Love drama บทร้ายให้นายรัก

เช้าวันต่อมา....

แก้ว/หาววววววววแห้ว<<<เอ่อ..แก้วเธอบอกฉันสินั่นคือคำหาวของเธอหรอ-.-

ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับความงัวๆเพลียๆอยู่นิดหน่อย....

หลังจากนั้นฉํนก็ไปอาบน้ำ..จนกระทั่ง

กีอก ก๊อก ก๊อก

เอ่ะ!ใครมาน่ะ

แก้ว/ออกไปดูหน่อยดีกว่า

ก๊อก ก๊อก ก็อก

แก้ว/ค่ามาแล้วค่า

ฉัและเมื่อฉันเปิดประตูไปก็พบกับ..

.../เอ่อ..เธออะ..อาบน้ำ.อยู่หระ..หรอ?

ตาบ้านั่นพูดพลางหันไปทางหันเพราะคงเห็นฉันอยู่ในสภาพแบบนี้สิน่ะ>//<

ฉันก็เขินเป็นน่ะ(ก็ฉันมีผ้าขุนหนูพันร่างกายอยู่ผืนเดียวนี้TT)

แก้ว/นายมีไรหล่ะโทโมะ..รีบๆพูดมาฉันจะได้ไปอาบน้ำต่อ

โทโมะ/เอ่อ..ฉันแค่จะมาดูว่าเธอตื่นรึยังน่ะ

 

แก้ว/โอเค..ทีนี้นายก็รู้แล้วนิว่าฉันตื่นแล้วกลับห้องนายไปได้แล้วส่วนถ้าฉันจัดการธุระของฉันเสร็จเมื่อไหร่ฉันจะไปหานายเอง..เข้าใจ๋?

โทโมะ/เข้าใจก็ได้..อือว่าแต่ห้องเธอมีไรกินรึป่าวอ่ะฉันหิว..ถ้ารอกินกับเธอฉันคงตายก่อน-.-

แก้ว/ก็มีมาม่าอยู่อ่ะ..กินรองท้องไปก่อนหล่ะกันฉันไปอาบน้ำแหล่ะ

หลังจากนั้นฉันก็ปล่อยให้ตานั่นเข้าห้องมา..ส่วนฉันก็เดินไปอาบน้ำ

แต่เหตุมันอยู่ที่ว่า...

โทโมะ/โอ๊ะ!

แก้ว/ว้าย!

ตาบ้าเอ่ย....อยู่ๆก็มาสะดุดล้มแต่สะดุดตรงไหนไม่ว่าสะดุดทับฉันอ่ะสิTT

แก้ว/นี่ตาบ้าลุกไปเดี๋ยวนี้น่ะฉันหนัก

แต่ดิ้นไปดิ้นมาก็ดันไปสะดุดกับดวงตาของเขาซะได้....ตั้งแต่วันนั้นฉันยังไม่เคยได้มองดวงตาเขาใกล้ๆเลย..

ฉันรู้สึกลมหายใจอุ่นๆของโทโมะกำลังรดอยู่ที่ต้นคอ..และฉันรู้สึกได้ว่าปากของฉันเหมือนกำลังสัมผัสกับอะไรบางอย่างมันทั้งอบอุ่น..นุ่มนวลแต่ในรอยจูบนั้นมันทำให้ฉันคิดถึงอะไรบางอย่าง.....

.

.

.

.

.

.

.

โทโมะ/แก้ว.....เราเลิกกันเถอะ

.

.

.

.

เมื่อฉันนึกถึงคำๆนั้น..สติของฉันก็กลับมาทันที...

ฉันผลักโทโมะออก..

โทโมะ/เอ่อ..ฉันขอโทษน่ะ..ฉัน...

แก้ว/ไม่เป็นไร.ฉันไปอาบน้ำน่ะนายเชิญตามสบาย

ฉันลุกขึ้นและเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ

ทุกสิ่งทุกอย่างมันประเดประดังเข้าไปในหัวฉันจนฉํนคิดไม่ออกเลยว่าฉันจะรับมันไหวมั้ย.....

ตั้งแต่เหตุการณ์ในครั้งนั้นทำให้ฉันไม่กล้ารักใครอีกเลย..ฉันรอแต่เขาคนเดียวรอเขา(ทั้งๆที่เขาบอกว่าอย่ารอทั้งๆที่ฉันก็ไม่รู้ว่าทำไม)จนกระทั่งผ่านมา2ปีฉันรู้ว่าเขามาเป็นแฟนกับเพื่อนฉันฉันจึงพยายามตัดใจจากเขา..แต่มัน..ทำไม่ได้จริงๆ

.

