เราจะรักกันได้ไหม TK
8.9
28)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ " ไปกันครับ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วเดินโอบไหล่แฟนสาวเข้าไปในโรงหนัง " พี่โมะดูหนังอะไรเนี่ย" แก้วเอ่ยถามก่อนจะหันหน้าไปทางอื่นเพราะเธอไม่อยากมองหนังที่กำลังฉายอยู่ " ทำไมล่ะ ก็หนังรักโรแมนติกไงครับ" " มันโรแมนติกเกินไปป่ะค่ะ" แก้วคิดในใจ เพราะดูมันออกจะติดเรตไปนิดนึง " อย่าปิดหน้าสิ แล้วจะรู้เหรอว่ามันสนุกหรือเปล่า" ชายหนุ่มก้มลงมากระซิบที่ข้างหูของแฟนสาว " พี่โมะอ่ะ ทำไมชอบแกล้งแก้วจังค่ะ" หญิงสาวเอ่ยถามอย่างอายๆ " พี่ไม่ได้แกล้งซะหน่อย พอดีคนที่ขายตั๋วเขาบอกว่าเรื่องนี้สนุก พี่ก็เลยอยากดูอ่ะครับที่รัก" " แต่แก้วไม่ชอบนิค่ะ" " ก็พี่อยากดู ดูเป็นเพื่อนพี่นะค่ะ" ชายหนุ่มเอ่ยอ้อนหญิงสาวเสียงหวาน " ก็ได้ค่ะ" หญิงสาวเอ่ยบอกแล้วขยับตัวนั่งดูดีๆ แต่ยังคงยังเสื้อแขนยาวปิดหน้าบ้าง เมื่อมีบางฉากที่เธอไม่อยากดู กว่าหนังจะจบเล่นเอาเธอลุ้นหัวใจจะวาย " เมื่อยอ่ะ" แก้วเอ่ยบอกเมื่อเดินออกมาจากโรงหนังขนาดเล็ก " ว่าไงจ๊ะน้องแก้ว" เบลล์ที่เดินมาพร้อมแฟนหนุ่มเอ่ยถามทั้งสองคนที่เพิ่งเดินออกมาจากโรงหนัง " ไปดูหนังกันมาเหรอ" แบงค์เอ่ยถามทั้งคู่ " ค่ะ แต่ตอนนี้เมื่อยมากกก" แก้วลากเสียงยาว " งั้นพี่ขอยืมตัวน้องแก้วแปบนึงนะ" " ไปไหนครับ" " พี่จะชวนน้องแก้วไปสปากันนะจ๊ะ" เบลล์เอ่ยบอกแล้วหันมายิ้มให้หญิงสาว " อ๋อครับ งั้นพี่ไปรอที่ห้องนะครับ" " โอเคค่ะ" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะเดินไปกับหญิงสาวรุ่นพี่ โทโมะกับแบงค์จึงแยกกันกลับไปพักผ่อนที่ห้องของตนเอง ผ่านไปสองชั่วโมงกว่าๆ สองสาวก็กลับมาที่ห้องพักของตัวเอง " กลับมาแล้วค่ะ" แก้วตะโกนบอกพร้อมเปิดประตูเข้ามาในห้องก็พบว่าชายหนุ่มนั้นหลับไปแล้ว หญิงสาวจึงเดินเข้าไปในห้องน้ำก่อนจะออกมาพร้อมผ้าขนหนูผืนเล็กกับน้ำเย็นในกระละมัง " ทำไมไม่อาบล่ะค่ะ" หญิงสาวเอ่ยบ่นคนเดียวก่อนจะเช็ดไปตามใบหน้า ลำคอ แล้วแขน เพื่อให้ชายหนุ่มนั้นได้สบายตัว ก่อนที่เธอจะเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำบ้าง
" น้องแก้ว กลับมาตั้งแต่เมื่อไรครับ" โทโมะที่ตื่นขึ้นมาก็เห็นว่าหญิงสาวกำลังนั่งเช็ดผมอยู่ที่ปลายเตียงก็ตกใจ " ได้สักพักแล้วค่ะ พี่ไปอาบน้ำสิ จะได้ไปหาข้าวเย็นทานกันค่ะ" " งั้นรอพี่แปบนึงนะครับ" " ค่ะ" แก้วหันมายิ้มให้แฟนหนุ่มก่อนที่เขาจะเดินเข้าไปในห้องน้ำ " อ้าว หลับซะแล้ว" โทโมะที่เดินออกมาจากห้องน้ำก็เห็ฯว่าหญิงสาวนั้นฟลุบหลับกับที่นอนไปแล้ว เขาจึงเลือกที่จะโทรสั่งอาหารให้มาส่งที่ห้องพักแทนที่จะลงไปทานข้างล่าง เพราะแฟนสาวนั้นยังนอนอยู่ " น้องแก้วครับ ตื่นมาทานข้าวก่อนเร็วครับ" " อืม ค่ะ" " พี่สั่งอาหารมาให้ ดูสิว่าชอบไหมครับ" " น่ากินทั้งนั้นเลยค่ะ" แก้วเอ่ยบอกเมื่อเดินมาหยุดมองอาหารที่วางอยู่เต็มโต๊ะ ก่อนจะนั่งลงตรงข้ามชายหนุ่ม " น้องแก้วเป็นยังไงบ้างครับ ปวดหัวไหม" " นิดหน่อยค่ะ" " พี่ขอยามาให้ เดี๋ยวกินข้าว แล้วก็กินยาและนอนพักผ่อนนะครับ" " ค่ะ แต่ไม่กินยาได้ไหมอ่ะ แก้วไม่ชอบเลย" " ไม่ได้ครับ ต้องกินนะครับ" " ก็ได้ค่ะ" แก้วเอ่ยบอกก่อนที่ทั้งสองจะนั่งทานข้าวกันไปจนอิ่ม " นี้ครับยา" โทโมะเดินไปหยิบยามายื่นให้หญิงสาว " ค่ะ" แก้วรับยามาอย่างไม่เต็มใจหนักก่อนจะจับมันเข้าไปในปาก ก่อนจะรับแก้วน้ำในมือชายหนุ่มมาดื่ม " ดีมากครับ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วหันไปเก็บจานอาหารบนโต๊ะมารวมกันไว้โดยไม่สนใจหญิงสาวที่นั่งหันหลังอยู่ว่าบ้วนยาที่กินเข้าไปออกมาทิ้งแล้ว " งั้นแก้วไปนอนก่อนนะค่ะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วเดินไปล้มตัวนอนบนที่นอนด้วยรอยยิ้ม โทโมะจึงเดินไปนั่งข้างๆ หญิงสาวที่นอนหลับอยู่พร้อมแก้วน้ำแล้วก็ถุงยาที่ไปขอที่ห้องพยาบาลของเรือมาวางไว้บนหัวเตียง " แก้วครับ นอนแล้วเหรอ" ชายหนุ่มกระซิบเรียกหญิงสาว แต่หญิงสาวก็ยังคงเงียบพร้อมกับเสียงจังหวะการหายใจที่สม่ำเสมอทำให้ชายหนุ่มรู้ว่าหญิงสาวนั้นหลับไปแล้ว อาจจะเป็นเพราะความเพลียก็ได้ " แก้วครับ" ชายหนุ่มเรียกอีกรอบแต่หญิงสาวไม่มีท่าทีที่จะตื่น ชายหนุ่มหยิบยาออกมาจากถุงก่อนจะจับใส่ปากตัวเองแล้วดื่มน้ำตามไปและอมเอาไว้อย่างนั้น ก่อนจะประคองตัวหญิงสาวให้ลุกขึ้นนั่งแล้วประกบปากทันทีก่อนจะใช้ลิ้นดันยากับน้ำให้เข้าไปในปากของคนตัวเล็ก " อืมม" หญิงสาวครางออกมาแต่ตายังคงปิดสนิท ชายหนุ่มถอนปากออกก่อนจะดันตัวหญิงสาวลงนอนกับเตียงดังเดิม
' ยังดื้อไม่ยอมกินยาอีกนะ อย่าคิดว่าพี่ไม่เห็นนะครับคุณที่รัก' โทโมะบ่นก่อนจะเดินเอายากับน้ำไปเก็บแล้วมาล้มตัวนอนกอดหญิงสาวเอาไว้
" น้องแก้ว กลับมาตั้งแต่เมื่อไรครับ" โทโมะที่ตื่นขึ้นมาก็เห็นว่าหญิงสาวกำลังนั่งเช็ดผมอยู่ที่ปลายเตียงก็ตกใจ " ได้สักพักแล้วค่ะ พี่ไปอาบน้ำสิ จะได้ไปหาข้าวเย็นทานกันค่ะ" " งั้นรอพี่แปบนึงนะครับ" " ค่ะ" แก้วหันมายิ้มให้แฟนหนุ่มก่อนที่เขาจะเดินเข้าไปในห้องน้ำ " อ้าว หลับซะแล้ว" โทโมะที่เดินออกมาจากห้องน้ำก็เห็ฯว่าหญิงสาวนั้นฟลุบหลับกับที่นอนไปแล้ว เขาจึงเลือกที่จะโทรสั่งอาหารให้มาส่งที่ห้องพักแทนที่จะลงไปทานข้างล่าง เพราะแฟนสาวนั้นยังนอนอยู่ " น้องแก้วครับ ตื่นมาทานข้าวก่อนเร็วครับ" " อืม ค่ะ" " พี่สั่งอาหารมาให้ ดูสิว่าชอบไหมครับ" " น่ากินทั้งนั้นเลยค่ะ" แก้วเอ่ยบอกเมื่อเดินมาหยุดมองอาหารที่วางอยู่เต็มโต๊ะ ก่อนจะนั่งลงตรงข้ามชายหนุ่ม " น้องแก้วเป็นยังไงบ้างครับ ปวดหัวไหม" " นิดหน่อยค่ะ" " พี่ขอยามาให้ เดี๋ยวกินข้าว แล้วก็กินยาและนอนพักผ่อนนะครับ" " ค่ะ แต่ไม่กินยาได้ไหมอ่ะ แก้วไม่ชอบเลย" " ไม่ได้ครับ ต้องกินนะครับ" " ก็ได้ค่ะ" แก้วเอ่ยบอกก่อนที่ทั้งสองจะนั่งทานข้าวกันไปจนอิ่ม " นี้ครับยา" โทโมะเดินไปหยิบยามายื่นให้หญิงสาว " ค่ะ" แก้วรับยามาอย่างไม่เต็มใจหนักก่อนจะจับมันเข้าไปในปาก ก่อนจะรับแก้วน้ำในมือชายหนุ่มมาดื่ม " ดีมากครับ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วหันไปเก็บจานอาหารบนโต๊ะมารวมกันไว้โดยไม่สนใจหญิงสาวที่นั่งหันหลังอยู่ว่าบ้วนยาที่กินเข้าไปออกมาทิ้งแล้ว " งั้นแก้วไปนอนก่อนนะค่ะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วเดินไปล้มตัวนอนบนที่นอนด้วยรอยยิ้ม โทโมะจึงเดินไปนั่งข้างๆ หญิงสาวที่นอนหลับอยู่พร้อมแก้วน้ำแล้วก็ถุงยาที่ไปขอที่ห้องพยาบาลของเรือมาวางไว้บนหัวเตียง " แก้วครับ นอนแล้วเหรอ" ชายหนุ่มกระซิบเรียกหญิงสาว แต่หญิงสาวก็ยังคงเงียบพร้อมกับเสียงจังหวะการหายใจที่สม่ำเสมอทำให้ชายหนุ่มรู้ว่าหญิงสาวนั้นหลับไปแล้ว อาจจะเป็นเพราะความเพลียก็ได้ " แก้วครับ" ชายหนุ่มเรียกอีกรอบแต่หญิงสาวไม่มีท่าทีที่จะตื่น ชายหนุ่มหยิบยาออกมาจากถุงก่อนจะจับใส่ปากตัวเองแล้วดื่มน้ำตามไปและอมเอาไว้อย่างนั้น ก่อนจะประคองตัวหญิงสาวให้ลุกขึ้นนั่งแล้วประกบปากทันทีก่อนจะใช้ลิ้นดันยากับน้ำให้เข้าไปในปากของคนตัวเล็ก " อืมม" หญิงสาวครางออกมาแต่ตายังคงปิดสนิท ชายหนุ่มถอนปากออกก่อนจะดันตัวหญิงสาวลงนอนกับเตียงดังเดิม
' ยังดื้อไม่ยอมกินยาอีกนะ อย่าคิดว่าพี่ไม่เห็นนะครับคุณที่รัก' โทโมะบ่นก่อนจะเดินเอายากับน้ำไปเก็บแล้วมาล้มตัวนอนกอดหญิงสาวเอาไว้
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