ป่วน....แล้วรักป๊ะ??

-

เขียนโดย นภา_ฟ้าสีคราม

วันที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 22.34 น.

  4 chapter
  0 วิจารณ์
  9,135 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) สะใจ (แจจิน & มินอา)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

นาบี : โอ๊ย!! มันวันอะไรของฉันเนี้ย สอบก็สอบห้องเดียวกับนายบ้านั่น แถม   ยังได้เป็นเบ้นายบ้านั่นตั้ง 3 เดือน วันนี้มีแต่เรื่องซวยกับซวย โว้ย!! เครียด..........โอ๊ย!!

มินอา : อุ๊ย!! ขอ.....อ้าว นาบี

นาบี : อ้าว...มินอา

มินอา : ไปไหนมาเนี้ย แล้วไปหงุดหงิดอะไรมา

นาบี : โอ๊ย...อย่าให้พูดเลย พูดแล้วเครียด แกล่ะดูท่าทางหงุดหงิดนะ

มินอา : ไม่ให้หงุดหงิดได้ไง ก็นายนั่นนะสิ ให้ฉันเป็นเบ้ ตั้ง 3 เดือน  เซง...

นาบี : เฮ้ย!!...เหมือนกันเลย

มินอา : จริงดิ

นาบี : จริง!! แล้วแกไปทำอะไรให้นายนั่นโกดล่ะ ถึงโดนแบบนั้น

มินอา : ก็แค่แกล้งเล่นเฉยๆ

นาบี : แล้วที่ว่าแกล้งเล่นนะ แกล้งยังไง

มินอา : ก็แค่แกล้งทำเป็นสะดุดขาตัวเอง แล้วทำแกงหกใส่เสื้อนายนั่น ก็แค่นั้นเอง

นาบี : โห...นั่นแค่นั่นหรอ เป็นฉันฉันก็โกด โดนขนาดนั้น

มินอา : ยัยเพื่อนบ้า แกเข้าข้างนายนั่นหรอ ว่าแต่แกล่ะทำไมถึงได้เป็นเบ้นายฮงกิล่ะ

นาบี : แหะๆ ฉันต่อยหน้านายนั่นอ่ะ

มินอา : โห...แล้วก็มาว่าฉัน

                     ................................................................................

(มาทางด้านคู่ของลี แจจินบ้าง)

ณ  มหาวิทยาลัยซอน ยู

มินอา : เฮ้อ!! ในที่สุดฉันก็ถึงมหาลัยสักที เย้!!

              เอ่!!นั้นมันนายแจจินนิ เย้ย!!! หาที่หลบดีกว่า

แจจิน : นี่เธอ!! หยุด!!จะไปไหน มานี่

มินอา : อะไร คัยหลบนาย

แจจิน : เธอไง

มินอา : ไม่เค๊ยยยยย  ฉันไม่เคยหลบนายนะ

แจจิน : อย่าเสียงสูง มาช่วยฉันสิ

มินอา : ช่วยอะไร

แจจิน : เห็นไหมฉันถือหนังสือเนี้ย

มินอา : ไม่เห็น พอดีไม่ได้สังเกต

แจจิน : นี้!! อย่ากวนให้มาก เดี๋ยวเพิ่มบทลงโทดเลยนิ

มินอา : ง่ะ เออก็ได้ จะให้ทำอะไรล่ะ

แจจิน : เอาไปถือ   อ่ะ

มินอา : อืม  ชิส์!!   (แล้วมินอาก็เดินนำไป    แล้วเหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น    เมื่อแจจิน........)

มินอา :  โอ้ย!!ไอบ้า  นายถีบฉันทำไมเนี้ย

แจจิน : 5555 สะใจ

มินอา : โว้ย!!! ฉันอายนะโว้ย ไอบ้า

แจจิน : 5555 ก่อนด่าฉัน เธอช่วยปิดหน้าต่างของเธอก่อนได้ไหม มันทุเรศสายตา

มินอา : กรี๊ดดดดดดดดดดดดด!!!!

แจจิน : 5555555+

มินอา : เดี๋ยว!!นายบ้า

แจจิน : อะไร!!

มินอา : ฉันลุกไม่ได้ ช่วยหน่อย

แจจิน : เอ้า เออๆ ช่วยก็ได้ อ่ะ ลุกเร็วสิ

มินอา : อืมๆ

แจจิน : เอ้า!! ลุกแล้วก็เดินต่อไปสิ

มินอา : โห!!ใช้ยังกับคนใช้ นายบ้า โมโหแล้วนะ เป็นแค่เบ้นะ ไม่ใช่ทาส โว้ย!!! ตายยยยย 

แจจิน : โอ้ย!!! ยัยบ้าหนังสือมันไม่ใช่เบาๆนะ โอ้ย!!! โยนมาได้

มินอา :  5555 สมน้ำหน้า อยากใช้งานฉันดีนัก แบร่ๆๆ ไปล่ะ บ๊ะ..บาย

แจจิน : เฮ้ย!! ยัยบ้า มานี่นะ มานี้เดี๋ยวนี้

มินอา :  ไปให้โง่นะสิ 555

แจจิน : หึ้ย!!  อย่าให้จับได้นะ จะฆ่าให้ตายเลย

               ...............................................................................................................

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา