รักใสๆของยัยพี่เลี้ยงกับเด็กฝึกหัดดดดดดด

“หยุดทำไมละองค์ชาย”

“เสด็จแม่ครับ”

อีตาโทโมะจับมือแม่ของมันพร้อมกับส่งสายตาประหนึ่งคนที่กำลังขอเงินแม่ไปให้คนขอทานยังไงยังงั้น (มันเหมือนเหรอไงกัน)

“เอางั้นเหรอ”

อ่านใจกันออกด้วยอ่า เก่งตบมือค่ะแปะๆ

“ครับ ผมไม่อยากให้เสด็จแม่มีบาปนะครับ”

“อืมๆ........เอามันไปขัง”

“ขอรับ”

หลังจากที่ทุกคนเข้ามาในสถานการณ์เงียบสงบ(เหมือนป่าช้า)

“เอาละครับ”

ไอ้หน้าไมค์ (ไม่รู้ว่าใคร?) ประกาศดังก้อง

“ไหนๆก็เจอลูกชายตัวจริงกันแล้วเรามาเข้าพิธีต่อกันเลย ใครว่าไงบ้างครับ”

ถามความคิดเห็นยังกะจะอะไรสักอย่าง วั้ย!

“ครับบบบบบบ^^”

เฮ้ยยยย! อีตาหมอนี้ยิ้มกวนประสาทฉันทีนึงแล้วหันไปยิ้มให้เด็จแม่ของมัน

“เอาละครับมาทางนี้ครับ”

ไอ้หน้าไมค์ (ว่าเค้าอีกแล้ว) ตะโกนใส่ไมค์บอกอีตาโทโมะที่ยืนยิ้มก็เดินเข้ามาหา

“ว่าไงครับ คนสวย^^”

อีตาหมอนี้เดินมาพร้อมยิ้มที่เต็มไปด้วบความ(ไม่)จริงใจ

“ไม่นิค่ะ^^”

ฉันตอบพร้อมส่งยิ้มคืนไปให้หนึ่งที โว้ยยย หมั่นไส้เว้ยยยยยย!

“เรามาเริ่มกันเลยดีกว่านะเพคะ” ไอ้หน้าไมค์ทิ้งช่วงไว้ทีนึง “คงไม่ต้องมีอะไรมากมายแล้วนะเพคะ เพราะว่า ฤกษ์งามยามดีของท่านทั้งสองกำลังจะหมดลงภายใน สิบนาทีนี้จูบกันเลยดีกว่านะเพคะ เชิญเพคะ”

“หาO__O”

ฉันอุทานออกมาด้วยความตกใจ

“หาอะไรเหรอครับ”หาฤกษ์เว้ยยยยยย! “ถ้าไม่มีอะไรเรามาจูบกันเถอะองค์หญิง^^”

“มะ...”

“มะอะไรเพคะ?”

“มะ ไม่ปฏิเสธ^^ จูบเลยเพคะ”

“หลับตานะเพคะ”

“อืม...>.<”

แล้วริมฝีปากอ่อนๆก็ค่อยๆประทับลงมาที่ริมฝีปากฉัน มันช่างเป็นจูบที่หอมหวานมากสำหรับฉัน มือของโทโมะค่อยๆเลื่อนมาประคองใบหน้าฉัน และก็กดริมฝีปากลงอีกครั้งจนฉันชักจะหายใจไม่ออกเลยเอามือไปตีที่แขนโทโมะเบาๆ และมันก็ปล่อยฉันออก

“ส่วมแหวนเพคะ”

แล้วโทโมะก่อนค่อยหยิบแหวนมาใส่ให้ฉัน อร้ายยยยย เขินมากเลยนะ><

12:00:00

“สวยไหมเพคะ”

โทโมะเอยถามฉันหลังจากที่งานแต่งงานเสร็จสิ้นลง

“สวยมากๆเลยเพคะ”

ฉันเอยแบบไม่มองหน้า

“องค์หญิง”

“มีไรเหรอ”

“หันหน้ามาเพคะ”

ขวับ!

“อุ๊บ!”

ฉันกับโทโมะอุทานออกมาพร้อมกันเพราะว่าปากเราสองคนชนกันจังจังเลย แล้วโทโมะค่อยๆประกบปากแน่นขึ้น ซึ่งฉันเองก็ค่อยหลับตาลงให้อย่างช้าๆ และก็..................

ติ๊ด!

งานเยอะ ไม่มีเวลา เพื่อนชอบค้างบ้าน กิจกรรมทล่มหัว บ้านก็กับค่ำ

ต้องขอโทษนะจ๊ะ

ตอนนี้อาจสั้นนิดๆ(ตรงไหน)

อาจไม่ฮ่าแต่ว่าก็อุสาทำ -_- 

เจอกันตอนต่อไป