หัวใจนี้ให้ เทอคนเดียว

ตอนที่ 1
“ยัยแก้ว ยัยแก้วเปิดประตูให้หน่อย”เสียงหญิงสาวคนหนึ่ง
“แก้วได้ยินที่พี่พูดมั้ยแก้ว”หญิงสาวคนเดิมตะโกนหนักขึ้นเมื่อเทอไม่ได้ยินเสียงตอบรับจากอีกฝ่าย
“ได้ยินแล้วคร้าบบบ กำลังจะไปเปิด”คนข้างในตะโกนกลับมา
“อ้าวพี่ฟาง นึกว่าพี่เฟย์”แก้วตอบ
“ตื่นแล้วหรอ”ฟางถาม
“เห็นว่าตื่นยังอ่ะ”แก้วถามกลับ
“ตื่นแล้ว”ฟางตอบ
“งั้นก็แสดงว่า ตื่นแล้วไงถามแปลก”แก้วบอกแล้วเดินลงไปข้างล่างปล่อยให้ฟางยืนโมโหอยู่
ด้านเฟย์
“อ้าวแก้ว แล้วพี่ฟางล่ะ”เฟย์ถาม
“อยู่ข้างบนอ่ะ”แก้วตอบ
“แก้ว แก้วมานี่ดิ”เฟย์เรียก
“อะไรอ่ะ”แก้วถาม
“พี่จะให้แก้วดูอะไร”เฟย์บอก
“ไม่ต้องเลยพี่เฟย์ แก้วรู้แล้วว่าพี่เฟย์จะให้แก้วดูอะไร”แก้วตอบอย่างรู้ทัน
“น่านะ ดูให้พี่หน่อยพี่อยากรู้ว่ามันเข้ามั้ย”เฟย์บอก
“ก็ได้ ไหนอ่ะ”แก้วถาม
“บนโซฟาอ่ะ”เฟย์ตอบแล้วเดินนำแก้วมา
“นี่อ่ะ ไปลองใส่ซะ”เฟย์บอกแล้วหยิบชุดให้แก้ว
“หา!!!...ให้แก้วใส่หรอ ไม่เอาอ่ะพี่เฟย์”แก้วบอก
“มันไม่ใช่ชุดหวือหวาหรอก ลองใส่ดู”เฟย์บอก
“ไม่อ่ะพี่เฟย์ แก้วไม่ใส่”แก้วบอกแล้ววิ่งหนีเฟย์(เพราะเฟย์กาลังวิ่งไล่แก้วเพื่อให้แก้วใส่ชุด)
“นี่หยุดได้แล้วทั้งคู่อ่ะ”ฟางตะโกน
“เล่นอะไรกันเป็นเด็กๆ”ฟางดุ
“ใช่ พี่ฟาง ก็พี่เฟย์อ่ะไล่แก้วอ่ะ ให้แก้วใส่ชุดอะไรก็ไม่รู้สั้นมากๆๆๆเลยอ่ะ”แก้วฟ้อง
“นี่ ยัยแก้วไม่ต้องฟ้องพี่ฟางเลย หัดแต่งตัวให้มันเป็นผู้หญิงบ้างสิ”เฟย์บอก
“ก็แก้วชอบอย่างงี้อ่ะ พี่เฟย์”แก้วบอก
“เลิกทะเลาะกันได้แล้ว ไปโรงเรียนสายแล้ว”ฟางบอกแล้วเดินนำทั้งคู่ไป
20 นาทีต่อมา
ทั้งสามสาวของเราก้อเดินอยู่ดีๆแต่แล้ว แก้วก้อเดินม่ายระวังไปชนกะ...
“นี่นาย เดินภาษาอะไรอ่ะ”แก้วถามอย่างไม่กลัว
“เดินภาษาคนหล่ออ่ะดิ ถามแปลก”ชายที่เดินชนแก้วตอบ
พอชายคนนั้นพูดจบแก้วก็หันกำลังจะเถียงต่อ แต่ก็ต้องตกใจคนที่ตนชนนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นโทโมะ
“หล่อหรอ ตรงไหนหมาขี้เรื้อนแถวบ้านฉันยังหล่อกว่านี้อีกอ่ะ”แก้วตอบกลับ
“ใช่ ใช่ แก้วพี่เห็นด้วย”เฟย์เสริม
“นี่เธอ กล้าเอาฉันไปเปรียบกับหมาหรอ”โทโมะเดือด
“ใครบอกว่าหมา พูดให้ดีๆพูดให้จบ หมาขี้เรื้อนตะหาก 555+”แก้วตอบแล้วเดินไป
“ฝากไว้ก่อนเถอะยัยแก้ว”โทโมะตะโกนกลับ
“แล้วอย่าลืมมาเอาคืนนะไอ้หน้าจืด เพราะฉันไม่ใช่ธนาคาร”แก้วตะโกนกลับ
ในห้องเรียน
“แก้วๆมานี่หน่อย”มีนเรียก
“มี’ไรอ่ะ”แก้วถามเมื่อมาถึงโต๊ะมีน
“พายัยแจมไปกินข้าวหน่อยดิ ฉันขี้เกียจพาไปอ่ะ”มีนบอก
“บ้า แกพาไปเองดิ ฉันก็ขี้เกียจไปเหมือนกันนะคร้าบบบบบ”แก้วบอกแล้วเดินกลับโต๊ะ
พักกลางวัน