close friend มันคือความรักหรือความผูกพันธุ์

เธอเดินออกมาจากหลังครัวพร้อมกันอาหารเช้า
 
 
ป๊อป : ว้าว น่ากินจัง เธอทำเองเหรอ
 
ฟาง : ใช่แล้ว
 
เธอรีบตักคำแรกเข้าปากอย่างรวดเร็ว
 
ป๊อป : ปากเลอะเลย เห็นมั้ย
 
เขาพูดพร้อมกับยื่นมือไปเช็ดปากให้กับเธอ
 
                หลังจากที่กินเสร็จก็รีบวิ่งไปมหาลัย
 
 
ที่มหาลัย
 
ป๊อป : ฟาง ระวัง
 
เขารีบดึงเธอเข้าไปกอด จากนั้นก็มีลูกบอลตกใส่หัวป๊อป
 
ฟาง : เป็นไรมากเปล่า เจ็บมั้ย
 
เธอรีบผลักเขาออก แล้วก็ถามอย่างเป็นห่วง
 
ป๊อป : ไม่เป็นไรมาก แล้วฟางเป็นไรมั้ย
 
ฟาง : เปล่า ไม่เป็นไร
 
เธอยิ้มให้เขาอย่างอ่อนโยน นายไม่ห่วงตัวเองบ้างรึไงกันนะ
 
 
ตอนสมัยเด็ก
 
ป๊อป : อ่ะ ให้
 
เขาพูดพร้อมกับยื่นไอติมมาให้
 
              แต่มันกลับหล่นลงพื้น
 
ฟาง : แง เอาอันใหม่ แง
 
 
พอคิดถึงสมัยนั้นทีไรก็อยากกินไอติมเลย
 
ขณะกำลังเดินกลับจากมหาลัย
 
ฟาง : ป๊อป พวกเราไปกินไอติมกันมั้ย
 
ป๊อป : ไปดิ งั้นฉันเลี้ยงเอง
 
 
พอไปถึงป๊อปกับฟางก็สั่งไอติมมาคนละอัน ขณะกำลังกินไอติม ป๊อปก็พูดทำลายความเงียบขึ้น
 
ป๊อป : ฟาง ฉันแอบชอบแก้ว เธอช่วยฉันหน่อยได้มั้ย
 
ฟาง : (เธอยิ้มจางๆให้เขา) …อืม ได้สิป๊อป ได้อยู่แล้ว
 
ถึงแม้ในใจของฉันจะเจ็บขนาดไหน นายก็ไม่เคยสนใจสินะ