Magic of love

Poppy’s Partโฮะ โฮะ โฮะ~~* เช้านี้ช่างอากาสสดใส~~ วู้ว~! สาวๆ ริมชายหาด ^^ผมเอาแขนไปโอบเธอ โฮะๆๆ ลองปฏิเสธดูสิ ผมรู้น่าไม่มีใครปฏิเสธผมหรอกน่า! ผมออกหล่อ ฮอต เท่ ดูดีมีเสน่ห์ หรือคนอ่านจะปฏิเสธ? (อ่าว - - : Armagnage)เพี๊ยะ!!~ยัยนี่ตบผมหนึ่งที O_O* อะไรวะเนี่ย!!“ตื่นเดี๋ยวนี้นะโว้ยยยยย!!!~” ยัยนี่เรียกเสียงเหมือนยัยฟาง = =; รึผมคิดไปเอง“น้องชอบความรุนแรง ได้! เธอตบฉันจูบ”“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!”O_O“ตื่นยัง!!” ยัยฟางถาม นี่ผมฝันเหรอเนี่ย -O-“อืม” ผมตอบ “นายเอาแขนนายออกจากตัวฉันได้แล้ว T///T” ยัยฟางบอก เฮ้ย! ผมโอบเอวเธออยู่นี่นา O_O! ได้ไง“อืมๆ” ผมเอาแขนออก ยัยฟางนี่ก็เขินไม่เลิก -_- เดี๋ยวจูบจริง (จูบเล้ย จูบเลย : Armagnage) “นายเอาหน้ามาใกล้ฉันทำม้ายยย >O<///”“........” ผมเงียบ หึหึหึ คิดว่าผมจะทำอะไรหรอป๊อก~“นายมาดีดหัวฉันทำไม!!” กะแล้วว่ายัยนี่ต้องโวย -_- “หมั่นไส้” ผมตอบส่งๆ“-*-//////”ยัยฟางยังคงหน้าแดงชนิดมะเขือเทศยังอายต่อ หุๆ หวั่นไหวล่ะสิท่า! (ไม่ค่อยหลงตัวเองเลยนะเฮีย -*- : Armagnage)Fang’s partอะร้ายยยย >///< ทำไมฉันต้องรู้สึกแบบว่า เอิ่ม...เอิ่ม....เอิ่ม... -*- เค้าเรียกว่าไง นายป็อปปี้มาโอบเอวฉันเนี่ยเซ่! นายนี่ประสาททททททท สุดๆ = =* “โอ้ยยยยย~~~* ปวดหมองงงง ทำมายบ้านไอ้ป็อปมีแต่คิตตี้ล่ะ ฮิ้วววววว~~~~” นายโทโมะละเมออกมา - -* ใกล้บ้า =_= คิตตี้งั้นเหรอ นายนี่แอ๊บแมนป่ะเนี่ย - -“นายเป็นบ้าอะไรห้ะ อยากโดนต่อยใช่ม้ายยยยย หนวกหูจริง! - -*” ยัยแก้วบ่นออกมา “ยัยทอมหรออออ~! ทำมายวันนี้น่าร้ากกกก” นายโทโมะพูดออกมา เฮ้ย! O_O โทโมะชมแก้ววว“นายจะบ้ารึไง! ไอ้ตุ๊ด เมื่อวานเมาค้างใช่มั้ย อยากโดนต่อยแก้เมาค้างใช่มั้ย”“อยากจูบทอมมมมม~~” ผัวะ!!!!~แก้วต่อยโทโมะกระเด็นไปติดผนังอีกฟาก OoO (จะ จะน่ากลัวเกินไปแล้วนะ!! : Armagnage) “โอ้ยยยย TT ยัยบ้าต่อยมาได้” โทโมะพูดดูรู้เรื่องขึ้นแฮะ!“หายเมาค้างยัง” แก้วถาม“หายตั้งแต่วินาทีที่คุณต่อยผมแล้วครับ TOT~*”เฮ้ออออ มึนกับคู่นี้ (ขอมึนด้วย - -* : Armagnage)ฉันมาเข้าครัวค่า! ถามว่ามาทำอะไร มาซักผ้าม้างงง (เอาดีๆ เซ่ะ - -* : Armagnage) มาทำอาหารไงเคอะ -.,- ฉันจะต้องทำอาหารให้เหมาะกับใบหน้าแส๊นนนนจะไฮโซของช้านนนน อุวะฮะฮ่าน้ำพริกปลาทูอะไรงี้ -.,- ซ้วบบบบ~บร้า >< ต้องมาม่าตะหาก! (อืม.... -*- : Armagnage)แฮ่ๆ มันเป็นมุก - - พอเป็นพิธี >w< เราจะมาทำส้มตำไง =O= ไม่ใช่ๆ มาทำเสต็ก เริ่มกันเล้ยยยยเคร้งๆๆๆๆ!! ฟู่~~~~เงอะ! ไหม้ >O< กรอบไหม้ TT กอล์ฟไมค์ๆ >O< (เกี่ยวป่ะ : Armagnage)“ทำใหม่!”“ทำใหม่!”“ทำใหม่~”อ๊ากกกก >O< กี่ครั้งต่อกี่ครั้งมันก็.....ไหม้ TT ทำม้ายยยยยทำอย่างอื่นดีกว่า -.- อาหารที่ถนัดที่สุด >O< ข้าวผัดไงๆ“ซู๊ดดดดด.....กลิ่นอะไรห๊อมหอม” นายจงเบพูด โฮะๆ กลิ่นข้าวผัดกุ้งงงง >O< ของช้านนนน“ฉันทำอาหารน่ะ นายป็อปปี้มัวแต่นั่งทำหน้าเหมือนหมีอยู่นั่นแหละ มากินด้วยกันสิ!”“เหอะ กินได้มั้ยน่ะ” นายนี่พูด จี๊ดดดดด..... -_-*“มากินสิ.....” ไม่ทันยัยแก้วพูดจบ ฉันก็ต่อว่า...“โอ้ย!! แก้วอย่าไปชวนเค้า~ ไม่เห็นเหรอว่าเค้าน่ะ ‘กลัว’ แค่หน๊ายยย -_-^” ฉันพูดเหยียดเค้า“นี่ เธอ!”“จะทำไม ฉันสวยยยย ใช่มั้ยล่า (_ _^)”“อย่าท้านะ”“ใครท้านาย =O=”“-_-* เอามาหนึ่งจาน!!”“จัดไป!!!”ฉันตักข้าวชนิดที่ปาหัวหมาตายมาให้นายนี่กิน -.,- แหมๆๆๆๆ กุ้งตัวน้อยตัวนิด >O< น่ารักเชียวววว >w< “ฉันไม่ได้กลัวเธอหรอกนะ!” ป็อปปี้ยังคงพูดต่อ -_-“แต่ไอ้ป็อป.....!!!”“อะไร -_-”“ระวังความรักฟางติดคอ ฮี่ๆ” นายโทโมะคงรอยัยแก้วฆ่าอยู่สินะ -_-“ขี้ติดคอล่ะสิไม่ว่า”“นายหาว่าความรักของฉันเป็นขี้เหรอ!”“เออ -_-”ฉันจ้องหมอนั่นอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ -_-***“โอ้ยยยย!! ไอ้ป็อปปี้ วันนี้มีงานโรงเรียน TTOTT” นายโทโมะกรีดร้อง“เฮ้ย!!” นายป็อปปี้ตะโกนออกมา“อะไรกัน??” แก้วถาม เออ อะไร“ไปโรงเรียนกัน!”ณ Magical Schoolฉันได้นั่งไม้กวาดตัวเองแล้ววว ^O^ โดยมีนายป็อปปี้เขม่นเล็กน้อย เสียดายฉันล่ะซิๆ >//< (เอ่อ....: Armagnage)“งานพาเหรด?” แก้วพึมพำ“ไหนๆๆๆๆ O_O หวายยยยยย ฉันอยู่ทางเน้ๆๆๆๆ >O<” อ๋อ....นายโทโมะเรียกผู้หญิงคนนึง ท่าทางฮอตน่าดูนะ แก้มป่องๆ (- )-( -) แบบนี้มั้ง?“ไอบ้า! หวายไม่เห็นสวยเลย พิมมี่ฉันสวยกว่า >O<” เอ๊ววว นายป็อปปี้ก็เป็นไปอีกคน -_- บ้าผู้หญิงพอกัน =_= นี่หรือเมืองพุทธ โถๆๆๆ“แก้วๆ ผู้หญิงพวกนี้คือใครอ่ะ” ฉันถาม“คนที่ป็อปปี้กับไอ้ตุ๊ดชอบ” แก้วตอบแบบไม่ใส่ใจ “.....” จุกๆ ยังไงไม่รู้…………..Kaew’s partโอ้ยยยยย!! ไอพวกบ้าผู้หญิงนี่น่าหมั่นไส้ชะมัด! -_-! หมับ!!~เฮ้ยๆๆๆ ไอบ้าที่ไหนมาแต๊ะอั๋งฉันเนี่ยยยย!! =[]=!!“นาย!!!!!!” ฉันหันไปแยกเขี้ยวใส่หมอนั่น “อ่าว ^^ คุณประธานนักเรียนของผม” นายกวินบอก อ๊ากก“ฉะ ฉะ ฉันเป็นทอม!!” ฉันบอกนายนี่ เฮ้ย! มันยังยักคิ้วใส่ = = มันน่า!!“ถ้าเธอเป็นทอม เธอจะหวั่นไหวกับฉันเหรอ” ไอบ้า = = คิดเองเออเองชัดๆ“ฉันไม่ได้หวั่นไหว!”“ปากเธอสั่น ^^” นายนี่จิ้มปากฉันทีนึง อ๊าก!! มันจะเกินไปแล้ว!!“ฉันสยองนายตะหากเล่า!!”“เธออยากจูบฉัน.......” ว่าแล้วนายนี่ก็โน้มหน้าลงมา......ผัวะ!!!!!!!!!!!!นายโทโมะวิ่งเข้ามาแล้วต่อยกวินเสียกระเด็น!!“แกจะทำอะไรวะ!!!” นายโทโมะถาม“แก!!! ฮึ่ย! ฝากไว้ก่อน” นายกวินบอกแล้วเดินจากไป -_- ป๊อด!! (ได้ที : แก้ว)ปล่อยให้ฉันเอ๋อกับลุกแมนๆ ของนายนี่!!“สมน้ำหน้า!” แล้วลุกเท่ๆ นั้นก็หายไปเพราะคำบางคำ -_-“ทำไม ฉันเท่ใช่ม้า อย่ามาชอบพี่ทีหลังล่ะ น้องสาวววว~”“ฉันไม่ฆ่าตัวตายด้วยการชอบนายหรอก เฮอะ!” นายชอบพูดแบบนี้อยู่เรื่อย ตัวเองมีคนที่ชอบอยู่แล้วไม่ใช่รึไง!!“อ้ะ....!!!”VVขอจบแบบสั้นๆ -*- อาจไม่สนุกนัก เพราะตอนนี้รีบพิมพ์ ตอนหน้ามันส์ ฮา ยิ่งกว่าเดิม!!!
                                                     GooDMemoriEs