So Crazy! รักบ้อบอของนายหมีหน้าม่อกับยัยเป็ดเอ๋อ!

บทที่ 3 สะดุด ?
“เฟย์ !!!”
ฟางตะโกนขึ้นเมื่อเธอเห็นเขื่อนก้มหน้าลงมาจนใกล้เหมือนจะจูบเฟย์
“อะไรพี่ฟาง ตะโกนซะดังเชียว ?”
“เฟย์ทำอะไรน่ะ! นายเขื่อน ทำอะไรน้องสาวฉัน!?”
“ผมเปล่านะครับพี่ฟาง O.O”
“เปล่าอะไร! ก็เห็นอยู่ตำตาว่านายกำลังจะจูบน้องสาวฉันน่ะ!”
“หา OoO!!!? ผมเนี่ยนะ ? ก็ผมเห็นมีฝุ่นปลิวเข้าตาเฟย์ เลยจะเป่าให้”
“หะ...หา! จริงเหรอเฟย์????”
“ก็ใช่น่ะสิพี่ฟาง! อีกอย่าง เขื่อนเค้าเป็นสุภาพบุรุษพอน่า เนอะเขื่อนนน~ *O*”
เฟย์พูดแล้วหันหน้าไปทำตาวิ้งๆๆใส่เขื่อน
“เอ่อ...คือ....ขอโทษละกันที่เข้าใจผิด -//- แต่…พวกเธอสองคนก็เถอะ! มาทำอะไรตรงที่ลับตาคนแบบนี้ล่ะ! ใครมาเห็นก็ต้องเข้าใจผิดทั้งนั้นแหละ” ฟางรีบโมโหกลบเกลื่อน
“เอ่อ...” เฟย์อึกอัก แล้วหันไปมองหน้าเขื่อน
“เอ่ออะไรเฟย์ ตอบพี่มาสิ!”
“โธ่! ยัยเป็ดเอ๋อเอ๊ยยยย เค้ามาทำอะไรกันมันเรื่องอะไรของเธอเล่า มานี่เลยมา ไปเป็นก.ข.ค.เค้าอยู่ได้”
ป็อปปี้แทรกขึ้นมา แล้วลากฟางไปอีกทางหนึ่ง
“นี่! นายหมี ทำไมต้องลากฉันออกมาด้วยเนี่ย ฉันจะไปเคลียร์กับยัยเฟย์ให้รู้เรื่อง”
“นี่! ฉันก็บอกเธอแล้วไง ว่าไม่ต้องไปเป็นก.ข.ค.เค้าหรอก ถ้าดื้ออีกเดี๋ยวจะโดนแบบนั้นอีกนะ”
“OxO โอเค ฉันเงียบแล้ว นาย! ไปไลๆเลยไป!” -///-
“เฮ้ย!! นี่เธอเขินฉันเหรอเนี่ย  ><  มามะๆ มาให้ฉันจุ๊บที >3<~”
“อะ...อะไร เขินอะไร ฉันเนี่ยนะเขินนาย จะบ้าเหรอ แล้วเอาหน้าบวมๆของนายออกไปไกลๆเลยนะ” -////-
“ไม่เขินแล้วทำไมหน้าแดงละคร้าบบบบบ แอบชอบผมแล้วละซี้ >///<”
“จะบ้าเหรอ! ใครจะไปแอบชอบนายกันเล่า! อีตาหมีหน้าม่อ ฉันบอกให้ไปไกลๆไงงงง ><!!”
“ฮั่นแน่! ว่าแต่น้องนะ แล้วทีพี่ฟางยังแอบมาทำอะไรลับๆล่อๆกับพี่ป็อปตรงนี้เลย >///<”
เฟย์แอบโผล่เข้ามาเงียบๆ
“อุ๊ย! ตกใจหมดเลยยัยเฟย์ โผล่มาทำไมเงียบๆเนี่ย แล้วก็…พี่ไม่ได้ทำอะไรลับๆล่อๆสักหน่อยนะ!!!”
“งั้น...พี่ฟางมาทำอะไรตรงนี้กับพี่ป็อปล่ะ ><++”
“เปล่านี่ -///- พี่ไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย แล้วจะมาจ้องพี่ทำไมเนี่ยยย กลับบ้าน! เดี๋ยวแม่รอแย่เลย”
“โอเคๆ เชื่อก็ได้ เอ่อ...เฟย์กลับก่อนนะเขื่อน ^///^”
“ครับผมมม เดินทางดีๆนะ เป็นห่วง >3< แล้วหวังว่าเราจะได้เจอกันอีก แล้วโทรมาหากันบ้างนะ J”
“จ้าๆ แล้วเขื่อนก็อย่าลืมโทรมาหาเราบ้างล่ะ ไปก่อนนะ บ๊ายบายยย”
“แหวะ จะหวานกันอีกนานมั้ย เห็นแล้วเลี่ยน!”
ฟางแทรกขึ้นมาด้วยความรู้สึกหมั้นไส้ = =”
“เธอนี่! ทำไมชอบขัดขวางความสุขน้องๆจังนะ แล้วเราล่ะ ไม่แลกเบอร์กันอย่างสองคนนั้นบ้างเหรอ ><”
“ฝันไปเถอะย่ะ! สิยัยเฟย์ ยืนยิ้มหวานอยู่นั่นแหละ งั้นพี่ไปก่อนนะ!”
ฟางพูดจบก็รีบหันหลังกลับแล้วเดินออกไป แต่ด้วยความที่ซุ่มซ่าม ทำให้เธอสะดุดก้อนหิน OoO!
