เมื่อไหร่ก็ใช่เธอ เพื่อนที่ฉันรู้ใจ

 

ตอนที่ 16 เพื่อนใหม่ / หึงนะ

ตอนเช้าวันต่อมา
“แสบจังๆ”แก้วที่กำลังเผ้าพันแผลออกมาก็บ่นใหญ่เลย
“เป็นไงมั้งแก้ว ให้โทโมะทาให้มั้ย ?”โทโมะถาม
“ไม่เป็นไรหรอก ฉันแสบแค่นิดเดียวเอง”แก้วพูด
“ไม่เอาๆ โทโมะทาให้มานี่เลย ยัยแสบ”โทโมะพูด
พร้อมกับค่อยๆบีบยาแล้วทาที่แผลให้แก้วอย่างเบามือ

“เสร็จแล้ว ป่ะลงข้างล่าง”โทโมะพูดพร้อมกับจูงมือแก้วลงมาข้างล่าง
เมื่อถึงบริษัท
“แก้วมาทำงานได้แล้วหรอ ?”พนักงานในแผนกถามขึ้น
“ใช่จ๊ะ ว่าแต่เธอชื่ออะไรอ่ะ ?”แก้วถาม
“ฉันชื่อพิมนะ ยินดีที่ได้รู้จัก ส่วนนั้นเคนตะแฟนฉันเอง”พิมพูดแล้วชี้ไปที่เคนตะที่กำลังทำงานอย่างเคร่งเครียด
“ดูเค้าตั้งใจทำงานมากเลยนะ”แก้วพูด
“แน่นอนล่ะ เพราะเค้าต้องการหาเงินมาแต่งงานกับฉันน่ะสิ
พ่อฉันเรียกสินสอดซะแพงเชียว”พิมพูดด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย
“จริงหรอ ? ยินดีล่วงหน้าเลยล่ะกัน ฉันคิดว่าได้แต่งแน่นอน
ดูเหมือนว่าเค้าตั้งใจทำงานมากเลย”แก้วพูด
“ฉันก็หวังว่างั้นแหละ ขอบใจนะแก้ว”พิมพูดแล้วเดินไป
“ไงได้เพื่อนใหม่หรอ ?”โทโมถาม
“อืมชื่อพิมน่ะ ว่าแต่นายเถอะไปไหนมา ?”แก้วถาม
“ไปห้องน้ำมาน่ะ”โทโมะตอบ
“ไปทำงานเถอะเดี๋ยวหัวหน้าว่าเอา”แก้วพูดแล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะ

“เอาล่ะทุกๆคนฟังทางนี้ วันนี้เราได้รับงานใหม่มานะ
หมู่นี้บริษัทของเราเศรษฐกิจไม่ค่อยดีเท่าไหร่
ท่านประธานเลยบอกว่า อยากให้ทุกคนในแผนกการตลาด ทำโปรเจ๊คท์โปรโมทกระเป๋าของพวกเรา
ใครทำได้ให้โบนัส 1 ล้านบาทเลย ส่งโปรเจคท์ก่อนกลางเดือนหน้านะ

เอาล่ะทำงานต่อได้ ส่วนใครอยากเข้าร่วมมาเอาใบสมัครที่ฉัน”หัวหน้าแผนกพูด
“จะไปไหน ?”แก้วถาม
“ไปเอาใบสมัครไง”โทโมะพูด
“ไม่ต้องเลยนะ นั่งลงนายอ่ะรวยอยู่แล้วให้คนอื่นทำ”แก้วพูด
“ว่าไงน้องใหม่ ไม่เอาใบสมัครหรอ ?
หรือฝีมือนายอ่อนเลยไม่กล้าโชว์”เควินพูด
“ก็กำลังจะไปเอาไง”โทโมะพูดแล้วเดินไปหยิบใบสมัคร

“เอาไปเก็บเลยนะ”แก้วพูด
“โธ่แก้ว ไอ้บ้านั้นมันมาท้าผมนะ”โทโมะพูด
“เอาน่า อย่าทำหน้าอย่างงั้นสิ นะนะ อย่างผมหรอจะชนะ”โทโมะพูด
“แน่สิ ในมหาลัยนายชนะคนอื่นเค้าตลอดอ่ะ”แก้วพูด
“น่านะๆ คนดี”โทโมะอ้อน
“ก็ได้”แก้วพูดแล้วเดินไป
“ตกลงงอนหรือไม่งอนว่ะเนี้ย”โทโมะบ่น

ทางด้านแก้ว
“พิมเคนตะแข่งมั้ย ?”แก้วถาม
“ไม่พลาดหรอกรายนั้นน่ะ อะไรเป็นเงินเป็นทองเค้าเอาหมดล่ะนาทีนี้”พิมพูดพร้อมมองไปที่เคนตะ
ที่กำลังทำหน้าเครียดเกี่ยวกับโปรเจคท์
“ทำไมทำหน้าเครียดอ่ะพิม”แก้วถาม
“ก็เคนตะน่ะ เค้าไม่เก่งด้านนี้เลยน่ะสิ ไม่รู้ว่าจะรอดมั้ย ?”พิมพูด
“งั้นฉันเอาใจช่วยนะ”แก้วพูด
“แล้วแฟนเธออ่ะ ไม่แนะนำบ้างหรอ ?”พิมพูด
“ลืมไปเลยน่ะ แปปนะ เธอก็ไปเรียกแฟนเธอมาสิเราจะได้รู้จักกัน”แก้วพูด
“โอเคๆ”

