Only you! แค่เธอคนเดียว
9.8
เขียนโดย kimkii
วันที่ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 12.51 น.
15 ตอน
94 วิจารณ์
24.98K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 29 กันยายน พ.ศ. 2556 17.53 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ5
[Rrrrrrrrrrrrrrrrrr]
ฉันเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ที่น่าจะอยู่ในกระเป๋ากางเกงโทโมะที่ตอนนี้เขานอนหลับตาพริ้มกอดฉันแน่น โดยที่หน้าของฉันแนบชิดอยู่ติดกับแผงอกกว้างของเขา แถมตานี่ยังนอนถอดกระดุมเสื้อจนเหลือแต่แผงอกเปลือยเปล่าอีก >O<
“ฮัลโหล”
(อ่าวเฮ้ยแก้ว ไอ้โทโมะไปไหนอะทำไมไม่มารับโทรศัพท์) เขื่อนถามฉันน้ำเสียงตกใจไม่น้อยที่ได้ยินเสียงฉัน
“โทโมะหลับอยู่น่ะ มีไรอะไรหรอ?” อ่ะ..เหมือนโทโมะจะรู้สึกตัวแล้วสิ
(พวกฉันรอเธอกับไอ้โมะทั้งนานแล้วนะ ทำไมยังไม่มากันอีก เมื่อคืนดึกรึไง?) -////////////- เขื่อนพูดอะไรเนี่ย ดึกเดิกอะไรกัน ><
“เออเมื่อคืนกว่าจะได้นอนทำเอาฉันเหนื่อยเลยว่ะ แก้วนี่ร้อนแรงกว่าที่คิดจริงๆว่ะ” โทโมะคว้าโทรศัพท์ออกไปจากมือฉันแล้วพูดให้เขื่อนเข้าใจผิดไปกันใหญ่ อ้ากกกก! แล้วฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน TOT
(นี่แกกับแก้ว เอ่อ…ยิ้วๆกันแล้วหรอวะ ? O[]o)
“อืม โทษทีว่ะ เดี๋ยวฉันจะรีบออกไปละกัน รอแป๊ปนึง” โทโมะกรอกเสียงลงโทรศัพท์ไปก่อนจะโยนโทรศัพท์ไปที่ไหนสักที่ของเตียง -_-
“นายพูดอย่างนั้นได้ยังไง เมื่อคืนเราไม่ได้เป็นอย่างนั้นสักหน่อย” ฉันชี้หน้าด่าเขา
“แต่ก็เกือบ เธอนี่มันน่าฟัดจริงๆเลยนะแก้ว >.,<” อย่ามาทำหน้าหื่นแบบนั้นนะ >____<
“หยุดพูดจาหื่นๆเดี๋ยวนี้นะ เอามือออกไปจากเอวฉันด้วย ฉันจะไปอาบน้ำ”
“อยากถูหลังให้ :)”
“ไม่จำเป็น สายแล้วนะโทโมะลุกได้แล้วน่า” ฉันดึงมือโทโมะออกจากเอวแล้วลุกไปหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำทันที
พอฉันอาบน้ำเสร็จฉันก็ต้องมายัดเสื้อผ้าใส่กระเป๋าให้โทโมะอีก เนื่องจากเมื่อคืนพอเขา(เซนเซอร์><)ก็เลยต้องมาให้ฉันจัดให้ ให้มันได้อย่างนี้สิ! :( จากนั้นเราสองคนจึงเดินทางไปที่บ้านเขื่อนแล้วพวกเราทั้งหกคนจึงเดินทางไปที่ชะอำ..
“อากาศที่นี่ยังดีเหมือนเดิมเลย >[]<” พอมาถึงเขื่อนก็โอบเอวเฟย์แล้วเดินเข้าไปในตัวบ้านที่ครอบครัวเขื่อนซื้อไว้ตั้งนานแล้ว พวกเราที่เหลือทั้งสี่คนจึงเดินตามเข้าไป
“บ้านของนายน่าอยู่มากเลยนะเขื่อน” ฉันพูดชมพลางเดินดูรอบๆตัวบ้าน
“น่าอยู่ก็มาอยู่ด้วยกันสิครับ โอ้ยย! ที่รักตีเค้าทำไมง่ะ T3T” เขื่อนที่พูดทีเล่นทีจริงกับฉันโดนเฟย์หยิกแขนด้วยความหมั่นไส้
“แล้วนี่เราจะพักกันยังไงอะ ?” ฟางถามขึ้นขณะที่นั่งอยู่บนโซฟากับป๊อปปี้และโทโมะ
“บ้านฉันมีแค่สามห้องเองอะ คงต้องพักห้องละสองคน ”
“งั้นเดี๋ยวฉันพักกับฟางเอง :)” ป๊อปปี้รีบชิงพูดก่อนคนแรก -__-
“อะไรอะพี่ป๊อป นั่นพี่สาวเฟย์นะ” ยัยเฟย์โวยวายใหญ่
“เสียงดังทำไมเล่าที่รัก ที่รักอะต้องพักห้องเดียวกับเขื่อนนะ ฮี่ๆ”
“งั้นฉันก็ต้องพักกับแก้วงั้นสิ -_-”
“อื้ม ก็เหลือแค่พวกแกสองคนแล้วนิ งั้นตามนี้นะ หลังจากนี้ใครจะไปเดินเล่นหรืออะไรก็ตามใจ แล้วเดี๋ยวตอนเย็นๆพวกเราจะไปปลูกป่ากัน” ป๊อปปี้พูดสรุปทุกอย่างเสร็จสรรพ พวกเราทุกคนจึงแยกย้ายเอากระเป๋าเดินทางไปเก็บที่ห้องของตัวเอง ห้องของฉันกับโทโมะมีระเบียงด้วยล่ะ มองออกไปเห็นวิวทะเลกับป่าชายเลนสวยเชียว
“ฮ้าาา อย่างนี้ค่อยผ่อนคลายหน่อย ><”
“ใช่ๆ ผ่อนคลายสุดๆไปเลยเน้อออ ^__^” โทโมะเดินมาโอบเอวฉันจากด้านหลังขณะที่ฉันยืนชมวิวอยู่ที่ระเบียง
“ลามปามใหญ่ละน่ะ ปล่อยฉันเลย!”
“เฮ้ยๆ มาถึงก็หวานหรอ เฟย์เย่ครับเรามาทำแบบนั้นกันบ้างมั้ย ^[++++]^” เขื่อนที่ยืนอยู่สนามหญ้าหน้าบ้านกับเฟย์เงยหน้าขึ้นมาแซวเราสองคนทำเอาหน้าฉันร้อนผ่าวไปหมด -///////-
“เชิญนายทำไปคนเดียวเหอะฉันไม่มีอารมณ์” เฟย์พูดแล้วเดินหนีไป
“อ่าว ที่รักรอเขื่อนด้วย! แล้วที่รักมีอารมณ์อะไรบอกเขื่อนมาสิ เดี๋ยวเขื่อนจัดให้ ^O^” เขื่อนว่าแล้ววิ่งไล่หลังเฟย์ออกไป
“คู่นี้น่ารักจังเลยเนอะ เขื่อนเป็นผู้ชายที่อยู่ด้วยแล้วมีความสุขมากๆเลยนายรู้ป่ะ” ฉันหันไปพูดกับโทโมะที่ตอนนี้เขาคลายอ้อมกอดฉันแล้วแต่กลับเอามือหนามากุมมือฉันไว้
“ไม่รู้ ไม่อยากรู้ด้วย -3-”
“อ่าวทำไมอะ เขื่อนน่ารักออก ฉันยังชอบเลย”
“ฉันไม่ให้เธอชอบ ไม่ให้เธอชอบมันเด็ดขาด!!” อยู่โทโมะก็อารมณ์ไม่ดีเฉยเลย ฉันไปทำอะไรให้เนี่ย
“เขื่อนเป็นเพื่อนฉันนะ ทำไมเพื่อนจะชอบเพื่อนไม่ได้”
“เพราะฉันชอบเธอเข้าใจมั้ยแก้ว ฉันไม่มีทางให้เธอชอบใคร…นอกจากฉัน!” โทโมะดึงฉันเข้าไปกอดแน่นเหมือนกลัวว่าฉันจะหนีหายไปไหน
“โทโมะ…ฉันไม่ได้ชอบเขื่อนแบบนั้นสักหน่อยน่า นายจะคิดมากทำไม”
“แล้วเธอชอบฉันมั้ยแก้ว ?” โทโมะคลายอ้อมกอดแล้วเอามือมากุมหัวไหล่ฉันไว้หลวมๆ สายตาที่จ้องมองมาที่ฉันด้วยแววตาที่จริงจังทำให้ฉันต้องหลบสายตาเขา ไม่ใช่เพราะอะไรแต่ใจฉันมันเต้นรัวจนจะหลุดออกมาข้างนอกอยู่แล้วนายจะรู้บ้างมั้ยนะโทโมะ
“ฉัน….ฉันไม่รู้” ฉันพูดพลางส่ายหัวไปมา ฉันไม่รู้จริงๆ แต่ฉันรู้สึกดีกับเขา แต่มันอาจจะยังไม่ใช่ความรัก ฉันไม่อยากพูดอะไรส่งๆ ฉันอยากรอให้ตัวเองแน่ใจซะก่อน ก่อนที่จะพูดคำๆนั้นออกมา โทโมะค่อยๆเคลื่อนใบหน้าเข้ามาแล้วบรรจงจูบลงบนหน้าผากของฉันอย่างอ่อนโยน
“ไม่เป็นไรแก้ว ฉันรอเธอได้เสมอ :)”
ตอนเย็น
ในที่สุดก็ถึงเวลาที่พวกเราทั้งหกคนจะได้มาปลูกป่าสักที เขื่อนกางร่มให้เฟย์ที่ยืนสวยเริ่ดอยู่อย่างกับคุณนาย -__- ตกลงเขื่อนเป็นเบ้ยัยเฟย์ใช่มั้ย ? = =” ฟางก็ยืนซับเหงื่อให้ป๊อปปี้พลางส่งสายตาหวานเยิ้มให้กัน นี่ฉันจะอ้วกแล้วนะ ทำไมพวกนี้หวานกันได้ไม่เลือกที่จังนะ ขนาดอากาศร้อนๆยังจู๋จี๋กันได้ ฉันล่ะนับถือเลยจริงๆ -[]-
“เอาล่ะ ! งั้นพวกเรามาเริ่มปลูกป่ากันเลยนะ หัวหอมคร้าบ เขื่อนว่าเราลงโคลนเป็นคู่แรกเลยดีมั้ย ประเดิมเลยเป็นไง ^O^” เขื่อนหันไปคะยั้นคะยอเฟย์ที่ยืนอยู่ข้างๆ
