รักอลเวง ของยัยทอมซ่ากะผีหน้าหวาน

ณ. ร.พ.ไกลกังวล

แก้ว: นี่นายมาที่นี่แล้วเราจะหายังไงอะ??

โทโมะ: เออ นั่นดิ เริ่มหายังไงดีอะ??

แก้ว: ก็ชั้นถามนายอยู่นี่ไงละว่าทำไง??

โทโมะ: อืมมม  งั้นเริ่มที่ถามชื่อที่ฝ่ายประชาสำพันธ์ก่อนละกัน

แก้ว: อืม ได้

แล้วแก้วก็เดินไปที่ฝ่ายประชาสำพันธ์

แก้ว:เอ่อ ขอโทดนะคะ ที่นี่มีคนที่ชื่อ โทโมะมั้ยคะ

ฝ่ายประชาสำพันธ์: ขอชื่อจริงด้วยค่ะ

แก้ว: เอ่อ คือ ชั้นจำไม่ได้ค่ะ

ฝ่ายประชาสำพันธ์: งั้นดิชั้นคงบอกไม่ได้ค่ะ ขอโทดด้วยนะคะ คือที่นี่มีระบบรักษาความปลอดภัยเรื่องการปลอมแปลงเอกสารกับการอ้างชื่อบุคคลในร.พ.นี้ค่ะ เพื่อป้องกันการเกิดอันตรายของคนไข้ทุกคนค่ะ เพราะที่นี่คือ รพ.ไกลกังวล...ทุกคนหายห่วงค่ะ^^!!!

แก้ว: ค่ะ ขอบคุณค่ะ

โทโมะ: ชิ เรื่องมากชะมัดเลยอะกลับเหอะ

แก้ว: อืม กลับดีกว่าก่อนที่ขันติชั้นจะแตก

ขณะทางกลับบ้าน  แก้วก็เจอจองเบ

จองเบ: อ้าวคุณนี่เองเอ่อ คุนนนนนนนน

แก้ว: ชื่อแก้วค่ะ  มาทำไรเหรอ จองเบ

จองเบ: อ๋อ มาซื้อของกินนะแต่ชั้นอ่านภาสาไทยไม่ออกอะ

แก้ว: ชั้นช่วยมั้ย??

จองเบ: จิงชี่ ขอบคุงคับ

แก้ว: อืมงั้นเอาอันนี้ อันนั้น อันโน้น แล้วก็อันนี้ละกันอะเสร็จละ

จองเบ: โหไวจังขอบคุงนะ

แก้ว: อือ ชั้นไปนะ บาย

จองเบ: บายคับ

โทโมะ: นี่อะไรของเทอเนี่ยเจอกันแค่ไม่กี่ครั้งถึงกับช่วยซื้อโน่นซื้อนี่ให้กันเชียว

แก้ว: อะไรของนายเนี่ย ชั้นชักจะไมไหวกับอารมณ์ ของนายแล้วนะ อะไรนักหนาเนี่ย

โทโมะ: พูดแทงใจดำนิดหน่อยก็ทำเป็นโกรธ โถ่เอ๊ย เจอคนเกาหลีมาพูดดีด้วยทำเป็นปลื้มเชอะ

แก้ว: นี่ ชั้นจะไม่ทนกับนิสัยแย่ๆของนายต่อไปแล้วนะ อะไรนักหนาเนี่ยชั้นเป็นอะไรกับนายละฮะ ไม่ได้เป็นอะไรกับนายซักหน่อย ชั้นจะรักใครชอบใครก็เรื่องของชั้นนายไม่เกี่ยว

แล้วฝนก็ตกลงมาแต่แก้วก็เดินกลับบ้านโดยไม่สนใจว่าฝนจะตกหนักแค่ไหน

โทโมะ: แล้วไงละ ถ้าชั้นบอกว่าชั้นชอบเทอ เทอจะเลิกยุ่งกับหมอนั่นรึไง

แก้ว: ไม่มีทางเพราะคนอย่างนายไม่เคยพูดความจิง

โทโมะ: ชั้นพูดความจิงนะแก้ว ชั้นชอบเทอ ชั้นรักเทอได้ยินมั้ยแก้ว ชั้นรักเทอ

แก้ว: ชั้นไม่เชื่อ คนอย่างนายไม่เคยพุ....

แก้วยังไม่ทันพูดจบโทโมะก็จูบปากแก้วกลางสายฝน(โรแมนติกชะมัด^^!!!~)

โทโมะ: ชั้นรักเทอจิงๆนะแก้ว ขอร้องละอย่าทำแบบนี้กับชั้นอีกเลย

แก้ว: นะ นี่ นายพูดจริงเหรอ

โทโมะ: จริงซิ ชั้นชอบในความสดใสร่าเริงไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นที่คอยแต่อ่อยผู้ชายไปวันๆ ชั้นรักเทอนะแก้ว แล้วเทอละรักชั้นป่าว

แก้ว:  เอ่อ คือ เอ่อ

โทโมะ: ถ้าไม่ตอบว่ารักชั้นปล้ำนะ

แล้วโทโมะก็ทำหน้าหื่นใส่แก้ว

แก้ว: อย่านะ คือ ชั้นรักนาย

โทโมะ: ฮะ? อะไรนะ

แก้ว: ชั้นก็รักนายนะไวท์

โทโมะ: อิๆดีใจจังกลับบ้านเหอะตัวเทอเปียกหมดแล้วเนี่ยเดี๋ยวเป็นหวัด

แก้ว: อืม กลับบ้านกัน

แล้วโทโมะกับแก้วก็จูงมือกันกลับบ้าน...