รักอลเวง ของยัยทอมซ่ากะผีหน้าหวาน
8.8
17) จุดเริ่มต้นของความทรงจำ...ทั้งหมด...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ 7 วันผ่านไป
ห้องซ้อมดนตรี
ป๊อป: ไง มากันเช้าเชียว (เที่ยง..=_=!!)
แก้ว/โทโมะ: นี่เรียกว่าเช้าเหรอ??
ป๊อป: เออน่า วันนี้เราซ้อมใหญ่นะเดี๋ยวไปขึ้นซ้อมบนเวทีเลยละกัน
โทโมะ: อืม แก้วไปได้แล้ว
...แก้วกำลังเหม่อ...ถึงเรื่องที่จะเกิดขึ้งกับตนในอีก 3 วันข้างหน้าก่อนการผ่าตัด...
โทโมะ: แก้ว แก้ว
แก้ว: อ๊ะ มะ มีไร
โทโมะ: ไม่สบายป่าวเนี่ย (พูดแล้วโทโมะก็เอามือแตะหน้าผากแก้ว ทำเอาสาวร่างบางถึงกับหน้าแดง) ตัวก็ไม่ร้อนนี่
แก้ว: เอ่อ มะ ไม่เป็นไรแค่ คิดไรเรื่อยเปื่อยนะ
ป๊อป: งั้นเราไปกันเหอะ
...หลังจากจบซ้อม...
ป๊อป: รู้ตำแหน่งกันแล้วใช่ปะ
โทโมะ/แก้ว: อืม
ป๊อป; เหลอเวลา 3 วันก่อนการแสดง ก็เก็บตัวอยู่ที่บ้านไม่ต้องมาร.ร.นะ มาอีกทีก็ตอนเที่ยงวันศุกร์ที่เราจะแสดงนะ จะมีช่างมารอแต่งตัวแต่งหน้าให้
ฟึบO_o!!
เมื่อป๊อปพูดจบแก้วก็หน้ามืด และสลบไป แต่โทโมะรับไว้ทัน
โทโมะ: แก้วๆ เป็นไรเนี่ย
ป๊อป: เฮ้ย แก้วเป็นไรวะ ชั้นว่ารีบพาแก้วกลับบ้านเหอะ
โทโมะ: แกรู้จักบ้านแก้วเหรอ?
ป๊อป: ก็เคยไปตามหาฟางอะ แต่ไม่เคยเข้าไป แต่ชั้นรู้ทางน่า
แล้วโทโมะกับป๊อปก็ รีบพาแก้วไปส่งบ้าน
...และทางไปบ้านแก้วนั่นเอง...
โทโมะ: เฮ้ย ชะ ชั้นจำทางๆนี้ได้อะ มันเป็นทางไปบ้านใครคนนึงที่ช่วยชั้นไว้ และมันยังติดอยู่ในความทรงจำของชั้น ถ้าจำไม่ผิดต้องเลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวา ตรงไปแล้วบ้านก็อยู่ด้านซ้ายหลังที่...7 หลังนี้ป่าววะป๊อป
ป๊อป: เฮ้ย แกมาถูกได้ไงวะ
โทโมะ: ไม่รู้ ที่ชั้นรู้คือ พาแก้วขึ้นไปนอนที่ห้องของแก้วก่อน
ป๊อป: แต่ชั้นไม่รู้ว่าห้องแก้วอยู่ไหนอะ
โทโมะ: ชั้นรู้ ชั้นรูหมดทุกอย่างเกี่ยวกับบ้านหลังนี้แล้วชั้นก็จำแก้วได้แล้ว ชั้นจำแก้วได้แล้ว แก้วคือ”คนที่ชั้นรัก” ใช่ แก้วคือ”คนรักของชั้น” ชั้นจำได้หมดแล้ว
เย่ๆๆ และนี่ก็คือตอนพิเศษ สำหรับคนเม้น ถ้าเม้นกันเยอะๆก็จะอัพ เรื่อยๆนะจร๊ อิอิ
ห้องซ้อมดนตรี
ป๊อป: ไง มากันเช้าเชียว (เที่ยง..=_=!!)
