Legend of love everlasting รักเธอไม่มีวันเปลี่ยน

 
        ฉันเดินตามสองคนนั้นไปที่ด้านหลังของผับได้สักพักฉันพอจะสังเกตุได้ว่าเขาทั้งสองน่าจะมีปัญหากัน และก่อให้เกิดการต่อสู้เล็กน้อยเพื่อที่จะแย่งชิงอะไรสักอย่างฉันเองก็ไม่รู้หรอกว่าเขาทั้งสองแย่งอะไรกัน   แต่ฉันเห็นผู้ชายที่ฉันช่วยไว้เมื่อคืนเขากำลังจะถูกยิงอีกครั้ง และดูเหมือนว่าเขาจะอ่อนแรงลง ผู้ชายอีกคนเขากำลังจะหยิบปืนขึ้นมายิงแ้ล้ว  ฉันจะทำไงดีอ่ะ ! อ๋อ ฉันนึกออกแล้ว  ฉันคว้าหินแถวๆนั้นแล้วปาไปที่ปืนทำให้ปืนหลุดออกจากมือผู้ชายคนนั้น  และเขาก็จ้องมาที่ฉันพร้อมกับถือไม้มาด้วยฉันจะทำยังไงอ่ะจะวิ่งก็วิ่งไม่ทันเพราะว่าฉันใส่ส้นสูงอยู่อ่ะสิ  ผู้ชายคนนั้นเดินใกล้เข้าฉััันเต็มทนแล้ว  ฉันถอดรองเท้าของฉันแล้วฟาดไปที่ต้นคอของผู้ชายคนนั้น  หลังจากที่ฉันฟาดรองเท้าที่แสนจะสูงของฉัน  ผู้ชายคนนั้นดูเหมือนเขาจะไม่สท้านอะไรเลยเขายังคงยืนอยู่นิ่งๆจนทำให้ฉันกลัว   แล้วเขาก็หยิบมีดขึ้นมาพร้อมที่จะแท่งฉัน  แต่ฉันกระโดดเตะที่ต้นคอก่อนทำให้เขาล้มไป  และเขาก็กลับมายืนขึ้นอีกครั้ง  ผู้ชายอะไรว่ะแรงเยอะยังกับ ควาย !  ฉันได้นึกแล้วด่าในใจ  เขาเริ่มเดินเข้าใกล้ฉันเรื่อยๆ  จนฉันเดินไปติดกับกำแพง  เห้ย ! แล้วฉันจะตายไหมเนี้ย ฉันเห็นเขากำลังง้างมือที่ถือมีดอยู่กำลังจะแท่งที่ฉัน  ฉันได้แต่หลับตาไม่กล้าที่จะมองภาพตรงหน้า   ฉันหลับตาได้สักพักแล้วสำรวจตัวเองว่าเป็นอะไรรึเปล่า  สุดท้ายฉันก็ไม่ได้เป็นอะไร  เพราะผู้ชายที่ฉันช่วยไว้เมื่อคืนเขาเข้ามาช่วยฉันเพราะเขาก็อยู่ที่ไม่ไกลจากตรงนี้  และเขากับผู้ชายอีกคนก็เกิดการต่อสู้กันอีกครั้ง  ฉันยืนดูอย่างลุ้นใจว่าเขาจะเป็นอะไรไหม  สักพักเขาก็สามรถล้มผู้ชายอีกคนได้โดยการใช้ปืนยิงที่ศรีษะของเขาทำให้เขาตายในที่สุด       และเขาก็ถามฉันพร้อมกับความสงสัยในตัวฉัน
 
"เธอตามฉันมาทำไม"
 
"ก็...เอ่อ ....เอ่อ"
 
"ก็อะไรก็บอกมาสิ"
 
"ก็ฉันจำหน้านายได้ แล้วก็...ก็....."
 
"ว่าไงล่ะจำหน้าฉันได้แล้วยังไงต่อ  หรือว่าเธอจะมาทำอะไรฉัน !"  นายนั้นพูดแล้วทำท่าทางที่ห่วงตัวสุดๆ  จะบ้ารึไงว่ะ ! ถึงฉันจะมีแฟนเป็นร้อยแต่ฉันก็ไม่คิดที่จะทำอะไรแบบนั้นนะอย่างน้อยถ้าฉันจะทำฉันต้องนึกถึงหน้าพ่อแม่ของฉันก่อน  ฉันไม่มีทางที่จะทำแบบนั้นเด็ดขาด !
 
"นี้  ฉันเป็นผู้หญิงนะไม่มีทางทำแบบนั้นหรอก คิดได้ไงเนี้ยลามกชะมัด !"
 
"ก็ใครจะไปรู้ล่ะ  เมื่อคืนเธอก็จะถอด   ส่วนวันนี้เธอก็ตามฉันมาที่นี้แล้วยังแต่งตัวแบบนี้อีก ผู้ชายที่ไหนเขาก็คิดแบบฉันหมดแหละ"  เออก็จริงฉันแต่งตัวล่อผู้ชายแบบนี้ ผู้ชายที่ไหนเจอฉันในสภาพแบบนี้ก็คิดเหมือนนายนี้หมด
 
"แล้วเธอตามฉันมาที่นี้ทำไม"
 
"ทำไมฉันจะมาไม่่ได้รึไง"
 
"มาที่นี้ไม่แปลกหรอกแต่แปลกตรงที่เธอตามฉันมานี้แหละ"
 
"ก็ฉันเห็นนายกับผู้ชายคนเนี้ยทะเลาะกันก็เลยตามมา" แล้วฉันก็ชี้ไปที่ผู้ชายที่นอนตายอยู่
 
"แล้วเป็นไงล่ะ  เธอเกือบจะโดนแท่งแล้วนะ ถ้าฉันไม่ช่วยอ่ะ"
 
"เดี๋ยว เงียบก่อนฉันว่าฉันได้ยินเสียงเหมือนคนกำลังเดินมานะ "  ฉันบอกนายนั้นแล้วเดินมาที่มุมที่สามมรถหลบคนจากตรงนั้นได้และไม่ไกลจากที่นั้นด้วย
 
"ไหน  ฉันไม่เห็นใครจะเดินมาเลย เธอนี้มั่วนะ" แล้วนายนั้นกำลังจะเดินออกจากมุมตรงนี้  แต่ฉันดันไปเห็นคนที่แต่งตัวเหมือนตำตรวจนอกเครื่องแบบและเขาก็กำลังเดินมาทางนี้ เอ๊ะ ! ทำไมตำตรวจคนนี้คุ้นๆว่ะ แต่ช่างเหอะ ฉันรีบดึงนายนั้นให้กลับมาหลบอนู่ที่มุมเดิมแต่มันไม่เหมือนเดิมอ่ะสิ เพราะฉันเกิดดึงนายนี้แรงเกินไปและมันก็ทำให้ฉันล้มแต่นายนี้ดันรับฉันไว้โดยการโอบที่เอวของฉัน และหน้าของเราก็ใกล้กันมากขึ้นด้วย ฉันสัมผัสถึงลมหายใจอุ่นๆของเขาได้ ฉันรู้สึกเหมือนมีแรงดึงดูดระหว่างเราทำให้เราทั้งสองคนใกล้กันเรื่อยๆ อีกนิดเดียวเท่านั้น นิดเดียวจริงๆฉันกับเขาก็จะจูบกันอยู่แล้ว ฉันไม่สามารถออกจากตรงนี้ได้เลย ฉันมองใบหน้าที่เรียวคมของเขา ฉันมองที่ตาของเขาและมันก็ทำให้ฉันหลงใหลในตัวเขามากขึ้น  นี้ฉันเป็นอะไรเนี้ยเกิดมาฉันไม่เคยคิดที่จะหลงใหลผู้ชายคนไหนที่เจอกันแค่สองวันหรอกนะแต่คนนี้ฉันหลงใหลในตัวเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอเขาแล้ว ^_^ ฉันยังคงมองที่ใบหน้าของเขาอยู่และสุดท้ายเราก็กำลังจะ....
 ปัง    ปัง     ปัง
 
