เมื่อไหร่ก็ใช่เธอ เพื่อนที่ฉันรู้ใจ

ตอนที่ 15 วันทำงานวันแรก
“สาวๆตื่นยัง ?”โทโมะเคาะประตูถาม
“อะไรเนี้ยพี่โทโมะ ปลุกทำไมแต่เช้า”ป็อปปี้พูด
“พี่ไม่ได้ปลุกเรา พี่ปลุกแฟนพี่”โทโมะพูด
“พี่แก้วอาบน้ำอยู่ ส่วนพี่เฟย์ฟางลงไปข้างล่างแล้ว”ป็อปปี้พูด
“พี่ไม่ได้ถามถึงเฟย์ฟาง”โทโมะพูด
“เดี๋ยวเพื่อนพี่ก็ต้องถามแหละ เดินมานู่นแล้ว ฝากบอกด้วยนะป็อปนอนต่อก่อน”ป็อปปี้พูด
“เป็นผู้หญิงอย่าตื่นสายสิ”โทโมะตะโกนเข้าไปในห้อง

“ไม่รู้ไม่ชี้”ป็อปปี้ตะโกนตอบ

“ใครมาอ่ะป็อป”แก้วถามเมื่อเดินออกมาจากห้องน้ำแล้ว
“พี่โทโมะอ่ะ พี่แก้วทำไมไม่แต่งตัวอ่ะ เดี๋ยวสายนะ”ป็อปปี้พูด
“พี่แต่งไม่เป็น”แก้วพูด
“งั้นนั่งเลยเดี๋ยวป็อปแต่งให้”ป็อปปี้พูด

สักพัก
“เสร็จแล้วววว”ป็อปปี้พูด
“โห แต่งสวยเหมือนกันนิป็อป”แก้วพูด

“ป็อปแต่งไม่สวยหรอก แต่เพราะพี่แก้วสวยต่างหาก”ป็อปปี้พูด
“ฮะๆ ขอบใจนะ พี่ลงไปก่อนนะเดี๋ยวคุณชายจะเดินมาตามอีก”แก้วพูดแล้วเดินออกจากห้องไป
“อ้าวแก้ว เรากำลังมาตามเลย สวยจังเลย”เฟย์พูด
“ขอบใจนะ”แก้วพูด ไม่ให้ชมว่าสวยได้ไงก็แก้วน่ะ แต่งชุดฟอร์มพร้อมกับแต่งหน้าอ่อนๆโทนสีชมพู
ผมก็จับแต่งให้ฟูๆ พร้อมถักเปียเก็บขึ้นข้างหนึ่งสองอันอันเล็กๆอีกข้างปล่อย(เข้าใจมั้ย ?)
พร้อมกับกำไลข้อมือที่ทำด้วยเงิน
“ลงไปกันเถอะ โทโมะรออยู่”ฟางพูด

“เห้ยๆ เจ้าสาวมาแล้ว”เขื่อนพูด
“ไอ้บ้า ไม่ใช่งานแต่งงาน”โทโมะพูด
“มองซะตาค้างเชียวนะ”เฟย์พูด
“ไม่มองได้ไง สวยซะขนาดนี้”โทโมะพูด
“ไอ้บ้า”แก้วพูดพร้อมกับเขินๆ

จากนั้นทั้งหมดก็เดินทางไปที่บริษัท
“ฉันจะถามนายตั้งแต่เมื่อวานแล้วว่า พ่อนายไปไหนอ่ะ ?”แก้วถาม
“อ๋อ พ่อฉันอ่ะอยู่ต่างประเทศดูงานอยู่”โทโมะพูด
“แล้วเราจะเข้าไปทำงานที่นั้นได้หรอ ?”แก้วถาม
“ได้สิ แต่ทุกคนจะเข้าไปทำงานที่นั้นในฐานะพนักงานฝึกหัดไม่ได้ไปในฐานะลูกเจ้านายบริษัท เพราะฉันอยากรู้ว่าทุกคนจะปฏิบัติกับฉันยังไง ?”โทโมะพูด
“แต่ชุดเราไม่เหมือนคนอื่นนะ”แก้วถามเพราะตอนนี้ถึงบริษัทแล้ว แล้วชุดทุกคนก็ไม่เหมือนกันกับที่ทั้ง 6 คนใส่เลย

“อ๋อ อันนั้นฉันบอกพ่อแล้วว่า ให้พ่อบอกทุกคนว่าชุดที่เราใส่คือชุดของพนักงานที่มาฝึกงาน เพราะว่าบริษัทนี้ไม่รับพนักงานฝึกหัดที่ยังเรียนอยู่”โทโมะพูด
“อ๋ออออออ พวกเราเป็นสิทธิพิเศษว่างั้น”เฟย์แทรก
“ถูกต้องนะจ๊ะ ถึงที่จอดแล้วลงกันเถอะ”โทโมะพูด