.

.

.

.

.

@วันวาเลนไทน์

กรี๊ดดดดดๆดีใจจังเลยวันนี้ก็มาถึงแล้ว

ฉันน่ะรีบตื่นเช้ามาเพื่อทำช็อกโกแลตให้แฟนของฉันเลยน่ะอ่า....แฟนของฉันจะว่ายังไงบ้างน่ะ

เขาจะให้อะไรฉันและเขาจะบอกอะไรฉันน่ะ><

เอ๋!เมื่อไหร่เขาจะมาสักทีนะสายแล้ว

เฮ้อ!ต้องเข้าเรียนแล้วด้วยให้ตอนกลางวันก็ได้....

@ห้องเรี๊ยนห้องเรียน

ขณะที่ฉันกำลังควานหาหนังสือใต้โต๊ะอันแสนจะเละเทะของฉันฉันก็พบกับ....จดหมาย

ถึง แก้ว

    ..ผมโทโมะเองน่ะครับ^^...กลางวันนี้ผมมีอะไรจะบอกที่รักแล้วเจอกันหลังตึก3

      ตอนพักน่ะครับที่รัก...แล้วเจอกันครับ^^

                                                                          จาก โทโมะ

ว้ายๆๆรอไม่ไหวแล้วน่ะเมื่อไหร่จะถึงสักที..เขาจะให้อะไรกับฉันกัน><

@กลางวัน..หลังตึก3

เมื่อไหร่จะมาน้า..อยากรู้ๆ

โทโมะ/แก้วครับ

แก้ว/เอ่อ่..โมะมีไรรึป่าวนัดแก้วมาน่ะ><

โทโมะ/เรา....

แก้ว/จะขอแต่งงานหรอ...เร็วไปแล้วเพิ่งจะม.ปลายเอง

แต่ถ้าเขาขอฉันรับเลยหล่ะ..อิอิ><

โทโมะ/เราเลิกกันเถอะ

ถ้าประโยคนี้..ฉันขอไม่รับได้มั้ย

แก้ว/ทำไมหล่ะโมะทำไมๆบอกแก้วได้รึป่าว...แก้วไม่ดีตรงไหนหรือโมะมีคนอื่น....

ฉันตะโกนอย่างบ้าคลั่ง

โทโมะ/รู้แค่ว่าเราเลิกกันก็พอ

หลังจากนั้นโทโมะก็หันหลังไป..

ฉันเห็นเพียงแผ่นหลังเขาที่หายไปพร้อมกับน้ำตาของฉันที่มันเอ่อล้นท่วมหัวใจ..ทำไมน่ะเขาถึงเลิกกับฉัน

รู้บ้างมัย...ฉันเสียใจมากเพียงใด....

.

.

.

.

.

กลับมาในโลกปัจจุบันสักที....

รู้บ้างมั้ย..ฉันยังเสียใจไม่หายเลย

เฮ้อ!แต่เรื่องนั้นช่างมันเถอะ

เมื่ออาบน้ำเสร็จฉันก็แต่งตัวเรียบร้อยและพยายามทำให้เหตุการณ์เป็นปกติทุกอย่าง

แก้ว/โทโมะ

ฉันเรียกโทโมะ..เมื่อเขาได้ยินเขาก็เงยหน้าขึ้นมาพร้อมกับมาม่าที่ยังอยู่ในปาก

แก้ว/นายกินให้เสร็จก่อนหล่ะ

จากนั้นฉันก็รอจนตานี่จนกินเสร็จ

แก้ว/เอาหล่ะกินเสร็จแล้วทีนี้เล่าเรื่องให้ฉันฟังรึยัง

โทโมะ/เล่าก็ได้ๆ..เรื่องมันมีอยู่ว่า

.

.

.

.

.

.

...............................................................................................................................

ตอนต่อไปมาแล้วค่า><

อีกประมาณ2-3ตอนก็จะจบแล้ว

เป็นกำลังใจให้ด้วยน่ะค่ะ

รักรีดเดอร์ทุกคนค่า

เจอกันตอนหน้าน่ะค่ะ...^3^

บ๊าย บาย