Bad boy แบดบอยติดรัก ฉบับเอนซี

“ไม่เป็นไรคะ”พยาบาลเกาหัวแล้วเดินออกไปเอายามาใหม่ ชั้นถือกระเป๋าเงินแล้ววางบนโต๊ะไกลมือบิสกิส
“คุณเคมีครับ คุณบิสกินเป็นยังไงบ้าง”หมอหันมาถามชั้นเบาๆ
“ก็เป็นอย่างที่เห็นหนะคะ บ้าๆบอๆ แถมยังจำอะไรไม่ค่อยจะได้ รวมถึงจำชั้นไม่ได้ด้วยคะ”ชั้นพูด บิสกิสที่นั่งอยู่บนเตียงเอียงคอขมวดคิ้วจ้องมาที่ชั้น ชั้นหันไปจิกตาใส่แล้วหันมาหาหมอ
“คนไข้จะมีอาการแบบนี้นะครับ หายหรือเปล่านี่ก็แล้วแต่ภูมิต้านทาน หมอจัดยาเสริมภูมิต้านทานไปแล้ว ถ้าทานครบ3เดือนแล้วอาการหลุดๆหลอนๆนี่ยังไม่หายก็ควรจะมารับยาใหม่ แล้วช่วงทานยาก็ควรให้กินของบำรุงสมอง พวกรังนก หรือซุปไก่อะไรพวกนี้ด้วยนะครับ เพราะจะทำให้สมองคนไข้ฟื้นฟูไว เค้าอาจจะจำได้เป็นบางคน แต่ไม่ต้องห่วง ความจำเค้าจะค่อยๆกลับมา แต่ความบ้ายังคงอยู่จนกว่าภูมิต้านทานสมองจะครบถ้วนเหมือนเดิม จากการวิเคราะห์ คนที่จะเป็นแบบนี้ได้นอกจากจะโดนกระทบกระเทือนทางศรีษะแล้วยังเกี่ยวกับการถูกจี้จุดที่ต้นคอ อาจมีคนไปจั๊กจี้คุณบิสกิสแล้วจี้แรงไปหน่อยเลยเข้าจุดท้ายทอยทำให้เป็นแบบนี้ และอีกกรณีคือ....จูบกับคนอื่นแล้วลิ้นกระตุกทำให้หมดสติ ซึ่งมันไม่น่าจะเป็นไปได้ เพราะคุณบิสกิสไม่น่าจะเป็น”โห...ชั้นว่าจั๊กจี้ไม่น่าจะใช่นะ แต่อันหลังเนี้ยใช่ชัวย์ๆ แต่ใครกันที่ทำร้ายบิสกิสจนเลือดอาบขนาดนี้ ถามอะไรหมอนั่นก็ไม่ยอมตอบ
“กลับบ้านได้เลยนะฮ๊ะ แล้วอีกอย่างคือหัวคุณบิสกิสได้รับการกระทบกระเทือนจนมีเลือดแต่แค่นิดเดียวเหมือนหัวโขก แต่เลือดที่อยู่ตามตัวมันเป็นน้ำแดงครับ หวานมากๆ มดขึ้นเต็มห้องหมอไปหมดแล้ว คุณบิสกิสอาจจะโดนใครเอาขวดน้ำแดงฟาดหัวจนน้ำแดงกระจายประมาณนั้นครับ”โห เว่อร์ไปไหม เอาขวดฟาดหัวเลยรึ ชั้นนึกก่อนที่พยาบาลจะเอายามาส่งให้ชั้นแล้วพากันออกไป พร้อมกับบอกส่งท้ายว่ากลับบ้านได้เลย ชั้นมองหน้าบิสกิสแล้วเดินเข้าไปหาพร้อมกับยาในมือ
“อ่ะ กิน จะได้หายบ้าเร็วๆ”ชั้นพูด ในดวงตาของบิสกิสดูน่ากลัว คิ้วยังคงขมวดนิ่ง
“คุยไรกับไอ้แว่นนั่น”ไอ้แว่นไหน อย่าบอกนะว่าหมอ ฮ่าๆๆ
“คุยเรื่องอาการของนายนั่นแหละ”
“มีกิ๊กรึไง ไหนบอกว่าเป็นแฟนชั้น”โอ๊ย....นี่นายสมองเสื่อมหรือปราสาทหลอนแน่ว่ะเนี้ย