 ตอนเเรกฉันจะนึกว่าเราจะจูบกันซะอีกแต่สุดท้ายก็มีเสียงปืนสามนัดทำให้เราทั้งสองตกใจเป็นอย่างมาก ฉันตั้งสติได้ฉันก็ผลักนายนั้นออกให้ห่างจากตัวฉัน   เขาคว้าปืนของเขาออกจากขอบกางเกงด้านหลัง แล้วยิงกันไปยิงกันมากับตำรวจ  ฉันพยายามนึกว่าฉันเคยเห็นหน้าตำตรวจคนนี้ที่ไหน ฉันนึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก แต่ช่างเถอะเพราะตอนนี้มีเรื่องที่น่าสนใจกว่านั้น คือกระสุนของนายนั้นหมดแล้ว และตอนนี้นายนั้นก็โดนยิงด้วย  ฉันได้แต่พานายนั้นหนี้ไปเรื่อยๆ  หนี้ทั้งที่ฉันไม่ได้ใส่รองเท้านี้แหละ เพราะตำรวจวิ่งเข้ามาหาเราแล้ว และฉันกับเขาก็แอบอยู่ที่มุมตึกที่แสบจะแคบมากกกกกกกก  ทำให้เราใกล้กันอีกแล้ว ฉันไม่อยากอยู่ใกล้นายนี้เลย เพราะว่าฉันอยู่ใกล้นายนี้ทีไร ฉันสมาธิแตกทุกที  เรามองหน้ากันสักพักและดูเหมือนว่าเราจะเริ่มเข้าสู่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้  ฉันกับเข้าใกล้กันมากขึ้น ซึ้งมันก็ทำให้ฉันออกจากตรงนี้ไม่ได้เลย  เหมือนมีบางอย่างสั่งให้เราจูบกันทุกครั้งที่เจอหน้า แต่เราก็...... มีเสียงปืนมาขัดเราก่อนทำให้เราตกใจและเลิกคิดถึงเรื่องเมื่อกี้อย่างง่ายดาย  ตำรวจจ่อปืนมาที่ใบหน้าของนายนี้ฉันเห็นนายนี้ทำท่าทางตกใจเป็นอย่างมาก ฉันอยากจะรู้จริงๆใครแจ้งตำตรวจมา  จะฆ่าให้ตายเลย  ฉันหยิบมีดเล็กที่ซ่อนอยู่ในชุดเดรทสีดำของฉันขึ้นมากอย่างเงียบๆไม่ให้ตำตรวจรู้เพราะถ้ารู้เมื่อไหร่มีหวังฉันได้ตายก่อนนายนี้เเน่  ตำตรวจค่อยๆเดินเข้ามาหานายนี้ขึ้นเรื่อยๆ  ดีนะที่ตำตรวจมาคนเดียว ถ้ามาเยอะกว่านี้ฉันคงไม่รอด  ฉันใช้มีดเล็กปาที่แขนของตำรวจในระยะที่ห่างไม่มาก  และมันก็มีเวลาพอที่จะทำให้เราหนี้ได้  ฉันคว้าแขนของนายนี้มาแล้ววิ่งให้ไกลจากตรงนั้นให้ถึงที่สุด   
 
 
 
 
อาจจะสั้นไปหน่อยนะเราคิดไม่ค่อยออกอ่ะ
สั้นไปก็ขอโทษนะ
ช่วงนี้เรายังทำใจไม่ทันเรื่อง k-otic