Love drama บทร้ายให้นายรัก

@สนามบิน
รู้มั้ยค่ะว่าฉันมาสนามบินทำไม...ทุกคนคงจะรู้แล้ว
ฉันกำลังจะไปต่างประเทศ
นั่นก็คือประเทศอเมริกา
ซึ่งฉันจะไปทุกรัฐเลย...และถามว่ากลับเมื่อไหร่ก็คงบอกได้ว่า
...................ไม่มีกำหนดกลับ.......................
แก้ว/เมื่อไหร่ฟิวจะมาน่ะ...อีก10นาทีเครื่องก็จะออกแล้ว-*-
แต่หลังจากฉันบ่นได้ไม่นาน...
พี่ฟิว/มาแล้วๆแก้ว..โทดทีที่ผมมาช้า
แก้ว/ไม่เป็นไรค่ะ...แก้วว่าเราไปกันดีกว่าค่ะเดี๋ยวจะตกเครื่อง
พี่ฟิว/แก้วไปก่อนเถอะ
แก้ว/อ้าวทำไมหล่ะ
พี่ฟิว/ผมขอ..เอ่อ...ไปเข้าห้องน้ำแปปนึง
แก้ว/อ่อ...งั้นเหรอค่ะเชิญเติมสบายค่ะ..รีบๆมาน่ะค่ะ
หลังจากบทสนทนาตรงฉันก็เดินมาขึ้นเครื่องคนเดียว
Tomo talk
โทโมะ/ฮัลโหล....อยู่ไหนว่ะ
.../มองมาสิ
โทโมะ/อ่อๆ..เออๆ
เมื่อคุยโทรศัพท์เสร็จผมก็เดินมาหาฟิว..คนที่ผมคุยในโทรศัพท์ด้วยเมื่อกี้
พี่ฟิว/นี่โทโมะ.....ฉันเป็นกำลังใจให้
 
โทโมะ/ขอบใจไอ้พี่ฟิว...ผมไปน่ะ
@บนเครื่องบิน
เมื่อผมเดินมาถึงที่นั่งของผม
ผมก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ข้างๆที่นั่งผมนั่นคงจะเป็นแก้วสิน่ะ...แต่เธอกำลังหลับอยู่<<<หลับง่ายดีจัง
ผมจึงไปนั่งข้างๆเธอ...แลผมก็เผลอหลับไป<<เป็นทั้งพระเอกทั้งนางเอกเลย-*-<<แต่จะบอกให้พระเอกนางเอกหลับนานทั้งคู่กว่าจะถึงอเมริกาตั้งหลายวัน-*-หลับนานแท้
@สนามบินนิวยอร์ก
.../อ่า..คงถึงแล้วสิน่ะ
.../ใช่ถึงแล้ว
ผมว่าแก้วเธอดูชะงักไปนิดหน่อยน่ะที่ได้ยินว่าเป็นเสียงผม...
แก้ว/เอ่ะ!โทโมะ..นายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงแล้วฟิวหล่ะ
โทโมะ/แหม...ตื่นขั้นมาก็ถามหาถึงกันเชียวน่ะ
แก้ว/บอกฉันมาน่ะเล่าทุกอย่างมาให้หมด...
โทโมะ/โอเคๆฉันจะเล่าก็ต่อเมื่อเราหาที่พักได้ก่อน
แก้ว/ไม่ได้ต้องเล่ามา...เดี๋ยวนี้!
โทโมะ/ถ้าเธอยังยืนยันแบบนั้น..เธอจะไม่ได้รับรู้เรื่องราวทั้งหมดแน่นอน
แก้ว/นายโทโมะ!
โทโมะ/หรือเธอจะไม่ฟังก็ได้น่ะฉันยินดีที่จะไม่เล่า
แก้ว/ชิ!ก็ได้..แต่นายต้องเล่าน่ะเข้าใจมั้ย
โทโมะ/คร้าบๆเข้าใจคร้าบบบบบบบบบ
555ทั้งๆที่จะปรับความเข้าใจกับแก้วเรากลับต้องมานั่งทะเลาะกัน...
หลังจากที่จบสงครามน้ำลายขนาดย่อมมาแล้วเราทั้งสองคนก็ไปหาที่พักกัน..
Keaw talk
โทโมะ/นี่...แก้ว
แก้ว/หึ?
โทโมะ/เธอ.......
