So Crazy! รักบ้อบอของนายหมีหน้าม่อกับยัยเป็ดเอ๋อ!
4) Chu~♥
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทที่ 4 Chu~♥
“พี่ฟางๆๆ พี่ฟางง!!!! ฟางงงงง!!!!!!”
เช้าวันอาทิตย์ เฟย์เข้ามาปลุกฟางแต่เช้าตรู่
“โอ๊ยๆๆๆ ตื่นแล้วๆ มีอะไรเนี่ยยัยเฟย์ เรียกซะดังเลย อืม...(เหลือบมองนาฬิกา) เพิ่งจะหกโมงเช้าเองนะ เมื่อคืนกว่าจะได้นอนก็ตั้งห้าทุ่ม จะรีบมาปลุกพี่ทำไมเนี่ย!?” ฟางบ่นด้วยเสียงงัวเงียงึมงำ ?
“พี่ฟางลืมไปแล้วหรือไง! ว่าวันนี้พี่มีนัดอะไรน่ะ”
“หือ นัด??? พี่ไปนัดอะไรอะ...เฮ้ย! เมื่อคืนนายหมีหน้าม่อมันนัดพี่ไปเที่ยววันนี้นี่! แต่...ทำไมพี่ต้องไปด้วยล่ะ ไม่เห็นจะสำคัญเลย” ฟางพูดจบแล้วทิ้งตัวลงนอนต่อ...
ใช่! เมื่อคืนนี้หลังจากที่ป็อปปี้ประคบเท้าเธอจนหายเจ็บแล้ว ป็อปปี้ก็ขอพาฟางไปเที่ยวหนึ่งวันเป็นการตอบแทน และเธอก็ดันลืมเสียสนิท!
“เฮ้อ...พี่ฟางนะพี่ฟาง ไม่รู้แหละ ยังไงพี่ฟางก็ต้องไป ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้เลยน้า !!!”
“นี่ยัยเฟย์ ดูเหมือนเธอจะอยากให้พี่ไปจังเลย มีอะไรหรือเปล่าเนี่ย?”
“หา ! เปล่านี่ ไม่มีอะไรหรอก เอ่อ…ก็...พี่ป็อปน่ะ เป็นนักร้องดังเชียวนะ เค้าอุตส่าห์มาขอาพี่ไปเที่ยวอย่างนี้ไม่ดีใจหรือไง ได้ไปเดตกับหนุ่มในฝันใครหลายๆคนเชียวน้า~”
“เหอะ! ไม่ล่ะ ไม่ดีใจเลยสักนิด ถ้าเธออยากไปก็ไปเองคนเดียวเถอะ พี่จะนอนนนน +_+”
“โอ๊ยยย เอาไงดีๆ” เฟย์เดินไปมาอย่างใช้ความคิด แล้วจึงตัดสินใจโทรไปหาเขื่อน
“เขื่อน! พี่ฟางไม่ยอมไปอะทำไงดี?”
“เฮ้ย จริงเหรอเนี่ย ทำไงดีล่ะ ยิ่งนัดวันนี้เป็นนัดสำคัญของพี่ป็อปมากๆเลยนะ นี่เธอรู้หรือเปล่า พี่ป็อปจะขอพี่ฟางเป็นแฟนแหละ!”
“ฮะ!!!! ว่าไงนะ ขอเป็นแฟน!!!?”
“ชู่~ เบาๆหน่อยสิ เดี๋ยวพี่ฟางก็ได้ยินหรอก เอ่อ...เอางี้ เดี๋ยวฉันบอกพี่ป็อปให้ไปหาเลยดีกว่า เธอพักอยู่ที่ไหนล่ะ?”
“หา! จะบ้าหรือไง จะมาห้องพักฉันเนี่ยนะ มันเป็นหอพักหญิงล้วนน่ะ นายเข้ามาไม่ได้หรอก”
“ฉันคงไม่กล้าเข้าไปหรอก แต่สำหรับพี่ป็อปน่ะ...เพื่อความรัก ทำได้ทุกอย่างอยู่แล้ว...^^”
“โห พี่นายนี่กล้าน่าดู เอ่อ...งั้นนายพาพี่ป็อปมาที่หอ KMKZ ที่ถนน KZ นะ เดี๋ยวฉันลงไปรับหน้าหอ”
“โอเคๆ อีกประมาณสิบนาทีเจอกัน J”
“จ้าๆ ^^”
…ทางด้านเขื่อนและป็อปปี้...
“อะไรนะ!ฟางไม่ยอมมาเหรอ เฮ้อ…ยัยเป็ดเอ๋อนะยัยเป็ดเอ๋อ คงต้องให้ฉันตามไปหาถึงเตียงเลยล่ะสิถึงจะยอมมาเนี่ย หึหึ ไปเขื่อน!”
“ครับๆ แต่พี่อย่าทำอะไรพี่ฟางนะ เดี๋ยวเฟย์จะพาลเกลียดผมเอา คนนี้ผมจริงจัง!”
“เออ! ฉันรู้แล้วน่า คนนี้ฉันก็จริงจังเหมือนกัน แต่ที่ไม่ทำอะไรเนี่ย ขอนิดๆหน่อยๆได้ไหมวะ แต่รับรองไม่มีอะไรเกินเลยแน่นอน ><”
“พี่นี่นะ! จะไว้ใจได้ไหมเนี่ย”
“ฮ่าๆๆ ได้อยู่แล้วสิ รีบๆขับเถอะ คิดถึงฟางจะแย่ >3<”
~สิบนาทีต่อมา~
“เขื่อน พี่ป็อป ทางนี้ๆๆๆ” เฟย์ตะโกนเรียกเมื่อเห็นทั้งสองคนเดินเข้ามา
“นี่ พี่ฟางอยู่ห้อง A111 นะ แล้วก็แอบๆหน่อยล่ะ อย่าให้ใครเห็นเลยเด็ดขาดนะคะ ไม่งั้นล่ะ..ตายแน่ = =”
“อืมๆๆ ห้องไม่ได้ล็อกใช่ป่ะ? ดูต้นทางให้ด้วยละกัน ไปละ”
แล้วป็อปปี้ก็รีบวิ่งขึ้นหอพักอย่างรวดเร็ว
ณ ห้อง A111
แอ๊ดดดดด~ (เสียงเปิดประตู ท่าทางจะเก่ามาก -*- : ไรเตอร์)
“เฮ้อ...หลับสนิทเลยสินะ ลืมนัดของเราแล้วหรือไงกันยัยซื่อบื้อเอ๊ย”
“อืม....” เสียงฟางขยับตัวแล้วนอนพลิกไปอีกด้านหนึ่ง
“นั่นไง มีขยับตัวด้วย นี่จะยั่วฉันหรือไง ตื่นได้แล้ว ฟางๆๆๆ ตื่น!!!!”
“โอ๊ยยย คนจะหลับจะนอนมาส่งเสียงอะไรงุ้งงิ้งๆอยู่ได้”
“นี่จะไม่ตื่นใช่ไหม อืม...ท่าทางจะไม่ชอบให้ปลุกดีๆ งั้นปลุกแบบนี้ดีมั้ยน้า...”
แล้วป็อปปี้ก็โน้มตัวลงมาจนหน้าอยู่ใกล้ฟาง แล้วก็...Chu~♥
“ O//////O นะ...นายทำอะไรน่ะ !!!!!!!” ฟางกระเด้งตัวขึ้นมาทันที
“เปล่านี่ ก็แค่ปลุกเธอเท่านั้นเอง ^^”
“แล้ว....แล้ว น...นายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง O/////O”
“ก็...วิ่งขึ้นมา เห็นเธอไม่ตื่น ก็เลยต้องมาปลุกถึงที่ไง...ปลุกเธอนี่ ง่ายกว่าที่คิดเนอะ ^^”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด ><!!!!!!!!! นายออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้ ออกไป! ออกไปเลย!!!”
“ก็ได้ๆ แต่เธอต้องไปอาบน้ำเตรียมตัวให้เรียบร้อย อีกสิบห้านาทีลงไปเจอกันข้างล่าง เอ...หรือจะให้ฉันอาบน้ำให้ดี ^^”
“ไม่ต้องเลย! และนายฟังฉันให้ดีๆนะ ฉัน-ไม่-ไป !!!”
“ไม่ได้ เธอต้องไป หรืออยากเจอแบบเมื่อกี๊อีกล่ะ...”
“ไม่ต้องเลย ฉัน...ไปก็ได้ แต่นายต้องออกจากห้องฉันไปก่อน เดี๋ยวนี้!!!”
“ฮะๆๆ ก็ได้ๆ โหดชะมัดเลยเธอนี่ เร็วๆเข้าล่ะ” แล้วป็อปปี้ก็เดินออกจากห้องไป
ปัง! ฟางรีบตามไปปิดและล็อกประตูอย่างรวดเร็ว แล้วยืนพิงประตูหน้าแดง -////-
ส่วนป็อปปี้ ก็ยืนพิงประตูอีกด้าน ยืนยิ้มคนเดียว แล้วพึมพำออกมาเบาๆว่า
“เธอนี่ เวลาเขินน่ารักชะมัดเลย...”
อ่านจบแล้วเป็นอย่างไรช่วยวิจารณ์กันด้วยนะคะ อย่าทำตัวเป็นนักอ่านเงาค่ะ ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