“เอาสิๆ ฉันอยากปลูกป่าเร็วๆละ ไปก่อนนะทุกคน ^.^” และแล้วเฟย์กับเขื่อนก็จูงมือกันลงป่าชายเลนไป
แล้วก็ตามไปด้วยคู่ป๊อปปี้กับฟาง ฉันว่าคู่นี้น่ารักมากเลยนะ ป๊อปปี้เหมือนจะไม่ค่อยสนใจอะไรเท่าไหร่ หน้าตาจริงจังตลอดเวลา แต่เวลาอยู่กับฟางนี่เปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลยจะบอกให้ อยู่กับฟางแล้วทำตัวเป็นแมวหงอยเชียว ฟางสั่งให้ทำอะไรก็ทำหมด ฉันล่ะขำจริงๆ
“นั่นนายทำอะไรน่ะ ? -0-;” ฉันหันไปถามโทโมะกำลังนั่งทาครัมกันแดดอยู่บนเก้าอี้ ฉันไม่นึกเลยว่าเขาจะสำอางขนาดนี้ =[]=
“ทาครีมกันแดดไง เธอทาด้วยกันมั้ยล่ะ?” น่ะ ยังจะหันมาถามอีก น้ำใจงามจริงๆเลย - -”
“นี่มันเย็นแล้วนะนาย นายจะบำรุงอะไรนักหนา แล้วนั่นอะไร อยากจะทาแต่ก็เกลี่ยครีมไม่ทั่ว ไหนมาดูสิ” ฉันก้มลงใช้มือค่อยๆเกลี่ยครัมกันแดดไปทั่วหน้าโทโมะ เขาได้มองหน้าฉันนิ่ง =0= ฉันทำไรผิดอะ ?
“เธอใส่ใจฉัน ^-^”
“ปะ..เปล่าสักหน่อย ก็แค่เห็นแล้วมันขัดหูขัดตาก็เท่านั้นแหละ”
“ครับๆ เปล่าก็เปล่า :)”
“ป่ะ! ไปปลูกป่ากันได้แล้ว” ฉันลุกขึ้นพร้อมกับดึงมือโทโมะขึ้นมาด้วย
“แอบแต๊ะอั๋งกันซึ่งๆหน้างี้เลยหรอ :)”
“นายมันก็คิดได้แต่เรื่องแบบนี้แหละนะโทโมะ -__-” ฉันปล่อยมือเขาแล้วรีบเดินลงป่าไปเลย อยู่กับเขาแล้วฉันจะบ้าตายได้ทุกๆห้านาทีเลยจริงๆ ! T^T
“โอ๋ๆ รอด้วยสิคร้าบบบบ แค่นี้ทำเป็นงอน ม่ะมะเดี๋ยวจูบง้อ ^-^” โทโมะวิ่งตามฉันมาแล้วช้อนตัวฉันในอ้อมกอดก่อนจะประกบริมฝีปากลงมา ฉันเชื่อแล้วแหละว่าเขาพูดจริงทำจริง ฉันที่ตั้งตัวไม่ทันเลยได้แต่อึ้งกับจูบของเขา แต่พอตั้งสติได้ก็รีบผลักอกเขาออก อายคนอื่นเขาบ้างมั้ย ? >O< แต่บางทีเขาอาจจะลืมไปว่าเราไม่ได้อยู่กันสองคน -__-
“เฮ้ยๆ มากไปแล้วนะไอ้โมะ จูบโชว์อย่างนี้มันหยามกันชัดๆเลย ฟางเรามาจูบกันบ้างเถอะ :)” ป๊อปปี้หันไปหาฟางแล้วเอาหน้าถูไถกับแขนของฟาง ทำเอาฟางแก้มแดงระเรื่อทันที
“จะบ้าหรอป๊อป พูดอะไรน่าเกลียด -////////-”
“หัวหอม เขื่อนก็อยากทำแบบนั้นบ้าง *o*” เขื่อนก็หันไปอ้อเฟย์อีกคน นี่พวกเขาเห็นการจูบกันเป็นเรื่องสนุกรึไงกันนะ
- -*
“อยากจูบก็ไปจูบปลาตีนนู่นไปมันกระโดดมาหานายแล้ว -*-” เพื่อนฉันนี่ก็ปากจัดได้โล่เลย พูดทีเขื่อนนี่หน้าหงอยลงทันที สมน้ำหน้า ! :P
“ทำบ้าอะไร ปล่อยฉันได้แล้ว ปล่อยยยย!”
ตู้มมมม!
