เราจะรักกันได้ไหม TK

       " ไปกันครับ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วเดินโอบไหล่แฟนสาวเข้าไปในโรงหนัง
       " พี่โมะดูหนังอะไรเนี่ย" แก้วเอ่ยถามก่อนจะหันหน้าไปทางอื่นเพราะเธอไม่อยากมองหนังที่กำลังฉายอยู่
       " ทำไมล่ะ ก็หนังรักโรแมนติกไงครับ"
       " มันโรแมนติกเกินไปป่ะค่ะ" แก้วคิดในใจ เพราะดูมันออกจะติดเรตไปนิดนึง
       " อย่าปิดหน้าสิ แล้วจะรู้เหรอว่ามันสนุกหรือเปล่า" ชายหนุ่มก้มลงมากระซิบที่ข้างหูของแฟนสาว
       " พี่โมะอ่ะ ทำไมชอบแกล้งแก้วจังค่ะ" หญิงสาวเอ่ยถามอย่างอายๆ
       " พี่ไม่ได้แกล้งซะหน่อย พอดีคนที่ขายตั๋วเขาบอกว่าเรื่องนี้สนุก พี่ก็เลยอยากดูอ่ะครับที่รัก"
       " แต่แก้วไม่ชอบนิค่ะ"
       " ก็พี่อยากดู ดูเป็นเพื่อนพี่นะค่ะ" ชายหนุ่มเอ่ยอ้อนหญิงสาวเสียงหวาน
       " ก็ได้ค่ะ"  หญิงสาวเอ่ยบอกแล้วขยับตัวนั่งดูดีๆ แต่ยังคงยังเสื้อแขนยาวปิดหน้าบ้าง เมื่อมีบางฉากที่เธอไม่อยากดู  กว่าหนังจะจบเล่นเอาเธอลุ้นหัวใจจะวาย 
       " เมื่อยอ่ะ" แก้วเอ่ยบอกเมื่อเดินออกมาจากโรงหนังขนาดเล็ก
       " ว่าไงจ๊ะน้องแก้ว" เบลล์ที่เดินมาพร้อมแฟนหนุ่มเอ่ยถามทั้งสองคนที่เพิ่งเดินออกมาจากโรงหนัง
       " ไปดูหนังกันมาเหรอ" แบงค์เอ่ยถามทั้งคู่
       " ค่ะ แต่ตอนนี้เมื่อยมากกก" แก้วลากเสียงยาว
       " งั้นพี่ขอยืมตัวน้องแก้วแปบนึงนะ"
       " ไปไหนครับ"
       " พี่จะชวนน้องแก้วไปสปากันนะจ๊ะ" เบลล์เอ่ยบอกแล้วหันมายิ้มให้หญิงสาว
       " อ๋อครับ งั้นพี่ไปรอที่ห้องนะครับ"
       " โอเคค่ะ" แก้วเอ่ยบอกก่อนจะเดินไปกับหญิงสาวรุ่นพี่  โทโมะกับแบงค์จึงแยกกันกลับไปพักผ่อนที่ห้องของตนเอง  ผ่านไปสองชั่วโมงกว่าๆ สองสาวก็กลับมาที่ห้องพักของตัวเอง
       " กลับมาแล้วค่ะ" แก้วตะโกนบอกพร้อมเปิดประตูเข้ามาในห้องก็พบว่าชายหนุ่มนั้นหลับไปแล้ว    หญิงสาวจึงเดินเข้าไปในห้องน้ำก่อนจะออกมาพร้อมผ้าขนหนูผืนเล็กกับน้ำเย็นในกระละมัง 
       " ทำไมไม่อาบล่ะค่ะ" หญิงสาวเอ่ยบ่นคนเดียวก่อนจะเช็ดไปตามใบหน้า ลำคอ แล้วแขน  เพื่อให้ชายหนุ่มนั้นได้สบายตัว ก่อนที่เธอจะเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำบ้าง
 

        " น้องแก้ว กลับมาตั้งแต่เมื่อไรครับ" โทโมะที่ตื่นขึ้นมาก็เห็นว่าหญิงสาวกำลังนั่งเช็ดผมอยู่ที่ปลายเตียงก็ตกใจ
        " ได้สักพักแล้วค่ะ พี่ไปอาบน้ำสิ จะได้ไปหาข้าวเย็นทานกันค่ะ"
        " งั้นรอพี่แปบนึงนะครับ"
        " ค่ะ" แก้วหันมายิ้มให้แฟนหนุ่มก่อนที่เขาจะเดินเข้าไปในห้องน้ำ
        " อ้าว หลับซะแล้ว"  โทโมะที่เดินออกมาจากห้องน้ำก็เห็ฯว่าหญิงสาวนั้นฟลุบหลับกับที่นอนไปแล้ว  เขาจึงเลือกที่จะโทรสั่งอาหารให้มาส่งที่ห้องพักแทนที่จะลงไปทานข้างล่าง  เพราะแฟนสาวนั้นยังนอนอยู่
        " น้องแก้วครับ ตื่นมาทานข้าวก่อนเร็วครับ"
        " อืม ค่ะ"
        " พี่สั่งอาหารมาให้ ดูสิว่าชอบไหมครับ"
        " น่ากินทั้งนั้นเลยค่ะ" แก้วเอ่ยบอกเมื่อเดินมาหยุดมองอาหารที่วางอยู่เต็มโต๊ะ  ก่อนจะนั่งลงตรงข้ามชายหนุ่ม
        " น้องแก้วเป็นยังไงบ้างครับ ปวดหัวไหม"
        " นิดหน่อยค่ะ"
        " พี่ขอยามาให้ เดี๋ยวกินข้าว แล้วก็กินยาและนอนพักผ่อนนะครับ"
        " ค่ะ แต่ไม่กินยาได้ไหมอ่ะ แก้วไม่ชอบเลย"
        " ไม่ได้ครับ ต้องกินนะครับ"
        " ก็ได้ค่ะ" แก้วเอ่ยบอกก่อนที่ทั้งสองจะนั่งทานข้าวกันไปจนอิ่ม
        " นี้ครับยา" โทโมะเดินไปหยิบยามายื่นให้หญิงสาว
        " ค่ะ" แก้วรับยามาอย่างไม่เต็มใจหนักก่อนจะจับมันเข้าไปในปาก ก่อนจะรับแก้วน้ำในมือชายหนุ่มมาดื่ม
        " ดีมากครับ" โทโมะเอ่ยบอกแล้วหันไปเก็บจานอาหารบนโต๊ะมารวมกันไว้โดยไม่สนใจหญิงสาวที่นั่งหันหลังอยู่ว่าบ้วนยาที่กินเข้าไปออกมาทิ้งแล้ว
        " งั้นแก้วไปนอนก่อนนะค่ะ" แก้วเอ่ยบอกแล้วเดินไปล้มตัวนอนบนที่นอนด้วยรอยยิ้ม  โทโมะจึงเดินไปนั่งข้างๆ หญิงสาวที่นอนหลับอยู่พร้อมแก้วน้ำแล้วก็ถุงยาที่ไปขอที่ห้องพยาบาลของเรือมาวางไว้บนหัวเตียง
        " แก้วครับ นอนแล้วเหรอ"  ชายหนุ่มกระซิบเรียกหญิงสาว  แต่หญิงสาวก็ยังคงเงียบพร้อมกับเสียงจังหวะการหายใจที่สม่ำเสมอทำให้ชายหนุ่มรู้ว่าหญิงสาวนั้นหลับไปแล้ว อาจจะเป็นเพราะความเพลียก็ได้
        " แก้วครับ" ชายหนุ่มเรียกอีกรอบแต่หญิงสาวไม่มีท่าทีที่จะตื่น  ชายหนุ่มหยิบยาออกมาจากถุงก่อนจะจับใส่ปากตัวเองแล้วดื่มน้ำตามไปและอมเอาไว้อย่างนั้น  ก่อนจะประคองตัวหญิงสาวให้ลุกขึ้นนั่งแล้วประกบปากทันทีก่อนจะใช้ลิ้นดันยากับน้ำให้เข้าไปในปากของคนตัวเล็ก
        " อืมม" หญิงสาวครางออกมาแต่ตายังคงปิดสนิท  ชายหนุ่มถอนปากออกก่อนจะดันตัวหญิงสาวลงนอนกับเตียงดังเดิม

        ' ยังดื้อไม่ยอมกินยาอีกนะ อย่าคิดว่าพี่ไม่เห็นนะครับคุณที่รัก' โทโมะบ่นก่อนจะเดินเอายากับน้ำไปเก็บแล้วมาล้มตัวนอนกอดหญิงสาวเอาไว้