“พิมนี้โทโมะแฟนฉัน ส่วนโทโมะนี้พิมเพื่อนใหม่”แก้วพูด
“สวัสดีครับ”โทโมะสวัสดี
“สวัสดีค่ะ นี้เคนตะแฟนฉัน ส่วนเคนตะนี้แก้วกับโทโมะเพื่อนใหม่”พิมพูด
“สวะสดีครับ ชื่อคุณเหมือนคนญี่ปุ่นเลย”เคนตะพูด
“ครับผมลูกครึ่ง”โทโมะพูด
“ฮ่าๆๆๆ บังเอิญจังนะครับที่เราได้เจอกัน”เคนตะพูด
“นั้นสิครับ”โทโมะพูด

ทางด้านเฟย์เขื่อน
“สวัสดีเธอชื่อเฟย์ใช่มั้ย ?”ชายคนหนึ่งถาม
“ค่ะ แล้วคุณล่ะค่ะ”เฟย์ถาม
“ผมชื่อ พิชชี่ครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับคุณเฟย์”พิชชี่พูด
“ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน”เฟย์พูดพร้อมกับส่งยิ้มไปให้

พักกลางวัน
“พิมไปกินข้าวด้วยกันมั้ย ?”แก้วชวน
“ไปสิ เคนตะไปกินข้าวกัน”พิมชวน
“พิมกับแก้วไปเถอะ ผมขอทำงานก่อน”เคนตะพูด
“อย่าหักโหมสิ ไม่กินข้าวเดี๋ยวสมองไม่แล่นนะ”พิมพูด
“ไม่เป็นไร ผมไม่หิวครับ คุณไปเถอะ”เคนตะพูด

ทางร้านอาหาร
“เฟย์ไอ้หน้าจระเข้นั้นมันเป็นใคร ?”เขื่อนถามเฟย์
“เพื่อนใหม่น่ะ”เฟย์ตอบพร้อมตักข้าวเข้าปาก
“แต่สายตามันไม่ได้คิดแค่เพื่อนกับเฟย์นะ”เขื่อนพูด
“อะไรของเขื่อนเนี้ย เค้าเป็นแค่เพื่อน”เฟย์พูด
“อะไรกันสองคนนี้”แก้วถาม
“ก็เขื่อนกับเฟย์น่ะสิแก้ว ทะเลาะกันอยู่นั้นแหละ”ฟางพูด
“เขื่อนชวนเฟย์ทะเลาะอ่ะแก้ว”เฟย์พูด
“หยุดก่อนๆ มารู้จักเพื่อนใหม่กันก่อน นี้พิมนะ
ส่วนพิมนี้เฟย์เขื่อนป็อปปี้ฟางนะ”แก้วแนะนำ
“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ”พิมพูด
“ครับ/ค่ะ”ทุกคนพูด
“ถ้าเฟย์พูดกับมันอีกเขื่อนจะโกรธเฟย์”เขื่อนพูด
“เขื่อนไม่มีเหตุผลเลย เขื่อนจะไม่ให้เฟย์พูดกับใครจนเป็นใบ้เลยใช่มั้ย ?”เฟย์ถาม
“เฟย์พูดกับเพื่อนผู้หญิงได้อย่างเดียว”เขื่อนพูด
“เฟย์ไม่ทำตามเขื่อนหรอก เราพูดกันไม่รู้เรื่องแล้ว ไว้เขื่อนใจเย็นก่อน
เราค่อยคุยกัยใหม่”เฟย์พูดแล้วเดินไป
“เดี๋ยวเฟย์”เขื่อนพูดแล้วกำลังจะเดินไป
“อย่าพึ่งไป ปล่อยเฟย์ไปสักพักเถอะ บางทีตอนนี้เฟย์อาจจะโกรธแกอยู่”ป็อปปี้พูด
“พิมมาผิดเวลาหรือป่าวแก้ว ?”พิมกระซิบ
“ไม่หรอกพิม นั่งเถอะ”แก้วพูดแล้วนั่งลง

“พิมฉันว่าแฟนเธอคงอยากชนะมากแน่ๆอ่ะ”แก้วพูด
“ก็แน่สิ เขาต้องทำงานเก็บเงินมาขอฉันนะ”พิมพูด
“เอางี้ถ้าโทโมะชนะ นายต้องเอาเงินให้เคนตะนะ”แก้วพูด
“ไม่มีทางอ่ะ เคนตะไม่เอาหรอก เขาไม่ชอบเอาเงินของใครน่ะ
ตอนนั้นฉันบอกเค้าว่าเอาเงินฉันไปขอฉันก่อนมั้ย ? เขาบอกไม่เอา”พิมพูด
“ฮ่าๆๆๆ ใช้เงินผู้หญิงขอผู้หญิงผู้ชายที่ไหนเขาจะเอากันล่ะพิม”โทโมะพูด
“นั้นสินะ ฉันว่าครั้งนี้เขาต้องแพ้แน่ๆเลยอ่ะ เพราะอย่างที่บอกอ่ะแก้ว เคนตะไม่เก่งเรื่องนี้”พิมพูด
“เอาน่า เคนตะต้องทำได้อยู่แล้ว ฉันเชื่ออย่างนั้น”แก้วพูด
“สาธุ!”พิมพูด

ทางด้านเคนตะ
“คิดไม่ออกว่ะ ทำไมมันยากอย่างนี้นะ
เอาอะไรมาดึงดูดลูกค้าล่ะ ? ทำเพื่อพิมเว้ยไอ้เคน
แกต้องสู้”เคนตะพูดพร้อมกับทำงานต่อไป
ทางด้านเฟย์
“คุณเฟย์ไม่ทานข้าวหรอครับ ?”พิชชี่ถาม
“ทานแล้วค่ะ พิชชี่ล่ะ ?”เฟย์ถามกลับ
“เรียบร้อยแล้วครับ”พิชชี่พูดพร้อมนั่งข้างเฟย์
“เฟย์ มานั่งทำไมตรงนี้”เขื่อนถาม
“แฟนหรอครับ ?”พิชชี่ถาม
“ชะ...”
“ป่าวค่ะ แค่เพื่อนกัน”เฟย์ตอบ
“เฟย์ มาคุยกับเขื่อนเดี๋ยวนี้นะ”เขื่อนพูดแล้วลากเฟย์ไป
“ปล่อยนะเขื่อน”เฟย์พูด
“ไม่ปล่อย”เขื่อนพูด
“ทำไมเฟย์ตอบไปแบบนั้น เฟย์เป็นแฟนเขื่อนนะ”เขื่อนถาม
“เฟย์ไม่มีแฟนขี้หึง เพราะเฟย์ไม่ชอบคนขี้หึง”เฟย์พูดพร้อมสะบัดมือออก
“เฟย์!!!!”เขื่อนตะคอก
“เขื่อนนนน!!”เฟย์ก็ไม่ยอมแพ้
“เขื่อนเฟย์ได้เวลาทำงานแล้ว”พนักงานเรียก
“รู้แล้วววว!”เขื่อนเฟย์ตอบพร้อมกัน
‘ซวยอะไรว่ะตู’พนักงานที่มาตามเขื่อนคิดในใจ
“กลับบ้านค่อยเคลียร์กัน”เฟย์พูดแล้วเดินไป

เลิกงาน
“เขื่อนเฟย์อ่ะ พี่ป็อป”แก้วถาม
“มานู่นแล้ว”ป็อปปี้พูด
“ไหงเดินมาคนละทางล่ะ ?”แก้วพูด
“ทะเลาะกันชัวร์”โทโมะพูด

เมื่อถึงบ้าน
“เฟย์มาเคลียร์กันเลยนะ”เขื่อนพูด
“เคลียร์อะไร ? เราไม่มีอะไรต้องพูดกัน”เฟย์พูดพร้อมกับกำลังจะเดินขึ้นห้องไป
ดีนะที่วันนี้แม่โทโมะไม่อยู่ ไม่งั้นคงหนวกหูแย่
“ก็ที่เฟย์บอกไอ้หน้าจระเข้ว่าเขื่อนเป็นแค่เพื่อนเฟย์ไง”เขื่อนพูด
“ทำไมเฟย์พูดแบบนั้น เฟย์ไม่รักเขื่อนแล้วหรอ ?”เขื่อนถาม
“ใช่ เพราะเขื่อนทำตัวน่ารำคาญ ขี้หึง ขี้โวยวาย เฟย์ไม่ชอบ”เฟย์พูด
“เฟย์ใจเย็นๆนะ”แก้วปลอบ
“ไม่เย็นแล้วแก้ว เขื่อนไม่ยอมให้เฟย์พูดกับใครเลยนะ”เฟย์พูด
“ก็ที่เขื่อนทำไปเพราะเขื่อนหึงอ่ะเฟย์”เขื่อนพูด
“เฟย์ไม่ชอบคนขี้หึง เฟย์เกลียดดดดดดเขื่อน!”เฟย์พูดแล้วเดินขึ้นห้องไป

ปึ้งงงงงงงง!!
เสียงปิดประตูของเฟย์
“ใจเย็นๆนะเขื่อน เดี๋ยวเฟย์ก็หายเองล่ะ”ฟางปลอบ
“แต่เฟย์บอกเกลียดเขื่อนอ่ะ”เขื่อนพูด
“บ้าน่า เฟย์พูดไปเพราะโกรธมากกว่า”แก้วพูด

“เขื่อนจะไปไหน ?”โทโมะเรียก
“ไปเที่ยว”เขื่อนตอบ
“ที่ไหน ?”ป็อปปี้ถาม
“ผับบบบบบ!”เขื่อนพูดแล้วเดินออกไป