รักใสๆของยัยพี่เลี้ยงกับเด็กฝึกหัดดดดดดด

8.2

เขียนโดย pearmikzer

วันที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 14.06 น.

  33 ตอน
  150 วิจารณ์
  52.05K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9) ฝันๆ1

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

“อรุณสวัสดิ์ค่ะ”

เฮือกกก! O___O ที่นี้ที่ไหนวะ??

“ใครค่ะนี้”

ฉันชี้ไปที่คนที่อรุณสวัสดิ์ที่กำลังยิ้มกว้างสองร้อยสิบองศาอยู่หน้าฉัน 

“องค์หญิงเพคะ ทำเป็นจำไม่ได้ หม่อมฉันไงเพคะหม่อฉัน แหมแค่สลบไปแค่ไม่กี่ชั่วโมงใช่มุกเดิมนะเพคะหุๆ ตบตาหม่อมฉันไม่ได้หรอกเพคะ

ตบตาไม่ได้ ตบหน้าก็ได้นะเว้ยยย ยัยแก่บ้านิ

“เอ่อ อ้อ จำได้แล้วค่ะ^^”

ฉันตอบออกไปทั้งๆที่สมองยังหมึนอยู่เลย อะไรวะเนี๊ยยยยยย

“มาค่ะไปอาบน้ำและก็ไปทานอาหาร”

หึย! ราชาศัพท์สมัยใหม่-_-

“ค่ะๆ ออกไปได้ไหมค่ะ?”

“ค่ะๆ ไปก่อนนะค่ะเพคะ หุๆ”

มันจะพูดค่ะ หรือเพคะกันแน่ฟะ อีนี่นิ

หลังจากอาบน้ำเสร็จ ฉันก็เดินลงมาด้านล่าง

“เชิญเพคะ”

ยัยป้าแก่เลื่อนเก้าอี้ให้ฉันอย่างเบามือ ไม่มีใครอยู่เลยอ่า

“เค้าไปไหนกันหมดค่ะ”

“คุณโทโมะนาสิกะคิบุยะมาสิเทโกะรามิ ไปข้างนอกค่ะ”

นี้คือชื่อ ชื่อไรฟะ โทโมะ นาสิกะ คีบปลายักษ์มาใส่เทโกะราแมง (เปลี่ยชื่อเค้าเฉยเลย=_=^^^^)

“คุณโทโมะนาสิกะคิบุยะมาสิเทโกะรามิค่ะ!”

มันรู้ด้วยว่าตูกำลังคิดอะไร

“แล้วท่านพ่อท่านแม่ละ”

“อ้อ ไม่ทราบเพคะ ไปตั้งแต่เช้าแล้ว....อ้าวมานั้นพอดีเลยเพคะ”

“อ้าว จริญญาโทมิกะยะสินะมิมาโตชิ ทำไมตื่นแต่เช้าจังหม่อมลูก”

หา?! ชื่อฉัน ทำไมมันยาวจังเลยละ

พรึ่บ! O___O

ฉันหันหน้าไปมองทางต้นเสียง ฟะ ฟาง!

“ทำไม มองหน้าเสด็จแม่อย่างนั้นละค่ะหม่อมลูก ไม่สวยเลยนะหม่อมลูก”

ฟางจับหน้าฉันบิดไปบิดมา

“เสด็จพี่ภานุโทมิกะยะสินะมิมาโตชิ มาดูหม่อมลูกสิเพคะ”

ป็อปปี้! เป็นพ่อฉัน!!!!!!!!!!!!! มายก็อดดดดดด แค่มีฟางเป็นแม่ฉันยังจะบ้าตายแล้วนะเนี๊ยยยย

“ไหนเอามาให้เสด็จพ่อดูสิ”

ป็อปจับหน้าฉันหันไปมาแบบฟาง

“เสด็จน้องธนันต์ธรญ์โทมิกะยะสินะมิมาโตชิ พี่ว่าเราเชิญช่างมาร์คหน้าจากประเทศกล้วยสองหวีมาแต่งหน้าให้ดีกว่าไม”

ราชาศัพท์สมัยเด็จพ่อเด็จแม่ฉันเค้าได้รับอิทธิพลมาจากลมมรสุมตะวันออกเฉียงไปทางใต้แล้วจู่ๆก็ย้ายมาทางขวาเพราะน้ำท่วมสูงถึงคอ ต้องการถุงยังชีพให้อยู่รอดได้ เลยใช่ราชาศัพท์เป็นมาร์คหน้าที่แสนจะไม่เวิร์กเนี๊ยยนะมาปัดหน้าใสๆของฉันให้ทีสีสันด้วย มาสคาราและอายไลเนอร์ไม่สิ สมัยนี้ไม่มีแน่นอน อาจเป็นขี้เถาผสมแอปเปิ้ลอาบยาพิษมาทาหน้าฉันแน่ๆเลย ถ้าทาไปแล้วฉันไม่สลบตายคาแอปเปิ้ลผสมขี้เถาเลยหรือไงเนี๊ย!

