รักใสๆของยัยพี่เลี้ยงกับเด็กฝึกหัดดดดดดด

“ค่ะๆ สักครู่นะค่ะ”
ฉันร้องบอกคนที่เคาะประตูแล้วเดินไปเปิด
“มาส่งของครับ”
“ไม่ได้สั่งนะค่ะ”
“อ้าววววว แล้วใครสั่ง เอ่อ นี้ใช่ห้อง223ไหมครับ”
“อ้อ ไม่ใช่ค่ะ ห้อง223อยู่ตรงนี้ค่ะ”
“อุย! ดูห้องผิดขอโทษนะครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะ”
แล้วฉันก็ปิดประตูแล้วเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าที่เน่าในที่สุด ไม่อยากมองเลยเว้ยยยยย
“ใครนะ”
“คนมาส่งของ”
“เหรอ แต่ดูท่าทางมันตั้งใจส่งผิดมากกว่าและ”
“ทำไมว่างั้นละโทโมะ”
“เหอะ ห้อง222ตัวออกจะใหญ่ใครไม่เห็นก็ตาบอดแล้วละ”
“ช่างเค้านา”
“แต่ฉันไม่ไว้ใจ”
“พอๆๆ นายไปใส่เสื้อผ้าไป”
ฉันโบกมือไล่อีตาโทโมะไปใส่เสื้อผ้า แล้วเดินไปจัดเสื้อต่อ ตูไม่อยากจัดเว้ยยยย กลิ่นผ้าอนามัยสัปดนมันยังอยู่เลยอ่า
พรึ่บๆๆๆ
ฉันหยิบเอาน้ำหอมขวดใหญ่ของฉันมา แล้วจัดการฉีดให้ทั่ว ไอ้เขื่อนมันเอาห้องอะไรมาให้ฉันอยู่เนี๊ยยยย มันต้องเป็นห้องที่มันให้เมียน้อยมันมาอยู่แน่ๆเลย กรี๊ดด ค่อยดูเถอะฉันเลิกดูแลอีตาหมอนี้เมื่อไรจะลาออกจากการรับงานดูแลเด็กฝึกหัดของค่าย kamikazeเลย!
“นี้เธอ! ถ้าอาบน้ำนะ อย่าลืมดูตรงแถวอ่างด้วยนะ มีผ้าอนามัยเปื้อนเลือดเต็มเลย และก็คอมดอมที่ใช้แล้วเต็มไปหมด ไปเอาออกด้วยละ และอีกอย่าง มีคราบขุ่นๆอะไรไม่รู้เต็มไปหมดเลย คล้ายๆอะไรสักอย่าง สงสัยคล้ายที่ออกมาจากไอ้นี้ละมั้ง”
อีตาโทโมะพูดพร้อมชี้มาที่ ‘ของ’ อีตาหมอนั้น นาจะรู้ว่าเป็นอะไรT^T
“ไม่ต้องบอกเว้ยยยย เดี๋ยวจัดการให้”
ฉันกลายเป็นแม่บ้านไปแล้ววววววว
ฉันเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวและเสื้อผ้าที่กระเป๋า (ไม่กล้าเอาไปใส่ตู้เสื้อผ้า) แล้วเดินไปที่ห้องน้ำ
แอ้ดดดด
เสียงเปิดประตูห้องน้ำ ช๊อก! กรี๊ดดดดดเว้ยยยยยยยยย คอนดอม ผ้าอนามัย เฮ้ยยย นั้นมันอะไรกันนน นี้มันนรกชัดๆ  ไอ้เขื่อนมันเอารถขนขยะของกทม.มาเทไว้แน่ๆเลย มีแต่ของที่พวกพ่อแม่ไม่อบรมเต็มห้องน้ำอยู่ ขนาดห้องน้ำไม่ยังไม่เว้น ห้องครัวขนาดไหนวะ???
“ย้ากกกก นี้เธอ!!!! คะ คะ คอนดอมเต็มตู้เย็นเลยยยยยยยยยยย!”
คอนดอมเต็มตู้เย็นO___O มันเอาไปไว้ทำไมตรงนั้น ไม่ได้ๆ เราจะไม่ออกไปเก็บ เราต้องให้มันเก็บบบ
“นายก็เก็บไปสิ ฉันจัดการกับไอ้ห้องน้ำเฮงซวยอยู่”
ฉันร้องบอกนายโทโมะออกไป ยี๋ไม่อยากจะเอยยยยยย นรกชัดๆ
“ไอ้ประธานมันเอาห้องที่คนตายอยู่มาให้หรือไงวะ รกชิบหายยยยยยยยยยยยยย อย่าให้เจอนะเว้ยยย แม่จะสอนท่าจา พนมให้นอนตายอยู่โรงบาลเก้าวันเก้าคืนเลยยยยย”
เห็นด้วยค่ะ!
30 นาทีผ่านไป
น้ำไม่ได้อาบ! มั่วแต่จัดการของเน่าๆอยู่ ไม่รู้จะไปปรากฏอยู่ในอีก ไอ้คอนดอมผีสิง! หายไปอยู่ตรงนั้นตรงนี้
“นี้นายโทโมะ เราไปอยู่ห้องใหม่เหอะ”
“อยากอยู่นะ แต่เราต้องอยู่ห้องนี้นิ มันไม่ว่างแล้ว”
“ฉันว่าไอ้เขื่อนมันต้องว่างแผนไว้แน่ๆ”
“อย่าพึ่งไปว่ามันเลย เรามาหาของเน่าๆแล้วเอามันไปปาใส่หน้าบ้านมันดีกว่า”
“อืมๆ”
ว่าแล้วฉันก็จัดการเอาของที่ไม่อยากเห็นออกไปจากห้องหมดแล้ววววว ผ่านใน หนึ่งชั่วโมงงงง อยากตายเว้ยยยยย หลังจากที่ฉันเก็บของเสร็จก็อาบน้ำอาบท่า
ติ๊ดดดดดด
ติ๊ด!
“ฮัลโหล ว่าไงโซล”
(ยัยแก้วววว ฉันมีข่าวดีมาบอกกก)
“อะไรละ”
(คือว่าเย็นนี้ฉันจะไปเที่ยวกับ ฟาง เฟย์ แกไปด้วยป่ะ)
“ดูก่อนละกัน”
(อ้าวว ทำไมละ)
“ก็ฉันต้องดูแลเด็กฝึกหัดอ่า มันติดอยู่ตรงนี้นี่และ”
(เออๆงั้นไปไม่ไปโทร.มาบอกด้วยละ)
“จ้าๆ”
ติ๊ด!
“ใคร?”
“เพื่อนฉันเองและ”
ฉันบอกแล้วเดินไปที่โต๊ะเครื่องแป้งที่ถูกแยกส่วน-_-^^^^
ก็อกๆๆๆๆ
“ค่ะๆ”
ฉันร้องบอกแล้วไปเปิดประตู
“มาหาใครค่ะ?”
“อ้อ เอาของที่คุณภัทรดนัยฝากมาอ่าค่ะ”
“อะไรค่ะ?”
“ตารางฝึกอ่าค่ะ”
“ค่ะๆ ขอบคุณค่ะ”
“ไปก่อนนะค่ะ สวัสดีค่ะ”
“ค่ะ”
ฉันปิดประตู แล้วเดินถือกระดาษที่ใหญ่เท่าปฏิทิน มันยัดอะไรไว้!
พรึ่บ!
.......
‘นี้คือตารางงาน
1.ทุกคน(ร่วมพี่เลี้ยง)ต้องตื่นนอนสิบโมง ไม่มีเลท
2.10:30 พี่เลี้ยงต้องให้เด็กฝึกหัดซ้อมร้องเพลง
3.11:30 พี่เลี้ยงต้องให้เด็กฝึกหัดเต้น
4.12:30 พี่เลี้ยงหาข้าวให้กิน
5.13:00 ซ้อมเดินเพื่อว่าได้ไปเปิดตัวงานต่างๆ
6.14:00 พี่เลี้ยงให้เด็กฝึกหัดเรียนภาษาสี่ภาษาคือ อังกฤษ ฝรั่งเศล เกาหลี อเมริกา อย่างละหนึ่งชั่วโมง ก่อนหมดชั่วโมงของวิชานั้นๆ ให้ทำข้อสอบวัดความรู้ว่าจำได้มาน้อยเพียงได้
7.18:00 พี่เลี้ยงสามารถพาเด็กฝึกหัดไปเที่ยวได้ แต่ไม่เกิน3ชั่วโมง
8.21:00 พี่เลี้ยงให้เด็กฝึกหัดอาบน้ำนอน แต่ถ้ายังไม่กินข้าวควรหาให้กินแต่ถ้ากินแล้วก็แล้วไป
 
 
 
ป.ล เด็กฝึกหัดสามารถหยุดได้อาทิตย์ละ 2 วันเท่านั้น ส่วนหยุดวันไหนนั้นแล้วแต่จุดประสงค์ของเด็ก
.....
ไม่มีไรจะพูด=_= อะไำรของมันวะ!