“คุณโทโมะใช่มั้ยครับ ?”พนักงานวัยกลางคนคนนึงพูด
“ใช่ครับ คุณรู้ได้ไง ?”โทโมะถาม
“นายท่านบอกผมไว้นะครับว่าให้ดูแลคุณโทโมะด้วย แต่ไม่ต้องห่วงนะครับ มีผมคนเดียวเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้”
พนักงานวัยกลางคนคนเดิมกล่าว

“อ๋อครับ นี้คือเพื่อนผมนะครับ นี้แก้วเฟย์ฟางป็อปปี้แล้วก็เขื่อนครับ”โทโมะแนะนำตัวเพื่อนทีละคน
“ฝากตัวด้วยนะครับ/นะค่ะ”ทุกคนพูดพร้อมกัน

“แล้วพวกคุณหนูเรียนอะไรมากันล่ะครับ ?”พนักงานวัยกลางคนพูด
“ผมกับแก้วเรียนการตลาดครับ”โทโมะพูด
“ผมกับเฟย์เรียนนิเทศครับ”เขื่อนพูด
“ผมกับฟางเรียนบัญชีครับ”ป็อปปี้พูด
“โอเคครับคุณโทโมะกับคุณแก้วอยู่ชั้น 4 นะครับ
“คุณเขื่อนกับคุณเฟย์ทำงานเกี่ยวกับพวกกราฟฟิกดีไซน์ได้มั้ยครับ ?”พนักงานคนเดิมถาม
“ก็พอได้ครับ เฟย์อ่ะ ?”เขื่อนถาม
“เฟย์อ่ะถนัดเลยล่ะพวกดีไซน์อ่ะ”เฟย์พูด
“งั้นก็อยู่ชั้น 3 นะครับ”
“ส่วนคุณป็อปปี้กับคุณฟาง อยู่ชั้นเดียวกับคุณเขื่อนกับคุณเฟย์นะครับ”พนักงานวียกลางคนเอ่ย

“ทุกๆคนนี้คือพนักงานคนใหม่ของเรานะ แนะนำพวกเขาด้วยล่ะ”หัวหน้าแผนกการตลาดพูดขึ้น
“ฝากตัวด้วยนะครับ ผมโทโมะครับ”โทโมะแนะนำ

“ชื่อแก้วนะคะ ฝากตัวด้วยคะ”แก้วแนะนำตัว
“โทโมะกับแก้วนั่งตรงนั้นนะ ข้างๆกัน”หัวหน้าแผนกพูด
“ค่ะ/ครับ”โทโมะแก้วตอบพร้อมกัน
“งั้นเริ่มทำงานได้”หัวหน้าแผนกพูด

ทางด้านป็อปปี้ฟางและเขื่อนเฟย์
“เริ่มทำงานได้เลยนะ”หัวหน้าแผนกของทั้งสองพูด

“เธอชื่อแก้วใช่ไหม ?”หญิงสาวหน้าหวานคนหนึ่งพูดขึ้น
“ใช่ค่ะ ? คุณล่ะค่ะ ?”แก้วถามกลับ
“ฉันชื่ออิม ไปชงกาแฟมาให้ฉันสิ”อิมพูด
“ทำไมฉันต้องชงล่ะค่ะ ?”แก้วถาม
“เธอเป็นพนักงานฝึกหัด ก็ต้องทำตามที่รุ่นพี่บอกไปสิ”อิมพูด
“แก้วเป็นพนักงานฝึกหัดไม่ใช่คนใช้เธอ”โทโมะพูด
“กล้าก้าวร้าวกับรุ่นพี่หรอ แบบนี้มันใช้ไม่ได้เลยนะ”อิมพูด
“ไม่เป็นไรโทโมะ เดี๋ยวแก้วไปชงให้เขาเอง”แก้วพูดแล้วเดินไป
“ดีมาก ว่าแต่นายเถอะชื่ออะไร”อิมพูดพร้อมกับทำท่ายั่วโทโมะ
“โทโมะ”โทโมะตอบพร้อมกับนั่งลงที่เก้าอี้ทำงาน
“ได้แล้วค่ะคุณอิม”แก้วพูดพร้อมยื่นแก้วกาแฟให้
“ดีมาก ทำตัวน่ารักๆเหมือนน้องสาวนายหน่อยสิ”อิมพูดพร้อมจิบกาแฟ
“เค้าไม่ใช่น้องสาวผม แต่เธอเป็นแฟนผม”โทโมะพูด
พรวดดดดดดด!
เมื่ออิมได้ยินดังนั้นก็พ่นกาแฟออกมาทันที
“โอ้ยยย!”แก้วร้องเพราะกาแฟมันดันพุ่งมาที่หน้าเธอเต็มๆ ทั้งร้อนทั้งแสบ
“แก้วเป็นไรมากมั้ย ? ไปล้างหน้าก่อน”โทโมะพยุงแก้วไป
“เกิดอะไรขึ้น เอะอะอะไรกัน ?”หัวหน้าแผนกถาม
“แล้วแก้วเป็นอะไรไปโทโมะ”
“โดนกาแฟลวกน่ะครับ ผมลางานเลยนะ”โทโมะพูด
“ไอ้หมอนั้นเป็นใคร ทำงานครึ่งวันก็ลางานแล้วทั้งๆที่เป็นวันแรกแท้ๆ”ชายหนุ่มหน้าตาจัดว่าดีพูดขึ้น
“หยุดไปเลยนะ เควิน”หัวหน้าแผนกพูด
“เค้าเป็นใครมันไม่เกี่ยวกับเธอ ไปทำงานเลยนะทุกคน”หัวหน้าแผนกพูดพร้อมเดินตามโทโมะกับแก้วไป

