รักนี้ฟ้าลิขิต

วันต่อมาที่สนามบิน
ร่างบางที่ลากกระเป๋าออกมาจากประตูทางออกก็ได้มายืนรอที่หน้าสนามบิน//นี้มันเลตมา15นาทีแล้วนะ(หงุดหงิดเล็กน้อย)
.....คุณแก้วคับรถจอดอยู่ทางโน่นครับ
แก้ว(หันมา)ทำไมไม่มาพรุ่งนี้เลยล่ะราชิด(เดินนำออกไปโดยมีลูกน้องของพี่ชายตัวเองเดินถือกระเป๋าตามเดินตามไปด้วย)
ราชิด//ขอโทษคับคุณหนู(พร้อมกับปิดประตูรถให้แล้วขับออกไป)
แก้ว//ที่เดียวช่วยแวะร้านค้าแถวนี้ให้ฉันหน่อยนะฉันหิวน้ำ
ราชิด//คับคุณหนู
โทโมะ(ที่นั่งรถมากับเทล)เฮ้ยแวะปั๊มนี้หน่อยว่ะฉันจะเข้าห้องน้ำ
เทล(จึงแวะเข้าไป)เร็วนะโว๊ย(จอดรถ)
โทโมะ//แกจะรีบทำไมว่ะตอนนี้ก็ถึงกรุงเทพแล้ว(วิ่งออกไป)
เทล//ไอนี้ถ้าทางจะปวดหนักนะเนี้ย(พิงเบาะแล้วหลับตาลง)
แก้ว//แวะร้านนี้แหละ(ชี้ไปที่ข้างหน้า)
ราชิด(จึงจอดรถแล้วลงมาเปิดประตูให้)เชิญคับคุณหนู
แก้ว(จึงลงจากรถ)ขอบใจ(พร้อมกับถอดแว่นตาออกแล้วเดินเข้าไปในซุปเปอร์มาร์เก๊ต)
โทโมะ(ที่ทำธุระส่วนตัวก็รีบวิ่งออกมาเพื่อที่จะไปที่รถจนไปชนใครคนนึงเข้า)ขอโทษคับ(แล้วเงยหน้าขึ้นมา)แก้ว แก้วจริงด้วย(กอดแน่นอย่างคิดถึง)
แก้ว(ได้แต่ตกใจ)โมะใช่ไหม
โทโมะ(มองหน้าแก้ว)ใช่โมะเองโมะไม่คิดเลยว่าจะได้เจอแก้วอีกโมะขอโทษที่ทำให้แก้วเป็นแบบนี้โมะขอโทษจริง(น้ำเสียงสำนึกจนทำให้ร่างบางได้แต่น้ำตาซึม)
แก้ว(จึงยื่นนามบัตรให้)ถ้าคิดถึงก็โทรมานะแก้วต้องรีบไปแล้วล่ะ(พร้อมกับเดินออกไปที่รถ)
ราชิด(แปลกใจที่ไม่เห็นคุณหนูของบ้านถืออะไรติดมือมาเลย)ในคุณหนูว่าคุณหนูหิวน้ำไงคับ
แก้ว//มันไม่มีน้ำที่ฉันอยากกิน(เดินขึ้นไป)
ราชิด(ก้มหัวให้แล้วปิดประตูรถ)คุณแก้วเป็นไรมากเปล่าเนี้ย
โทโมะ(ที่เข้ามานั่งในรถ)ฉันเจอแก้วด้วย(ปลุกเพื่อนตัวเองที่นั่งหลับอยู่)
เทล(หันมา)แกบ้าหรือเปล่าหรือแกตาฝาด
โทโมะ//ไม่ฝาดแก้วให้เบอฉันด้วยรีบไปหาไอกฤษเหอะ
เทล//เออ ไอนี้ฉันว่าฉันจะพาแกไปพบจิตแพทย์มั้งเนี้ย(สตาร์รถออกไป)
ทางด้านเขื่อนที่ยืนรอน้องสาวที่หน้าบ้านก็ได้เห็นรถมาจอดเทียบที่ประตูทางเข้าจึงวิ่งออกมา)แก้ว(ยิ้มออกมาเมื่อเห็นน้องสาวสุดที่รักกำลังเดินลงมา)
แก้ว//พี่เขื่อน(วิ่งเข้ามากอดอย่างคิดถึง)
เขื่อน(ก็ได้ก้มลงหอมแก้มน้องสาว)พี่คิดถึงเรามากเลยรู้ไหม
แก้ว//แก้วก็เหมือนกันค่ะ(ยิ้มให้นานแล้วที่เธอไม่ได้เจอพี่ชายตัวเองมาเกือบ4ปี)ป้าวาด(เดินเข้าไปกอด)ไม่เจอกันตั้งนานแก้วคิดถึงป้าม๊ากมาก
แม่บ้านผู้อาวุโสที่สุด(ก็ได้หันมายิ้มให้กับคุณหนูที่เค้าเลี้ยงมาตั้งแต่แบเบาะ)ไม่ต้องมาอ้อนป้าเลยไปทานขนมกันดีกว่านะค่ะ
แก้ว//ค่ะป้าวาด(ยิ้มแล้วควงแขนพี่ชายที่โต๊ะรับแขก)
เขื่อน//กินเสร็จแล้วเรามีเรื่องต้องคุยกันนะ
แก้ว//ก็ดีเหมือนกันค่ะแก้วมีไรอยากจะบอกพี่ตั้งหลายเรื่อง(จ้องหน้าพี่ชายแล้วเอาเค้กป้ายหน้าพี่ชายตัวเอง)
เขื่อน(ลูบหน้าตัวเอง)ยัยแก้ว(พร้อมกับวิ่งไล่ราวกับเป็นเด็กอายุ2-3ขวบ)
โทโมะ(ที่เข้ามาที่สำนักงานตัวเองก็ได้ตรงไปที่ห้องของกฤษ)เฮ้ย ไอกฤษฉันมีไรอยากให้แกช่วย
กฤษ//เรื่องแก้วใช่ไหม
โทโมะ//อือ ฉันเจอแก้วด้วยแกช่วยไรหน่อยได้ไหมว่ะ
กฤษ//ได้บอกแผนแกมาเดียวฉันช่วย(ชี้หน้าโทโมะ)
โทโมะ//ฉันจะต้องเจอแก้วก่อนแล้วค่อยวางแผนขึ้นมา(ทำหน้าคิดหนักว่าจะเจอแก้วได้ยังไง)
ส่วนแพร(ที่ป๊อบปี้มาส่งเรีบยนพิเศษก็ได้เปิดประตูเข้าไปก็มีมือนึงจับไว้แพรจึงหันมา)พี่เทล(สะบัดมืออก)พี่มาทำไมที่นี้แล้วรู้ได้ไงว่าแพรอยู่นี้
เทล//ฟางบอกพี่มาเรื่องเมือวานพี่ขอโทษนะ(ยื่นช่อได้ไม้ให้)
แพร//เอากลับไปให้ยัยป้านั้นเหอะอย่ามยุ่งกับแพรอีกแพรเกลียดพี่(ตะคอกใส่)
เทล//แต่พี่รักแพรได้ยินไหม(ตวาดใส่จนทำให้คนรอบข้างหันมามอง)
แพร(ทำหน้าอึ้ง)พี่ พูดว่าไรนะค่ะ
เทล(ตะโกนขึ้นมา)พี่รักแพรรักที่สุดเลย(เกาหัวด้วยความเขิน)
แพร/แพรก็รักพี่เทลค่ะรักที่สุดเลย(ยิ้มให้ด้วยความเขินเหมือนกัน)
เทล//พี่ไม่รู้ว่าพีมีพี่อยู่ในใจเมื่อไหร่แต่พี่ขอสัญญาว่าพี่จะดูแลให้ดีที่สุดนะ(กอดแพรแน่นอย่างดีใจ)
แพร//ปล่อยก่อนค่ะแพรต้องเรียนแล้วตอนเย็นถ้าอยากเจอแพรค่อยโทรมานะ
เทล//ครับคุณแฟน(แล้วแพรก็เดินออกไป)