โทโมะปล่อยฉันจริงๆ ปล่อยฉันให้ลงไปนอนหงายท่ามกลางปลาตีนนับสิบตัว แถมตัวฉันยังเปื้อนโคลนตั้งแต่หัวจรดเท้าเลยด้วย กร๊าซซซซซซซซซซซซซซซว! >______<
“ไอ้บ้าโทโมะ นายทำกับฉันอย่างนี้ได้ยังไง ตายซะเถอะ ย้ากกกกกกกกกกก!!” พอลุกขึ้นได้ฉันก็จัดการกระโดดขี่คอโทโมะแล้วเอาโคลนที่หยิบติดมือมาละเลงลงบนหน้าและหัวของเขาอีกด้วย วะฮะฮ่า!! สะใจ สะใจ สะใจโว้ยยย >O<
“ยัยบ้า เธอทำอะไรของเธอเนี่ย ฉันเลอะไปหมดแล้วนะ”
“นายทำฉันก่อนทำไมล่ะ ถ้าฉันเลอะนายก็อย่าหวังว่าจะไม่เลอะ ฮ่าๆๆๆ !”
“เธอรู้ตัวมั้ยว่าเธอเหมือนโรคจิต -____-”
“พวกแกเล่นอะไรเหมือนเด็กๆเลยว่ะ ฉันล่ะนับถือเลยจริงๆ” ป๊อปปี้หันมาแซวฉันกับโทโมะ
“ใช่ๆ ไม่คิดว่าแกจะมีมุมปัญญาอ่อนอย่างนี้เลยนะไอ้โมะ”
“แกด่าฉัน!” โทโมะหันไปชี้หน้าเขื่อน แล้วหันมาสั่งฉัน
“แก้วเอาโคลนไปป้ายมันเลย !!” โทโมะวิ่งไปหาเขื่อนโดยมีฉันขี่คอเขาอยู่ ตกลงเราจะปลูกป่าหรือจะเล่นวิ่งไล่จับกันเนี่ย ฮ่าๆๆ
“ได้เลยยยยย ! นายตายแน่เขื่อนนน กร๊าซซซซซซซซ” ฉันเอื้อมมือจะไปป้ายหน้าเขื่อนแต่ก็ถูกเฟย์และฟางดึงขาฉันคนละข้างก่อนที่ฟย์จะจับฉันไว้แล้วฟางก็เอาโคลนมาละเลงหน้าฉัน หน้าฉันมันเละไปหมดแล้วน้าาาาา
“พวกแกทำฉันใช่มั้ย ด้ายยยยยยยยย!! งั้นพวกแกเตรียมเป็นเพื่อนกับปลาตีนได้เลยยัยพี่น้องตระกูลฟอ ><” ฉันเอาโคลนไปปาใส่เฟย์ฟางที่กำลังจะวิ่งหนีฉัน โคลนก้อนนึงของฉันโดนเข้าที่หน้าของเฟย์เต็มๆ อีกก้อนก็ตกลงบนหัวของฟาง ฮ่าๆ รู้จักแก้วใจคนนี้น้อยไปซะแล้ว !
“ไอ้โมะ คนของแกทำคนของเราสองคน แกตายยยย! เฮ้ย ไอ้เขื่อนจับมันไว้” ป๊อปปี้หันไปสั่งเขื่อนแล้วทั้งสองคนก็คว้าโคลนกันขึ้นมาคนละก้อนสองคน ก่อนจะปาใส่โทโมะ และแล้วสงครามโคลนก็เริ่มขึ้นพวกเราทั้งหกคนผลัดกันปา ผลัดกันโดนโคลนปาใส่ จนพวกเราตัวเลอะโคลนกันไปทุกคนจนแทบไม่เหลือจะสภาพเดิมจากที่มากันตอนแรก หัวเหอเลอะไปหมดละ ล้างยังไงโคลนถึงจะหลุดหมดล่ะเนี่ย หาเรื่องเล่นกันจริงๆ ฉันได้ข่าวว่าแต่ละคนเรียนมหาลัยกันหมดแล้วนะ -___- พวกผู้ชายนี่ยิ่งแล้วใหญ่ จะจบกันหมดละแต่ก็ยังเล่นอะไรเป็นเด็กๆ =_=’
“เหนื่อยชะมัดเลยอะ!” ฟางพูดขึ้นขณะที่พวกเรากำลังเดินทางกลับบ้านพัก
“แต่เฟย์ว่ามันสนุกมากๆเลยนะ ว่างๆพวกเรามาเล่นกันอีกสิ เน้อะๆเขื่อน”
“ได้เลยคร้าบบบ ^O^”
“ฟางว่าเดี๋ยวพวกเราแยกย้ายกันไปอาบน้ำให้สะอาดแล้วกันเนอะ เสร็จแล้วก็ลงเจอกันที่ห้องรับแขกแล้วค่อยออกไปหาอะไรกินกัน”
“โอเค ตามนี้นะ งั้นก็แยกย้ายกันเลยละกัน” แล้วพวกเราทั้งหกคนก็แยกย้ายกันไปห้องของแต่ละคนเมื่อเห็นว่ามาถึงบ้านพักแล้ว
----------------------------------------------------------------------------------------------
ตอนนี้เฮฮาปาจิงโกะ ฮี่ฮี่~ แต่ตอนหน้าไม่รับรองว่าจะทำให้ใครเสียน้ำตารึเปล่านะ อุ๊บบบส์ OxO !!
วันนี้อัพสองตอนเลย ชดเชยที่ไม่ได้อัพหลายวัน
และเดี๋ยวแจงก็จะหายไปอีกนานนนนนนนนน<<มั้ง 55555555
ขอบคุณทกคนที่อ่านค้าบบบบบบบ ^[+++++]^
[Rrrrrrrrrrrrrrrrrr]
ฉันเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ที่น่าจะอยู่ในกระเป๋ากางเกงโทโมะที่ตอนนี้เขานอนหลับตาพริ้มกอดฉันแน่น โดยที่หน้าของฉันแนบชิดอยู่ติดกับแผงอกกว้างของเขา แถมตานี่ยังนอนถอดกระดุมเสื้อจนเหลือแต่แผงอกเปลือยเปล่าอีก >O<
“ฮัลโหล”
(อ่าวเฮ้ยแก้ว ไอ้โทโมะไปไหนอะทำไมไม่มารับโทรศัพท์) เขื่อนถามฉันน้ำเสียงตกใจไม่น้อยที่ได้ยินเสียงฉัน
“โทโมะหลับอยู่น่ะ มีไรอะไรหรอ?” อ่ะ..เหมือนโทโมะจะรู้สึกตัวแล้วสิ
(พวกฉันรอเธอกับไอ้โมะทั้งนานแล้วนะ ทำไมยังไม่มากันอีก เมื่อคืนดึกรึไง?) -////////////- เขื่อนพูดอะไรเนี่ย ดึกเดิกอะไรกัน ><
“เออเมื่อคืนกว่าจะได้นอนทำเอาฉันเหนื่อยเลยว่ะ แก้วนี่ร้อนแรงกว่าที่คิดจริงๆว่ะ” โทโมะคว้าโทรศัพท์ออกไปจากมือฉันแล้วพูดให้เขื่อนเข้าใจผิดไปกันใหญ่ อ้ากกกก! แล้วฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน TOT
(นี่แกกับแก้ว เอ่อ…ยิ้วๆกันแล้วหรอวะ ? O[]o)
“อืม โทษทีว่ะ เดี๋ยวฉันจะรีบออกไปละกัน รอแป๊ปนึง” โทโมะกรอกเสียงลงโทรศัพท์ไปก่อนจะโยนโทรศัพท์ไปที่ไหนสักที่ของเตียง -_-
“นายพูดอย่างนั้นได้ยังไง เมื่อคืนเราไม่ได้เป็นอย่างนั้นสักหน่อย” ฉันชี้หน้าด่าเขา
“แต่ก็เกือบ เธอนี่มันน่าฟัดจริงๆเลยนะแก้ว >.,<” อย่ามาทำหน้าหื่นแบบนั้นนะ >____<
“หยุดพูดจาหื่นๆเดี๋ยวนี้นะ เอามือออกไปจากเอวฉันด้วย ฉันจะไปอาบน้ำ”
“อยากถูหลังให้ :)”
“ไม่จำเป็น สายแล้วนะโทโมะลุกได้แล้วน่า” ฉันดึงมือโทโมะออกจากเอวแล้วลุกไปหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำทันที
พอฉันอาบน้ำเสร็จฉันก็ต้องมายัดเสื้อผ้าใส่กระเป๋าให้โทโมะอีก เนื่องจากเมื่อคืนพอเขา(เซนเซอร์><)ก็เลยต้องมาให้ฉันจัดให้ ให้มันได้อย่างนี้สิ! :( จากนั้นเราสองคนจึงเดินทางไปที่บ้านเขื่อนแล้วพวกเราทั้งหกคนจึงเดินทางไปที่ชะอำ..
“อากาศที่นี่ยังดีเหมือนเดิมเลย >[]<” พอมาถึงเขื่อนก็โอบเอวเฟย์แล้วเดินเข้าไปในตัวบ้านที่ครอบครัวเขื่อนซื้อไว้ตั้งนานแล้ว พวกเราที่เหลือทั้งสี่คนจึงเดินตามเข้าไป
“บ้านของนายน่าอยู่มากเลยนะเขื่อน” ฉันพูดชมพลางเดินดูรอบๆตัวบ้าน
“น่าอยู่ก็มาอยู่ด้วยกันสิครับ โอ้ยย! ที่รักตีเค้าทำไมง่ะ T3T” เขื่อนที่พูดทีเล่นทีจริงกับฉันโดนเฟย์หยิกแขนด้วยความหมั่นไส้
“แล้วนี่เราจะพักกันยังไงอะ ?” ฟางถามขึ้นขณะที่นั่งอยู่บนโซฟากับป๊อปปี้และโทโมะ
“บ้านฉันมีแค่สามห้องเองอะ คงต้องพักห้องละสองคน ”
“งั้นเดี๋ยวฉันพักกับฟางเอง :)” ป๊อปปี้รีบชิงพูดก่อนคนแรก -__-
“อะไรอะพี่ป๊อป นั่นพี่สาวเฟย์นะ” ยัยเฟย์โวยวายใหญ่
“เสียงดังทำไมเล่าที่รัก ที่รักอะต้องพักห้องเดียวกับเขื่อนนะ ฮี่ๆ”
“งั้นฉันก็ต้องพักกับแก้วงั้นสิ -_-”
“อื้ม ก็เหลือแค่พวกแกสองคนแล้วนิ งั้นตามนี้นะ หลังจากนี้ใครจะไปเดินเล่นหรืออะไรก็ตามใจ แล้วเดี๋ยวตอนเย็นๆพวกเราจะไปปลูกป่ากัน” ป๊อปปี้พูดสรุปทุกอย่างเสร็จสรรพ พวกเราทุกคนจึงแยกย้ายเอากระเป๋าเดินทางไปเก็บที่ห้องของตัวเอง ห้องของฉันกับโทโมะมีระเบียงด้วยล่ะ มองออกไปเห็นวิวทะเลกับป่าชายเลนสวยเชียว
“ฮ้าาา อย่างนี้ค่อยผ่อนคลายหน่อย ><”
“ใช่ๆ ผ่อนคลายสุดๆไปเลยเน้อออ ^__^” โทโมะเดินมาโอบเอวฉันจากด้านหลังขณะที่ฉันยืนชมวิวอยู่ที่ระเบียง
“ลามปามใหญ่ละน่ะ ปล่อยฉันเลย!”