“ผมขอโทษนะครับคุณโทโมะที่มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น”หัวหน้าแผนกพูด
“ไม่เป็นไรครับพี่เอ”โทโมะพูด
“แตว่าช่วยไปเตือนยัยคุณอิมอะไรนั้นด้วยนะ ว่าอย่าทำมารยาทแบบนี้อีก ถ้าผมไม่เจอกับตัว
ผมคงไม่รู้ว่าบริษัทพ่อผมเป็นแบบนี้ มีพนักงานมารยาทแย่อยู่”โทโมะพูดแล้วขึ้นรถไป
“แก้วหายแสบยัง ?”โทโมะถาม
“นิดหน่อยแล้วแต่มันยังร้อนๆอยู่”แก้วตอบพร้อมปิดส่วนบรริเวณที่แสบหน้าออก

ถึงโรงพยาบาล
“ดีนะครับที่มาส่งโรงพยาบาลทัน ไม่งั้นนะพองไปมากกว่านี้แน่ครับ”หมอพูด
“พวกคุณนี้เข้าโรงพยาบาลบ่อยนะครับ”หมอแซว

“ฮะๆ ครับ ว่าแต่คุณหมอคือใครครับ ยังหนุ่มอยู่เลย
ผมไม่ค่อยคุ้นคุณหมอเลย”โทโมะถาม
“ผมชื่อจงเบครับ หมอที่ตรวจแฟนคุณบ่อยๆคือพ่อผมเองครับ

ตอนนี้พ่อผมย้ายไปอยู่ที่อื่นผมเลยมารักษาแทน”จองเบพูด
“ครับ ขอบคุณนะครับ ผมโทโมะส่วนแฟนผมแก้วครับ”โทโมะแนะนำ
“ครับ หวังว่าคุณคงไม่เข้าโรงพยาบาลอีกนะครับ หมอขอตัวนะ”จองเบพูดแล้วเดินไป

“โทโมะหน้าแก้วจะเป็นยังไงบ้าง ?”แก้วถาม
“แค่พองน่ะแก้ว ไม่เป็นไรมากหรอก”โทโมะพูด
“แล้วโทโมะคุยอะไรกับหมออ่ะ”แก้วถาม
“ก็หมอเค้าแซวว่าเราน่ะเข้าโรงพยาบาลบ่อยเกินไปแล้ว”โทโมะพูด
“555555555 ว่าแต่หมอเค้าคือใครอ่ะ ไม่ค่อยคุ้นเลย”แก้วถาม
“หมอเค้าเป็นลูกของหมอที่รักษาแก้วบ่อยๆน่ะ เพราะหมอคนนั้นเขาย้ายไปที่อื่น”โทโมะตอบ
“อ๋อออออ กลับกันเถอะ”แก้วพูด

จากนั้นโทโมะกับแก้วก็กลับบ้าน
“ทำไมกลับมาไวจังเลยลูก แล้วหน้าหนูแก้วไปโดนอะไรมา ?”แม่โทโมะถาม
จากนั้นโทโมะก็เล่าเรื่องทุกอย่างให้แม่ฟัง
“ตายแล้ว ปล่อยให้คนแบบนั้นอยู่บริษัทเราได้ไง”แม่โทโมะพูดด้วยน้ำเสียงโมโห
“ไม่เป็นไรค่ะแม่ โทโมะ มันอาจจะเป็นอุบัติเหตุก็ได้ อย่าไปถือสาเค้าเลยค่ะ”แก้วพูด
“ก็ได้จ๊ะ แล้วอย่างนี้พรุ่งนี้หนูจะไปทำงานได้หรอ ?”แม่โทโมะถาม
“ได้สิค่ะ แก้วเจ็บที่หน้าไม่ได้เจ็บที่มือนะค่ะ”แก้วพูด

ตกเย็น
“ยัยแก้วเป็นไงบ้าง ?”เฟย์ถาม
“ก็เจ็บที่หน้านิดหน่อยเองอ่ะเฟย์”แก้วตอบเฟย์
“ขอดูหน่อยสิ”ฟางพูด
“มันแค่พองเองน่ะฟาง ไม่เป็นไรมากหรอก”แก้วพูด
“ก็ได้ แกต้องทายาตามที่หมอบอกนะ”ฟางพูด
“จ๊ะๆ ไปกินข้าวเถอะเฟย์ฟาง พึ่งกลับมาไม่ใช่หรอ ?”แก้วพูด
..............................................................................

ฝากฟิคเรื่องใหม่ด้วยนะ ชื่อว่า
'คุณหนูเย็นชา...กับคุณชายไร้หัวใจ (without heart)'