Magic of love

Fang’s partเปรี้ยงงงง!!~ (เสียงฟ้าผ่า)บึ้ม!!~ (เสียงระเบิด)ตุบ~ (เสียงตกจากใครบางคน -*-)“โอยยยย!!เจ็บอ่ะ T^T” ฉันพูด มันเจ็บจริงๆ นะโว้ยยย!“เห้ยยย!!! ตกมาจากไหนเนี่ย O_o” เสียงผู้ชาย? รู้สิ T^T ฉันยังไม่รู้เลยว่าเสียงอะไร สงสัยจิตใต้สำนึกมันบอก เอ...ทำไมจิตใต้สำนึกฉันมันเป็นคำว่าผู้ชายล่ะ >O< ม่ายยยยยย (สติไปนู่นแล้ว : Armagnage) “เจ็บตรงไหนเปล่า”“เอาตรงๆ หรืออ้อมๆ ล่ะ” ฉันถาม“ฉันชอบคนตรง ^^”“ก้น!”“ง่ะ -_-; ตรงไปก็ไม่ดีนะ”“อ่าว...ไหนบอกชอบตรงๆ”“-*-”ฉันเปิดตาที่แส๊นนนจะหนักอึ้ง! เฮือกกก O_O นี่มันผู้หญิงหรือผู้ชายหว่า >O< เจ้าพระคู้ณ~~ ทำไมไม่เคยเห็น >O< จะสวยเกินไปแล้ว -*- (ยอมรับซะว่าอิจฉาเค้าอ่ะ : Armagnage)“สงสัยจะกระแทกอย่างแรง” ใช่....อย่างแรง -*- สวยเกิ๊นนน สวยเกินความจำเป็น“นายๆ ที่นี่ที่ไหนเนี่ย >O< หรือว่าเป็นเมืองยักษ์กินคน >O< นายคงไม่อยากเอาฉันไปเป็นแหนมที่จะเอาไปทำเป็นไข่เจียวแหนมนะ T^T ฉันไม่อร่อยหรอก TOT” ฉันวอนขอชีวิตจากอีตานี่“เอ่อ....ฉันไม่อยากกินเธอหรอก” ช่ายยยย *O* นายต้องพูดแบบนี้แหละ“แต่....”“แต่!! ไม่มีแต่นะ T^T นายน่ะหน้าตาดี *O* นิสัยก็ดี นายต้องปล่อยฉันไปนะ นะๆๆๆๆ แล้วฉันสัญญาว่าจะเอาคุกกี้ตราคุณป้ามาฝาก” (คุกกี้ตราคุณป้า? -*- เกิดมาฉันยังไม่เคยกิน : Armagnage)“โว้ยยยยย!!! ฟังฉันทีสิวะ!!!” แง้ววววว!!!! ดุเค้าทำไม Y^Y“ฟังก็ได้ T^T” ไม่ได้กลัว! แค่เกรงใจน่ะ (เหรออออ~ : Armagnage)“ฉันคือหนึ่งในสี่ประธานนักเรียนรุ่นที่ 1569 แห่งโรงเรียน Magical School หรือ โรงเรียนฝึกพลังเวทย์ ในแต่ละสี่ปีของโรงเรียนจะมีการนำมนุษย์มาเรียนด้วย โดยมีพาร์ตเน่อร์....”“เดี๋ยวๆๆๆๆ -*- พาร์ตเน่อร์คือหยัง #_#”“คนที่คอยให้คำปรึกษามนุษย์ ทำกิจกรรมร่วมกับเธอ ให้คำชี้แนะและการใช้ชีวิตในโรงเรียนไง แต่ใครค่อยดูเอาเองอีกที” อีตานี่พูยาวย้าวยาวเป็นหางว่าว -*- “ทำไมนายชอบหาว่าฉันเป็นมนุษย์นะ นายก็ไม่ใช่พ่อมดที่ไหนซะหน่อย -*-”“ใช่ ฉันเนี่ยแหละพ่อมด”O_O………………………….“อึ้งอ่าดิ ฮะๆ ใหม่ๆ เดี๋ยวก็ชินเองน้อง”“นาย....ว่าอะไรนะ”“ฉันเป็นพ่อมด ฉันอยู่คนละโลกละมิติกับเธอ ฉันนน่ะอยู่ในที่ที่พวกเธอเรียกว่า ‘ดินแดนแห่งเวทย์มนต์’ ไง”“ฉันว่า...นายคงหลุดออกมาจากโรงพยาบาลที่ไหนสักแห่งอ่ะ”“ไม่เลยเรื่องจริง เธอเชื่อฉันใช่ป่ะ *_*”“......”“เงียบแบบนี้เชื่อหมดใจอ่ะดิ ใช่มั้ยๆๆๆๆ *O*”“บ้า....บ้า!! บ้าที่สุด!! ไปดีกว่า เฮ้อ” ฉันว่าพลางเดินออกมาจากตรงนั้นฟิ้วววววว~“อ๊ายยยย!!” ฉันอุทานออกมา >_< อะไรเฉี่ยวหัวฉันเนี่ยยย“โทษทีๆ ฉันลองซื้อใหม่น่ะ -_- ไม้กวาดนี่เจ๊งง่ายชะมัด” ผู้หญิงหรือผู้ชายนะนั่น O_O“O_O” เอ๋อสิคะ ไม้กวาด!! เหาะ!! ได้!! =[]= สาบานสิว่านี่ไม่ใช่กองถ่ายทำแฮร์รี่ต๊องเด้อน่ะ OoO (ดัดแปลงซะเสียเลยนะ ยัย Armagnage -*-)“อ่าว...ไม่คุ้นเลยแฮะ จากเมืองไหนล่ะ เมือง Flower land หรือ Lover land หรืออะไร” เอ่อ...ฉันไม่ได้มาจากที่อย่างว่าเลยนะ -*-“มาจากหมอชิดน่ะ” “????????????”“ฮ่าๆ -_-;”“เธอมาจากสายอะไรหรอ พลังจิต สภาพกาย อัตราย หรือฟีโรโมน??”“สายศิลป์ -_-;”“????????????”“ฮ่าๆ -_-;”“เธอย้ายมาใหม่ใช่มั้ย -_-;”“เอ่อ ฉันหลงทางน่ะ”“งั้นก็เสกหรือเรียกประตูมิติคุงสิ”“ไม่รู้จัก -*-”“เธอ....เป็นมนษย์มาใหม่ใช่มั้ย”“เอ่อ.....” ตอบว่าไงดีล่ะ มันก็คง......“ใช่”“อ่า ว่าแล้ว กดปุ่มนี่ ไปรอฉันที่นั่นนะ ฉันแก้ว จำชื่อฉันด้วย” ยัยแก้วเอาสิ่งของคล้ายรีโมตออกมาปุ่ม?? อ่อ มันปุ่มอะไรหว่า -..- ฉันกดปุ่มนี้ $$ วะฮะฮ่า“ไม่ใช่ปุ่มนั้น -_-; ปุ่มนี้”แก้วชี้ไปที่ปุ่มนี้ @+ ปิ๊ป!ฟลุ้ง!~ตุบ~ (ล่นอีกแล้วเรอะ T^T)“เฮ้ย! ยัยมนุษย์นี่” ไอ้หน้าหวาน (หนูยอมรับ อิจฉา : ฟาง) อุทานออกมา“อ่าว นายหน้าหวาน?”“เออ ฉันลืมบอกชื่อๆ โทโมะนะ”“อือ โทโมะ ฉันฟาง แก้วบอกให้รอที่นี่”“ยัยทอมสยองโลกบอกให้รอที่นี่ O_O” ทอมสยองโลก?? ช่างสันหาคำด่า = =“อืม”“เฮ้ย! ไอ้ป็อป มนุษย์ปีนี้” นายโทโมะเรียกผู้ชายที่ชื่อป็อป (คิดว่านะว่าชื่อนี้) แล้วเจ้าชายก็เสด็จ O.,O!!“ไอ้โมะ...นี่เหรอ”“เออ” นายโทโมะตอบ“ไม่ได้น่าเกลียดอย่างที่คิดนี่” อ่าวอ่าววววว.....อ่าววววววววว........ทำไมองค์ชายปากเสียล่ะเพคะ -_-++“ฉันป็อปปี้ ยินดีที่ได้รู้จักนะ” นายนี่ยื่นมือมา“ฉันฟางเว้ย!” ฉันเลยโต้กลับด้วยความแรงงงงง -_-+++++กร็อบบบบ............โอยยยย TOT ทำไมจับกันด้วยความรุนแรงงง TwT; เจ็บเพคะ!“หน็อย แสบนักนะ”“ทำไมยะ” ฉันชักไม่ถูกกับนายนี่แล้วสิ -_-+++++“ยัยเป็ด! มาร่วมโต๊ะกันหน่อยสิ!”อ๊ากกกกก.... ยัยเป็ด! ไม่หล่อแล้ว!! นายนี่ขี้เหร่ที่สุดดด T^T“ได้!!” แปลก -_- ทำไมนายนี่ชวนฉันร่วมโต๊ะกินข้าวนะโต๊ะรับประทานอาหารกินไม่ลงเลยแฮะ อาหารที่ไม่รู้จักเนี่ย #_#“ไม่กินล่ะ นี่เสต็กทำจากเนื้อวัววากิวเชียวนะ” นายป็อปปี้โปรโมต แหมๆๆๆๆ ฉันรู้จักที่ไหนกัน -_-^“เธอไม่รู้จักงั้นเหรอ เนื้อจากวัววากิวมีคุณค่าทางโภชนาการสูง และไขมันต่ำ รสชาติอร่อย นุ่มลิ้น ราวกับละลายในปาก จึงมีราคาสูงมาก - ที่ยุโรปเนื้อจากวัววากิวน้ำหนักประมาณ 200 กรัม มีราคาขายสูงกว่า 34,000 บาทเชียวนะ” ป๊าดดดด O_O สูงกว่า 34,000 บาท เงินในบัญชีฉันยังถึงเลย T^T“นี่ๆ เธอรู้มั้ยนี่ถั่วอะไร”“ไม่รู้ หรูสุดที่เคยกินก็ถั่วลิสง”“-_-; แมคคาเดเมีย สำหรับราคาขายของถั่วชนิดนี้จะอยู่ที่มากกว่า 30 เหรียญสหรัฐต่อ 1 ก.ก. (มากกว่า 1 พันบาท/ก.ก.) เชียวนะ เคยกินรึเปล่า” ไม่เคย -_-!“มีอีกมั้ย”“นั่นเบลูก้า คาเวียร์รู้มั้ยว่าทำจากไข่ปลาอะไร”“ที่กินล่าสุดก็ไข่ปล่าช่อนอ่ะ #_#” (มีสาระจริงๆ -*- : Armagnage)“-*-ได้มาจากปลา "เบลูก้า สเตอเจี้ยน" อายุหนึ่งร้อยปีขึ้นไป ถือเป็นไข่ปลาคาเวียร์ที่หายากที่สุด และมีราคาแพงที่สุด โดยมีราคาสูงถึงเกือบ 25,000 เหรียญสหรัฐต่อ 1 ก.ก. (ประมาณ 850,000 บาท/ก.ก.) ในขณะที่ราคาเฉลี่ยของเบลูก้า คาเวียร์ โดยทั่วไปในปัจจุบันจะอยู่ที่ 7,000 - 10,000 เหรียญสหรัฐต่อ 1 ก.ก. (ราว 2.38 -3.4 แสนบาท/ก.ก.)เชียวนะ” ช็อคสิคะ -*- ไปกินไข่ปลาสลิดยังดีกว่า“หมดยัง” ฉันถามต่อ“ยัง นั่นมันฟรั่งทอดมาจาก La Bonnotte เชียวนะ บ้านเธอมีรึเปล่า หึๆๆ” จี๊ด!มันหยามกันนี่หว่า -_-++++“นั่นมีส่วนผสมของแซฟฟรอนด้วยนะ บ้านเธอไม่มีล่ะสิ”“...............” เงียบค่ะ T^T ไม่มีจริงๆ น่ะถูกละ “ของหวานป่ะ”“เอาๆๆๆๆ *O*” กรี๊ดดดด ของหวาน >_< หนูช้อบชอบ“ไอศครีม ซันเด ของร้าน Serendipity 3 ในแมนฮัตตัน ได้รับการจดบันทึกลงในกินเนสบุ้ค ออฟ เวิล์ด เรคคอร์ด ว่าเป็น "ขนมหวานแพงที่สุดในโลก" มีจำหน่ายที่ร้าน Serendipity 3 ในแมนฮัตตัน กลางกรุงนิวยอร์ค สหรัฐอเมริกา ด้วยสนนราคาถ้วยละ 25,000 เหรียญสหรัฐ หรือประมาณ 850,000 บาท "Frrrozen Haute Chocolate" คือ ชื่อของช็อคโกแลต ซันเดแพงระยับถ้วยนี้ ส่วนสาเหตุที่มีราคาแพงเนื่องมาจากไอศครีมมีส่วนผสมของโกโก้พันธุ์ดีและหายากมากๆ จำนวน 28 ผล (ในจำนวนนี้มีอยู่ 14 ผลที่เป็นโกโก้ชนิดแพงที่สุด) และทองคำ 23 เค ชนิดทานได้ น้ำหนัก 5 กรัม ไอศครีมดังกล่าวจะถูกบรรจุลงในถ้วยทองคำ ที่มีแผ่นทองคำชนิดทานได้รองอยู่ภายในถ้วย นอกจากนี้บริเวณฐานของถ้วยไอศครีมยังตกแต่งด้วยสร้อยทอง 18 เค พร้อมกับเพชรแท้สีขาวอีก 1 กะรัต” ระเอียดยิบ!เอื้อก!กินไม่ลง T^T เสียดายของ“กินดิ -_- มันขอเบาๆ เองนะ”เบาป้านายสิจ้ะ -_-“แค่กลืนน้ำลาย T^T ตอนนี้ยังยากเลย TOT”“แหม! สวีตอะไรกันห้ะ บอกมาเดี๋ยวนี้ ป็อป! ไวไฟนะ” ยัยแก้วโผล่มา -_- เอาสมองส่วนไหนของมันคิดห้ะว่าสวีต“ยัยทอม -_- มายุ่งอะไรด้วย ไปๆๆ”“ห้ะ!! นาย” แล้วยัยแก้วก็โดนนายโทโมะลากไป ทิ้งให้ฉันเครียดกับนายป็อปปี้ต่อ T^T“ยังมี....บลาๆๆๆๆๆๆๆ” โอย TOT พอแล้วค่ะ T^TKaew’s partนายนี่มัน! ลากฉันออกมาทำไม -_- นายตุ๊ดอะไรกวน Teen ได้ไม่หยุด“ยัยทอม ชอบจัง ก.ข.ค เนี่ย”“นายก็ ก.ข.ค เหมือนกันน่ะแหละ =^=”“เดี๊ยะเสกให้.....” ชิ ขู่ไปเล้ยย เดี๋ยวนายก็ซวยเอง -_-“ให้อะไรห้ะ รู้มั้ยฉันเกลียดนายมากกกกก มั่กๆๆๆๆมากเลย!”“ชิ ฉันก็ไม่ได้ชอบยัยผู้หญิงใจร้าย! ใจดำ! ไม่สวยยังมือหนักปากจัดอีก”“อย่างน้อย นายก็ยังเป็นเครื่องยืนยันได้ว่า ผู้ชายน่ะโง่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ! ไม่หล่อยัง กวน Teen อีก”“ชิ”“เชอะ”อะไรคือสาเหตุ มาดู!!ณ วันประกาศประธานนักเรียนรุ่นที่ 15691. นาย ภาณุ จิระคุณ2. นายวิศวะ ไทยานนท์3. นางสาว จริญญา ศิริมงคลสกุล 4. นายจงเบ พาร์คโย่ววววว ฉันได้เป็นประธานนักเรียนแล้วววว ;) ความภาคภูมิ อ่าว...ใครอ่ะวิศว -_- ไม่รู้จัก รึว่านายนี่คือคนที่อยู่สายพลังอันตรายเลยไม่ค่อยออกสื่อ อืม...ฉันอยู่สายเทคนิคล่ะ (ใครถาม)“นี่ๆ วิศว ใครเหรอป้า” ฉันถามคุณป้าที่ขายขนมมหัสจรรย์ (เช่นคุกกี้เดินได้ ลูกอมกัลป์ลิเวอร์[ลูกอกบวกหรือลดอายุ] ปุยฟ้ายเมฆ)“-////-” ป้าหน้าแดง -_-^ นั่นมันชั้นเดียวกับหนูถือเป็นรุ่นลูกเลยนะนั่นป้า!“ป้าๆๆ”“คนนั้น” ป้าชี้ อืม...ผู้หญิง?“หวัดดีฮะป้า” ไอบ้านั่นไหว้ป้า.....แต่ไม่ใช่ป้าขายของ O_O ฉันงั้นดิ“ใครป้านาย -_-^^^^^”“....”“เงียบทำไม”“เอาหูมานี่ดิ มีความลับจะบอก”“O_o”นายนี่จะบอกอะไรหว่า >O<“หน้าอกเธอเล็กจัง....”O_O!! แก-ต้อง-ตายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!แล้วโทโมะของเราก็เข้าโรงพยาบาลแห่งเวทย์ไป -_- ต่อมาสองคนนี้แทยจะไม่มีบทสนทนาที่ดีต่อกัน อืม...ชีวิตดีด้านป็อปปี้/ฟางPoppy’s partผมได้ออกแล้ว วู้ๆ~! ผมป็อปปี้ ^^ เรียกผมป็อปก็ได้นะ ผมเป็นประธานรุ่นที่ 1569 ของโรงเรียน ผมอยู่สาย ‘พลังอันตราย’ ผมล่ะไม่อยากอยู่เลย...ถ้าอยู่ต้องเจอทรมาน.....ทรมาน....(ป็อปปี้ทรมานอะไรลุ้นกันในตอนต่อไปนะคะ ^^)Fang’s partแง....ฉันมาทำอะไรที่นี่ T^T ยป็อปปี้บอกไปห้องน้ำๆ ทำไมไม่สักที ฉนมองไปรอบๆ สายตาไปสะดุดกับ...ทีวี >O<ที่นี่มีละครมั้ยอ่า >_<!! อยากดูๆๆปิ๊บ! ฉันเปิดไปที่ช่อง.... O_O***“อ๊ายยยยยยย~ โซระ อาโออิ!! =[]=” หนังโป๊!!!!!!!!!!“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”“เฮ้ย! บ้านไฟไหม้.... O.O เฮ้ย!”“นายบ้า ลามก หื่นกาม ทุเรศ อะเฟรด แท๊งกิ้ว T^T” (เอ๊ะ คำหลังไม่เกี่ยว -*- : Armagnagr)“ฉันเป็นผู้ชายน๊า ดูของแบบนี้มันแปลกตรงไหน” “ทุเรศ”“จะยั่วฉันรึไง....” O_O**** ยั่ว!! ยั่วอะไร >O<“นายบ้า!!!!” ฉันจัดการคิก(เตะ)ไปที่จุดที่ -..- ตรงเป้า (เอ่อ...มันจะไม่งามนะ) แล้ววิ่งออกมาทันทีฉันวิ่งมั่วจนหนำใจ T^T แล้ว...จะไปไหนต่อฟ้าวววว~ ฟ้าวววว~เสียงเหาะของไม้กวาดดังไปดังมา....นี่เมืองเวทย์มนต์จริงๆ งั้นสิหรือเป็นความฝันนะ....“วิ้ดวิ้วววว~ น้องสาวไปกะพวกพี่ม้า” อีตาหน้าปลาไหลน้ำมันลวกทักฉัน (คำด่านี่ก็จริงๆ -*- : Armagnage)“เอ่อ ไม่ไป”“อย่าเล่นตัวเลยน่า~”แล้วอีตานี่ก็จับแขนฉัน เฮ้ย! แต๊ะอั๋งกันนี่ O_O**“มากับเพ่”“อ๊ายยยย ช่วยด้วย >O<”“ปล่อยยัยปัญญาอ่อนนั่นนะ” เย่ >O< มีอัศวินปากหมามาช่วยด้วย“แกเป็น......... O_O ทะทะทะท่านป็อปปี้ ผมลาละ >_<” โอ้ว! นายนี่ใหญ่ขนาดนั้นเลยแฮะ“เป็นไงมั่ง” นายนี่ถาม“ยังไม่ตาย” ฉันตอบ“ปากดีนักเดี๋ยวจูบนะ”“OxO”“หึ….”“นายป็อปปี้ โรงเรียนนี่ทำไมไม่มีเรียนสักทีล่ะ” ฉันถาม“พรุ่งนี้ เธอมีนัดกับ ผอ. น่ะ”“O_O”ห้องผอ.ห้องผนังสีม่วง ตรงหน้ามีผอ.ที่นี่งอยู่โดยมีม่านสีม่วงอ่อนบังไว้ทำให้เราไม่เห็นใบหน้าผอ.ชัดเจนนัก จะลับไปไหน -*-“เด็กคนนี้” ผอ. ผู้ชาย? เสียงนุ่มมาก O_O ตัวก็พอๆ กับนายป็อปปี้แต่เตี้ยกว่าหน่อยๆ (สังเกตๆ)“ครับ” นายป็อปปี้ตอบ“ห้องบี....”“ห้องพวกผมนี่ O_O”“ข้าขอมอบพลังแห่งจิตให้”“พลังแห่งจิต??”“ในการทำให้เวทย์มนต์เพิ่มพลัง”“สายพิเศษ!”เออ -*- คุยกันรู้เรื่องสองคน“ครับ” ป็อปปี้หยิบยามาก่อนจะยัดใส่ปากฉัน >< อื้อ! อื้อ! อึก T^T แหวะ ขม“เอาอืออายออกไอเอ็ม! (เอามือนายออกไปเค็ม!)”“ขอบคุณครับ ^^”อา....รู้สึกเหมือนท้องปั่นป่วน #_# มาที่หัวแล้วสมองก็ตุบๆๆๆ โอยยยย เกิดอะไรกับช้านนนนน TOTระหว่างเปลี่ยนชุดนักเรียน“ยัยฟาย! เปลี่ยนชุดเสร็จยัง”“เสร็จแล้วๆๆ เร่งจัง” ฉันออกมาจากห้องเปลี่ยนชุด นายป็อปปี้ถึงกับมองตาค้าง“มองอะไรยะ -////-”“สวยจัง”อ๊ายยยย เขิน >//<“ชุดน่ะ”ฉันจะฆ่าแก TOT“รีบๆ ขึ้นมา ไม้กวาดไม่หักหรอก” นายป็อปเรียก“เสียว T^T”“ป็อด”“เออ ฉันป็อด TOT”“ขึ้นมาเร็ว ไม่งั้นเดินไปเองนะ”“อือ T^T” ฉันกลืนน้ำลายอึกใหญ่ก่อนจะนั่งที่ไม้กวาดนี่......“ซิ่งล่ะน้องงงง”“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!”ถึง Magical School แล้วจ้ะ“เฮ้ย!! นั่นฟางรึเปล่า ทำไมหัวฟูอย่างกับไปรบมาเลย” นี่คือคำทักใช่ป่ะ แก้ว“ช่าย...ไปรบมามันส์มาก” นายป็อปบอก รบกับลมน่ะสิยะ T^To“ห้องบีใช่มั้ยฟาง นั่งกับฉันก็ได้นะ” แก้วบอก“อือ”ฉันนายป็อปปี้แก้วคุยอะไรกันนิสสนึง ก่อนที่จะมีแขกไม่ได้รับเชิญออกมา“ยัยทอมมมม” เสียงแบบนี้ นายโทโมะไงล่ะ -_-^“มาทำไมไอ้ตุ๊ด”“ทักทายหรอเนี่ย -_-;”“ไปๆๆๆๆ ไปห้องเรียนกัน” นายป็อปชวน“อือๆ ไปๆ” ทุกคนเห็นด้วย“ห้องบีเหรอ....” มีฉันไม่รู้เรื่องคนเดียว T^Tหน้าประตูเหวยย O0O ห้องเรียนทำไมประตูใหญ่จั๊งงง“ฟางยืนเอ๋อทำไม เข้าคลาสสิ” แก้วเรียก“อือๆ!” ฉันขานตอบด้วยความตื่นเต้น >_< ได้เรียนห้องใหม่แล้วๆ แต่อีกใจก็กลัว...กลัวไปเปิ่นต้อนรับชาวบ้านจัง T^Tแอ๊ดดดดดด....~“เอ่อ! =[]=!”