แผนรัก มัดใจนายลูกครึ่ง

กวิน: พิม!!
โทโมะ: เฮ่! นี้นายเปนใครแล้วทำไมต้องมองพิมแบบนั้นด้วย 
กวิน: อย่ามายุ่งดีกว่า ไอ้ลูกครึ่ง
พิม: เอ่อคือ .. กวินนายมานี้นะ! โทโมะพิมขอเวลาแปปหนึ่งนะคะเดี้ยวพิมโทรหานะ ^^
พิมบอกกวินพร้อมส่งสายคาบังคับไปให้ ส่วนประโยคหลังหันไปพูดกับโทโมะด้วยเสียงอ่อนหวาน
 
พิมลากกวินมาที่ห่าง ๆ จากโทโมะ ส่วนโทโมะก้ไม่ได้คิดไรมาก เพราะเขาเชื่อใจพิม! แฟนสาวของเขา จึงเดิน
เล่นไปเรื่อยไปสะดุดตาเข้ากับแหวนทองเรียบๆวงหนึ่ง จึงเดินเข้าไปในร้านทักที 
โทโมะ: แหวนวงนี้ราคาเท่าไรครับ
คนขาย: 50,000 บาทค่ะ วงเดียวในร้านเลยนะค่ะ วงสุดท้ายแล้ว สนใจไหมค่ะ ?
โทโมะ: งั้นผมเอาวงนี้นะครับ นี้ครับ โทโมะพูดพร้อมกับยื่นบัตรให้พนักงาน
คนขาย: รอสักครู่นะค่ะ
โทโมะพอซื้อแหวนเสร็จเขาก็ไม่รู้จะทำอะไร เลยเดินเล่นไปเรื่อย ๆ บังเอิญผ่านไปได้ยิน!!
 
ทางด้านพิม-กวิน
กวิน: พิมที่เธอหายหน้าหายตาไปจากฉันตั้ง2ปีเนี้ย เป็นเพราะเธอมัวไปประจบไอ้ลูกครึ่งนั้นใช่ไหม!
พิม: นายอย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่านายไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียวนะ ฉันรู้นะว่าระหว่างที่นายคบกันฉันน่ะ นายก้แอบไปมี
ผู้หญิงอื่น!
กวิน: แล้วไง! เธอมันก้อแค่ผู้หญิงจนๆที่ฉันเก็บมาเลี้ยง เพราะหน้าตาหรอกนะ แต่เธอกลับตอบแทนฉันด้วยการ
แอบไปกิ๊กกับไอ้นั้นเนี้ยนะ
พิม: หึ! ดูสารรูปตัวเองซะก่อนเถอะ มาถึงขนาดนี้แล้ว ฉันก็จะบอกอะไรให้ฟังก็แล้วกันนะ โทโมะเขา
มีดีกว่านายเยอะ ทั้งหน้าตา ทั้งฐานะ แต่นายมันก็แค่ ผู้ชายที่ ติดหนี้พนันบอล ใกล้จะล้มละลายคนหนึ่ง
เหอะ! คิดว่าฉันไม่รู้หรือไง ถ้าฉันคบกันนายต่อไปมีหวังฉันก็โดนพวกเจ้าหนี้ของนายกะทืบตายไปด้วยน่ะสิ
กวิน: เธอ!! ยัยงูพิษ ฉันไม่น่าเก็บเธอมาเลย น่าจะปล่อยให้ไอขี้เมาแถวนั้นจัดการซะ! อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าที่เธอ
คบกับไอลูกครึ่งนั้นเพราะเงิน สักวันหนึ่งเธอก็จะทิ้งมันเหมือนที่เธอทำกับฉัน! 
พิม: แล้วไงล่ะ นายนั้นมันไม่รู้หรอก มันหลงฉันจะตายต่อให้นายเอาไปพูดมันก็ไม่ฟังนายหรอก ฮ่า ๆ
กวิน: สักวันหนึ่งเธอจะไม่เหลือใคร และยังไงฉันก็จะบอกไอลูกครึ่งนั้น
โทโมะ: ไม่ต้องบอกแล้วมั้ง!!!
เผอิญโทโมะเดินผ่านมาพอดี แล้วกำลังจะโทรหาพิมแฟนคนที่เขารักมากที่สุด แต่ดันมาได้ยินเรื่องทั้งหมดเข้า
พิม: โมะ! มันไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ่ พิมแค่พูดไปเพื่อที่จะให้นายนี้เลิกยุ่งกับพิม จิงๆแล้วพิมรักโมะนะค่ะ รักโมะ
คนเดียว โมะอย่าเข้าใจพิมผิดนะค่ะ นะค่ะโมะ 
กวิน: หึ! ตอแหล ถ้านายไม่อยากเป็นควายให้ยัยนี้หลอกใช้ ก็อย่าไปเชื่อ
กวินพูดแค่นั้น แล้วก็เดินจากไป ปล่อยให้โทโมะกับพิมคุยกันเอง เพราะแค่นั้นเขาก็สะใจแล้ว
โทโมะ: หึ .. ฉันคงจะเป็นควายจิง ๆ
พิม: ไม่นะโมะ อย่าไปเชื่อมันนะโมะ อย่าลืมสิเราคบกันมาตั้ง 2 ปี นะโมะ โมะไม่เชื่อใจพิมหรอ
พิมพูดแล้วเกาะแขนโทโมะไว้แน่น แล้วแสร้งบีบน้ำตาเพื่อให้โทโมะเห็นใจ แต่โทโมะกลับสะบัดมันออก
โทโมะ: ใช่ 2 ปี 2 ปีที่ผมทนเป็นควาย! ถือสะว่าเงิน ของ ทั้งหมดนั้นเป็นการทำทานก็แล้วกันนะ ลาก่อน
      แม้จะเสียใจแค่ไหนแต่เขาเลือกที่จะเก็บมันไว้ แล้วหยิบแหวนที่ตั้งใจจะซื้อให้ พิมขึ้นมา แล้วพูดว่า
โทโมะ: แหวนวงนี้ ก็รอเจ้าของที่แท้จริงก็แล้วกัน!  
พูดจบก็เดินจากมาปล่อยให้พิม ร้องโวยวายเป็นคนบ้าอยู่อย่างนั้น
พิม: โมะ ๆ ๆ! ม่ายยยยยยยยยยยยยยยย กรี๊ดดดดดดดดดด!!!
 
 
กะจะอัพวันล่ะ 5 ตอน 'เช้า สาย เที่ยง บ่าย เย็น'