แผนเกมร้าย หมัดหัวใจ นายเพลย์บอยตัวพ่อ

ป๊อป : ไงวะสาว ๆ โทรมาหรอ

เขื่อน : เอ่อวะ ไม่รู้ไอ้โมะมันเป็นอะไรทำไมอยู่ดีๆมันถึงรีบร้อนขับรถออกมาวะ โดยที่ไม่รอแก้วเลยทั้งที่มันมายืนรอแก้วเป็นชั่วโมงแล้วน่ะ

ป๊อป : หรือว่าจะเป็นเพราะผู้หญิงคนนั้นวะ เห็นเดินมาคุยอะไรกับมันแล้วก้อยืนอะไรสักอย่างให้มันดู เป็นกระดาษอะไรสักอย่างนี้ละกูก้อไม่เห็น

เขื่อน : ชังเถอะไว้รอถามเจ้าตัวมันดีกว่า รีบขับตามมันไปเร็วเดี๋ยวมันจะเป็นอะไร ยิ่งอารมณ์แบบนั้นด้วย เฮ้ย มันเลี้ยวเข้าไปที่ไหนวะ เฮ้ยนี่มันผับไอ้ แบงค์นี่วะ

ป๊อป : เอ่อดีแล้วละที่มาที่นี่เพราะอารมณ์แบบนี้ถ้าไปที่อื่นคงไม่ไหวเพราะถ้ามันทำอะไรเสียหายแกจะคุยได้ไงเพราะเจ้าของผับเป็นเพื่อนมึง

เขื่อน : เพื่อนกูก้อเพื่อนมึงเหมือนกันนั้นละ ไปรีบตามมันเข้าไปดีกว่า

ทางด้านแก้ว

แก้ว : ไหนบอกว่าจะมารับทำไม่ถึงไม่มาน่ะ สงสัยจะป็นธุระด่วนจริง ๆ เลยไม่ได้บอกความจริงเลยแต่ก้อดีแล้วละที่ยื้อเวลาไปได้อีกวันหนึ่ง

ฟาง : งั้นเรากลับกันเถอะน่ะ วันนี้เราจะได้อยู่ด้วยกัน 3 คนสักทีไม่มีใครมากวนน่ะ

เฟย์ : ใช้พี่ฟางไปเถอะแก้ว ฉันมีเรื่องจะคุยกับแกเยอะ เลย

2วันที่ผ่านมาทั้งเฟย์และฟางและก้อแก้วไม่ได้เจอพวก โทโมะอีกเลย ติดต่อก้อไม่ได้ ไปหาที่ผับก้อไม่เจอ แก้วแอบไปดูที่คอนโดก้อไม่เห็นเลย

ตอนนี้เวลา 21.30 น.

เฟย์ : พี่เค้าเป็นอะไรทำไมไม่ติดต่อกลับมาบอกกันบ้างน่ะ ไปทำธุระอะไรหลายวันแล้วน่ะ

ฟาง : เค้าอาจจะมีธุระด่วนก้อได้

เฟย์ : แต่ทำไมต้องมาด่วนตอนนี้ยังนี้ยัยแก้วก้อแพ้ยัยหวายสิ แก้วแกจะทำยังไง

แก้ว : ฉันก้อไม่รู้เหมือนกันเฟย์ ฉันไม่รู้จะทำยังไงแล้ว

ฟาง : เอาน่าฉันว่ายังไงวันนี้เราต้องเจอพวกเค้าแน่แกใจเย็นน่ะแก้ว ฉันจะอยู่กับแก จนวินาทีสุดท้ายน่ะ

หวาย : 555หน้าตาไม่ดีเลยน่ะแก้ว อีกแค่ 2 ชั่วโมงน่ะที่เทอร์จะต้องทำให้ได้ตามสัญญาแต่ไหนละโทโมะน่ะ สงสัยเค้าคงไม่มาแล้วมั่งเค้าคงจะไม่อยากเจอหน้าแกแล้วละ 555 แกต้องแพ้ฉันแน่ใช่ไหมจินนี่

จินนี่ : ใช่หวายแผนแกนี่สุดยอดเลยวะ

เฟย์ : แผนอะไร แล้วแกแน่ใจได้ยังไงว่าโทโมะ จะไม่มา

หวาย : แน่ยิ่งกว่าแน่อีกเพราะถ้าเค้ายังมาหาแกแสดงว่าเค้าเป็นคนโง่ที่ยอมให้แกหลอกใช้เป็นเครื่องมือเอาชนะฉัน

