So Crazy! รักบ้อบอของนายหมีหน้าม่อกับยัยเป็ดเอ๋อ!

บทที่ 3 สะดุด ?

“เฟย์ !!!”

ฟางตะโกนขึ้นเมื่อเธอเห็นเขื่อนก้มหน้าลงมาจนใกล้เหมือนจะจูบเฟย์

“อะไรพี่ฟาง ตะโกนซะดังเชียว ?”

“เฟย์ทำอะไรน่ะ! นายเขื่อน ทำอะไรน้องสาวฉัน!?”

“ผมเปล่านะครับพี่ฟาง O.O”

“เปล่าอะไร! ก็เห็นอยู่ตำตาว่านายกำลังจะจูบน้องสาวฉันน่ะ!”

“หา OoO!!!? ผมเนี่ยนะ ? ก็ผมเห็นมีฝุ่นปลิวเข้าตาเฟย์ เลยจะเป่าให้”

“หะ...หา! จริงเหรอเฟย์????”

“ก็ใช่น่ะสิพี่ฟาง! อีกอย่าง เขื่อนเค้าเป็นสุภาพบุรุษพอน่า เนอะเขื่อนนน~ *O*”

เฟย์พูดแล้วหันหน้าไปทำตาวิ้งๆๆใส่เขื่อน

“เอ่อ...คือ....ขอโทษละกันที่เข้าใจผิด -//- แต่…พวกเธอสองคนก็เถอะ! มาทำอะไรตรงที่ลับตาคนแบบนี้ล่ะ! ใครมาเห็นก็ต้องเข้าใจผิดทั้งนั้นแหละ” ฟางรีบโมโหกลบเกลื่อน

“เอ่อ...” เฟย์อึกอัก แล้วหันไปมองหน้าเขื่อน

“เอ่ออะไรเฟย์ ตอบพี่มาสิ!”

“โธ่! ยัยเป็ดเอ๋อเอ๊ยยยย เค้ามาทำอะไรกันมันเรื่องอะไรของเธอเล่า มานี่เลยมา ไปเป็นก.ข.ค.เค้าอยู่ได้”

ป็อปปี้แทรกขึ้นมา แล้วลากฟางไปอีกทางหนึ่ง

“นี่! นายหมี ทำไมต้องลากฉันออกมาด้วยเนี่ย ฉันจะไปเคลียร์กับยัยเฟย์ให้รู้เรื่อง”

“นี่! ฉันก็บอกเธอแล้วไง ว่าไม่ต้องไปเป็นก.ข.ค.เค้าหรอก ถ้าดื้ออีกเดี๋ยวจะโดนแบบนั้นอีกนะ”

“OxO โอเค ฉันเงียบแล้ว นาย! ไปไลๆเลยไป!” -///-

“เฮ้ย!! นี่เธอเขินฉันเหรอเนี่ย  ><  มามะๆ มาให้ฉันจุ๊บที >3<~”

“อะ...อะไร เขินอะไร ฉันเนี่ยนะเขินนาย จะบ้าเหรอ แล้วเอาหน้าบวมๆของนายออกไปไกลๆเลยนะ” -////-

“ไม่เขินแล้วทำไมหน้าแดงละคร้าบบบบบ แอบชอบผมแล้วละซี้ >///<”

“จะบ้าเหรอ! ใครจะไปแอบชอบนายกันเล่า! อีตาหมีหน้าม่อ ฉันบอกให้ไปไกลๆไงงงง ><!!”

“ฮั่นแน่! ว่าแต่น้องนะ แล้วทีพี่ฟางยังแอบมาทำอะไรลับๆล่อๆกับพี่ป็อปตรงนี้เลย >///<”

เฟย์แอบโผล่เข้ามาเงียบๆ

“อุ๊ย! ตกใจหมดเลยยัยเฟย์ โผล่มาทำไมเงียบๆเนี่ย แล้วก็…พี่ไม่ได้ทำอะไรลับๆล่อๆสักหน่อยนะ!!!”

“งั้น...พี่ฟางมาทำอะไรตรงนี้กับพี่ป็อปล่ะ ><++”

“เปล่านี่ -///- พี่ไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย แล้วจะมาจ้องพี่ทำไมเนี่ยยย กลับบ้าน! เดี๋ยวแม่รอแย่เลย”

“โอเคๆ เชื่อก็ได้ เอ่อ...เฟย์กลับก่อนนะเขื่อน ^///^”

“ครับผมมม เดินทางดีๆนะ เป็นห่วง >3< แล้วหวังว่าเราจะได้เจอกันอีก แล้วโทรมาหากันบ้างนะ J”

“จ้าๆ แล้วเขื่อนก็อย่าลืมโทรมาหาเราบ้างล่ะ ไปก่อนนะ บ๊ายบายยย”

“แหวะ จะหวานกันอีกนานมั้ย เห็นแล้วเลี่ยน!”

ฟางแทรกขึ้นมาด้วยความรู้สึกหมั้นไส้ = =”

“เธอนี่! ทำไมชอบขัดขวางความสุขน้องๆจังนะ แล้วเราล่ะ ไม่แลกเบอร์กันอย่างสองคนนั้นบ้างเหรอ ><”

“ฝันไปเถอะย่ะ! สิยัยเฟย์ ยืนยิ้มหวานอยู่นั่นแหละ งั้นพี่ไปก่อนนะ!”

ฟางพูดจบก็รีบหันหลังกลับแล้วเดินออกไป แต่ด้วยความที่ซุ่มซ่าม ทำให้เธอสะดุดก้อนหิน OoO!

“กรี๊ดดดดด ><!!! ช่วยด้วยยยยยยย”

“เฮ้ย ฟาง!!!!” ป็อปปี้อุทานออกมา แล้วรีบคว้ามือฟางไว้ ทำให้ฟางไม่ล้ม

“เอ่อ...ขอบใจนะ นายหมีหน้าม่อ :P”

“เฮ้อ! ซุ่มซ่ามจริงนะยัยเป็ดเอ๋อ ถ้าฉันมาช่วยไม่ทันนี่หน้าแหกไปแล้วมั้ง - -* แล้วดูสิ อุตส่าห์ช่วยแล้วยังไม่ขอบคุณอีก ปล่อยดีไหมเนี่ย” (ป็อปยังจับมือฟางอยู่น่ะ >//< : ไรเตอร์)

“เฮ้ยๆๆ อย่าเพิ่งปล่อย ขอบคุณๆๆๆ” -//-

“ดีมาก แล้วเมื่อไรเธอจะยืนได้ละเนี่ย หรืออยากจับมือฉันน้า~ เริ่มชอบฉันแล้วจริงๆล่ะสิเธอน่ะ ><”

“โอ๊ยย~ หลงตัวเองได้อีกนะนายน่ะ ปล่อยฉันได้แล้ว ฉันยืนเองได้!”

“แน่ใจเหรอ อะ ไหนลองเดินซิ”

“สบายมากกกก ~ โอ๊ย!”

ฟางพูดแล้วก็ลองเดินดู แต่ฟางทำท่าเหมือนจะล้ม ป็อปเลยรีบประคองไว้

“เป็นไงล่ะ สบายมากกก~ หึหึ ไหนดูซิ เป็นอะไรรึเปล่าเนี่ย”

“ฮืออ T^T เจ็บอะ คงข้อเท้าแพลงแน่เลย เพราะนายคนเดียวเลย เชอะ! L”

“อ้าว มันเกี่ยวอะไรกับฉันล่ะเนี่ย ฉันช่วยเธอไว้นะ ไปๆๆ ไปนั่งดูอาการตรงนั้นก่อนดีกว่า”

ป็อปปี้บอกแล้วชี้ไปที่ม้านั่งข้างๆ

“อืม...เป็นยังไงบ้าง ไหนขอดูหน่อยนะ...โห! แดงแจ๋เลย ข้อเท้าแพลงแน่ๆ เจ็บรึเปล่า? รออยู่ตรงนี้นะ เดี๋ยวฉันไปหาน้ำแข็งมาประคบให้ เขื่อน เฟย์ ฝากดูแลฟางก่อนนะ”

ป็อปปี้พูดจบก็รีบเดินออกไปหาน้ำแข็งมา ฟางมองตามหลังนั้นไปด้วยความรู้สึกที่ดีขึ้น

‘ทำไมนายนั่นต้องคอยดูแลเราด้วยนะ’ ฟางคิดในใจ

“ฮั่นแน่! พี่ฟางงง~ มองตามซะหวานนนขนาดนั้นเลย ไหนบอกไม่คิดอะไรไง ^^”

“อะไรเล่า พี่ก็แค่มองแล้วแช่งให้อีตานั่นสะดุดบ้างต่างหาก”

“จริงเร้ออ~”

“ก็ใช่น่ะสิ! เลิกล้อพี่ได้แล้ว ไปสวีทกับแฟนเธอเลยไป๊!”

“อะไรพี่ฟาง ใครแฟนเฟย์ หา!!! >///<”

“ก็นายเขื่อนนั่นไง มีแลกบงแลกเบอร์ ถามจริง ไปรู้จักกันตั้งแต่เมื่อไร = =”

“ก็...นานแล้วแหละ ช่างเหอะ! พี่ฟางอย่ารู้เลย” -///-

“แหมๆๆๆ เดี๋ยวนี้หัดมีความลับนะยัยเฟย์”

“โอ๊ยยย พี่ฟางอย่าล้อเซ่ -/- นั่นไง พ่อเทพบุตรแสนดีของพี่ฟางมาแล้ว สวีทกันไปละกันนะ เดี๋ยวเฟย์ไปเดินเที่ยวในงานก่อน สวีทกันเสร็จแล้วโทรหาด้วยนะ ไปกันเถอะเขื่อน อย่าอยู่เป็นก.ข.ค.เลย ><”

“ไปคร้าบบ ^^” นายเขื่อนพูด แล้วเดินตามเฟย์ไปในงาน

“อะไรๆ มองตามตาละห้อยเชียว อิจฉาคู่นั้นล่ะซี้ ~”

“อะไรเล่า! ทำไมฉันต้องไปอิจฉาเขาด้วย ไหนล่ะน้ำแข็งน่ะ เร็วๆเข้า ปวดดดด”

“ฮะๆๆ โอเคค้าบบ เอาข้อเท้ามาสิ” แล้วฟางก็ยื่นข้อเท้าให้

“โหห~ เท้าเหี่ยวแล้วนะเนี่ยเธอน่ะ อายุเท่าไรแล้วล่ะ 555”

“น..นาย! นายบอกว่าอะไรนะ เท้าฉันเหี่ยวเหรอ กรี๊ด ๆๆๆๆ >< ถ้าเท้าฉันไม่เจ็บอยู่นะนายไม่รอดแน่!!”

“โอ๊ยย กลัวจังเลยๆๆ อยู่นิ่งๆเถอะเธอน่ะ เดี๋ยวก็เจ็บกว่าเดิมหรอก”

ป็อปปี้พูดแล้วนั่งประคบเท้าให้ฟางอย่างเบามือ ฟางมองหน้าเขาด้วยความขอบคุณ...

ตอนนี้บ้าๆบอๆเนอะ ไรเตอร์คิดไม่ออกแล้วจริงๆ = =” 5555 ยังไงก็ช่วยวิจารณ์+โหวตด้วยนะคะ ^^