เราจะรักกันได้ไหม TK
tumm
30)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
" พี่โมะ แก้วอยากกินแบบพี่อ่ะ" หญิงสาวเอ่ยบอกแล้วมองอาหารในจานอาหารของชายหนุ่ม ก็มันมีอาหารหลายอย่าง น่ากินทั้งนั้นเลยอ่ะ
" ไม่ได้ครับ"
" แก้วอยากกินอ่ะ"
" กินพี่ก่อนล่ะกัน"
" ไม่เอาอ่ะ"
" ไว้แก้วหายก่อนแล้วพี่จะให้กินเยอะๆ เลย"
" แต่แก้วก็ไม่ได้เป็นอะไรแล้วนิค่ะ" หญิงสาวเถียงอย่างไม่ยอมแพ้
" ไม่ได้ ถ้าจะกินเดี๋ยวพี่ป้อน แต่ไม่ใช้ช้อนป้อนนะ"
" งั้นไม่กินก็ได้" หญิงสาวเอ่ยบอกแล้วทานอาหารในจานตัวเอง
" ทำไมอ่ะ ไม่อยากกินแล้วเหรอ พี่อุตส่าห์อยากจะป้อน"
" ไม่เอาอ่ะ"
" กินหน่อยสิ นะนะ"
" ไม่ค่ะ แก้วอิ่มแล้ว"
" ทำไม พี่จะป้อนเลยไม่อยากกินเหรอ" ชายหนุ่มเอ่ยถามแล้วหันหน้าหนี
" ไม่ใช่นะ แก้วแค่อายเฉยๆ" แก้วเอ่ยบอกแล้วเอาหน้ามาวางไว้ที่แขนของชายหนุ่มที่นั่งข้างๆ
" พี่ล้อเล่นครับ ทานเถอะเดี๋ยวแก้วจะได้ทานยาแล้วนอนพักผ่อน"
" ค่ะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วทานอาหารในจานต่อโดยโทโมะมองหญิงสาวข้างกายแล้วก็ยิ้มออกมา หลังจากทานอาหารเสร็จโทโมะก็พาหญิงสาวเดินกลับข้นมานอนพักที่ห้องโดยเขาก็นั่งเฝ้าหญิงสาวอยู่ข้างเตียงไม่ไปไหนเช่นกัน เมื่อถึงเวลาอาหารเย็นเขาก็โทรสั่งอาหารขึ้นมายังห้องพัก
" พี่โมะ พี่โมะอยู่ไหนค่ะ" แก้วตะโกนเรียกชายหนุ่ม เมื่อเธอตื่นขึ้นมาแล้วไม่พบใครเลย
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
" พี๋โมะ.."
" อาหารมาส่งครับ" พนักงานเอ่ยบอกกับหญิงสาวที่เดินมาเปิดประตู
" เชิญด้านในเลยค่ะ" หญิงสาวเอ่ยบอกแล้วให้พนักงานเข็นรถเข็นอาหารเข้าไปวางไว้ในห้องพัก หญิงสาวจึงเดินมาดูอาหารโดยไม่รู้ว่ามีสายตาคู่หนึ่งนั้นจ้องมาที่ร่างกายของหญิงสาว ตอนนี้เธอสวมเสื้อเชิ๊ตตัวใหญ่ของชายหนุ่มไว้แค่ตัวเดียวทำให้เธอดูน่ามองยิ่งหนัก
" มองอะไรนะ" เสียงทุ้มดังขึ้นทำให้พนักงานนั้นหันไปมอง
" ปะเปล่าครับ อาหารมาส่งแล้วครับ"
" ส่งเสร็จแล้วก็ออกไปสิ"
" ครับ" พนักงานหนุ่มเอ่ยตอบอย่างเสียดายก่อนจะเดินออกไปแต่ยังไม่วายหันกลับมามองร่างบางอีกครั้ง แต่ชายหนุ่มนั้นเดินมายืนซ้อนหญิงสาวแล้วโอบกอดเอาไว้ทำให้พนักงานคนนั้นไม่สามารถมองเห็นอะไรได้เลย
" ดูแต่งตัวสิ ถ้าพี่เข้ามาไม่ทันจะเป็นยังไง"
