เราจะรักกันได้ไหม TK
tumm
33)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
" แก้วลูก ตื่นได้แล้วลูก" ป้าของหญิงสาวมาเคาะประตูเรียก แต่ทั้งสองที่นอนหลับอยู่ยังไม่รู้สึกตัว
" แก้ว ตาโมะ" คุณป้าของทั้งสองเรียกเสียงดัง ทำให้ทั้งสองตื่นขึ้นมาทันที
" ทำไมมานอนด้วยกันแบบนี้ ป้าไม่ชอบเลย"
" เอ่อ..พอดีเรามานั่งดูทีวีด้วยกันนะค่ะ แล้วเผลอหลับไปนะค่ะคุณป้า" หญิงสาวเดินมากอดผู้เป็นป้าอย่างอ้อนๆ
" แน่ใจนะ" คุณป้าเอ่ยถามอย่างจับผิด
" แน่ใจค่ะ" แก้วเอ่ยบอก
" ว่าไงตาโมะ"
" ไม่มีอะไรนิครับ ผมแล้วมานั่งดูหนังกับน้องมันผิดด้วยเหรอครับ"
" งั้นไปอาบน้ำกันได้แล้ว จะได้ลงไปทานข้าวกัน" คุณป้าบอกก่อนจะเดินออกไป
" งั้นพี่ไปอาบน้ำก่อนนะครับ แล้วเจอกันข้างล่าง" โทโมะเอ่ยบอกก่อนจะเข้ามาโอบเอวน้องสาวไว้
" ออกไปเลย เดี๋ยวคุณป้าก็มาเห็นหรอก"
" ไปก็ได้ ฟอด~" ชายหนุ่มหอมแก้มน้องสาวบุญธรรมก่อนจะวิ่งหนีออกจากห้องกลับไปยังห้องของตัวเองทันที
หลังจากกลับมาจากเที่ยวพักผ่อน ดูท่าทางคุณป้าของโทโมะและแก้วจะจับตาดูเธอกับพี่ชายมากขึ้นกว่าเดิมซะอีก อย่างวันนี้เธอมาเรียนที่มหาวิทยาลัยโดยมีคุณป้าเธอมาส่ง
" ทำอะไรอย่าคิดว่าจะหลอดจากสายตาของป้านะ" คุณป้าเอ่ยบอกหลานสาวที่กำลังจะเดินลงจากรถ
" อะไรค่ะคุณป้า" แก้วเอ่ยถามอย่างตกใจนิดๆ แต่พยายามเก็บอาการไว้
" ไม่มีอะไรหรอก ป้าแค่เตือนอะไรบ้างอย่าง ไปเรียนเถอะ เดี๋ยวสาย"
" หนูไปก่อนนะค่ะ" แก้วว่าก่อนจะก้าวลงจากรถไป หญิงสาวที่เดินเข้ามาในคณะก็เห็นว่าพี่ชายบุญธรรมของเธอยืนรออยู่
" วันนี้ใครมาส่งครับ"
" คุณป้าค่ะ พี่โมะปล่อยแก้วนะ" แก้วว่าก่อนจะสะบัดตัวเองออกจากอ้อมกอดของชายหนุ่ม
" ทำไม เป็นอะไรไปล่ะวันนี้"
" เปล่าค่ะ แก้วขอตัวไปเรียนนะคะ" หญิงสาวว่าก่อนจะเดินจากไปอย่างเร็ว ทำให้ชายหนุ่มนั้นสงสัยก่อนจะวิ่งตามหญิงสาวมาจนรั้งข้อมมือหญิงสาวไว้
" ไม่จริง เป็นอะไรก็บอกกันมาสิ"
" เปล่าค่ะ" หญิงสาวเอ่ยบอกดดยไม่สบตาชายหนุ่ม
" ไม่จริง บอกมาเดี๋ยวนี้" ชายหนุ่มเอ่ยบอกหญิงสาวเสียงเข้ม
" คือว่าแก้ว..แก้วกลัวคุณป้าจับใจอ่ะพี่โมะ" แก้วเอ่ยบอกออกไปก่อนจะเล่าเรื่องเมื่อเช้าที่คุณป้าพูดแปลกๆ กับเธออีก
" อย่าคิดมากสิคนดีของพี่"
" แก้วว่าช่วงนี้เราห่างๆ กันหน่อยดีไหมค่ะ"
" ไม่ ไม่มีทางเด็ดขาด" ชายหนุ่มเอ่ยบอกอย่างหงุดหงิด
" แต่..."