“มีกิ๊กทั้งทีขอดีๆหน่อยเถอะ”ชั้นพูดแล้วส่ายหัว
“ชั้นไม่กิน”เคล้ง เค้าคว่ำถาดยาขณะที่ชั้นกำลังรินน้ำ ชั้นหันไปมองแล้วตกใจ
“นายทำบ้าอะไรของนายหนะ ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย”ชั้นหยิบถาดขึ้นมา โพล๊ะ ชั้นฟาดลงเต็มที่ที่หัวบิสกิส บิสกิสมองหน้าชั้นงงๆแล้วดึงถาดมาแล้วฟาดชั้นกลับ โพล๊ะ
“โอ๊ย ไอ้บ้า นายบ้าขั้นหนักแล้วรู้ตัวไหม เอาถาดมาตีหัวชั้นทำบ้าอะไรเล่า”โอ๊ยเจ็บ
“เธอตีชั้นก่อนนะ”
“แต่ชั้นมีเหตุผลที่ตีหัวนาย แต่นายจะตีชั้นคืนทำไม ไอ้โรคจิต”
“ชั้นก็มีเหตุผล”
“เหตุผลอะไร”
“หัวเธอน่าตี”โพล๊ะ เค้าไม่รอช้า ฟาดถาดใส่หัวชั้นอีกครั้งจนชั้นอารมณ์ขึ้น ชั้นดึงถาดจากมือเค้ามาไว้ที่ตัวเองแล้วฟาดเค้าไม่ยั้ง โพล๊ะๆๆๆ เป้ง!! บิสกิสเควี้ยงแก้วไปที่ห้องจนชั้นหยุดเคาะแล้วมองหน้าเค้า
“นายเป็นบ้าอะไรเนี้ย”ชั้นมองเค้าอย่างสงสัย
“อยากสูบบุหรี่ ไปซื้อมา”เค้าพูดแล้วยื่นกระเป๋าเงินมาให้ชั้น
“ชั้นไม่ให้สูบ”
“ก็จะสูบ”
“ก็ไม่ให้อ่ะ”
“ก็จะสูบอะ”
“ก็ไม่ให้ไง”
“กูจะสูบไง”
“ไม่ให้ๆๆๆ”
“จะสูบๆๆๆ”
“ไปซื้อเอง”
“โอเค”เค้าพูดจบก็ดึงสายน้ำเกลือออกจากมือจนเลือดไหลออก ชั้นถึงกับค้างมองเค้าที่กำลังเดินออกจากห้อง ชั้นดึงแขนเค้าไว้
“นายห้ามสูบนะ หัวนายต้องการวิตามินเพื่อเป็นภูมิต้านทานจะได้หายดี แต่ถ้านายสูบบุหรี่มันจะทำให้สมองนายหนักกว่าเก่า แค่นี้ก็หนักพออยู่แล้ว”ชั้นพูดขึ้น บิสกิสหันมามองหน้าชั้นแล้วพุ่งเข้าไปจูบอย่างเต็มที่
“อื้อๆๆ”ชั้นครางประท้วงแล้วดันตัวเค้าเต็มที่
“แพร่บๆ”เค้าเลียปากชั้นแล้วระดมจูบลงไปใหม่ก่อนจะผละตัวออกแล้วกอดชั้นแน่น
“นี่ นายเป็นบ้าอะไร ปล่อยนะ”
“เป็นแฟนเธอไง”เค้าพูดขึ้นแล้วยิ้ม
“รู้ว่าแฟน แต่นึกจะทำก็ทำงั้นหรอ ตาบ้า”ชั้นว่าเค้า
“หาไรสนุกๆทำดีกว่า”เค้าพูดจบก็ช้อนตัวชั้นไปวางบนเตียงคนไข้อย่างเร็วแล้วฉีกเสื้อชั้นจนขาด อร้าย ไอ้บ้า นี่มันโรงพยาบาลนะ โรคจิต ทุเรศ ชั้นดีดตัวเต็มที่ เค้าดึงเชือกที่เสื้อตัวเองออกเต็มที่แล้วโยนไปไกล
“ไอลามก อย่านะ นี่มันโรงบาล อย่าทำตัวทุเรศหน่อยได้ไหม”ชั้นยันตัวแล้วดันเค้าที่นั่งคร่อมชั้นไว้ เค้ายิ้มและไม่ฟังชั้นพูด ตอนนี้กระดุมชั้นหลุดหายไปไหนต่อไหน ชั้นมองเค้าแล้วผลักเต็มแรงแต่ก็ผลักไม่ออก
“จุ๊บ”บิสกิสก้มลงมาจูบชั้น เสื้อกล้ามสีขาวชั้นตอนนี้เผยออกมาเต็มตัว บิสกิสลูบไล้เอวของชั้นแล้วเลิกเสื้อขึ้นจนชั้นต้องปักแต่ปากก็พูดไม่ได้ แกร่ก ตายละ บิสกิสไม่ล็อคประตู คนที่เปิดเข้ามาคือลิป....ตามมาด้วยนักข่าว!! กรี๊ดดดดดด ชั้นแทบจะถีบบิสกิส นักข่าวมุงกันถ่ายภาพจนชั้นอาย แต่บิสกิสก็ไม่ปล่อยจนลิปเข้ามาดึงบิสกิสออกอย่างแรง
“บิสกิส นายทำอะไร”ลิปพูดก่อนจะเข้ามาหาชั้น ชั้นหุบเสื้อตัวเองแล้วหอบหายใจเหนื่อยก่อนจะรีบลงจากเตียงไปอยู่หลังลิป
“คุณบิสกิสรักร้อนขนาดนี้เลลยหรอคะ”นักข่าวคนนึงถามขึ้น
“ใช่ รักผมร้อนแรงสุดๆเลยหละ”บิสกิสพูดก่อนจะลงจากเตียงแล้วดึงชั้นไปจูบโชว์นักข่าว เล่นเอาชั้นตัวสั่น มือหลุดจากการจับเสื้อทำให้เสื้อกล้ามของชั้นกระทบกับอกล่ำของบิสกิส มันดูบึกบึนเหลือเกิน แต่นี่ไม่ใช่เวลา ชั้นผลักบิสกิสเต็มแรงแต่เค้ากลับไม่ออก ก่อนจะเอื้อมมือไปโอบหลังชั้นแล้วผละออก
“นี่แหละแฟนตัวจริงของผม ข่าวที่เค้าเคยเป็นกับนายลิปดานี่เป็นฝีมือผม ผมอยากให้กระแสข่าวที่บอกว่าลิปเป็นเกย์ลบเลือนไปเลยแกล้งทะเลาะกับเคมีเพื่อกลบข่าว แต่ความจริงลิปเป็นเกย์หรือไม่เป็นผมก็ไม่รู้ ถามกันเอาเอง เพราะตั้งแต่เข้าวงการลิปไม่เคยมีแฟนเลย”ก็จะให้มีได้ไงหละก็ลิปรักแต่ชั้นตั้งแต่ยังไม่เข้าวงการ เฮ้อ....แต่นายจำชั้นได้แล้วหรอ
“นายจำชั้นได้นิ”นักข่าวรุมถามลิป ชั้นเลยถามบิสกิสเบาๆ
“ไม่อ่ะ จำได้แต่เนื้อเรื่องและรู้ว่าเธอคือแฟนชั้นที่ชื่อเคมี เลยเอามาต่อกัน บางทีอาจถูกต้องก็ได้”เค้าพูดก่อนจะพาชั้นออกจากห้องไปแล้วหันมามอง
“นายจะบ้าหรือไง ใส่ชุดนี้ขับรถ โดนตำรวจจับพอดี”ชั้นบอกเค้าเมื่อเค้าไม่ยอมใส่เสื้อ ชั้นถอดเสื้อตัวเองที่กระดุมไม่มีเพราะฝีมือบิสกิสมาให้เขาสวมใส่ไปก่อน เขาใส่แล้วมองหน้าชั้นค้าง
“มองอะไรนักหนา ขึ้นรถได้แล้ว”
“รถเราคันไหน”บัดโธ่เอ้ย จำไม่ได้ก็ไม่บอก ชั้นหยิบกุญแจรถในกระเป๋าตัวเองแล้วพาบิสกิสมาที่รถสีขาวของเขา เขาเปิดประตูแล้วชั้นก็นั่งก่อนจะขับออกไปอย่าง....เร็วเว่อร์
“นายจะรีบไปแข่งกับหมาตายหรือไง”ชั้นพูดขึ้น
“เธอไงหมา”โอ้วววว คำนี้จี๊ดสุดทีน
“นายนี่ว่าแฟนตัวเอง ปากนะปาก ขับช้าๆหน่อย”ชั้นเกาะราวไว้แน่น เขาชะลอรถแล้วก็ขับแรงออกไปเป็นเชิงกระตุกๆ
“อย่าเล่นแบบนี้สิ ชั้นมึนหัว”
“ชั้นก็มึน”
“งั้นก็เลิกเล่น”
“มันไม่มีอะไรสนุกๆนี่หน่า ไปม่านรูดกันไหม”
“จำทางได้หรอ”
“แม่น”โห...ทีทางไปม่านรูดจำได้ แต่จำชั้นไม่ได้ ตาบ้าเอ้ยยยย
“ไม่ไปเว้ย”ชั้นตะคอก
“แต่เมื่อกี้เรายังไม่เสร็จ”
“ไม่ต้องทรงไม่ต้องเสร็จมันแล้ว กลับบ้าน”
“บ้านอยู่ไหน”โอย....ทีเงี้ยจำไม่ได้
“งั้นลง เดี๋ยวชั้นขับเอง”
“ทำไมต้องลงด้วยหละ”เฮ้ย....บิสกิสจอดรถกลางถนนแล้วข้ามฝั่งมานั่งทับชั้นไว้ ชั้นตกใจแล้วรีบผลักบิสกิสออกแล้วปีนไปอีกฝั่งนึงก่อนจะขับออกไป โดยเสียงแตรดัง รถติดเป็นแถวอยู่ด้านหลัง ชั้นขับไปที่โรงแรมโฮมเดย์
ณ โรงแรมโฮมเดย์
“นี่หรอบ้าน โรงแรมชัดๆ”
“ก็นายพักที่นี่ จะเอาไง”ชั้นเท้าเอวถาม
“หรอ”
“ก็เออสิ”ชั้นพูดจบก็พาเค้าขึ้นไปที่ห้อง
“ง่วงนอน ไปนอนกัน”อีกละ หื่นอีกละ
“นอนไปเหอะ ชั้นยังไม่ง่วง”
“งั้นก็ไม่ต้องนอน มานี่มา”โอ๊ยยยยยย!!
“ไม่เอา”
“จุ๊บ”นายหื่นขึ้นหน้าเอ้ย
“ปล่อย อย่ามาหื่นนะ เดี๋ยวตบคอขาด”
“ตบสิ จะจูบให้ปากหลุดเลย”ตาบ้าเอ้ย
“ชั้นอยากให้นายคนเก่ากลับมา เข้าใจไหม”
“ชั้นก็เป็นของชั้นอย่างงี้แหละ”
“ชั้นว่านายไปหาแบรนด์หรืออะไรที่บำรุงสมองกินเลยป่ะ”
“ไม่อ่ะ”เคร้ง เพ้ง โพ๊ะ ตายๆๆๆ หมอนี่เล่นเควี้ยงแก้วน้ำแล้วก็พวกรูปภาพตัวเองซะงั้น พ่อนายเป็นนักปาของหรือไงว่ะ
“นี่ หยุดนะ นายจะปาทำไม มันสกปรกห้อง แล้วมันก็อันตราย ถ้าชั้นเหยียบแล้วตายขึ้นมาจะทำไง”
“ชั้นก็ไปเผาไง”หนอยยยย ตาบ้าเอ้ย นายนั่นแหละที่จะตาย
“หยุดปาเดี๋ยวนี้นะ”
“เธอขัดใจชั้นหลายเรื่องแล้วนะ ให้ไปซื้อบุหรี่ก็ไม่ซื้อ ให้นอนด้วยกันก็ไม่นอน ถ้าเธอไม่ยอมนอนชั้นจะปาของให้แตกหมดบ้าน”ตายๆๆๆ ไอบ้าเอ้ย เพ้งๆๆ
“ก็ได้ๆๆ”ชั้นตกลงไปแล้วก็เดินไปเข้าห้องนอนของหมอนี่ก่อนจะนอนลงบนเตียงแต่เอาผ้าห่มมาคลุมตัวเหมือนจะนอนเฉยๆ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
โรคจิตชะมัดไปบิสกิสคนใหม่ ฮ่าๆๆๆ
อัพยาวเลยนะเนี้ย อ่านๆๆนะ เดี๋ยวจะมาอัพใหม่ จุ๊ฟๆ muah!!