รักใสๆของยัยพี่เลี้ยงกับเด็กฝึกหัดดดดดดด

8.2

เขียนโดย pearmikzer

วันที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 14.06 น.

  33 ตอน
  150 วิจารณ์
  52.05K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) first day

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

first day

 

09:00:09

 

“นี้นายโทโมะ ตื่นได้แล้วนะ!”

“อืมๆ”

“อืมๆแล้วก็ลุก ถ้าไม่ลุกฉันไม่ปลุกอีกไม่รู้ด้วยนะ!”

“เออๆ เธอนี้ขี้บ่นชะมัดเลย แม่ฉันเข้าสิงเธอแน่ๆ”

“นี้นาย! ไปอาบน้ำเลยนะเว้ยยยยย”

“เออๆ”

แล้วนายโทโมะก็เดินจากไป

เง้อ~ หน้าเบื่อชะมัดเลยอ่า ต้องมาอยู่ที่ที่ไม่ใช่บ้านมันลำบากมากมายยยยยย ไม่ได้ไปไหนมาไหนกับเพื่อนๆเหมือนปรกติ เซ็งชะมัดเลยยยยยยยย อยากตาย

“เฮ้! ยัยผู้จัดการ เธอเป็นไรของเธอนั่งคิดบ้าๆอะไรอยู่คนเดียว อย่าคิดสั้นนะเว้ยยย”

“ไอ้บ้า! ใครจะไปคิดสั้นเล่า แล้วฉันจะบอกให้ว่าฉันชื่อแก้ว”

“เรียกยัยผู้จัดการดีกว่ามันดูดีกว่าเยอะ”เออ! ฉันจะบอกแม่ฉันเรียกฉันว่ายัยผู้จัดการบ้าง! ไอ้หอก!“แล้วนี้มีไรกินบ้างละ ฉันกิวแล้วนะ!”

“ก็อยู่บนโต๊ะอ่ะ ไปกินสิไป”

“แล้วเธอละ ไม่กินเหรอ เดี๋ยวก็แห้งตายพอดียิ่งแห้งอยู่”

“ไอ้บ้าโมะ ไปกินข้าวเดี๋ยวนี้นะเฟ้ยยยยยยย มันจะไปทันเรียน”

“เออๆ ยัยแม่คนที่สองงงงงง”

“ไอ้........”

ก็อกๆๆๆๆๆๆๆ

“ค่ะๆ เดี๋ยวจะไปแล้วค่ะ”

ฉันร้องบอกแล้วเดินไปเปิดประตู

“สวัสดีค่ะ นี้ใช้ห้องคุณ วิศวะ ไทยานนท์นักร้องฝึกหัดค่ายkamikaze หรือเปล่าค่ะ”

หญิงสูงราวๆ ร้อยเจ็ดสิบกว่าๆ อายุประมาณ ยี่สิบต้นผมยาวสีน้ำตาลถูกมัดรวบ หน้าตาสวยใส ขาวเด้ง นมใหญ่ แต่งตัวเซ็กซี่  คือใส่เสื้อกว่าสีชมพูด้านในแล้วเสื้อลายตะคายด้านนอก กางเกงขาสั้น อ่อยชัดๆ ยัยแม่มด

“ค่ะๆ ใช่ค่ะ เชิญค่ะ”

ฉันผายมือเป็นสัญญาให้เดินเข้าไปข้างใน

“นี้แม่! มาเช็ดผมให้หน่อยสิ!!!”

“อืมๆได้....รอสักครู่นะค่ะ”

“ค่ะๆ”

แล้วฉันก็เดินไปที่โต๊ะเครื่องแป้งในห้อง

“ใครเหรอแม่ ทำไมดูยั่วจัง”

“ครูสอนร้องเพลงมั้ง”

“ฉันว่าไม่ใช่!”

โทโมะค้านเสียงแข็ง

“แล้วนายคิดว่าสอนไรละ”

“สอนใช้ถุงยางมากกว่า”

“บ้า! อ่ะๆ เดี๋ยวเช็ดผมให้แล้วไปเรียนนะ จะไปดู”

“เออๆ”

หลังจากที่นายโทโมะแต่งตัวเสร็จ ฉันก็เดินไปเปิดประตูให้ อีตาหมอนี้อยู่ในชุดเสื้อกล้ามสีดำ กางเกงยีนส์สีดำ หล่อจัง

“เอ่อ.... คะ คะ คุณโทโมะใช่ไหมค่ะ ชะ ชะ เชิญค่ะ”

ยี๋! ยัยบ้า ทำตาหวิ้งยังกะจะกินอีตานี้งั้นและ

“ทำไมผมต้องนั่งใกล้คุณด้วย”

อร้ายยย สะใจ!

“จะได้อธิบายได้ถูกไงค่ะ”

“ไม่จำเป็น แม่มานั่งนี้”

ฉันจะดีใจกว่านี้ถ้ามันไม่เรียกฉันว่าแม่!

“ให้เค้านั่งเหอะ”

“ฉันจะเปลี่ยนครูคนใหม่ แต่งตัวอย่างกะจะไปเดินในผับอย่างนั้นและ ออกไป! ไม่งั้นฉันจะบอกเขื่อน!”

“ค่ะๆ จะไปค่ะ”

แล้วยัยนั้นก็เดินออกไปจากห้อง

“แล้วนายจะไปหาใคร”

“ใครก็ได้ที่ดูเป็นผู้ใหญ่!”

“อืมๆ เดี๋ยวหาให้”

ฉันจัดการโทร.ไปหาอีตาเขื่อนตามที่ไอ้โทโมะมันบอก เรื่องมาขั้นไอซียูเว้ยยยยย

ติ๊ด!

(ฮัลโหล)

“นาย! โทโมะอยากเปลี่ยนครูนะ”

(เออๆ ฉันลืมบอกไป วันนี้ให้พักผ่อนนะ)

“อ้าว แล้วครูคนมะแต่กี้มัน......”

(อ้อ ฉันแค่อยากรู้นะว่า ถ้าไอ้โทโมะมันเห็นอย่างนั้นมันจะทำยังไง)

“ไล่สะเปิดเปิงเลยละ”

(อืมๆ บอกมันว่าไม่ต้องซ้อมอะไร)

“โอเคๆ บาย”

ติ๊ด!

“นายโทโมะ เขื่อนบอกว่าวันนี้พักผ่อน”

“เหรอ” นายโทโมะบอก “แล้วจะไปไหนไมอ่ะ เบื่อ!”

“อืมๆ ไป.........”

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา