ไฟแค้นซาตานร้าย
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฟังแล้วสบายใจคร้าบบ
ป็อปปี้นึกที่ไรหัวใจเขาก็รวดร้าวทุกที ป็อปปี้เดินไปกระชากแขนของฟางก่อนจะพูดออกมา
ป็อปปี้"นี่ อย่าทำเงียบได้ไหม"
ฟาง"นี่คุณ อย่ามาแตะต้องตัวฉันน่ะ"
ฟางพยามแกะมือของป็อปปี้ออกแต่มันก็ไม่ออกเสียที ป็อปปี้เห็นความพยามของฟางก็นึกสมเพชนักหนาทำเป็นเล่นตัว ป็อปปี้เหวี่ยงฟางไปที่ฝาผนังโดยไม่มองว่าคนตัวเล็กจะเป็นเช่นไร
พรั่ก
ฟาง"โอ้ย นี่คุณฉันเจ็บน่ะ"
ป็อปปี้"ฮึ คนอย่างเธอเจ็บเป็นด้วยหรอ ฉันไม่เชื่อหรอก อ๋อ..แล้วก็รีบอาบล่ะ ไม่งั้นอย่านึกว่าโหดล่ะกัน"
ฟางเมื่อได้ยิรเสียงฝีเท้าของคนตัวสูงเบาลง ก็เอื้อมมือไปจับหัวที่กระแทกกับฝาผนังเข้าอย่างจัง เมื่อเอื้อมไปมือฟางก็ไปถูกกับน้ำสีแดงสดติดมือเธอมาด้วยฟางร้องด้วยความตกใจ แต่ถึงฟางจะร้องตะโกนก็ไม่ใครสนเธออยู่ดีรวมถึงผุ้ชายใจร้ายคนนั่นด้วย
ฟางกัดฟันอย่างอดทนลุกขึ้นเข้าไปในห้องน้ำแล้วรีบลงมืออาบน้ำเพราะกลัวคำขู้ของผู้ชายคนนั่นเหลือเกิน เมื่อฟางอาบน้ำเสร็จก็รีบลงไปข้างล่าง ป็อปปี้เห็นฟางเดินลงมามือก็ละจากกาแฟเดินไปฉุดมือฟางแล้วเดินออกไปข้างนอก โดยไม่เห็นอาการหน้าซีดๆของฟาง ป็อปปี้เดินไปที่เรือพร้อมกับเหวี่ยงฟางขึ้นไปบนเรือ ฟางก็โซเซนิดหน่อยแต่ก็ยามกลั้นความเจ็บเอาไว้ ป็อปปี้กระโดดขึ้นเรือมา
ป็อปปี้"ออกเรือเลยครับ ตามิ่ง"
ป็อปปี้สั่งคนเก่าคนแก่ในบ้านนี้ก่อนให้ออกเรือ ก่อนจะมองฟางที่นั่งบนพื้อเรือนั่งกอดเข่าอยู่ เรือแล่นไปได้ไกลนักแล้วก็ถึงที่หมาย ป็อปปปี้กระชากฟางให้ลงมาจากเรือพร้อมกับลากฟางไปที่สุสานของ"ฟ้า"หญิงสาวที่จากลาเขาไปไม่ห้วนกลับมา เมื่อมาถึงตรงหน้าสุสานของคนรักป็อปปี้ก็เหวี่ยงฟางไปตรงสุสานของฟ้า และเมื่อฟางโดนเหวี่ยงไป แผลที่ถูกโยนไปโดนฝาผนังนั่นก้ยังไม่หายดีก็ถูกโยนอีกรอบแล้วมันก็ได้แผลอีก
ป็อปปี้"นี่ไงคนที่เธอข้าได้อย่างเลือดเย็นไง สะใจเธอมั้ย"
ป็อปปี้พูดแล้วมองหน้าฟางด้วยแววอาฆาต รู้สึกเจ็บนัก ทำไมคนที่เข้าไว้ใจนักต้องฆ่าคนที่เขารักด้วย
ฟาง"ฟางไม่ได้ฆ่าน่ะค่ะ"
ป็อปปี้"ฉันไม่เชื่อ"
ป็อปปี้แล้วเดินออกไปพยามกลั้นอารมณ์ไม่ไห้เดือดดาลไปมากกว่านี้ ทางด้านฟางเมื่อเห็นว่าป็อปปี้ไปแล้ว ก็ก้มลงกราบสุสานของฟ้าด้วยน้ำตาที่ไหลไม่หยุด
ฟาง"ฟางขอโทษน่ะค่ะ ถ้าฟางไม่ออกไปข้างนอก คุณคงไม่ต้องตาย ฮึก.."
ฟางก้มหน้าน้ำตาไหลลงอย่างไม่ขาดสาย ป็อปปี้ที่เดินมาข้างหลังกระชากฟางให้ลุกขึ้น
ป็อปปี้"ไปได้แล้ว"
ป็อปปี้เดินนำหน้าไปโดยไม่สนเลยว่าคนตัวเล็กนั่นจะเดินยังไง ฟางรู้สึกเหมือนเธอจะเกิดอาการหน้ามืดแล้วก็เรื่อยๆๆก่อนจะฟุบไปที่พื้นหญ้าเนื่องจากขาดเลือดเป็นเวลานาน ป็อปปี้รู้สึกว่าเหทือนไม่มีคนเดินตามมาก็เลยหันไปดูพบว่าฟางได้นอนสลบอยู่คาพื้นหญ้าแล้ว
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