แก้ว : หวายแกทำอะไร แกไปพูดอะไรกับโทโมะ แกทำอะไรหวายบอกฉันมา

หวาย : 5555 ดูแกตอนนี้สิตลกซะมัดเลย ฉันจะบอกแกให้เอาบุญก้อได้ ฉันเอาสัญญาข้อตกลงของเฉันที่แกเซ็นต์ไว้ไปให้โทโมะดูก้อแค่นั้นพอเค้าเห็นเค้าก้อรีบขับรถออกไปเลยทั้งที่เค้ามารอแกที่โรงเรียน เป็นชั่วโมง

แก้ว : ทำไมเแกถึงทำแบบนี้ แกมันขี้โกงนี่

หวาย : พูดอย่างนั้นก้อไม่ได้น่ะจ๊ะแก้ว เพราะว่าฉันสัญญาไม่ได้ระบุไว้ว่าห้ามฉันเกี่ยวข้องด้วยแล้วไม่ได้ว่าไม่ให้เอาสัญญาให้ใครดูด้วยนิ 5555 สะใจจริงแกเตรียมตัวใส่ชุดนอนไปงานเลี้ยงจบการศึกษาได้เลย ไปจินนี่ไปนั่งรอดูความพายแพ้ของนั่งแก้วดีกว่า

เฟย์ : แกยัยฉาลาเปาบูด แกมันเลวที่สุดๆๆๆๆๆๆ แก..

ฟาง : เฟย์ หยุดพอแล้วอย่าเอาพิเสนไปแรกกับเกลือเลยมันไม่คุ้มมาดูแก้วดีกว่า ดูหน้าซีดเผือกเลย

เฟย์ : ค่ะ แก้วแกเป็นไงบ้างวะ ทำใจดีๆ น่ะไม่เป็นไรพวกฉันจะอยู่ข้างแกเสอมน่ะ

แก้ว : ทำไม่ต้องเป็นแบบนี้ด้วยฉันกำลัง จะบอกเขาแล้วแท้ ๆ ทำไม่ เขาต้องไม่ให้อภัยฉันแน่ ๆ เลย เฟย์ ฟาง

ฟาง ; ไม่เป็นไรน่ะแก้ว โทโมะเขาอาจจะไม่ได้โกร?แกมากขนาดนั้นก้อได้คิดในแง่ดีเข้าไว้สิ

แก้ว : ไม่จริงหรอกฟางเขาต้อโกรทฉันมาก ๆ เลย ฉันคงจะแพ้หวายแล้วละฉันควรจะยอมแพ้หวายตั้งแต่แรกเหมือนที่แกว่าน่ะฟาง ฉันว่าเรากลับเถอะ นี่ก้อ จะเที่ยงคืนแล้วยังไงเขาก้อไม่มาหรอก

เฟย์ : ยัยแก้วนี่มันก้อ 23.45 น. เองน่ะเหลืออีกตั้ง 15 นาทีรออีกหน่อยจะเป็นไรเพื่อโทโมะอาจจะมาก้อได้น่ะ

ฟาง : ใช่แก้วเรามาถึงที่มานั่งรอตั้งนาน รออีก 15 นาที จะเป็นไรไปละน่ะแก้ว

แก้ว ; งั้นก้อได้ แก้วยอมนั่งรอตามที่เพื่อนขอ อย่างไม่มีความหวังเลยว่าโทโมะจะมา รอไปจนถึงเวลา 23.55 น.

เรากลับกันเถอะน่ะเฟย์ ฟาง เขาไม่มาแล้วละ น้ำตาที่แก้วกะเก็บไว้ไม่ให้ใครเห็นมันก้อไหลออกมา

เฟย์ : แก้วอย่าพึงยอมแพ้สิ

หวาย : ไงแก้วถึงกับร้องให้เลยหรอ ไหนแกบอกจะไม่เสียน้ำตาให้ใครไง 555

เฟย์ : ยังแก้วแค่แสบตาน้ำตาเลยไหลไม่ได้ร้องไห้ซะหน่อยน่ะ ขณะที่เฟย์กับหวายทะดลาะกันอยู่ก้อมีกลุ่มคน 3 คนเดินเข้ามา

ฟาง : นั้น....มัน.......

ใครกันน่ะ ที่เดินเข้ามาเป็นป๋าหรือเปล่าต้องติดตามอ่าน่ะค่ะ    เป็นกำลังให้ด้วยน่ะค่ะ