" เป็นอะไรล่ะค่ะ" แก้วเอ่ยถามอย่างแปลกใจ เพราะเธอนั้นยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย
" ก็ไอ้พนักงานบ้านั้นมันมองเมียพี่นิ พี่หวง" ชายหนุ่มก้มลงมากระซิบที่ข้างหูแทนพร้อมงับเข้าเบาๆ อย่างชอบใจ
" อื้ม พอเลย แก้วหิวข้าวแล้วค่ะ"
" งั้นเรามากินกันดีกว่า ดูสิว่าแก้วชอบอาหารที่พี่สั่งมาให้หรือเปล่า" ชายหนุ่มเอ่ยบอกแล้วเอาฝาครอบอาหารออกเพื่อดูเมนูที่เขาสั่งมาให้หญิงสาว
" น่าทานจังเลยค่ะพี่โมะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วกระโดดกอดรอบคอชายหนุ่มเอาไว้ พร้อมหอมแก้มทั้งสองข้างก่อนจะนั่งลงทานอาหาร
" อะไรอ่ะ พี่อุตส่าห์สั่งมาให้ตั้งเยอะ ให้รางวัลแค่เนี๊ย" ชายหนุ่มเอ่ยบอกพร้อมนั่งลงข้างๆ แฟนสาว
" แก้วขอกินก่อนนะ ตอนนี้หิวมากกกกกค่ะ"
" ครับ มาเดี๋ยวพี่แกะกุ้งให้" ชายหนุ่มเอ่ยบอกแล้วแกะกุ้งย่างตัวโตให้หญิงสาว
" อ้าปากค่ะ เดี๋ยวแก้วป้อนข้าว"
" อ้า" ชายหนุ่มอ้าปากรอหญิงสาวที่ป้อนข้าวใส่ปาก
" อร่อยไหมค่ะ" แก้วเอ่ยถามแต่ชายหนุ่มได้แต่พยักหน้าตอบพร้อมเคี้ยวข้าวที่อยู่เต็มปาก
" นี้ครับกุ้ง" โทโมะป้อนกุ้งใส่ปากหญิงสาวบ้าง ทั้งสองนั่งทานอาหารต่างผลัดกันป้อนกันไปป้อนกันมาจนทั้งสองอิ่ม
" อิ่มหรือยังครับ"
" ยังค่ะ พี่โมะลล่ะอิ่มหรือยัง"
" เริ่มจะอิ่มแล้วครับ แต่เดี๋ยวพี่แกะกุ้งให้อีกนะครับ"
" ขอบคุณค่ะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วตักอาหารในจานใส่ปากทานอย่างอร่อย โทโมะมองหญิงสาวตัวเล็กที่ทานอาหารเยอะอย่างอร่อย
" เป็นไรไปล่ะครับ"
" อิ่มค่ะ"
" ไม่อิ่มได้ไงอ่ะ กินเกลี้ยงหมดซะทุกอย่าง"
" ก็มันอร่อยนิค่ะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วลุกเดินไปล้างมือ
" กินมาก เดี๋ยวกลับไปพี่จะจับเข้าฟิตเน็ตเลย"
" อะไร แก้วไม่ได้อ้วนขนาดนั้นซะหน่อย"
" เหรอครับ"
" ค่ะ งั้นแก้วไปอาบน้ำก่อนนะค่ะ" แก้วว่าก่อนจะวิ่งหนีเข้าไปในห้องนอนแล้วกดล็อคทันที โทโมะมองตามก่อนจะเช็ดมือแล้วโทรตามให้พนักงานมาเก็บจานอาหารที่ทานไว้ก่อนจะมานั่งดูทีวีเพราะเข้าห้องนอนไม่ได้
" อ้าว พี่โมะทำไมไม่เข้าห้องล่ะค่ะ" แก้วโผล่หน้าออกมาถามด้วยรอยยิ้มก่อนจะหายเข้าไป
" ก็ใครให้ล็อคห้องล่ะครับ เดี๋ยวเจอดี"
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
