ไฟแค้นซาตานร้าย
3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความจิ้มแล้วอารมณ์สบายใจน่ะ :')
ป็อปปี้เห็นฟางล้มลงไปก็ไมค่อยตกใจเท่าไหร่คิดว่าจะเป็นมารของเธอเท่านั่น
ป็อปปี้"นี่เธอ อย่ามารยาได้ไหม"
แล้วหันไปทางฟางที่นอนไม่ได้สติ(เออ หาว่าเค้ามารยา:meen)
ป็อปปี้"ถ้าเธอยังไม่ตื่น ฉันจะไม่สนใจเธอน่ะ"
ฟางก็ยังนอนนิ่งอยู่ทำให้โทสะของป็อปปี้ยิ่งทวีคูณขึ้น
ป็อปปี้"งั้นก็ตามใจ แค่..ลูกไม้ตื้นๆ"
ป็อปปี้พูดแล้วเดินไปทางข้างหนาโดยไม่หันไปมองคนข้างหลังเลย เดินไปได้สักพักก็ยังไม่เห้นร่างบางจึงเดินหันกลับไปที่ที่ร่างบางนอนอยู่ เมื่อมาถึงก็เห็นฟางยังนอนท่าเดิมไปขยับตัวเลยสักนิด
ป็อปปี้ตรวจตราทุกส่วนของฟางก่อนจะไปพบก็คือ ฟางเสียเลือดมากเป็นเพราะเขานั่นเอง
ป็อปปี้"ชิบหายแล้ว โถ่เอ๋ยย เธอจะมาตายไม่ได้น่ะ ฉันยังแกแค้นเธอไม่สาสมเลย"(ยังห่วงอีก)
ป็อปปี้พูดด้วยน้ำเสียงร้อนรนแล้วรีบเดินไปที่เรือโดยมีตามิ่งรออยู่ เมื่อป็อปปี้อุ้มฟางอยู่ตามิ่งก็ตกใจอยู่ไม่น้อย แต่เมื่อป็อปปี้บอกให้รีบขับเรือออกไป เขาก็มิได้ถามไถ่อะไรเลย...
vv
vv
vv
ในห้องสีครีมที่ตกแต่งออกมาอย่างดี เฟอร์นิเจอร์ทุกอย่างล้วนมีราคาแพง และนั่นมันบ่งบอกผู้ที่อยู่ห้องนี้ต้องมีรสนิยม และเมื่อเข้าไปแล้วก็มีผู้หญิงคนนึง ผมยาวสลวยตรงกลางหลัง ผิวขาวผ่อง ใบหน้ารูปไข่ ริมฝีปากอมชมพู นั่นคือ แก้ว หรือจริญญา จิระคุณ(ขอใช้นามสกุลของป็อปน่ะค่ะ:meen) ผู้หญิงตรงหน้าสวยราวเจ้าหญิง แต่ไม่มีใครรู้เลย ชีวิตเธอนั่นไม่ได้สวยหรูอย่างที่คิด เธอต้องอยู่คนเดียว พึ่งถูกทิ้งมาหมาดๆเลย
~ถ้าไม่แคร์ ไม่แคร์ ฉันก็มีคนอื่น เรื่องของเธอ ของเธอ เธอไม่ต้องตะลึง~
แก้ว" ฮัลโหล ว่าไงยัยเฟย์"
(จ้า เสียใจด้วยน่า~กับแฟนคนล่าสุด)
แก้ว"จ้า ชิส์ แล้วมีอะไรรึเปล่า"
(แกมาผับk_Fคืนนี้ม่ะ เขามีจัดปาร์ตี้กัน แล้วเพื่อนของเขื่อนที่กลับมาจากประเทศอังกฤษกลับมาด้วยล่ะ)
แก้ว"คืนนี้หรอ อ่ะๆไปก็ได้ งั้นเจอกันน่ะ"
แล้ววางสายไปแล้วคิดอะไรเพลินๆปนเศร้า แล้วอยู่เธอก็เอ่นคนที่จำไปตลอดกาล
แก้ว"โทโมะ.."
เมื่อเอ่ยเสร็จคำๆนี้อยู่น้ำตาเธอก็หลั่งออกมาโดยไม่รู้ตัว เขาเป็นคนที่เธอรักมากที่สุดและเขาก็เป็นรักแรกของเธอ เขาเห็นเธอเป็นแค่ของเล่น 'ฉันรำคาญมากเลยล่ะ นี่ฉันเห็นเธอเป็นแค่ของเล่นจำไว้' วาจาเฉือดเฉือนหัวใจของเขาตั้งแต่วันนั้นไม่มีใครสามารถลบมันออกไปได้....
vv
vv
vv
ฟางตื่นขึ้นมาด้วยอาการมึนๆงงอยู่หน่อยๆ แล้วมือก็เลื่อนไปตรงที่ศีษะอย่างช้าแล้วมือก็ไปแต่กับผ้าที่พันศีษะเธอไว้
ป็อปปี้ที่เดินเปิดประตูมาเห็นว่าฟางตื่นแล้ว ก็เลยถามขึ้น
ป็อปปี้"ตื่นแล้วหรอ"
ฟาง"คะ ค่ะ"
ป็อปปี้"ยังเจ็บอยู่ไหม"
ฟาง"ก็...นิดหน่อยน่ะค่ะ"
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อัพแล้วยังไง เท้น โหวตให้ด้วยน่ะค่ะ:'>
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