หัวใจนี้ให้ เทอคนเดียว

ตอนที่ 2

“พี่เฟย์ พี่ฟาง ไปกินข้าวกันเหอะ แก้วหิวอ่ะ”แก้วบอก

“ได้แต่ไปกับเฟย์ก่อน เดี๋ยวพี่ตามไปนะแก้วพี่ไปเข้าห้องน้ำก่อน”ฟางบอก

“อืม ไปดิพี่เฟย์รอไรอยู่”แก้วบอกเฟย์

ณ โรงอาหาร

“พี่เฟย์ไปนั่งโต๊ะนั้นกัน”แก้วบอกแล้วรีบวิ่งไป

พอแก้วไปถึงก้อถูกโทโมะหาเรื่อง

“นี่ยัยแก้ว นี่มันที่ฉันนะเทอมานั่งไม่ได้”โทโมะบอก

“เอ๋ อยู่ไหนนะ”แก้วบอกแล้วมองหาสิ่งๆหนึ่ง

“หาไร ยัยแก้ว ที่ฉันพูดอ่ะฟังมั้ย ??”โทโมะเริ่มมีน้ำโห

“หาป้ายไง”แก้วตอบ

“ป้าย ป้ายอะไร”โทโมะตอบกลับด้วยความอยากรู้

“ก็ป้ายที่นายเขียนจองว่าโต๊ะนี้เป็นของนายไง ไม่มีซะหน่อยเพราะฉะนั้นโต๊ะนี้ก็ไม่ใช่ของนาย ฉันมาก่อนก็ต้องได้นั่งก่อนสิ”แก้วตอบกลับอย่างกวนอวัยวะเบื้องล่าง

“ก็แล้วทำไมล่ะ ก็ฉันอยากนั่งตรงเนี้ยอ่ะ มีปัญหามั้ย”โทโมะบอกแล้วเดินมานั่งข้างแก้ว

“นี่ ไอ้หน้าจืดลุกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ”แก้วบอกแล้วพยายามผลักโทโมะออกไป

“พี่เฟย์ ช่วยแก้วด้วยดิ”แก้วบอก

“ได้พี่จัดให้แก้ว”เฟย์บอกแล้วกำลังจะเดินมาแต่ถูกไคบางคนดึงไว้

“นี่เธอ อย่ายุ่งได้ปะ”จองเบบอก

“ทำไม ถ้าฉันจะยุ่งเกี่ยวไรกะนาย”เฟย์บอก

“........................................”จองเบเงียบ(เพราะคิดว่าจะทำไรกะเฟย์อยู่ค่ะ)

“เงียบเลย ไม่กล้าล่ะซินึกว่าจะแน่”เฟย์บอก

“ถ้าเธอขัดขืนฉันนะ ฉันจะ ฉันจะ.....”จองเบพูดแต่พูดม่ายจบเพราะอาย

“จะอะไรล่ะ”เฟย์ถามเพราอยากรู้

“ฉันก็จะ จูบเธอน่ะสิ หรือเธอจะลอง”จองเบบอกแล้วทำหน้าหื่นใส่เฟย์

“ไม่แล้ว แก้วพี่ขอโทษพี่ไม่อยากโดนจูบอ่ะ ช่วยตัวเองไปก่อนนะแก้ว”เฟย์บอก

“โธ่ พี่เฟย์อ่ะ แค่ทีเดียวเองอ่ะยอมเหอะ”แก้วบอก

“ก็ได้ เฮ้ย! จะบ้าหรอแก้วพูดมาได้ไง”เฟย์บอกแก้วอย่างดุๆ

“ก็ได้ งั้นพี่เฟย์ไปซื้อข้าวมารอได้เลย”แก้วบอกอย่างมั่นใจ

“ได้จ้า”เฟย์บอกแล้วรีบเดิน

“เฮ้ย จองเบฉันว่านายไปซื้อข้าวมารอเลยดีกว่าเพราะยังไงเราก็ต้องนั่งโต๊ะนี่อยู่ดี”

โทโมะเองก้อบอกอย่างมั่นใจเหมือนกัน

15 นาทีผ่านไป

“แก้วมาแล้ว”เฟย์บอก

“อือ มาแล้วหรอ”แก้วบอก

“นั่งไหนอ่ะ”เฟย์ถาม

“ตรงไหนก้อได้”แก้วบอก

“โทโมะ มาแล้ว”จองเบบอก

“นั่งดิ”โทโมะบอก

“นั่งไหนอ่ะ”จองเบถาม

“นั่งข้างยัยเฟย์อ่ะ”โทโมะบอก

“ไม่เอาอ่ะ”จองเบบอก

“ไปนั่งเหอะหน่า ยัยเฟย์ไม่กัดหรอก”โทโมะบอก

“นี่นี่ พี่เฟย์พี่ฟางมาช้าจังเลยอ่ะ”แก้วบอก

“นั่นดิ ไปเข้าห้องน้ำหรือว่าไปสร้างห้องน้ำให้โรงเรียนกันแน่เนี้ย”เฟย์บอก

“เฟย์  แก้ว”ฟางตะโกน

“ตายยากจังเลยนะพี่สาวเราเนี้ย”แก้วบอก

“เอ่อ  แก้วเราขอร้องอย่างดิ”ฟางบอก

“อะไรอ่ะพี่ฟาง แล้วทำไมไม่เรียกแทนตัวเองว่าพี่อ่ะ”แก้วถาม

“เอ่อ คือว่าเราก้อห่างกันแค่ 1 เดือนใช่ป่ะ”ฟางบอก

“แล้วไง”แก้วตอบ

“คือว่า ขอร้องเลยนะ อย่าเรียกพี่ได้ป่ะ”ฟางบอก

“ใช่ๆ”เฟย์เสริม

“ไมอ่ะพี่เฟย์ พี่ฟาง แก้วก็เรียกของแก้วมาตั้งนานแล้วนิ”แก้วตอบ

“ก็เพราะว่า ฉันสองคนเนี้ย ไม่อยากแก่ไง ห่างกันแค่เดือนเดียวเรียกพี่เลย”ฟางตอบ

“ทีตอนเด็กยังเรียกได้เลยอ่ะ”แก้วบอก

“ก้อนั้นมันตอนเด็กนิ ตอนเด็กแก้วเรียกแล้วน่ารักดี แต่นี้โตแล้วไม่อยากให้เรียกแล้วอ่ะ มันดูแก่ๆ ยังไงไม่รู้”เฟย์บอก

“งั้นโอเค แต่...”แก้วบอก

“แต่ไรอ่ะ”ฟางถาม

“ต้องซื้อของที่มี Mickey Mouse ให้แก้วด้วยนะ”แก้วบอก

“ได้เลยจ๊ะ แล้วอย่าลืมล่ะอย่าเรียกว่าพี่นะ”ฟางบอก

“โอเคได้ งั้นมากินข้าวเถอะ”แก้วบอก

“นี่นายโทโมะเขยิบไปดิคนเค้าจะนั่ง”แก้วบอก

“อ้าวคนหรอกหรอ นึกว่าสิงโตดูทำผมดิ”โทโมะบอก

“นี่ อย่ามาว่าทรงผมเค้านะ ออกจะเท่ยังดีกว่านายล่ะกัน ไม่อินเทรนด์เลย หน้าก้อจืด รสนิยมก็ไม่ได้เรื่อง อย่างเงี้ยผู้หญิงที่ไหนจะชอบ”แก้วบอก

“ก็...ผู้หญิงอย่างเธอไงล่ะที่จะมาชอบฉัน”โทโมะพูดเสียงดัง(ตรงคำว่าก็)แล้วก็เปลี่ยนมาเป็นกระซิบแทน

“ไอ้บ้า ไปไหนก็ไปเลยไป”แก้วบอกแล้วผลักโทโมะให้ไปไกลๆ

“ไปก็ได้”โทโมะบอกแล้วเดินไป

“เอ่อว่าแต่เมื่อกี้อ่ะ ฟางไปไหนมาอ่ะ”แก้วถาม

“อ๋อ ไปเข้าห้องน้ำมาจ๊ะ”ฟางตอบ

“แล้วทำไมไปนานจังอ่ะ”แก้วถามต่อ

“นั่นดิ”เฟย์เสริม

“อ้าวก็ห้องน้ำเต็มอ่ะก็เลย....”ฟางตอบ

“เอาความจริง”แก้วเริ่มจะจับได้

“ไปหาป็อปปี้มา”ฟางตอบแต่โดยดี

“แค่นั้นแหละ”แก้วบอก

“อ้าว  แก้วไม่ว่าฟางหรอ”ฟางถาม

“ไม่อ่ะ ว่าทำไม”แก้วบอก

“ก็เมื่อก่อนแก้วยังว่าฟางอยู่เลยว่าไม่ให้ไปหาป็อปปี้อ่ะ”ฟางบอก

“ขี้เกียจว่าแล้วอ่ะ เบื่อ”แก้วบอกแล้วเดินหนีไป

พอแก้วมาถึงหน้าโรงอาหาร