“เป็นไรไปค่ะหม่อมลูก หม่อมแม่เรียกร้อยกว่ารอบแล้วนะค่ะ เอ่อ มิกามาชิไปเรียกโทโมะมาสิ”

ฟางถามฉันก่อนหันไปสั่งเด็กผู้หญิงน่ารักๆคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างๆยัยป้าแก่ที่เรียกฉันเมื่อเช้า

“ไม่ทราบค่ะว่าไปไหน ไปแต่เช้าแล้วค่ะ”

“แต่เช้าแล้ว?”

ฟางมองหน้ายัยเด็กนั้น

“ค่ะ ไปแต่เช้าแล้วค่ะ ไม่รู้ไปไหนไม่บอกไม่กล่าวอะไรเลยค่ะ”

เค้าจะมาบอกป้าทำไม ป้าเป็นแม่เค้าเหรอไง หึ!

“เหรอ งั้นไม่เป็นไร”ฟางบอกแล้วหันมาพูดกับฉัน “จริญญาลูกหม่อมแม่ จุ๊บ~”

ยัยฟางหอมแก้มฉันฟอดใหญ่ๆ ถ้าอีตาป็อปมาหอมแก้วฉัน ฉันจะทำไงวะเนี๊ย??

“ถวายบังคมพระยาค่ะเสด็จธนันต์ธรญ์โทมิกะยะสินะมิมาโตชิ องค์โทโมะนาสิกะคิบุยะมาสิเทโกะรามิกลับมาแล้วพระยาค่ะ”

องครักษ์ของฟางมาถวายบังคม

“อืม เชิญเข้ามา”

ฟางตอบ

“ขออนุญาตพระยาค่ะ คือหม่อมฉันไปข้างนอกมา ขอประทานอภัยที่ไม่ได้บอกกล่าวเสด็จแม่เป็นการล่วงหน้า”

อีตาโทโมะก้มหัวลงเป็นการขอโทษอย่ากษัตริย์ ขอเน้นว่า ษัตริย์!!!!

“ไม่เป็นไร ไหนๆก็จะมาอภิเษกสมรสกับองค์หญิงจริญญาแล้ว”

ใครวะ จริญญา อ้อ ฉันนี้หว่า เฮ้ย!!!!

“สะ สะ เสด็จแม่เพค่ะ คือว่า ไอ้....เอย! องค์ชายยย (กระดางปาก!) จะมาแต่ง...เอย! อภิเษกกันหม่อมลูกเหรอเพคะ???”

“ใช่จ๊ะ^^”

รู้สึกจะมีความสุขคนเดียว

“ทำไมเหรอ ไม่ชอบหม่อมฉันเหรอเพคะ”

อีตาโทโมะพูดติดงอนๆ

“เอ่อ ไม่เชิงว่าไม่ใช่หรอกนะแต่ว่ามัน เอ่อ มัน....มันหกสิบสี่สิบ”

“หกสิบคืออะไรเหรอ”

“หกสิบคือไม่ใช่ผู้ชายในฝัน”

“แล้วสี่สิบละ”

“คือส่วนของผู้ชายในฝัน”

“นี้หม่อมฉันห่วยแตกขนาดนั้นเลยเหรอเพคะ เสด็จแม่”

อีตาโทโมะพูดพร้อมชี้มาที่ตัวเอง จะร้องไห้หรือป่าววะ???

“T^T หม่อมฉันเสียใจเพคะ ที่องค์หญิงไม่ชอบหม่อมฉัน T^T เสด็จแม่หม่อมฉันคงไม่เหมาะสมกับองค์หญิงหรอกขอรับ ดูสิองค์หญิงออกจะสวย ขาว ขนาดนั้นT^T”

อีตานี้พูดพร้อม(บีบ)น้ำตา

“โอะๆๆ หม่อมลูก ดูสิมาพูดให้องค์ชายเสียใจ”

“เอ่อ หม่อมฉันขอโทษเพคะ องค์ชาย”

ฉันขอโทษออกไปอย่างไม่อยากพูด

“ไม่เป็นไรหรอกองค์หญิง”

โทโมะพูดพร้อมกับยิ้มสบายๆ           เมื่อกี้มันยังร้องไห้อยู่นี้หว่า??????????

 

ฝันๆ2 อาจนานหน่อยนะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา