รักสุดท้ายของนายใจร้าย (NC++++++++สุดๆๆ)
9.3
18)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ตึกๆๆ"ป๊อปปี้วิ่งตามแก้วที่พยาบาลพามาที่ห้องพักของผู้ป่วย
"เอี๊ยด"เสียงเปิดประตูออกมาจากในห้องที่พยาบาลกำลังจะเดินออก
"น้องสาวผมเป็นยังไงบ้างครับ"ป๊อปปี้รีบถามพยาบาลเพราะความเป็นห่วงน้องของตัวเอง
"้คนไข้ปลอดภัย ไม่เป็นอะไรแล้วค่่ะ"พยาบาลบอกกับป๊อปปี้
"ครับขอบคุณครับ"ป๊อปปี้บอกแล้วกำลังจะเดินเข้าห้องแต่ก็ถูกพยาบาลเรียกไว้
"คุณค่ะ เป็นอะไรกับคนไข้"พยาบาลถาม
"อ้อ ผมเป็นพี่ชายของเทอครับ"ป๊อปปี้ตอบ
"แล้วสามีเทอล่ะค่ะ"พยาบาลถามต่อ
"ว่าไงนะครับ แล้วทำไมคุณพยาบาลต้องถามถึงสามีเทอด้วย"ป๊อปปี้ถามด้วยความแปลกใจเพราะน้องสาวของเขาไม่มีสามีที่ไหน
"อ้าวก็คนไข้ตั้งครรภ์ได้1สัปดาห์แล้วอยากให้สามีเทอรับรู้เอาไว้และระวังให้มากขึ้นค่ะ"พยาบาลพูดแล้วเดินออกไป
ป๊อปปี้เดินเข้าห้องพักของแก้วเขาเดินเข้ามานั่งที่เก้าอี้ข้างๆเตียงของแก้วแล้วมองแก้วด้วยคำถามหลายๆอย่างที่อยากถามเทอว่าเทอไปอยู่ไหนมา ทำไมถึงหายตัวไปได้ แล้วทำไมต้องมาอยู่กับโทโมะเพื่อของเขาแต่คำถามพวกนั้นก็คงเป็นคำตบทุกอย่างแล้วที่เมื่อกี้เขารู้มาวาแก้วท้องแล้วจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากไอ้เพื่อนรักของเขาที่มันพานอกสาวของเขามาแล้วทำร้ายน้องของเขาแบบนี้
"แก้วทำไมต้องเป็นแบบนี้ ทำไมต้องเป็นไอ้โมะอ่ะเป็นคนอื่นไม่ได้หรอ"ไม่ใช่ว่าเขากันท่าน้องกับเพื่อนของเขาแต่เพราะว่าเขารู้นิสัยของเพ่อนเขาดีว่าโทโมะเป็นพวกไม่จริงใจคั่วไปเรื่อยและเจ้าชู้เขาจึงไม่อยากให้น้องสาวคนนี้รู้จักกับพวกเพื่อนๆเขาสักเท่าไรเพราะพวกนั้นไว้ใจไม่ได้สักคนโดยเฉพาะโทโมะี่เขาไม่ไว้ใจเรื่องผู้หญิงเอาซะเลยทำให้ไม่อยากให้แก้วไปคบกับโทโมะอีก
"พี่ไม่ยอมให้หลานของพี่เกิดมาแล้วมีพ่อใจร้ายแบบนั้นหรอกถึงแม้จะไม่มีพ่อก็ได้"เขาไม่มีทางให้โทโมะเป็นพ่อของเด็กเด็ดขาด
ป๊อปปี้พูดแล้วมองหน้าแก้วว่าเมื่อเทอตื่นขึ้นมาแล้วเขาจะบอกกับเทอยังไงดี
"ก็อกๆๆ"เสียงเคาะประตูแล้วฟางกับโทโมะก็เดินเข้ามาโดยที่ฟางเดินนำหน้า
"พี่ป๊อปปี้นี่ใช่น้องแก้วที่พี่ป๊อป"ตามหาใช่ไหมฟางถามขึ้นเพราะเทอรู้เรื่องทุกอย่างหมดแล้วมีแต่โทโมะคนเดียวที่ไม่รู้เรื่องและเข้าใจผิดไปใหญ่พึ่งจะรู้เรื่องเมื่อกี้ที่ฟางเล่าให้ฟัง
"คือว่า...พี่โมะเขาเข้า....."ฟางจะพูดแต่ถูกขัด
"ฟางไม่ต้องพูดหรอกพี่ไม่รู้หรอกนะว่าไอ้โมะมันจะรู้เร่องหรือไมแต่เมื่อไรที่แก้วฝื้นขึ้นมาพี่จะพาแก้วกลับให้เร็วที่สุด"ป๊อปปี้ที่พูดขัดฟางขึ้นมาและสายตาก็มองขเม้นไปที่โทโมะที่ยืนอยู่ข้างหลังฟางแบบเงียบๆ
"แต่ที่พี่โมะทำไปเพราะพี่โมะเข้าใจผิดนะเขาคิดว่าน้องแก้วเป็นแฟนใหม่ของพี่ที่มาแยกฟางออกจากพี่อ่ะ"ฟางพูดพลางแก้วตัวให้พี่ชายตัวเองเพราะจากที่คุยกันเมื่อกี้เทอรู้เลยว่าพี่ชายจอมร้ายของเทออ่ะหลงรักน้องสาวของเพื่อนตัวเอง
"พี่ไมสนหรอกน้องของพี่พี่เป็นห่วงและรักน้องสาวคนนี้มากเราไม่เคยแยกกันและพี่ก็ไม่เคยทำร้ายน้องสาวของพี่ด้วย"ป๊อปปี้พูดออกไปเพื่อให้โทโมะคิด
'พี่ป๊อปฟังฟางหน่อยได้ไหม"ฟางขอร้องป๊อปปี้
"แก้วหายดีเมื่อไรชั้ลจะพาแก้วกลับตอนนั้น!!"ป๊อปปี้พูดแล้วมองโทโมะด้วยความโมโห
"ผลั๊ว"โทโมะที่เก็บกั้นอารมณ์ของตัวเองไม่อยู่เผลอชกปากของป๊อปปี้ที่เวลาพูดแล้วมันมากระทบกับเขา เขารู้ว่าเขาผิดแต่คนมันไม่รู้ทีเขายังให้ฟางคบกับป๊อปปี้ต่อได้เลยแล้วเรื่องแค่นี้ทำไม่ป๊อปปี้ถึงไม่ยอม
"มันจะมากไปแล้วนะ ชั้ไม่ให้แกเอาแก้วไปไหนทั้งนั้นไม่ว่าจะที่ไหนก็ตาม!!"โทโมะพูดไปแบบนั้นเพราะความโมโหที่รู้ว่าป๊อปปี้จะพาน้องสาวของเขากับไปซึ่งเขายอมไม่ได้
"แกนั่นแหละที่มากไปนี้น้องของชั้ลชั้ลจะพาน้องชั้ลกลับไปในที่ที่ดีไม่ใช่อยู่ที่นี้แล้วให้แกมาทำร้ายน้องชั้ลจนเข้าโรงพยาบาลแบบนี้เพราะแกมันดูแลน้องชั้ลไม่ได้ไง แล้วจะให้ชั้ลให้น้องชั้ลอยู่ที่นี้ีกหรอ"ป๊อปปี้พูดด้วยความโมโหเหมือนกันจากที่เขาถูกต่อยจนเลือดออก