เธออะไร?-*-
แก้ว/ฉันๆทำไม
หวังว่าคงไม่พูดเรื่องเก่าๆน่ะ
โทโมะ/เธอจะไปที่ไหนบ้างเนี่ยในอเมริกา
โห!แล้วทำให้ตกใจ
แก้ว/ก็หลายที่อ่ะอยากไปเกือบทุกรัฐเลยแหล่ะ...ฉันจะไปเรื่อยๆตามทางของฉันส่วนนาย!
โทโมะ/ทำไม-*-
แก้ว/เมื่อนายเล่าทุกอย่างให้ฉันฟังเราแยกทางกัน..โอเค?
โทโมะ/เออๆ
นายนั่นคงจะตอบตัดความรำคาญมากกว่าเพราะคงจะเหนื่อยแล้วอยากจะหาที่พักเร็วๆ
โทโมะ/แล้วนี่หาที่พักได้ยังอ่ะ..ฉันเหนื่อยแล้วน่ะ
พูดไม่ทันขาดตำ
แก้ว/เจอแล้วๆนี่ไง
@Angle fall hotel .... New York
เมื่อเข้าไปฉันก็ไปติดต่อห้องหับเรียบร้อยแล้ว
และฉันกับนายโทโมะต้องอยู่....คนละห้องเพราะนั่นคือสิ่งจำเป็น!
แก้ว/อ่ะนี้กุญแจห้องนาย...ฉันกับนายอยู่ห้องติดกันน่ะ
กุญแจห้องฉันคือ8807..ของนายโทโมะก็8808
โทโมะ/แก้วกี่โมงแล้วอ่ะ
แก้ว/เวลาที่นี่ก็....2ทุ่ม
โทโมะ/อ่อๆ..งั้นฉันไปนอนนะ
แก้ว/แล้วไม่กินข้าวรึไง
โทโมะ/ไม่อ่ะ
แก้ว/เดี๋ยว!
ฉันลืมเรื่องสำคัญไปได้ยังไง...แถมญาติดีกับตานี่มาครึ่งค่อนวันด้วย
สงสัยฉันคงลืมตัวไปนิด
แก้ว/นายยังไม่ได้เล่าเรื่องให้ฉันฟังเลยน่ะ!..
โทโมะ/ฉันขอเล่าพรุ่งนี้ได้มั้ยอ่ะ..น้าๆๆ
แต่จริงๆฉันก็ง่วงแล้วเหมือนกันน่ะ
แก้ว/เอ่อ..ก็ได้อย่าลืมหล่ะกันไปๆขึ้นห้องห่อนก็ได้จะได้พักผ่อน
โทโมะ/เป็นห่วงเค้าอ่ะดิ
ง่วงแล้วยังมีอารมณ์-*-
แก้ว/ไม่ใช่!ฉันกลัวนายตายแล้วเดี๋ยวไม่มีใครเล่าเรื่องราวความเป็นมาให้ฉันฟัง
โทโมะ/ก็ถามฟิวไง
แก้ว/ถ้าให้นั่งเครื่องบินกลับไปไม่เอาอ่ะ...เปลืองตัง
โทโมะ/โทรศัพท์
แก้ว/ไม่เอาอ่ะ..เปลืองตังค่าโทร
โทโมะ/ส่งจดหมาย
แก้ว/ไม่เอาอ่ะ..เปลืองค่าขนส่ง
โทโมะ/งั้น.....
55555ไปต่อไม่ถูกหล่ะสิ
โทโมะ/อีเมล
แงะ!อีเมลมันก้ต้องส่งได้อยู่แล้วสิทำไงดี-*-
แก้ว/เปลืองค่าเน็ต
โทโมะ/ช่างคิดเนอะ...
แก้ว/อ่าๆพอได้แล้ว...ไปนอนดีกว่าเบื่อคนพูดมากแถวนี้
ฉันพูดขึ้นพร้อมเบ้ปากใส่ก่อนจะได้เดินขึ้นห้องไป
....
พูดจริงๆจากใจ..
ฉันก็เป็นห่วงเขาหล่ะ
...........................................................................................................................
อัพตอนต่อไปแล้วค่า^^
เรื่องนี้ใกล้จบแล้วน้า...อย่าลืมติดตามกันต่อน่ะค่ะ:)
ปล.ที่บอกว่าหลับตลอดเวลาที่ไปอเมริกาจริงๆมันเป็นช่วงเวลาที่ยาวนานกว่านี้แต่อันนี้ไรเตอร์สมมติฐานขึ้นน่ะค่ะ
ขอบคุณสำหรับทุกกการติดตามค่ะ
แล้วเจอกันตอนหน้าค่ะ