Kiss me baby เททั้งใจให้คุณชายตัวร้าย

<วันต่อมา
เช้าที่แสนจะสดใสในห้องนอนของเฟย์...>
 
ฟาง : ยัยเฟย์ ตื่นเลยนะ ตื่นๆๆ!!
 
เสียงใสๆของฟางร้องปุกน้องสาวในยามเช้า
 
เฟย์ : อะไรกันเนี่ย พี่ฟาง ขอนอนต่อแป๊บนะ
 
เฟย์งัวเงียตอบพี่สาวไป แต่ว่าตายังคงหลับอยู่
 
ฟาง : นี่ยัยน้องบ้า สายแล้วนะเดี๋ยวก็ไปโรงเรียนไม่ทันหรอก!!
 
เฟย์ : แต่มันยังเช้าอยู่เลยนะค่ะ
 
ฟาง : เช้าบ้านไหนกันย่ะ แหกตาดูซะบ้างดิ ยัยเฟย์
 
ฟางบอกพร้อมกับชี้นิ้วไปทางนาฬิกาปุกสีหวานเล็กๆ ที่ตั้งอยู่โต๊ะข้างๆเตียงนอน
 
ฟาง : ถ้าแกยังไม่ตื่น พี่ก็จะไม่ปุกแกแล้ว เหนื่อย!!
 
เฟย์ : เอ่อๆ ก็ได้ค่ะพี่สาว อย่าเพิ่งดุน้องนะ
 
ฟาง : เอาล่ะ รีบๆอาบน้ำแต่งตัวซะไป๊  สายมากแล้ว!!
 
เฟย์ : ค่า~ พี่หรือแม่เนี่ย สั่งจริ๊ง -_-
 
เฟย์พูดเสียงแผ่วเบา แต่ด้วยความหูดีของฟางเลยทำให้ได้ยิน
 
ฟาง : บ่นไร เดี๋ยวเหอะ
 
เฟย์ : เปล่า... -0-
 
ฟาง : จะทำอะไรก็เร็วๆเข้าล่ะ พี่จะไปรอข้างนอกนะ โอเค้!!
 
ปัง!!!    >>>> เสียงปิดประตูของฟาง
 
เฟย์ : โหย...พี่ฟางเบาๆหน่อยดิ เดี๋ยวประตู ห้องเฟย์ก็พังกันพอดี!!
 
เฟย์ตะโกนตามหลังฟางไปแต่ดูท่าว่าพี่สาวคนนี้จะไม่ค่อยสนใจเอาซะเลย
 
เฟย์ : เฮ้ย... พี่นะพี่
 
เฟย์ถอนหายใจออกมาเฮียกใหญ่ ก่อนที่จะยืนมือไปหยิบผ้าขนหนู แล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป
 
 
< 20 ต่อมา...>
 
 
ฟาง: โธ่! ทำไรอยู่ห๊ะ นานจัง
 
ฟางเอ่ยขึ้น ในขนะที่เฟย์กำลังเดินลงบนไดมา
 
เฟย์ : ก็แม้ เฟย์ก็ต้องแต่งตัวสวยๆสิ เดี๋ยวเขื่อนเบื่อเฟย์ขึ้นมาทำไงเล่า ><
 
ฟาง : ถ้าเป็นพี่อ่ะน่ะ พี่เบื่อเฟย์ตั้งแต่นิสัยขี้เชาของเฟย์แล้วววว ฮ่าๆๆๆๆๆ
 
ฟางแชวเฟย์อย่างอารมณ์ดี เลยทำให้เฟย์หน้ามุ่ยขึ้นมาทันควัน
 
เฟย์ : พี่ฟางอ่ะ ชอบว่าน้องอยู่เรื่อยเลย ไปดีกว่า -*-
 
แล้วเฟย์ก็เดินลิ่วๆ ออกไปนอกบ้าน
 
ฟาง : เห้ย!! ยัยเฟย์รอพี่ด้วยสิ
 
จากนั้นฟางก็เดินตามน้องสาวไปด้วยอีกคน
 
 
<ละหว่างทางเดินไปโรงเรียน...>
 
 
เฟย์ : พี่ฟางค่ะ เฟย์ไม่เข้าใจว่าทำไมเราต้องเดินไปโรงเรียนแบบนี้ด้วย
 
ฟาง : ก็โดนแม่ยึดรถไง ใครใช่ให้แกเอารถออกไปแข่งล่ะ ช่วยไม่ได้
 
เฟย์ : เอ่า! ก็ตอนนั้นยัยจินนี่ชวนอ่ะ เฟย์ก็เลยนึกสนุกๆ แต่ไม่คิดว่าแม่จะจับได้ -.-
 
ฟาง : แล้วเป็นไง ได้สนุกสมใจมั้ย เดินไปโรงเรียนจนขาจะเป๊ อยู่แล้วเนี่ย พี่ก็ดันชวยไปด้วยเลย
 
เฟย์ : เอาน่า... พี่ฟาง
 
 
ปี้นนนนๆๆๆๆๆๆ เสียงรถยนต์ยี่ห้อหรู ของใครคนหนึ่ง ดังขึ้นกระทันหัน
 
เฟย์ : เอ๊ะ! คุณชาย 0.0
 
เฟย์ทำตาโต
 
ฟาง : แกมองอะไรหรอ
 
แล้วฟางก็สะเง้อมองตาม
 
ป๊อปปี้ : ให้ไปส่งมั้ย สาวๆ
 
ป๊อปปี้บอกพลางเลื่อนกระจกลงมา
 
ฟาง: ไม่ต้อง
 
เฟย์ : ได้ค่ะ
 
เฟย์ไม่อยู่รอให้พี่สาวจับหักคอ รีบวิ่งแจ้นเข้าไปนั่งในรถของป๊อปปี้ทันที
 
ฟาง : ยัยเฟย์ทำงี้ได้ไงเนี่ย
 
ฟางพูดอย่างหงุดหงิด กับน้องสาวที่ไม่ได้ดังใจเอาซะเลย
 
ป๊อปปี้ : นี่ๆๆ ขึ้นมาได้แล้วน่าฟาง!!
 
ป๊อปปี้ลงออกมาจากรถอย่างเร่งรีบ ก่อนจะเปิดประตูรถให้ฟาง
 
ป๊อปปี้ : บอกให้ขึ้นมาสิ เดี๋ยวไปส่ง
ฟาง : ฉันไม่ไปกับนายหรอก
 
ฟางบอกเสียงแข็ง พร้อมสะบัดหน้าหนีไปทางอึ่น
 
ป๊อปปี้ : ขึ้นมาเถอะน่า ฉันตั้งใจมารับเธอนะ
 
ฟาง : ก็บอกว่าไม่ไป ฟังไม่รู้เรื่องหรือไง!!
 
ป๊อปปี้ : แต่เธอต้องไป อย่าเล่นตัวได้มั้ย!!
 
ป๊อปปี้เถียงขึ้น
 
เฟย์ : ตกลงวันนี้ จะได้ไปป่ะเนี่ย โรงเรียนอ่ะ - -
 
เฟย์ที่กำลังนั่งกอดอกอยู่ในเบาะรถด้านหลังของป๊อปปี้ พูดขึ้นมาลอยๆ
 
ป๊อปปี้: ได้ไปแน่เฟย์ เดี๋ยวพี่จะจัดการอะไรบางอย่างก่อน
 
ฟาง : นายจะทำอะไร
 
ป๊อปปี้ :ฉันก็จะ...^^
 
ป๊อปปี้ยิ้มทีมุมปาก ก่อนจะเดินเข้าไปยกตัวฟาง พราดไว้บ่นบ่าของเค้า
 
ฟาง: อ๊ากกกกกกก!! นายทำอะไรเนี่ยยยยยยย!!><
 
ฟางร้องออกมาเสียงหลง พร้อมกับดิ้นพล่านอยู่บ่บบ่าของป๊อปปี้ไปมา
 
ป๊อปปี้ :  นิ่งๆ ไปเหอะน่าฟาง
 
ฟาง : ปล่อยฉันลงเลยนะ มีขาเดินเองได้!!
 
ถึงยังไงฟางก็ไม่ยอมหยุดดิ้นง่ายๆสักที
 
ป๊อปปี้ : ถ้าเธอยังไม่ยอมไปกับฉันดีๆ ฉันจะจับเธอจูบโชว์คนแถวนี้แน่ๆ
 
ป๊อปปี้ขู่เสียงดังเหมือนจะเอาจริง จนทำให้ฟางหยุดดิ้นในทันที
 
ป๊อปปี้ : เหอะๆ ก็แค่เนี่ย
 
 
พอฟางโดนป๊อปปี้จับ หยัดใส่รถของเค้าเรียบร้อยแล้ว เค้าก็มุ่งหน้าไปโรงเรียนทันที