ป่วน....แล้วรักป๊ะ??
-
3) เบ้ (แจจิน & มินอา)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ โรงอาหาร มหาวิทยาลัยซอน ยู
มินอา Part
ดีค่ะ เจอกันครั้งที่2 แล้ว ในที่สุดมินอาก็มาถึงโรงอาหารสักทีเหนื่อย หิวด้วย กินไรดีหว่าวันนี้ โอ๊ะ โอ!! เจอแล้ว.......ได้แล้ว หาโต๊ะนั่งดีกว่า เอ๊ะ!! นายคนนั้นหน้าตาคุ้นๆเหมือนเจอที่ไหนเลย ที่ไหนหว่า.......................อ้อ!! รู้แล้ว นายคนที่ต่อว่าฉันนิ แบบนี้ต้องเอาคืนให้สาสม (และแล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น)
มินอา : อุ้ย!! ขอโทษค่ะ 555
แจจิน : เฮ้ย!!! ยัยบ้า เธอทำอะไรของเธอเนี้ย
มินอา : ป๊าววว
แจจิน : เฮ้ย!! ยัยซุ่มซ่าม เธอจะแกล้งฉันใช่ไหม
มินอา : แล้วฉันต้องแกล้งนายเรื่องอะไรล่ะ
แจจิน : ก็.........
มินอา : ก็.....อะไร
แจจิน : ก็ที่ฉันต่อว่าเธอวันนั้นไง เธอจงใจแกล้งฉันใช่ไหม
มินอา : ใช่!! แล้วจะทำไม
แจจิน : หึ้ย!!!! ยัยซุ่มซ่าม
มินอา : เจ้าค่ะ คุณชายเย็นชา
แจจิน : เธอว่าใครคุณชายเย็นชา
มินอา : แล้วตอนนี้ฉันคุยกับใครล่ะ
แจจิน : ยัยบ้า เธอรู้ไหม เสื้อตัวนี้ราคาเท่าไหร่
มินอา : ไม่รู้ เพราะฉันไม่ได้ซื้อ 555
แจจิน : ยัยบ้า
มินอา : มันจะขนาดไหนเชียว เสื้อตัวแค่เนี้ย
แจจิน : เห่อะๆ อย่างเธอซื้อไม่ได้หรอก
มินอา : ทำไม ถ้าฉันซื้อได้ล่ะ
แจจิน : ถ้าซื้อได้ ฉันจะไม่เอาผิดเธอที่เธอทำแกงหกใส่เสื้อฉัน
มินอา : ไหนขอดูหน่อยสิ มันจะแพงขนาดไหน (อึ้งเจ้าค่ะอึ้ง เพราะมันแพงลิบเลย นายบ้า!!จะซื้อไปประกวดไงเล่า แพงชิบหาย)
แจจิน : ว่าไงล่ะ ซื้อให้ได้ไหม
มินฮวาน : แจจิน เกิดไรขึ้นนะ เห็นทะเลาะกันนานแล้วนะ กับคนนี้อ่ะ
แจจิน : ก็ยัยซุ่มซ่ามนี้สิ แกล้งฉัน
มินอา : ฉันไม่....
แจจิน : ไม่อะไร!!!
มินอา : ไม่....ไม่...
แจจิน : ไม่อะไร พูดไม่ออกอ่ะดี๊ เพราะมันเป็นความจริงใช่ไหม
มินฮวาน : จริงหรอ เธอ...............
มินอา : ฉันชื่อ มินอา
มินฮวาน : อ้อ!! มินอา ว่าแต่เธอแกล้งแจจินจริงหรอ
มินอา : อืม
แจจิน : เห็นไหม ในที่สุดเธอก็ยอมรับ
มินอา : เออ....แล้วจะให้ฉันทำไง
มินฮวาน : ก็ไม่เห็นจะยาก ก็ซื้อเสื้อใหม่ให้แจจินสิ
แจจิน : ไม่!!