แก้ว/โทโมะ: นี่เรียกว่าเช้าเหรอ??
ป๊อป: เออน่า วันนี้เราซ้อมใหญ่นะเดี๋ยวไปขึ้นซ้อมบนเวทีเลยละกัน
โทโมะ: อืม แก้วไปได้แล้ว
...แก้วกำลังเหม่อ...ถึงเรื่องที่จะเกิดขึ้งกับตนในอีก 3 วันข้างหน้าก่อนการผ่าตัด...
โทโมะ: แก้ว แก้ว
แก้ว: อ๊ะ มะ มีไร
โทโมะ: ไม่สบายป่าวเนี่ย (พูดแล้วโทโมะก็เอามือแตะหน้าผากแก้ว ทำเอาสาวร่างบางถึงกับหน้าแดง) ตัวก็ไม่ร้อนนี่
แก้ว: เอ่อ มะ ไม่เป็นไรแค่ คิดไรเรื่อยเปื่อยนะ
ป๊อป: งั้นเราไปกันเหอะ
...หลังจากจบซ้อม...
ป๊อป: รู้ตำแหน่งกันแล้วใช่ปะ
โทโมะ/แก้ว: อืม
ป๊อป; เหลอเวลา 3 วันก่อนการแสดง ก็เก็บตัวอยู่ที่บ้านไม่ต้องมาร.ร.นะ มาอีกทีก็ตอนเที่ยงวันศุกร์ที่เราจะแสดงนะ จะมีช่างมารอแต่งตัวแต่งหน้าให้
ฟึบO_o!!
เมื่อป๊อปพูดจบแก้วก็หน้ามืด และสลบไป แต่โทโมะรับไว้ทัน
โทโมะ: แก้วๆ เป็นไรเนี่ย
ป๊อป: เฮ้ย แก้วเป็นไรวะ ชั้นว่ารีบพาแก้วกลับบ้านเหอะ
โทโมะ: แกรู้จักบ้านแก้วเหรอ?
ป๊อป: ก็เคยไปตามหาฟางอะ แต่ไม่เคยเข้าไป แต่ชั้นรู้ทางน่า
แล้วโทโมะกับป๊อปก็ รีบพาแก้วไปส่งบ้าน
...และทางไปบ้านแก้วนั่นเอง...
โทโมะ: เฮ้ย ชะ ชั้นจำทางๆนี้ได้อะ มันเป็นทางไปบ้านใครคนนึงที่ช่วยชั้นไว้ และมันยังติดอยู่ในความทรงจำของชั้น ถ้าจำไม่ผิดต้องเลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวา ตรงไปแล้วบ้านก็อยู่ด้านซ้ายหลังที่...7 หลังนี้ป่าววะป๊อป
ป๊อป: เฮ้ย แกมาถูกได้ไงวะ
โทโมะ: ไม่รู้ ที่ชั้นรู้คือ พาแก้วขึ้นไปนอนที่ห้องของแก้วก่อน
ป๊อป: แต่ชั้นไม่รู้ว่าห้องแก้วอยู่ไหนอะ
โทโมะ: ชั้นรู้ ชั้นรูหมดทุกอย่างเกี่ยวกับบ้านหลังนี้แล้วชั้นก็จำแก้วได้แล้ว ชั้นจำแก้วได้แล้ว แก้วคือ”คนที่ชั้นรัก” ใช่ แก้วคือ”คนรักของชั้น” ชั้นจำได้หมดแล้ว
เย่ๆๆ และนี่ก็คือตอนพิเศษ สำหรับคนเม้น ถ้าเม้นกันเยอะๆก็จะอัพ เรื่อยๆนะจร๊ อิอิ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