด่าเลยอ่ะ แต่วันนี้ไม่มีเลยสักแอ๊ะเดียว”ป็อปปี้บอก
“ช่างเหอะ ไปกินไอติมดีกว่าป่านนี้นะ แก้วกะเฟย์คงถึงแล้วล่ะ”ฟางบอก
ณ ร้านไอติม
“แก้ว เฟย์ ขอโทษที่มาช้านะ”ฟางบอก
ทางด้านแก้วเมื่อเห็นหน้าโทโมะที่เป็นแผลก็อยากจะขอโทด แต่ไม่กล้า
ทางด้านโทโมะเองเมื่อเห็นหน้าแก้ว ไม่ร่าเริงก็อยากจะขอโทด ที่ตวาดใส่ แต่ไม่กล้าพอ
“แก้ว แก้ว กินไรดี”ฟางถาม
“ไม่กินอ่ะ ไม่หิว”แก้วบอกฟาง
“โทโมะล่ะ กินไร”ฟางถามบ้าง
“ไม่อ่ะ โทโมะไม่หิว”โทโมะบอก
“หรอ งั้นเฟย์ กะ จองเบล่ะ กินไร”ฟางถาม
“อะไรก็ได้/อะไรก็ได้”เฟย์และจองเบพูดพร้อมกัน
“แหม ใจตรงกันเลยนะ”ฟางแซว
“ฟาง!!”เฟย์บอก
“ก็ได้”ฟางบอกเฟย์แล้วหันไปบอกพนักงานร้านไอติมเพื่อสั่งไอติม
ทางด้านแก้ว
“ทุกคนแก้วขอไปเดินเล่นหน่อยนะ อยู่ในนี้มันอึดอัดอ่ะ”แก้วบอกแล้วเดินออกไป
“เฮ้อ! ขนาดหนีจากโรงเรียนแล้วยังเจออีก ทำไงดีอ่ะ”แก้วบอกกับตนเอง
“ขอโทษก็ไม่กล้า โอ้ย! กลุ้ม”แก้วบอกกับตนเอง
“แก้ว แก้ว”
“อ้าว ฟางอิ่มแล้วหรอ”แก้วถาม
“อืม กลับบ้านเหอะ”ฟางตอบ
“ไปดิ จองเบ ป็อปปี้ ไปก่อนนะ”แก้วบอกแล้วเดินไป
“ไปก่อนนะทุกคน”ฟางบอกแล้วเดินตามแก้วไป
“ไปแล้วน้าทุกคน บาย”เฟย์บอกแล้วเดินตามแก้ว และ ฟางไป
“นี่โทโมะ เป็นไรอ่ะ”จองเบถาม
“เปล่า”โทโมะบอกแล้วเดินไป
ณ บ้านของ 3 สาว
“แก้ว แก้ว เป็นไรอ่ะ ?”ฟางถาม
“ป่าวนิ ฟาง”แก้วตอบ
“ป่าวอะไร แก้ว ปกติแก้วไม่ทำตัวอย่างงี้นิ”ฟางบอก
“ยังไงอ่ะ ฟาง ???”แก้วถาม
“ก็ เงียบผิดปกติอ่ะ”ฟางบอก
“โกรธโทโมะหรอ ??”เฟย์บอก
คำๆนี้ทำให้แก้วชะงัก
“ชัดเลยฟาง โกรธโทโมะ”เฟย์บอก
“เปล่าซะหน่อย”แก้วบอก
“ก็แค่....”
“ก็แค่อะไร”ฟางถาม
“ก็แค่ อยากขอโทษเท่านั้นเอง”แก้วบอกแล้วเดินขึ้นห้องไป
“อยากขอโทษ อะไรอ่ะ ???”เฟย์บอก
“ก็อยู่ด้วยกันจะรู้มั้ยล่ะ”ฟางบอกแล้วเดินตามแก้วไป
“แก้ว แก้ว พูดกันให้รู้เรื่องก่อน”ฟางเคาะประตูเรียกแก้ว
“แก้ว ฟังนะ ถ้าอยากขอโทษก็ไปเลย ก่อนที่ทุกอย่างมันจะสายนะแก้ว ถ้าแก้วมัวแต่ไม่กล้า ทุกอย่างมันก็จะสายนะ ไปขอโทษคนที่อยากขอโทษเถอะแก้ว”ฟางบอก
สักพักแก้วก็เปิดประตูแล้วมากอดฟางพร้อมกับพูดว่า
“ขอบคุณนะฟางที่เตือนสติ งั้นแก้วไปก่อนนะ”แก้วบอกแล้วรีบวิ่งลงไปข้างล่าง
“แก้ว แก้วจะไปไหนอ่ะ แก้ว”เฟย์ตะโกนเรียก
“ไปทำสิ่งที่ดีๆนะสิเฟย์”ฟางตอบ
“อะไรอ่ะ ?? รู้กันแค่สองคนพี่น้อง แล้วเฟย์อ่ะ บอกหน่อยสิฟาง !!”เฟย์บอก
“ไม่บอก ความลับจ้าความลับ”ฟางบอกแล้วเดินขึ้นห้องไปปล่อยให้เฟย์งง
ทางด้านแก้ว
“บ้านนายนั่นอยู่ไหนนะ”แก้วบอกกับตนเอง “เรานี่โง่จิงๆเลย จะมาขอโทษเค้าแต่ดันไม่รู้จักบ้านเค้า”แก้วยังคงพูดอยู่กะตนเอง
“จริงสิ โทร.ถามเขื่อนดีกว่า”เมื่อแก้วนึกได้จึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
“ฮัลโหล เขื่อนหรอ....เขื่อนบ้านโทโมะอยู่ไหนอ่ะ...ไม่ต้องถามได้มั้ยว่าไปทำไมอยู่ไหน
อยู่........................หรอ โอเค! ขอบใจมาก”แก้วตอบแล้วรีบขับมอไซด์ไปบ้านโทโมะ
เมื่อแก้วมาถึงหน้าบ้านโทโมะ
“โทรหาดีกว่า...แต่ไม่เอาอ่ะลองถามคนในบ้านดูดีกว่า”แก้วพูดจบก้อเดินไปกดกริ่งหน้าบ้าน
“มาหาใครค่ะ”สาวใช้ที่บ้านโทโมะถาม
“มาหาโทโมะค่ะ อยู่มั้ยค่ะ”แก้วถาม
“ไม่อยู่ค่ะ พึ่งออกไปสักครู่นี่เองมีอะไรหรือเปล่าค่ะ”สาวใช้ตอบ
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ขอบคุณค่ะ”แก้วตอบแล้วเดินไป
“ไปไหนของเค้านะ”แก้วบ่นแล้วขึ้นรถขับกลับบ้านของเทอไป
ทางด้านโทโมะ
“เราจะไปขอโทษแก้วดีมั้ยน้า”โทโมะคิด
“ไม่ดีหรอก”เสียงนี้ไม่ใช่เสียงโทโมะแต่ว่า...
“หวาย มาไงอ่ะ”โทโมะถาม
“ก็เดินมาเฉยๆอ่ะ แล้วเห็นโทโมะนั่งอยู่คนเดียวเลยเดินมาหา”หวายตอบ
“แล้วที่พูดว่าไม่ดีล่ะ”โทโมะถาม
“ก็ เดี๋ยวเราไปบอกให้เอง ไม่ดีหรอ”หวายถาม
“ขอบใจนะ แต่ว่าเราอยากไปบอกด้วยตัวเองมากกว่าอ่ะ”โทโมะบอกแล้วเดินหนีหวายไป
“เดี๋ยว ไปไหนอ่ะ”หวายถาม
“กลับบ้านน่ะ อยู่ที่นี้แล้วบรรยากาศไม่ค่อยดีอ่ะ ไปก่อนนะ”โทโมะบอกแล้วรีบวิ่งหนีไปขึ้นรถมอไซด์ที่จอดรออยู่
เช้าวันรุ่งขึ้น
ที่โรงเรียน
“แก้ว แก้ว เมื่อคืนกลับบ้านกี่ทุ่มอ่ะ”ฟางถาม
“เที่ยงคืน”แก้วตอบ
“แล้วเป็นไงบ้าง ขอโทษยัง”ฟางถามต่อ
“ยังอ่ะ ไปหาที่บ้านแล้วไม่เจออ่ะ ก็เลยคิดว่าจะกลับบ้าน
แต่ลองหาต่ออีกซักหน่อยดีกว่าก็เลยทำให้กลับบ้านดึกน่ะ”แก้วตอบ
“หรอ งั้นถ้าเค้ามาแล้วค่อยบอกก็ได้นิเนอะ งั้นแก้วนอนเถอะ ฟางไม่รบกวนแก้วแล้วไปนะ”ฟางบอกแล้วเดินไปนอกห้องแล้วเห็นโทโมะเดินมาพอดีจึงเดินเข้าไปบอกแก้ว
“แก้ว แก้วโทโมะมาแล้วแก้ว”ฟางเรียกแก้วแต่ทำยังไงแก้วก็ไม่ตื่น
“ไม่ได้การล่ะ งานนี้ต้องให้สาวน้อยน่ารักอย่างฟางลงมือเอง”ฟางพูดกับตนเองแล้วเดินออกไปหามีนกะแจมที่ยืนอยู่หน้าห้อง
“แจม แจมมานี่หน่อยดิ”ฟางเรียก
“มีไรอ่ะ”แจมถาม
“แจม แจมรู้มั้ยว่าเมื่อคืนแก้วกลับบ้านกี่โมงอ่ะ”ฟางแกล้งพูดเสียงดังๆเพื่อให้โทโมะได้ยินและก็เป็นไปตามที่คาดหมายโทโมะได้ยินแล้วหยุดเดินพอฟางเห็นดังนั้นจึงพูดต่อ
“ไม่รู้อ่ะ มีไรหรอฟาง”แจมตอบ
“ก็แก้วอ่ะนะ กลับบ้านตั้งเที่ยงคืนแหนะ”ฟางเน้นคำว่าเที่ยงคืนชัดๆทำให้แจมสงสัยแล้วพอแจมหันไปทางสายตาที่ฟางหันไปมองก็เข้าใจทันทีและเล่นตามบทอย่างต่อเนื่อง
“แล้วทำไมกับถึงบ้านตั้งเที่ยงคืนอ่ะฟาง”แจมถามต่อ
“ก็เห็นบอกว่าจะไปขอโทษใครก็ไม่รู้เหมือนกันอ่ะนะ แต่พอไปถึงบ้านคนคนนั้นก็ไม่อยู่อ่ะ แล้วแก้วก็เลยออกตามหาเพื่อไปขอโทษเลยทำให้แก้วต้องกลับบ้านดึกเลยอ่าดิ แจม”ฟางบอกประโยคนี้เสียงดังสุดๆ
“หรอ แก้วไม่เคยเป็นแบบนี้เลยนะฟาง ขนาดทำให้แจมโกรธอ่ะยังไม่ตามไปขอโทษที่บ้านเลยอ่ะฟาง แสดงว่าแก้วต้องรู้สึกผิดจิงๆนะแหละเนอะ”แจมพูด
พอแจมพูดจบโทโมะก็รีบวิ่งไปในห้องเรียน
“ขอบใจมากนะแจม ที่ช่วยนะ”ฟางบอก
“อืม ไม่เป็นไร”แจมพูด
“แต่จะว่าไปนะ เล่นได้เนียนมากเลยอ่ะ ขนาดไม่เตี๊ยมกันนะเนี้ย 5555”ฟางพูด
“แหมม คนมันเก่งนี่น่า ไปนะ”แจมพูด
“บายจ้า ไงก็ขอบคุณนะ”ฟางพูด
ทางด้านของโทโมะเมื่อเข้ามาในห้องเรียนแล้วพบว่าแก้วนอนฟุบโต๊ะอยู่ก็รู้สึกอยากจะขอโทษมาก
“ทำไมต้องทำถึงขนาดนั้นด้วยนะแก้ว”โทโมะพูดพร้อมมองหน้าแก้ว
สักพักแก้วก็ตื่นขึ้นมา
“อ้าว โทโมะมาแล้วหรอ”แก้วบอก
“อืม”โทโมะก็ยังคงพูดน้อยเหมือนเดิม
“เอ่อ คือว่า...”แก้วพูด
“อะไร”โทโมะถาม
“ไม่มีอะไร”แก้วตอบแล้วฟุบหน้าไปกับโต๊ะเหมือนเดิม
“แก้ว แก้วโทโมะมีเรื่องจะบอก”โทโมะเรียกแก้ว
“อะไร”แก้วถาม
“เรื่องเมื่อวานน่ะ เราไม่ได้ตั้งใจจะตวาดเทอนะ”โทโมะบอก
“อืม เราเองก็ผิดเหมือนกันที่ทำนายแรงเกินไปขอโทษนะ”แก้วบอก
“งั้น...หายกัน โอเค๊ ??ยัยสิงโต”โทโมะบอกแล้ววิ่งหนี
“หน๋อยแหนะ! ว่าฉันหรอไอ้หน้าจืด”แก้วบอกแล้ววิ่งไล่โทโมะเหมือนเดิม
“นี่ทั้ง 2 คนอ่ะหยุดได้ไหม”ฟางตะโกน
“ไม่น่าให้เข้าใจกันเลย”ฟางบอก