"ชั้ลไม่ให้ไปเว้ยยยยยยย"โทโมะตะโกนออกมาแล้วเดินไปหาแก้วโดยที่ผลักป๊อปปี้ออก"
"แก้วๆๆๆลุกขึ้นมากับชั้ลเดี๋ยวนี้นะ"โทโมะเข้าเขย่าตัวของแก้วที่นอนอยู่บนเตียง
"นี่แกทำอะไรอ่ะ อกไปเลยนะทำอะไรของนายถ้าน้องชั้ลเป็นอะไรขึ้นมาแกจะทำยังไงห่ะ"ป๊อปปี้ตะหวาดโทโมะกลับ
'ชั้ลจะพาเมียชั้ลกลีบ ถอย!!!"โทโมะพูดออกมาทำให้ทุกคนตกใจกับคำพูดนั้น
"อื้มมม"แก้วที่ฝื้นลืมตาขึ้นแล้วส่งเสียง
"แก้วๆเทอเป็นไงบ้าง เจ็บตรงไหนบอกชั้ลมา ชั้ลจะไปตามหมอให้"โทโมะที่ได้ยินคนแรกเข้าไปหาแก้วทันที
"น้ำ ขอน้ำหน่อย"แก้วขอน้ำเพราะคอแห้ง
"ดะ..ได้เดี๋ยวชั้ลเอาน้ำให้กินอน อะได้แล้วน้ำค่อยๆกินนะ"โทโมะหันไปเทน้ำให้แก้วแล้วมาป้อนน้ำ
"เป็นไงบ้างดีขึ้นยัง"โทโมะถามแก้วด้วยความเป็นห่วง
"แก้ว!!"ป๊อปปี้ที่ยืนดูอยู่นานเอ่ยเรียกแก้ว
"พี่ป๊อป"แก้วดีใจและตกใจที่อยู่ๆก็เจอพี่ของต่อเอง
"หายดีแล้วพี่จะพาเรากลับกรุงเทพ"ป๊อปปี้พูดเสร็จก็จูงมือฟางเดินออกไป
เป็นไงรู้แล้วเจอบทพี่เขยโหด555 เดี๋ยวมาต่อเนอะไปซื้อของกับเพื่อนก่อน
"เอี๊ยด"เสียงเปิดประตูออกมาจากในห้องที่พยาบาลกำลังจะเดินออก
"น้องสาวผมเป็นยังไงบ้างครับ"ป๊อปปี้รีบถามพยาบาลเพราะความเป็นห่วงน้องของตัวเอง
"้คนไข้ปลอดภัย ไม่เป็นอะไรแล้วค่่ะ"พยาบาลบอกกับป๊อปปี้
"ครับขอบคุณครับ"ป๊อปปี้บอกแล้วกำลังจะเดินเข้าห้องแต่ก็ถูกพยาบาลเรียกไว้
"คุณค่ะ เป็นอะไรกับคนไข้"พยาบาลถาม
"อ้อ ผมเป็นพี่ชายของเทอครับ"ป๊อปปี้ตอบ
"แล้วสามีเทอล่ะค่ะ"พยาบาลถามต่อ
"ว่าไงนะครับ แล้วทำไมคุณพยาบาลต้องถามถึงสามีเทอด้วย"ป๊อปปี้ถามด้วยความแปลกใจเพราะน้องสาวของเขาไม่มีสามีที่ไหน
"อ้าวก็คนไข้ตั้งครรภ์ได้1สัปดาห์แล้วอยากให้สามีเทอรับรู้เอาไว้และระวังให้มากขึ้นค่ะ"พยาบาลพูดแล้วเดินออกไป
ป๊อปปี้เดินเข้าห้องพักของแก้วเขาเดินเข้ามานั่งที่เก้าอี้ข้างๆเตียงของแก้วแล้วมองแก้วด้วยคำถามหลายๆอย่างที่อยากถามเทอว่าเทอไปอยู่ไหนมา ทำไมถึงหายตัวไปได้ แล้วทำไมต้องมาอยู่กับโทโมะเพื่อของเขาแต่คำถามพวกนั้นก็คงเป็นคำตบทุกอย่างแล้วที่เมื่อกี้เขารู้มาวาแก้วท้องแล้วจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากไอ้เพื่อนรักของเขาที่มันพานอกสาวของเขามาแล้วทำร้ายน้องของเขาแบบนี้
"แก้วทำไมต้องเป็นแบบนี้ ทำไมต้องเป็นไอ้โมะอ่ะเป็นคนอื่นไม่ได้หรอ"ไม่ใช่ว่าเขากันท่าน้องกับเพื่อนของเขาแต่เพราะว่าเขารู้นิสัยของเพ่อนเขาดีว่าโทโมะเป็นพวกไม่จริงใจคั่วไปเรื่อยและเจ้าชู้เขาจึงไม่อยากให้น้องสาวคนนี้รู้จักกับพวกเพื่อนๆเขาสักเท่าไรเพราะพวกนั้นไว้ใจไม่ได้สักคนโดยเฉพาะโทโมะี่เขาไม่ไว้ใจเรื่องผู้หญิงเอาซะเลยทำให้ไม่อยากให้แก้วไปคบกับโทโมะอีก
"พี่ไม่ยอมให้หลานของพี่เกิดมาแล้วมีพ่อใจร้ายแบบนั้นหรอกถึงแม้จะไม่มีพ่อก็ได้"เขาไม่มีทางให้โทโมะเป็นพ่อของเด็กเด็ดขาด
ป๊อปปี้พูดแล้วมองหน้าแก้วว่าเมื่อเทอตื่นขึ้นมาแล้วเขาจะบอกกับเทอยังไงดี
"ก็อกๆๆ"เสียงเคาะประตูแล้วฟางกับโทโมะก็เดินเข้ามาโดยที่ฟางเดินนำหน้า
"พี่ป๊อปปี้นี่ใช่น้องแก้วที่พี่ป๊อป"ตามหาใช่ไหมฟางถามขึ้นเพราะเทอรู้เรื่องทุกอย่างหมดแล้วมีแต่โทโมะคนเดียวที่ไม่รู้เรื่องและเข้าใจผิดไปใหญ่พึ่งจะรู้เรื่องเมื่อกี้ที่ฟางเล่าให้ฟัง
"คือว่า...พี่โมะเขาเข้า....."ฟางจะพูดแต่ถูกขัด
"ฟางไม่ต้องพูดหรอกพี่ไม่รู้หรอกนะว่าไอ้โมะมันจะรู้เร่องหรือไมแต่เมื่อไรที่แก้วฝื้นขึ้นมาพี่จะพาแก้วกลับให้เร็วที่สุด"ป๊อปปี้ที่พูดขัดฟางขึ้นมาและสายตาก็มองขเม้นไปที่โทโมะที่ยืนอยู่ข้างหลังฟางแบบเงียบๆ
"แต่ที่พี่โมะทำไปเพราะพี่โมะเข้าใจผิดนะเขาคิดว่าน้องแก้วเป็นแฟนใหม่ของพี่ที่มาแยกฟางออกจากพี่อ่ะ"ฟางพูดพลางแก้วตัวให้พี่ชายตัวเองเพราะจากที่คุยกันเมื่อกี้เทอรู้เลยว่าพี่ชายจอมร้ายของเทออ่ะหลงรักน้องสาวของเพื่อนตัวเอง
"พี่ไมสนหรอกน้องของพี่พี่เป็นห่วงและรักน้องสาวคนนี้มากเราไม่เคยแยกกันและพี่ก็ไม่เคยทำร้ายน้องสาวของพี่ด้วย"ป๊อปปี้พูดออกไปเพื่อให้โทโมะคิด
'พี่ป๊อปฟังฟางหน่อยได้ไหม"ฟางขอร้องป๊อปปี้
"แก้วหายดีเมื่อไรชั้ลจะพาแก้วกลับตอนนั้น!!"ป๊อปปี้พูดแล้วมองโทโมะด้วยความโมโห
"ผลั๊ว"โทโมะที่เก็บกั้นอารมณ์ของตัวเองไม่อยู่เผลอชกปากของป๊อปปี้ที่เวลาพูดแล้วมันมากระทบกับเขา เขารู้ว่าเขาผิดแต่คนมันไม่รู้ทีเขายังให้ฟางคบกับป๊อปปี้ต่อได้เลยแล้วเรื่องแค่นี้ทำไม่ป๊อปปี้ถึงไม่ยอม
"มันจะมากไปแล้วนะ ชั้ไม่ให้แกเอาแก้วไปไหนทั้งนั้นไม่ว่าจะที่ไหนก็ตาม!!"โทโมะพูดไปแบบนั้นเพราะความโมโหที่รู้ว่าป๊อปปี้จะพาน้องสาวของเขากับไปซึ่งเขายอมไม่ได้
"แกนั่นแหละที่มากไปนี้น้องของชั้ลชั้ลจะพาน้องชั้ลกลับไปในที่ที่ดีไม่ใช่อยู่ที่นี้แล้วให้แกมาทำร้ายน้องชั้ลจนเข้าโรงพยาบาลแบบนี้เพราะแกมันดูแลน้องชั้ลไม่ได้ไง แล้วจะให้ชั้ลให้น้องชั้ลอยู่ที่นี้ีกหรอ"ป๊อปปี้พูดด้วยความโมโหเหมือนกันจากที่เขาถูกต่อยจนเลือดออก
"ชั้ลไม่ให้ไปเว้ยยยยยยย"โทโมะตะโกนออกมาแล้วเดินไปหาแก้วโดยที่ผลักป๊อปปี้ออก"
"แก้วๆๆๆลุกขึ้นมากับชั้ลเดี๋ยวนี้นะ"โทโมะเข้าเขย่าตัวของแก้วที่นอนอยู่บนเตียง
"นี่แกทำอะไรอ่ะ อกไปเลยนะทำอะไรของนายถ้าน้องชั้ลเป็นอะไรขึ้นมาแกจะทำยังไงห่ะ"ป๊อปปี้ตะหวาดโทโมะกลับ
'ชั้ลจะพาเมียชั้ลกลีบ ถอย!!!"โทโมะพูดออกมาทำให้ทุกคนตกใจกับคำพูดนั้น
"อื้มมม"แก้วที่ฝื้นลืมตาขึ้นแล้วส่งเสียง
"แก้วๆเทอเป็นไงบ้าง เจ็บตรงไหนบอกชั้ลมา ชั้ลจะไปตามหมอให้"โทโมะที่ได้ยินคนแรกเข้าไปหาแก้วทันที
"น้ำ ขอน้ำหน่อย"แก้วขอน้ำเพราะคอแห้ง
"ดะ..ได้เดี๋ยวชั้ลเอาน้ำให้กินอน อะได้แล้วน้ำค่อยๆกินนะ"โทโมะหันไปเทน้ำให้แก้วแล้วมาป้อนน้ำ
"เป็นไงบ้างดีขึ้นยัง"โทโมะถามแก้วด้วยความเป็นห่วง
"แก้ว!!"ป๊อปปี้ที่ยืนดูอยู่นานเอ่ยเรียกแก้ว
"พี่ป๊อป"แก้วดีใจและตกใจที่อยู่ๆก็เจอพี่ของต่อเอง
"หายดีแล้วพี่จะพาเรากลับกรุงเทพ"ป๊อปปี้พูดเสร็จก็จูงมือฟางเดินออกไป
เป็นไงรู้แล้วเจอบทพี่เขยโหด555 เดี๋ยวมาต่อเนอะไปซื้อของกับเพื่อนก่อน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