" ไม่ต้องกลัวนะ เรื่องนี้เดี๋ยวพี่จัดการเอง ไปเรียนดีกว่า" โทโมะว่าก่อนจะจับมือหญิงสาวเข้ามานั่งในห้องเรียน
" แก้ว แก้ว แก้ว!!!" ฟางเอ่ยเรียกเพื่อนสาวด้วยเสียงดังเมื่อเห็นว่าแก้วนั้นนั่งเหม่อลอย
" อ๊ะ เรียกแก้วหรอ"
" ใช่ ว่าแต่วันนี้แก้วดูใจลอยๆ นะ"
" เป็นอะไรหรือเปล่าแก้ว" ป๊อบปี้เอ่ยถามเพื่อนสาวอีกคน
" ปะ.เปล่า หมดเวลาแล้วเหรอ" แก้วเอยถามเมื่อหันไปพร้มว่าเพื่อนๆ ในห้องเริ่มทะยอยเดินออกไปกันเกือบหมด
" ใช่จ๊ะ วันนี้ไม่มีเรียนแล้ว ไปเดินเล่นที่ห้างกันไหม"
" ไม่ล่ะจ๊ะ แก้วขอตัวกลับบ้านนะ ไม่ค่อยสบายอ่ะ" แก้วว่าก่อนจะเก็บของใส่กระเป๋าใบใหญ่แล้วลุกเดินออกจากห้องเรียนไป
" แก้ว แก้วรอโมะด้วย" โทโมะว่าก่อนจะวิ่งตามหญิงสาวออกมาแล้วรั้งข้อมือหญิงสาวเอาไว้
" ปล่อยแก้วค่ะ แก้วจะกลับบ้าน"
" เดี๋ยวพี่ไปส่ง"
" ไม่เป็นไรค่ะ" แก้วว่าก่อนจะสะบัดข้อมือออกแล้วเดินหนีไป
" พี่บอกแล้วไงว่าพี่จะไปส่ง พูดอะไรให้มันรู้เรื่องบ้างสิแก้ว" ชายหนุ่มเดินมาดักหน้าหญิงสาวไว้
" ไม่เป็นไรค่ะ"
" ถ้าพูดไม่รู้เรื่องพี่จะพาไปคอนโดพี่แทนนะ" โทโมะว่าก่อนจะลากหญิงสาวให้เดินมาที่รถของตัวเองที่จอดอยู่ ไม่นานโทโมะก็ขับรถมาส่งน้องสาวบุญธรรมที่บ้าน
" ขอบคุณที่มาส่งค่ะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วรีบลงจากรถทันที โทโมะที่หันไปเห็นคุณป้าของเขายืนอยู่ก็ขับรถออกจากบ้านกลับมายังคอนโดของตัวเองทันที
" แก้ว เดี๋ยวทานข้าวเสร็จไปพบป้าที่ห้องนอนป้าด้วยนะ" คุณป้าเอ่ยบอกแล้วลุกเดินขึ้นไปบนบ้านทันที
" คะคุณป้า" แก้วเอ่ยบอกแล้วยกน้ำในแก้วดื่มจนหมดก่อนจะลุกเดินตามคุณป้าไป
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
" แก้วเองค่ะ"
" เข้ามา"
" คุณป้าเรียกแก้วมามีอะไรหรือเปล่าค่ะ" แก้วเอ่ยถามพร้อมฝืนยิ้มออกมาแล้วนั่งคุกเข่าลงข้างเตียวนอน
" มีสิ นี้มันเกิดอะไรขึ้น" คุณป้าถามพร้อมยื่นซองสีน้ำตาลมาตรงหน้าของแก้ว หญิงสาวมองหน้าคุณป้าก่อนจะค่อยๆ หยิบซองสีน้ำตาลมาเปิดดู
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