“กรี๊ดดดดด ><!!! ช่วยด้วยยยยยยย”
“เฮ้ย ฟาง!!!!” ป็อปปี้อุทานออกมา แล้วรีบคว้ามือฟางไว้ ทำให้ฟางไม่ล้ม
“เอ่อ...ขอบใจนะ นายหมีหน้าม่อ :P”
“เฮ้อ! ซุ่มซ่ามจริงนะยัยเป็ดเอ๋อ ถ้าฉันมาช่วยไม่ทันนี่หน้าแหกไปแล้วมั้ง - -* แล้วดูสิ อุตส่าห์ช่วยแล้วยังไม่ขอบคุณอีก ปล่อยดีไหมเนี่ย” (ป็อปยังจับมือฟางอยู่น่ะ >//< : ไรเตอร์)
“เฮ้ยๆๆ อย่าเพิ่งปล่อย ขอบคุณๆๆๆ” -//-
“ดีมาก แล้วเมื่อไรเธอจะยืนได้ละเนี่ย หรืออยากจับมือฉันน้า~ เริ่มชอบฉันแล้วจริงๆล่ะสิเธอน่ะ ><”
“โอ๊ยย~ หลงตัวเองได้อีกนะนายน่ะ ปล่อยฉันได้แล้ว ฉันยืนเองได้!”
“แน่ใจเหรอ อะ ไหนลองเดินซิ”
“สบายมากกกก ~ โอ๊ย!”
ฟางพูดแล้วก็ลองเดินดู แต่ฟางทำท่าเหมือนจะล้ม ป็อปเลยรีบประคองไว้
“เป็นไงล่ะ สบายมากกก~ หึหึ ไหนดูซิ เป็นอะไรรึเปล่าเนี่ย”
“ฮืออ T^T เจ็บอะ คงข้อเท้าแพลงแน่เลย เพราะนายคนเดียวเลย เชอะ! L”
“อ้าว มันเกี่ยวอะไรกับฉันล่ะเนี่ย ฉันช่วยเธอไว้นะ ไปๆๆ ไปนั่งดูอาการตรงนั้นก่อนดีกว่า”
ป็อปปี้บอกแล้วชี้ไปที่ม้านั่งข้างๆ
“อืม...เป็นยังไงบ้าง ไหนขอดูหน่อยนะ...โห! แดงแจ๋เลย ข้อเท้าแพลงแน่ๆ เจ็บรึเปล่า? รออยู่ตรงนี้นะ เดี๋ยวฉันไปหาน้ำแข็งมาประคบให้ เขื่อน เฟย์ ฝากดูแลฟางก่อนนะ”
ป็อปปี้พูดจบก็รีบเดินออกไปหาน้ำแข็งมา ฟางมองตามหลังนั้นไปด้วยความรู้สึกที่ดีขึ้น
‘ทำไมนายนั่นต้องคอยดูแลเราด้วยนะ’ ฟางคิดในใจ
“ฮั่นแน่! พี่ฟางงง~ มองตามซะหวานนนขนาดนั้นเลย ไหนบอกไม่คิดอะไรไง ^^”
“อะไรเล่า พี่ก็แค่มองแล้วแช่งให้อีตานั่นสะดุดบ้างต่างหาก”
“จริงเร้ออ~”
“ก็ใช่น่ะสิ! เลิกล้อพี่ได้แล้ว ไปสวีทกับแฟนเธอเลยไป๊!”
“อะไรพี่ฟาง ใครแฟนเฟย์ หา!!! >///<”
“ก็นายเขื่อนนั่นไง มีแลกบงแลกเบอร์ ถามจริง ไปรู้จักกันตั้งแต่เมื่อไร = =”
“ก็...นานแล้วแหละ ช่างเหอะ! พี่ฟางอย่ารู้เลย” -///-
“แหมๆๆๆ เดี๋ยวนี้หัดมีความลับนะยัยเฟย์”
“โอ๊ยยย พี่ฟางอย่าล้อเซ่ -/- นั่นไง พ่อเทพบุตรแสนดีของพี่ฟางมาแล้ว สวีทกันไปละกันนะ เดี๋ยวเฟย์ไปเดินเที่ยวในงานก่อน สวีทกันเสร็จแล้วโทรหาด้วยนะ ไปกันเถอะเขื่อน อย่าอยู่เป็นก.ข.ค.เลย ><”
“ไปคร้าบบ ^^” นายเขื่อนพูด แล้วเดินตามเฟย์ไปในงาน
“อะไรๆ มองตามตาละห้อยเชียว อิจฉาคู่นั้นล่ะซี้ ~”
“อะไรเล่า! ทำไมฉันต้องไปอิจฉาเขาด้วย ไหนล่ะน้ำแข็งน่ะ เร็วๆเข้า ปวดดดด”
“ฮะๆๆ โอเคค้าบบ เอาข้อเท้ามาสิ” แล้วฟางก็ยื่นข้อเท้าให้
“โหห~ เท้าเหี่ยวแล้วนะเนี่ยเธอน่ะ อายุเท่าไรแล้วล่ะ 555”
“น..นาย! นายบอกว่าอะไรนะ เท้าฉันเหี่ยวเหรอ กรี๊ด ๆๆๆๆ >< ถ้าเท้าฉันไม่เจ็บอยู่นะนายไม่รอดแน่!!”
“โอ๊ยย กลัวจังเลยๆๆ อยู่นิ่งๆเถอะเธอน่ะ เดี๋ยวก็เจ็บกว่าเดิมหรอก”
ป็อปปี้พูดแล้วนั่งประคบเท้าให้ฟางอย่างเบามือ ฟางมองหน้าเขาด้วยความขอบคุณ...
 
ตอนนี้บ้าๆบอๆเนอะ ไรเตอร์คิดไม่ออกแล้วจริงๆ = =” 5555 ยังไงก็ช่วยวิจารณ์+โหวตด้วยนะคะ ^^