Kiss me baby เททั้งใจให้คุณชายตัวร้าย

<วันต่อมา

เช้าที่แสนจะสดใสในห้องนอนของเฟย์...>

 

ฟาง : ยัยเฟย์ ตื่นเลยนะ ตื่นๆๆ!!

 

เสียงใสๆของฟางร้องปุกน้องสาวในยามเช้า

 

เฟย์ : อะไรกันเนี่ย พี่ฟาง ขอนอนต่อแป๊บนะ

 

เฟย์งัวเงียตอบพี่สาวไป แต่ว่าตายังคงหลับอยู่

 

ฟาง : นี่ยัยน้องบ้า สายแล้วนะเดี๋ยวก็ไปโรงเรียนไม่ทันหรอก!!

 

เฟย์ : แต่มันยังเช้าอยู่เลยนะค่ะ

 

ฟาง : เช้าบ้านไหนกันย่ะ แหกตาดูซะบ้างดิ ยัยเฟย์

 

ฟางบอกพร้อมกับชี้นิ้วไปทางนาฬิกาปุกสีหวานเล็กๆ ที่ตั้งอยู่โต๊ะข้างๆเตียงนอน

 

ฟาง : ถ้าแกยังไม่ตื่น พี่ก็จะไม่ปุกแกแล้ว เหนื่อย!!

 

เฟย์ : เอ่อๆ ก็ได้ค่ะพี่สาว อย่าเพิ่งดุน้องนะ

 

ฟาง : เอาล่ะ รีบๆอาบน้ำแต่งตัวซะไป๊  สายมากแล้ว!!

 

เฟย์ : ค่า~ พี่หรือแม่เนี่ย สั่งจริ๊ง -_-

 

เฟย์พูดเสียงแผ่วเบา แต่ด้วยความหูดีของฟางเลยทำให้ได้ยิน

 

ฟาง : บ่นไร เดี๋ยวเหอะ

 

เฟย์ : เปล่า... -0-

 

ฟาง : จะทำอะไรก็เร็วๆเข้าล่ะ พี่จะไปรอข้างนอกนะ โอเค้!!

 

ปัง!!!    >>>> เสียงปิดประตูของฟาง

 

เฟย์ : โหย...พี่ฟางเบาๆหน่อยดิ เดี๋ยวประตู ห้องเฟย์ก็พังกันพอดี!!

 

เฟย์ตะโกนตามหลังฟางไปแต่ดูท่าว่าพี่สาวคนนี้จะไม่ค่อยสนใจเอาซะเลย

 

เฟย์ : เฮ้ย... พี่นะพี่

 

เฟย์ถอนหายใจออกมาเฮียกใหญ่ ก่อนที่จะยืนมือไปหยิบผ้าขนหนู แล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป

 

 

< 20 ต่อมา...>

 

 

ฟาง: โธ่! ทำไรอยู่ห๊ะ นานจัง

 

ฟางเอ่ยขึ้น ในขนะที่เฟย์กำลังเดินลงบนไดมา

 

เฟย์ : ก็แม้ เฟย์ก็ต้องแต่งตัวสวยๆสิ เดี๋ยวเขื่อนเบื่อเฟย์ขึ้นมาทำไงเล่า ><

 

ฟาง : ถ้าเป็นพี่อ่ะน่ะ พี่เบื่อเฟย์ตั้งแต่นิสัยขี้เชาของเฟย์แล้วววว ฮ่าๆๆๆๆๆ

 

ฟางแชวเฟย์อย่างอารมณ์ดี เลยทำให้เฟย์หน้ามุ่ยขึ้นมาทันควัน

 

เฟย์ : พี่ฟางอ่ะ ชอบว่าน้องอยู่เรื่อยเลย ไปดีกว่า -*-

 

แล้วเฟย์ก็เดินลิ่วๆ ออกไปนอกบ้าน

 

ฟาง : เห้ย!! ยัยเฟย์รอพี่ด้วยสิ

 

จากนั้นฟางก็เดินตามน้องสาวไปด้วยอีกคน

 

 

<ละหว่างทางเดินไปโรงเรียน...>

 

 

เฟย์ : พี่ฟางค่ะ เฟย์ไม่เข้าใจว่าทำไมเราต้องเดินไปโรงเรียนแบบนี้ด้วย

 

ฟาง : ก็โดนแม่ยึดรถไง ใครใช่ให้แกเอารถออกไปแข่งล่ะ ช่วยไม่ได้

 

เฟย์ : เอ่า! ก็ตอนนั้นยัยจินนี่ชวนอ่ะ เฟย์ก็เลยนึกสนุกๆ แต่ไม่คิดว่าแม่จะจับได้ -.-

 

ฟาง : แล้วเป็นไง ได้สนุกสมใจมั้ย เดินไปโรงเรียนจนขาจะเป๊ อยู่แล้วเนี่ย พี่ก็ดันชวยไปด้วยเลย

 

เฟย์ : เอาน่า... พี่ฟาง

 

 

ปี้นนนนๆๆๆๆๆๆ เสียงรถยนต์ยี่ห้อหรู ของใครคนหนึ่ง ดังขึ้นกระทันหัน

 

เฟย์ : เอ๊ะ! คุณชาย 0.0

 

เฟย์ทำตาโต

 

ฟาง : แกมองอะไรหรอ

 

แล้วฟางก็สะเง้อมองตาม

 

ป๊อปปี้ : ให้ไปส่งมั้ย สาวๆ

 

ป๊อปปี้บอกพลางเลื่อนกระจกลงมา

 

ฟาง: ไม่ต้อง

 

เฟย์ : ได้ค่ะ

 

เฟย์ไม่อยู่รอให้พี่สาวจับหักคอ รีบวิ่งแจ้นเข้าไปนั่งในรถของป๊อปปี้ทันที

 

ฟาง : ยัยเฟย์ทำงี้ได้ไงเนี่ย

 

ฟางพูดอย่างหงุดหงิด กับน้องสาวที่ไม่ได้ดังใจเอาซะเลย

 

ป๊อปปี้ : นี่ๆๆ ขึ้นมาได้แล้วน่าฟาง!!

 

ป๊อปปี้ลงออกมาจากรถอย่างเร่งรีบ ก่อนจะเปิดประตูรถให้ฟาง

 

ป๊อปปี้ : บอกให้ขึ้นมาสิ เดี๋ยวไปส่ง

ฟาง : ฉันไม่ไปกับนายหรอก

 

ฟางบอกเสียงแข็ง พร้อมสะบัดหน้าหนีไปทางอึ่น

 

ป๊อปปี้ : ขึ้นมาเถอะน่า ฉันตั้งใจมารับเธอนะ

 

ฟาง : ก็บอกว่าไม่ไป ฟังไม่รู้เรื่องหรือไง!!

 

ป๊อปปี้ : แต่เธอต้องไป อย่าเล่นตัวได้มั้ย!!

 

ป๊อปปี้เถียงขึ้น

 

เฟย์ : ตกลงวันนี้ จะได้ไปป่ะเนี่ย โรงเรียนอ่ะ - -

 

เฟย์ที่กำลังนั่งกอดอกอยู่ในเบาะรถด้านหลังของป๊อปปี้ พูดขึ้นมาลอยๆ

 

ป๊อปปี้: ได้ไปแน่เฟย์ เดี๋ยวพี่จะจัดการอะไรบางอย่างก่อน

 

ฟาง : นายจะทำอะไร

 

ป๊อปปี้ :ฉันก็จะ...^^

 

ป๊อปปี้ยิ้มทีมุมปาก ก่อนจะเดินเข้าไปยกตัวฟาง พราดไว้บ่นบ่าของเค้า

 

ฟาง: อ๊ากกกกกกก!! นายทำอะไรเนี่ยยยยยยย!!><

 

ฟางร้องออกมาเสียงหลง พร้อมกับดิ้นพล่านอยู่บ่บบ่าของป๊อปปี้ไปมา

 

ป๊อปปี้ :  นิ่งๆ ไปเหอะน่าฟาง

 

ฟาง : ปล่อยฉันลงเลยนะ มีขาเดินเองได้!!

 

ถึงยังไงฟางก็ไม่ยอมหยุดดิ้นง่ายๆสักที

 

ป๊อปปี้ : ถ้าเธอยังไม่ยอมไปกับฉันดีๆ ฉันจะจับเธอจูบโชว์คนแถวนี้แน่ๆ

 

ป๊อปปี้ขู่เสียงดังเหมือนจะเอาจริง จนทำให้ฟางหยุดดิ้นในทันที

 

ป๊อปปี้ : เหอะๆ ก็แค่เนี่ย

 

 

พอฟางโดนป๊อปปี้จับ หยัดใส่รถของเค้าเรียบร้อยแล้ว เค้าก็มุ่งหน้าไปโรงเรียนทันที