Kiss me baby เททั้งใจให้คุณชายตัวร้าย

 
<ณ โรงเรียน...>
 
 
เฟย์ : ขอบใจนะค่ะ คุณชาย ^^
 
เฟย์บอกป๊อปปี้ หลังจากที่เฟย์และฟาง ก้าวขาออกมาจากรถเรียบร้อยแล้ว
 
ป๊อปปี้ : อืม
 
ป๊อปปี้พยักหน้าตอบรับเฟย์ไป แต่สายตาของเค้ายังเอาแต่จ้องมองฟางอยู่
 
เฟย์ : พี่ฟาง พี่ไม่คิดจะขอบใจคุณชายเค้าหน่อยหรอ
 
เฟย์เอี๋ยวตัวลงมากระชิบที่ข้างหูของฟางเสียงเบา
 
ฟาง: ไม่!! พี่ไม่ได้ใช้อีตานี่มาส่งซะหน่อย ทำไมต้องขอบใจ ด้วย  ชิ !!! -^-
 
ฟางแกล้งพูดเสียงดัง เพื่อจงใจให้ป๊อปปี้ ที่กำลังนั่งทำหน้าเก็กอยู่ข้างในรถ ได้งินและโมโหเล่นๆ
 
เฟย์ : โธ่... แรงอ่ะ ทำไมพูดงี้ล่ะ -0-
 
ป๊อปปี้ : ไม่เป็นไรหรอกเฟย์ อย่าไปพูดกับคนไม่มีมรายาทแบบนี้เลย
 
เฟย์ : แหะๆ คุณชายเองก็แรงใช่ย่อย  -.-^
 
ฟาง : หน๊อยยย~~  นายพูดแบบนี้ แสดงว่าอยากมีปัณหากับฉันหนักใช่มั้ย
 
ป๊อปปี้ : หึๆๆ ไปล่ะ ฉันไม่อยากเถียงกับเธอ มันเสียเวลา
 
ป๊อปปี้ยกไหล่ขึ้น ก่อนจะเหยียบคันเร่งออกไป โดยไม่สนใจว่าฟางเริ่มจะมีน้ำโหซะแล้ว
 
ฟาง: อึ่ย!! ไอ้คุณชายงี้เง้า ดีตายแหละ!!!
 
ฟางตะโกนตามรถของป๊อปปี้ไป ด้วยความโมโหแบบสุดๆ
 
เฟย์ : พี่ฟาง...
 
ฟาง : แกก็เหมือนกัน ไม่รู้จักเข้าข้างพี่เลย ไปเป็นน้องหมอนั่นเลยมั้ยห๊ะ!!
 
เฟย์ : แม้ พี่ฟางก็ ทำเป็นน้อยใจ เดี๋ยวหน้าแก่เร็วไม่รู้ด้วยน่า คริๆๆ
^^
 
ฟาง : เอ่อๆ ยัยน้องบ้าเอ๊ย
 
... :ยัยเฟย์ ฟาง อยู่นี่เอง ตามหาตั้งนานนน !!!>0<
 
จู่ๆก็มีเสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้น ก่อนที่เธอคนนั่นจะเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้า เฟย์ ฟาง
 
... : นี่พวกเธอจะจ้องฉันอีกนานมั้ย
 
ผู้หญิงคนนี้ตัดสินถามขึ้น เพราะเห็นสองพี่น้องคู่นี้ เอาแต่จ้องเธอ ตั้งแต่หัว จด เท่า ไม่ยอมละสายตาสักที
 
เฟย์ : เรา... เรารู้จักกันด้วยเหรอ ??
 