“เฮ้ยๆ มาถึงก็หวานหรอ เฟย์เย่ครับเรามาทำแบบนั้นกันบ้างมั้ย ^[++++]^” เขื่อนที่ยืนอยู่สนามหญ้าหน้าบ้านกับเฟย์เงยหน้าขึ้นมาแซวเราสองคนทำเอาหน้าฉันร้อนผ่าวไปหมด -///////-
“เชิญนายทำไปคนเดียวเหอะฉันไม่มีอารมณ์” เฟย์พูดแล้วเดินหนีไป
“อ่าว ที่รักรอเขื่อนด้วย! แล้วที่รักมีอารมณ์อะไรบอกเขื่อนมาสิ เดี๋ยวเขื่อนจัดให้ ^O^” เขื่อนว่าแล้ววิ่งไล่หลังเฟย์ออกไป
“คู่นี้น่ารักจังเลยเนอะ เขื่อนเป็นผู้ชายที่อยู่ด้วยแล้วมีความสุขมากๆเลยนายรู้ป่ะ” ฉันหันไปพูดกับโทโมะที่ตอนนี้เขาคลายอ้อมกอดฉันแล้วแต่กลับเอามือหนามากุมมือฉันไว้
“ไม่รู้ ไม่อยากรู้ด้วย -3-”
“อ่าวทำไมอะ เขื่อนน่ารักออก ฉันยังชอบเลย”
“ฉันไม่ให้เธอชอบ ไม่ให้เธอชอบมันเด็ดขาด!!” อยู่โทโมะก็อารมณ์ไม่ดีเฉยเลย ฉันไปทำอะไรให้เนี่ย
“เขื่อนเป็นเพื่อนฉันนะ ทำไมเพื่อนจะชอบเพื่อนไม่ได้”
“เพราะฉันชอบเธอเข้าใจมั้ยแก้ว ฉันไม่มีทางให้เธอชอบใคร…นอกจากฉัน!” โทโมะดึงฉันเข้าไปกอดแน่นเหมือนกลัวว่าฉันจะหนีหายไปไหน
“โทโมะ…ฉันไม่ได้ชอบเขื่อนแบบนั้นสักหน่อยน่า นายจะคิดมากทำไม”
“แล้วเธอชอบฉันมั้ยแก้ว ?” โทโมะคลายอ้อมกอดแล้วเอามือมากุมหัวไหล่ฉันไว้หลวมๆ สายตาที่จ้องมองมาที่ฉันด้วยแววตาที่จริงจังทำให้ฉันต้องหลบสายตาเขา ไม่ใช่เพราะอะไรแต่ใจฉันมันเต้นรัวจนจะหลุดออกมาข้างนอกอยู่แล้วนายจะรู้บ้างมั้ยนะโทโมะ
“ฉัน….ฉันไม่รู้” ฉันพูดพลางส่ายหัวไปมา ฉันไม่รู้จริงๆ แต่ฉันรู้สึกดีกับเขา แต่มันอาจจะยังไม่ใช่ความรัก ฉันไม่อยากพูดอะไรส่งๆ ฉันอยากรอให้ตัวเองแน่ใจซะก่อน ก่อนที่จะพูดคำๆนั้นออกมา โทโมะค่อยๆเคลื่อนใบหน้าเข้ามาแล้วบรรจงจูบลงบนหน้าผากของฉันอย่างอ่อนโยน
“ไม่เป็นไรแก้ว ฉันรอเธอได้เสมอ :)”
ตอนเย็น
ในที่สุดก็ถึงเวลาที่พวกเราทั้งหกคนจะได้มาปลูกป่าสักที เขื่อนกางร่มให้เฟย์ที่ยืนสวยเริ่ดอยู่อย่างกับคุณนาย -__- ตกลงเขื่อนเป็นเบ้ยัยเฟย์ใช่มั้ย ? = =” ฟางก็ยืนซับเหงื่อให้ป๊อปปี้พลางส่งสายตาหวานเยิ้มให้กัน นี่ฉันจะอ้วกแล้วนะ ทำไมพวกนี้หวานกันได้ไม่เลือกที่จังนะ ขนาดอากาศร้อนๆยังจู๋จี๋กันได้ ฉันล่ะนับถือเลยจริงๆ -[]-
“เอาล่ะ ! งั้นพวกเรามาเริ่มปลูกป่ากันเลยนะ หัวหอมคร้าบ เขื่อนว่าเราลงโคลนเป็นคู่แรกเลยดีมั้ย ประเดิมเลยเป็นไง ^O^” เขื่อนหันไปคะยั้นคะยอเฟย์ที่ยืนอยู่ข้างๆ