มินฮวาน : อ้าว!!แล้วจะทำไงล่ะ
มินอา : ใช่ จะเอายังไง
แจจิน : เธอต้องมาเป็นเบ้ฉัน 3 เดือน
มินฮวาน : เฮ้ย!! 3 เดือนเลยหรอ
มินอา : จะบ้าหรอ ตั้ง 3 เดือน
แจจิน : อืม 3 เดือน ไม่ต้องเถียง ไม่ต้องห้าม นายไปรอฉันที่ห้องสอบนะมินฮวาน
มินฮวาน : อืมๆๆ เคลียร์เองล่ะกันนะ ไม่เกี่ยวโว้ยเรื่องนี้
แจจิน : อืมๆๆ เดี๋ยวตามไป ส่วนเธอ เริ่มงานพรุ่งนี้ แล้วก็กรุณาไปเก็บข้าวของด้วยเดี๋ยวพรุ่งนี้ไปรับ
มินอา : เก็บทำไม!!
แจจิน : อ้าว!! ก็เธอเป็นเบ้ฉัน ก็ต้องย้ายไปอยู่ที่บ้านฉันสิ
มินอา : ฉันเป็นเบ้ ไม่ใช่คนใช้นะ นายบ้า
แจจิน : ก็ไม่ได้บอกให้ไปเป็นคนใช้
มินอา : แล้วมันต่างกันตรงไหน
แจจิน : เออน๊า!! บอกไปก็ไปสิ
ฮงกิ : เดี๋ยวก่อน!! บอกเพื่อนเธอด้วย ว่าพรุ่งนี้ฉันจะไปรับ เก็บข้าวของให้เรียบร้อย
มินอา : อ้าว!! แล้วเพื่อนฉันไปเกี่ยวอะไรด้วย
ฮงกิ : ก็เพื่อนเธอเป็นเบ้ฉัน เพราะฉะนั้น เพื่อนเธอก็ต้องย้ายไปอยู่กับฉัน จบ!! ไปล่ะ บ๊าย...บาย ไปได้แล้วแจจิน
แจจิน : คับ
.......................................................................................................................................
มินอา Part
ดีค่ะ เจอกันครั้งที่2 แล้ว ในที่สุดมินอาก็มาถึงโรงอาหารสักทีเหนื่อย หิวด้วย กินไรดีหว่าวันนี้ โอ๊ะ โอ!! เจอแล้ว.......ได้แล้ว หาโต๊ะนั่งดีกว่า เอ๊ะ!! นายคนนั้นหน้าตาคุ้นๆเหมือนเจอที่ไหนเลย ที่ไหนหว่า.......................อ้อ!! รู้แล้ว นายคนที่ต่อว่าฉันนิ แบบนี้ต้องเอาคืนให้สาสม (และแล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น)
มินอา : อุ้ย!! ขอโทษค่ะ 555
แจจิน : เฮ้ย!!! ยัยบ้า เธอทำอะไรของเธอเนี้ย
มินอา : ป๊าววว
แจจิน : เฮ้ย!! ยัยซุ่มซ่าม เธอจะแกล้งฉันใช่ไหม
มินอา : แล้วฉันต้องแกล้งนายเรื่องอะไรล่ะ
แจจิน : ก็.........
มินอา : ก็.....อะไร
แจจิน : ก็ที่ฉันต่อว่าเธอวันนั้นไง เธอจงใจแกล้งฉันใช่ไหม
มินอา : ใช่!! แล้วจะทำไม
แจจิน : หึ้ย!!!! ยัยซุ่มซ่าม
มินอา : เจ้าค่ะ คุณชายเย็นชา
แจจิน : เธอว่าใครคุณชายเย็นชา
มินอา : แล้วตอนนี้ฉันคุยกับใครล่ะ
แจจิน : ยัยบ้า เธอรู้ไหม เสื้อตัวนี้ราคาเท่าไหร่
มินอา : ไม่รู้ เพราะฉันไม่ได้ซื้อ 555
แจจิน : ยัยบ้า
มินอา : มันจะขนาดไหนเชียว เสื้อตัวแค่เนี้ย
แจจิน : เห่อะๆ อย่างเธอซื้อไม่ได้หรอก
มินอา : ทำไม ถ้าฉันซื้อได้ล่ะ
แจจิน : ถ้าซื้อได้ ฉันจะไม่เอาผิดเธอที่เธอทำแกงหกใส่เสื้อฉัน
มินอา : ไหนขอดูหน่อยสิ มันจะแพงขนาดไหน (อึ้งเจ้าค่ะอึ้ง เพราะมันแพงลิบเลย นายบ้า!!จะซื้อไปประกวดไงเล่า แพงชิบหาย)
แจจิน : ว่าไงล่ะ ซื้อให้ได้ไหม
มินฮวาน : แจจิน เกิดไรขึ้นนะ เห็นทะเลาะกันนานแล้วนะ กับคนนี้อ่ะ
แจจิน : ก็ยัยซุ่มซ่ามนี้สิ แกล้งฉัน
มินอา : ฉันไม่....
แจจิน : ไม่อะไร!!!
มินอา : ไม่....ไม่...
แจจิน : ไม่อะไร พูดไม่ออกอ่ะดี๊ เพราะมันเป็นความจริงใช่ไหม
มินฮวาน : จริงหรอ เธอ...............
มินอา : ฉันชื่อ มินอา
มินฮวาน : อ้อ!! มินอา ว่าแต่เธอแกล้งแจจินจริงหรอ
มินอา : อืม
แจจิน : เห็นไหม ในที่สุดเธอก็ยอมรับ
มินอา : เออ....แล้วจะให้ฉันทำไง
มินฮวาน : ก็ไม่เห็นจะยาก ก็ซื้อเสื้อใหม่ให้แจจินสิ
แจจิน : ไม่!!
มินฮวาน : อ้าว!!แล้วจะทำไงล่ะ
มินอา : ใช่ จะเอายังไง
แจจิน : เธอต้องมาเป็นเบ้ฉัน 3 เดือน
มินฮวาน : เฮ้ย!! 3 เดือนเลยหรอ
มินอา : จะบ้าหรอ ตั้ง 3 เดือน
แจจิน : อืม 3 เดือน ไม่ต้องเถียง ไม่ต้องห้าม นายไปรอฉันที่ห้องสอบนะมินฮวาน
มินฮวาน : อืมๆๆ เคลียร์เองล่ะกันนะ ไม่เกี่ยวโว้ยเรื่องนี้
แจจิน : อืมๆๆ เดี๋ยวตามไป ส่วนเธอ เริ่มงานพรุ่งนี้ แล้วก็กรุณาไปเก็บข้าวของด้วยเดี๋ยวพรุ่งนี้ไปรับ
มินอา : เก็บทำไม!!
แจจิน : อ้าว!! ก็เธอเป็นเบ้ฉัน ก็ต้องย้ายไปอยู่ที่บ้านฉันสิ
มินอา : ฉันเป็นเบ้ ไม่ใช่คนใช้นะ นายบ้า
แจจิน : ก็ไม่ได้บอกให้ไปเป็นคนใช้
มินอา : แล้วมันต่างกันตรงไหน
แจจิน : เออน๊า!! บอกไปก็ไปสิ
ฮงกิ : เดี๋ยวก่อน!! บอกเพื่อนเธอด้วย ว่าพรุ่งนี้ฉันจะไปรับ เก็บข้าวของให้เรียบร้อย
มินอา : อ้าว!! แล้วเพื่อนฉันไปเกี่ยวอะไรด้วย
ฮงกิ : ก็เพื่อนเธอเป็นเบ้ฉัน เพราะฉะนั้น เพื่อนเธอก็ต้องย้ายไปอยู่กับฉัน จบ!! ไปล่ะ บ๊าย...บาย ไปได้แล้วแจจิน
แจจิน : คับ
.......................................................................................................................................
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