เฟย์ขม้วดคิ้วขึ้นอย่างสงสัยในตัวผู้หญิงคนนี้มากๆ เธอแต่งตัวหวาน ผมถูกปัดลงมาหน้าผากนิดๆ ริมฝีปากอมชมพู่อ่อนๆ และที่สำคัญใบหน้าของเธอคนนี้ ถูกปกปิด ด้วยแว่นกันแดดขนาดใหญ่ เลยทำให้มองเห็นหน้าไม่ชัดเท่าไร
 
ฟาง : นั่นน่ะสิ แถบเสียงของเธอก็คุ้นๆอ่ะ เหมือนกับว่าได้งินทุกวันยังไงยังงั้นแหละ
 
อาการของฟางก็ไม่ได้ต่างอะไรกับเฟย์ในตอนนี้เลย
 
... :  อะไรกัน นี่จำฉันไม่ได้จริงน่ะหรอ โอ๊ะ! ไม่อยากจะเชื่อ
 
ฟาง : แล้วเธอเป็นใคร ไม่ต้องมาอ้อมค้อมเลยนะ
 
ฟางเชิดหน้าพร้อมกับเอามือเท้าเอวไว้
 
... : ถามได้ฉันก็เป็นเพื่อนพวกเธอไงล่ะ ฉันแก้วไง ทำเป็นลืม
 
เฟย์ / ฟาง : >>>  O_O
 
 
ฟาง : 3
 
เฟย์ : 2
 
ฟาง : 1
 
 
เฟย์ / ฟาง: ยัยแก้ว!!!
 
ทั้งสองพี่น้องร้องออกมาพร้อมกัน อย่างตกใจ ปน อึ้ง ที่สุดของที่สุดๆ
 
แก้ว : แล้วพวกเธอจะตะคอกทำไมเล่า อยู่ใกล้แค่เนี่ย หูจะแตก
-     -
 
แก้วยกมือขึ้นมาปิดหู ที่รู้สึกว่ามันจะเริ่มอือกับเสียงแปดหลอดของยัยสองพี่น้องพวกนี้แล้ว
 
เฟย์ : วู่ๆๆ *0* นี่ ยัยแก้วเปลี่ยนไปถึงขนาดนี้เลยหรอเนี่ย
 
เฟย์ถือวิสาสะเข้าไป ถอดแว่นตาของแก้วออกอย่างรวดเร็ว
 
ฟาง : ใช่ๆ ฉันแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองเลย นี่ยัยแก้ว ยัยแก้วเพื่อนฉันนนนน ^0^
 
แก้ว : พอเถอะๆๆ โอเว่อร์เกินไปแล้วมั่ง
 
ฟาง : งั้น ปะ... ไปกินข้าวกันดีกว่า หิวไส้กิ้วแล้ว
 
เฟย์ : อันนี้เห็นด้วย ของกินๆๆๆๆๆ
 
แก้ว : ก็ได้
 
 
จองเบ : 0[]0 อุแม่เจ้า! นั่นมันยัยทอมหน้าจืดนิ ทำไมถึงสวยขนาดนี้ว่ะ
 
เคนตะ : ฮิ้วๆๆๆๆ นั่นสิ ถ้ารู้ว่าสวยอย่างงี้อ่ะนะ จีบตั้งนานแล้ว!!
 
มีเสียงผู้ชายทั้งแชวทั้งชุบชิบเรื่องแก้วกันยกใหญ่ดังมาอย่างนี้เป็นระยะๆ ในขณะที่ สามสาวเฟย์ ฟาง แก้ว กำลังเดินไปโรง อาหาร
 
เฟย์ : โอโห่ ยัยแก้วแกฮอตขึ้นมาทันทีเลยน่ะเนี่ย
 
ฟาง : เฟย์พูดถูก รับร้องต่อจากนี้ไป ต้องมีผู้ชายมาขายขนมจีบแกเป็นฝู่งแน่ๆ เนอะยัยเฟย์ ฮ่าๆๆๆ
 
เฟย์ : ใช่ๆ ฮ่าๆๆๆๆ
 
ทั้งเฟย์และฟางก็พากันหัวเราะชอบอกชอบใจ ส่วนหน้าของแก้วก็เอาแต่ทำหน้าบูด จู๋ปากขึ้น ไม่ขำเอาด้วยเลย
 
แก้ว (ในใจ) : ' พวกเธอไม่รู้หรอกว่าฉันยอมเปลี่ยนตัวเองมากขนาดนี้ไปเพื่อใคร และฉันก็ไม่ยอมให้ใครหน้าไหนมาจีบฉัน เพราะฉันรอแค่เค้าคนเดี๋ยว เค้าคนเดี๋ยวเท่านั้น'