“เอาสิๆ ฉันอยากปลูกป่าเร็วๆละ ไปก่อนนะทุกคน ^.^” และแล้วเฟย์กับเขื่อนก็จูงมือกันลงป่าชายเลนไป
แล้วก็ตามไปด้วยคู่ป๊อปปี้กับฟาง ฉันว่าคู่นี้น่ารักมากเลยนะ ป๊อปปี้เหมือนจะไม่ค่อยสนใจอะไรเท่าไหร่ หน้าตาจริงจังตลอดเวลา แต่เวลาอยู่กับฟางนี่เปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลยจะบอกให้ อยู่กับฟางแล้วทำตัวเป็นแมวหงอยเชียว ฟางสั่งให้ทำอะไรก็ทำหมด ฉันล่ะขำจริงๆ
“นั่นนายทำอะไรน่ะ ? -0-;” ฉันหันไปถามโทโมะกำลังนั่งทาครัมกันแดดอยู่บนเก้าอี้ ฉันไม่นึกเลยว่าเขาจะสำอางขนาดนี้ =[]=
“ทาครีมกันแดดไง เธอทาด้วยกันมั้ยล่ะ?” น่ะ ยังจะหันมาถามอีก น้ำใจงามจริงๆเลย - -”
“นี่มันเย็นแล้วนะนาย นายจะบำรุงอะไรนักหนา แล้วนั่นอะไร อยากจะทาแต่ก็เกลี่ยครีมไม่ทั่ว ไหนมาดูสิ” ฉันก้มลงใช้มือค่อยๆเกลี่ยครัมกันแดดไปทั่วหน้าโทโมะ เขาได้มองหน้าฉันนิ่ง =0= ฉันทำไรผิดอะ ?
“เธอใส่ใจฉัน ^-^”
“ปะ..เปล่าสักหน่อย ก็แค่เห็นแล้วมันขัดหูขัดตาก็เท่านั้นแหละ”
“ครับๆ เปล่าก็เปล่า :)”
“ป่ะ! ไปปลูกป่ากันได้แล้ว” ฉันลุกขึ้นพร้อมกับดึงมือโทโมะขึ้นมาด้วย
“แอบแต๊ะอั๋งกันซึ่งๆหน้างี้เลยหรอ :)”
“นายมันก็คิดได้แต่เรื่องแบบนี้แหละนะโทโมะ -__-” ฉันปล่อยมือเขาแล้วรีบเดินลงป่าไปเลย อยู่กับเขาแล้วฉันจะบ้าตายได้ทุกๆห้านาทีเลยจริงๆ ! T^T
“โอ๋ๆ รอด้วยสิคร้าบบบบ แค่นี้ทำเป็นงอน ม่ะมะเดี๋ยวจูบง้อ ^-^” โทโมะวิ่งตามฉันมาแล้วช้อนตัวฉันในอ้อมกอดก่อนจะประกบริมฝีปากลงมา ฉันเชื่อแล้วแหละว่าเขาพูดจริงทำจริง ฉันที่ตั้งตัวไม่ทันเลยได้แต่อึ้งกับจูบของเขา แต่พอตั้งสติได้ก็รีบผลักอกเขาออก อายคนอื่นเขาบ้างมั้ย ? >O< แต่บางทีเขาอาจจะลืมไปว่าเราไม่ได้อยู่กันสองคน -__-
“เฮ้ยๆ มากไปแล้วนะไอ้โมะ จูบโชว์อย่างนี้มันหยามกันชัดๆเลย ฟางเรามาจูบกันบ้างเถอะ :)” ป๊อปปี้หันไปหาฟางแล้วเอาหน้าถูไถกับแขนของฟาง ทำเอาฟางแก้มแดงระเรื่อทันที
“จะบ้าหรอป๊อป พูดอะไรน่าเกลียด -////////-”
“หัวหอม เขื่อนก็อยากทำแบบนั้นบ้าง *o*” เขื่อนก็หันไปอ้อเฟย์อีกคน นี่พวกเขาเห็นการจูบกันเป็นเรื่องสนุกรึไงกันนะ
- -*
“อยากจูบก็ไปจูบปลาตีนนู่นไปมันกระโดดมาหานายแล้ว -*-” เพื่อนฉันนี่ก็ปากจัดได้โล่เลย พูดทีเขื่อนนี่หน้าหงอยลงทันที สมน้ำหน้า ! :P
“ทำบ้าอะไร ปล่อยฉันได้แล้ว ปล่อยยยย!”
ตู้มมมม!
