แผนรัก มัดใจนายลูกครึ่ง

โทโมะเดินออกมาจากห้าง และคิดว่าจะไปคลายเคลียดที่ัผับซะหน่อย แต่เผอิญไปเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง

กำลังจะข้ามถนน เทอดูเหม่อเลยไม่ได้มองรถที่กำลังขับมาด้วยความเร็ว 

แก้ว: เฮ้อ คิดถึงนายคนนั้นจัง ทำไมเรานึกถึงเค้าตลอดเลยนะ กรี๊ดด! 

พอได้สติมองไปก็เจอรถขับมาด้วยความเร็ว จะวิ่งหนีแต่ขาดันไม่ทำตามที่ร่างกายต้องการ ยืนนิ่งตาค้างอยู่อย่างงั้น

โอ๊ย! 

แก้ว: ฉันตายแล้วหรอเนี้ย ฮืออ ๆ ศพฉันต้องเละน่าเกียจแน่ๆเลย ฮืออ อ ~ แต่ว่าทำไมฉันไม่รู้สึกเจ็บเลยล่ะ

แล้วก้ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นในใจคิดว่า ยังไม่ทันได้เจอเนื้อคู่เลย ต้องมาตายซะแล้ว T T

แก้ว: อ๊ะ (พอลืมตาขึ้นมา เจอโทโมะก็ตกใจ มัวแต่จ้องตาค้าง)

โทโมะ: เฮ่! เทอ ลุกไปได้แล้ว เจ็บโว้ย

แก้ว: ........ (เนื้อคู่ของช้านนนี้ *0*)

โทโมะ: เทอ!!!!!!!!!!!!

แก้ว: ฮ้ะ! อ่ะ เอ่อ คือ ขอโทดค่ะ

พูดจบก็รีบลุกขึ้น 

โทโมะ: เดินประสาอะไร ข้ามถนนแล้วไม่มองซ่าย-ขวา เทอโง่หรือเปล่า!!

แก้ว: ขะ..ขอโทดค่ะ (เชอะ! แค่นี้ก็ต้องด่ากันด้วยหรอ)

โทโมะ: คราวหน้าคราวหลัง หันระวังให้มันมากกว่านี้สิ ถ้าฉันไม่มาช่วยเทอป่านนี้ ต้องจองวัดแล้ว!

แก้ว: (ก้มหน้าลง) ฮึก

โทโมะเมื่อเห้นว่าแก้วร้องไห้ก็คิดว่าตัวเองพูดแรงเกินไป

โทโมะ: เอ่อ ร้องทำไม ฉันเตือนเพราะฉันเป็นห่วง คราวหน้าก็ระวังตัวด้วยล่ะ (พูดจบก็ ขยี้หัวแก้วเบาๆ)

แก้ว: *o* นายเป็นห่วงฉันด้วยหรออออออออ

โทโมะ: เทอนี้แปลกแฮะ เมื่อกี้ยังร้องไห้อยู่เลย แต่ก็ดีแล้ว งั้นฉันไรล่ะ

แก้ว: อร๊ายยย! มีความสุขจังงงงงงงงงงงง

@ คอนโดแก้ว

~เนื่องจากตอนนี้ มีคนๆหนึ่งกำลังว้าวุ่นในใจ จะทนเก็บคำๆนั้นเอาไว้ได้นานแค่ไหนไม่รู้เลย~

มองสายเข้า เห็นว่าเป็นพี่ชายก็รีบรับ

แก้ว: พี่ป็อป หายไปตั้งนานทำไมไม่โทรหากันบ้าง มีแต่พ่อกับแม่ที่โทรหาแก้ว พอจะขอคุยกับพี่ป็อป ก็บอกว่า

พี่ไม่อยู่ พี่หายไปไหนเนี้ย แล้วจะกลับเมื่อไร ไม่คิดถึงแก้วเลยใช่ไหมฮ่ะ!

ป็อป: เฮ้ย! ไอน้องบ้า ใจเย็นดิ 

แก้ว: ก็ได้ แล้วพี่กับพ่อแม่ จะกลับเมื่อไรอ่ะ

ป็อป: พรุ่งนี้

แก้ว: เร็วจัง

ป็อป: เอ้า! ไอ้น้องคนนี้นิ ตอนแรกพูดเหมือนอยากให้รีบกลับ พอบอกพรุ่งนี้ มาบอกเร็ว

แก้ว: อิอิ ฝันดีนะพี่ชาย ฝากบอกพ่อแม่ด้วยน้ะ แล้วขอของฝากด้วย

ป็อป: รู้แล้วน่า ฝันดี!

@ สนามบิน

แก้ว: พ่อจ๋าา แม่จ๋าา ไอ้พี่ป็อป คิดถึงจังเลยยย

ป็อป: ทำไม่เรียกพี่ซะเหมือนไม่อยากเจอ แต่เรียกพ่อแม่ซะหวานนเลยนะ เชอะ

แก้ว: โอ๋ ๆ อย่างอน  ไหนของฝากอ่ะ เร็วๆดิ

ป็อป: โห่ พ่อครับแม่ครับดูมันดิ

พ่อแก้ว-แม่แก้ว: ฮ่า ๆ กลับบ้านกันเถอะลูก

@ บ้านศิริมงคลสกุล

แก้ว: พ่อกับแม่ขึ้นไปพักข้างบนกันก่อนนะค่ะ เดี้ยวแก้วกับพี่ป็อปจะโชว์ฝีมือทำอาหารให้ทานเอง

พ่อแม่: จ้า ๆ

ป็อป: ทำไมพี่ต้องทำด้วยล่ะแก้ว พี่เหนื่อยเหมือนกันน้า

แก้ว: พี่ใจร้ายอ่ะ จะให้แก้วทำคนเดียวไง

ป็อป: ก้อได้คร้าบ ๆ