โทโมะปล่อยฉันจริงๆ ปล่อยฉันให้ลงไปนอนหงายท่ามกลางปลาตีนนับสิบตัว แถมตัวฉันยังเปื้อนโคลนตั้งแต่หัวจรดเท้าเลยด้วย กร๊าซซซซซซซซซซซซซซซว! >______<
“ไอ้บ้าโทโมะ นายทำกับฉันอย่างนี้ได้ยังไง ตายซะเถอะ ย้ากกกกกกกกกกก!!” พอลุกขึ้นได้ฉันก็จัดการกระโดดขี่คอโทโมะแล้วเอาโคลนที่หยิบติดมือมาละเลงลงบนหน้าและหัวของเขาอีกด้วย วะฮะฮ่า!! สะใจ สะใจ สะใจโว้ยยย >O<
“ยัยบ้า เธอทำอะไรของเธอเนี่ย ฉันเลอะไปหมดแล้วนะ”
“นายทำฉันก่อนทำไมล่ะ ถ้าฉันเลอะนายก็อย่าหวังว่าจะไม่เลอะ ฮ่าๆๆๆ !”
“เธอรู้ตัวมั้ยว่าเธอเหมือนโรคจิต -____-”
“พวกแกเล่นอะไรเหมือนเด็กๆเลยว่ะ ฉันล่ะนับถือเลยจริงๆ” ป๊อปปี้หันมาแซวฉันกับโทโมะ
“ใช่ๆ ไม่คิดว่าแกจะมีมุมปัญญาอ่อนอย่างนี้เลยนะไอ้โมะ”
“แกด่าฉัน!” โทโมะหันไปชี้หน้าเขื่อน แล้วหันมาสั่งฉัน
“แก้วเอาโคลนไปป้ายมันเลย !!” โทโมะวิ่งไปหาเขื่อนโดยมีฉันขี่คอเขาอยู่ ตกลงเราจะปลูกป่าหรือจะเล่นวิ่งไล่จับกันเนี่ย ฮ่าๆๆ
“ได้เลยยยยย ! นายตายแน่เขื่อนนน กร๊าซซซซซซซซ” ฉันเอื้อมมือจะไปป้ายหน้าเขื่อนแต่ก็ถูกเฟย์และฟางดึงขาฉันคนละข้างก่อนที่ฟย์จะจับฉันไว้แล้วฟางก็เอาโคลนมาละเลงหน้าฉัน หน้าฉันมันเละไปหมดแล้วน้าาาาา
“พวกแกทำฉันใช่มั้ย ด้ายยยยยยยยย!! งั้นพวกแกเตรียมเป็นเพื่อนกับปลาตีนได้เลยยัยพี่น้องตระกูลฟอ ><” ฉันเอาโคลนไปปาใส่เฟย์ฟางที่กำลังจะวิ่งหนีฉัน โคลนก้อนนึงของฉันโดนเข้าที่หน้าของเฟย์เต็มๆ อีกก้อนก็ตกลงบนหัวของฟาง ฮ่าๆ รู้จักแก้วใจคนนี้น้อยไปซะแล้ว !
“ไอ้โมะ คนของแกทำคนของเราสองคน แกตายยยย! เฮ้ย ไอ้เขื่อนจับมันไว้” ป๊อปปี้หันไปสั่งเขื่อนแล้วทั้งสองคนก็คว้าโคลนกันขึ้นมาคนละก้อนสองคน ก่อนจะปาใส่โทโมะ และแล้วสงครามโคลนก็เริ่มขึ้นพวกเราทั้งหกคนผลัดกันปา ผลัดกันโดนโคลนปาใส่ จนพวกเราตัวเลอะโคลนกันไปทุกคนจนแทบไม่เหลือจะสภาพเดิมจากที่มากันตอนแรก หัวเหอเลอะไปหมดละ ล้างยังไงโคลนถึงจะหลุดหมดล่ะเนี่ย หาเรื่องเล่นกันจริงๆ ฉันได้ข่าวว่าแต่ละคนเรียนมหาลัยกันหมดแล้วนะ -___- พวกผู้ชายนี่ยิ่งแล้วใหญ่ จะจบกันหมดละแต่ก็ยังเล่นอะไรเป็นเด็กๆ =_=’
“เหนื่อยชะมัดเลยอะ!” ฟางพูดขึ้นขณะที่พวกเรากำลังเดินทางกลับบ้านพัก
“แต่เฟย์ว่ามันสนุกมากๆเลยนะ ว่างๆพวกเรามาเล่นกันอีกสิ เน้อะๆเขื่อน”
“ได้เลยคร้าบบบ ^O^”
“ฟางว่าเดี๋ยวพวกเราแยกย้ายกันไปอาบน้ำให้สะอาดแล้วกันเนอะ เสร็จแล้วก็ลงเจอกันที่ห้องรับแขกแล้วค่อยออกไปหาอะไรกินกัน”
“โอเค ตามนี้นะ งั้นก็แยกย้ายกันเลยละกัน” แล้วพวกเราทั้งหกคนก็แยกย้ายกันไปห้องของแต่ละคนเมื่อเห็นว่ามาถึงบ้านพักแล้ว
----------------------------------------------------------------------------------------------
ตอนนี้เฮฮาปาจิงโกะ ฮี่ฮี่~ แต่ตอนหน้าไม่รับรองว่าจะทำให้ใครเสียน้ำตารึเปล่านะ อุ๊บบบส์ OxO !!
วันนี้อัพสองตอนเลย ชดเชยที่ไม่ได้อัพหลายวัน
และเดี๋ยวแจงก็จะหายไปอีกนานนนนนนนนน<<มั้ง 55555555
ขอบคุณทกคนที่อ่านค้าบบบบบบบ ^[+++++]^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