เมื่อไหร่ก็ใช่เธอ เพื่อนที่ฉันรู้ใจ

ตอนที่ 14 หางาน
“ไม่ต้องแล้ว ฟางกลับมาแล้ว”แก้วพูด
“แล้วฟางอยู่ไหน ?”ป็อปปี้ถาม
“หลับอยู่ในห้องแก้วอ่ะ”แก้วพูด
“จริงหรอ ? กลับมานานยัง ? แล้วฟางเป็นไงบ้าง ฟางเล่าอะไรให้ฟังบ้างมั้ย ?

ว่าฟางหายไปไหนมา แล้ว....”ป็อปปี้พูดมาเป็นชุด
“พี่ป็อปพูดช้าๆ แก้วตอบไม่ทันแล้วเนี้ย อยากรู้ไปถามฟางเอง”แก้วพูดแล้วเดินไป

ห้องของสามสาว
“ฟางๆ ฟางอยู่ไหน ?”ป็อปปี้เรียก
“พี่ป็อปแก้วก็บอกไปแล้วนะว่าฟางหลับอยู่อ่ะ จะตะโกนทำไม ?”แก้วต่อว่าพี่ชายตนเอง
“พี่ลืมไปโทษที แล้วแก้วรู้มั้ยว่าฟางหายไปไหน ?”ป็อปปี้ถาม
“ไม่รู้ฟางไม่ได้บอก พอฟางกลับมาฟางก็เข้ามาหลับเลย”แก้วพูดพร้อมกับนั่งเล่น IPAD

‘ไม่มีเธอก็ไม่อยากหายใจ ไม่มีแรงสั่งตัวเองเคลื่อนไหว...’

“ฮัลโหล โบว์หรอ ? มีอะไรหรือป่าว ?”ป็อปปี้ถามปลายสาย
‘พี่ป็อป ตอนนี้โบว์คืนดีกับแฟนโบว์แล้วนะ ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมานะค่ะ ฝากขอบคุณพี่ฟางด้วยนะค่ะที่มาพูดกับแฟนโบว์ให้อ่ะ รักกันนานๆนะค่ะ’ปลายสายพูด
“เดี๋ยวโบว์ๆ”ป็อปปี้พูด
“กะจะถามให้รู้เรื่องซะหน่อย วางสายซะแล้ว”ป็อปปี้พูด
“โบว์ว่าไงว่ะ ?”โทโมะถาม
“เค้าบอกว่าคืนดีกับแฟนแล้วว่ะ”ป็อปปี้พูด
“ก็ดีแล้วนิ แล้วทำไมทำหน้าแบบนั้นว่ะ”เขื่อนพูด
“ก็โบว์บอกว่าฟางคุยให้อ่ะ อะไรไม่รู้ พอจะถามก็วางสายไปแล้ว”ป็อปปี้อธิบาย

“อ่ะฟางมาพอดีเลย เล่ามาเดี๋ยวนี้นะว่าไปไหนมา ?”แก้วถามทันทีที่เห็นว่าฟางเดินออกมาจากห้องพอดี

“ใจเย็นๆแก้ว เดี๋ยวฟางเล่านะ ตอนนี้ฟางขอกินน้ำก่อน”ฟางพูดแล้วเดินเข้าครัวไป
เมื่อฟางกินเสร็จ

“มา ฟางพร้อมตอบแล้วใครอยากถามอะไรถามมาเลย”ฟางพูดพร้อมกับนั้งลงบนโซฟา
“ใครทำอะไรฟางหรือป่าว ? ทำไมห้องมันเหมือนมีคนรื้อเลย”เฟย์ถาม
“ก็ฟางหาของที่ได้มาจากแม่อยู่อ่ะ ฟางเหงาฟางเลยอยากดูของต่างหน้าจากแม่อ่ะ แต่ฟางจำไม่ได้ว่า

เอาไว้ไหนเลยรื้อหาทำห้องเละไปหมดเลย ขอโทษทีนะ”ฟางพูด
“แล้วรอยเลือดล่ะ ?”แก้วถาม
“อ๋ออ ฟางซุ่มซ่ามอ่ะ กำลังหาของอยู่ดีดี ล้วมือมันดันไปเกี่ยวกับอะไรสักอย่างมันแทงฟางพอดีเลือดเลยไหล”ฟางตอบแก้ว
“แล้วฟางไปไหนมา ?”แก้วกับเฟย์ถามพร้อมกัน
“พอดีว่ารู้สึกเหมือนมึนๆเลยกะว่าจะออกไปหาซื้อยาข้างนอกมากิน แล้วพอดีว่าฟางเป็นลมหมสติเพราะเสียเลือดพอดีมีคนไปส่งฟางที่โรงพยาบาลอ่ะ ตื่นมาอีกทีก็ตอนดึกๆอ่ะ”ฟางพูด
“ใครไปส่งฟาง ?”แก้วถาม
“น้องโบว์ พอดีว่าฟางกำลังจะออกไปจากมหาลัยพอดี แล้วน้องโบว์เค้าก็จะมาหาป็อปปี้พอดีอ่ะเลยเจอกัน”ฟางพูด
“แล้วฟางปูดอะไรกับแฟนน้องโบว์เค้า”ป็อปปี้ถาม
“ก็วันนั้นตอนที่โบว์พาฟางไปโรงพยาบาลอ่ะ ฟางตื่นมารอบนึงแล้วเห็นว่าน้องเขากำลังทะเลาะกับแฟนอยู่ เรื่องเด็กในท้อง เค้าบอกว่าเขารู้ความจริงแล้วว่าป็อปไม่ได้เป็นพ่อของเด็กเขาจะให้โบว์เอาเด็กออก”
“ห๊า ?”แก้วกับเฟย์ร้องออกมา
“ฟางเลยพูดให้เขาเข้าใจกัน แล้วตกลงเขาดีกันหรือยัง ?”ฟางถามป็อปปี้
“ดีกันแล้ว โบว์ฝากมาขอบคุณด้วยนะ”ป็อปปี้พูด
“ก็ดีแล้ว ตอนนี้ไม่มีอะไรจะถามแล้วใช่มั้ย ? ฟางขอตัวนะฟางอยากพักผ่อน”ฟางพูดแล้วเข้าห้องไป

“พวกนายรู้เรื่องกันหมดแล้วใช่มั้ย ?”แก้วถามโทโมะ
“เรื่องอะไรแก้ว ?”โทโมะถาม
“เรื่องป็อปปี้กับโบว์”แก้วถาม
“อืมมมม”โทโมะตอบ
“ทำไมนายไม่บอกฉัน นายยังเห็นฉันเป็นแฟนนายอยู่หรือป่าว ?”แก้วถามโทโมะ
“โธ่แก้ว อย่าพึ่งโกรธสิ ก็ป็อปขอไว้อ่ะ ว่าอย่าบอกใคร ถ้าเรื่องมันบานปลายขึ้นมา เด็กจะเป็นอันตรายนะ”โทโมะพูดพร้อมทำหน้าอ้อนๆใส่แก้ว
“ไม่ต้องเอาพี่ป็อปมาอ้างเลยนะ”แก้วพูดแล้วหันหน้าหนีโทโมะไป
“ยัยแก้ว พี่ผิดเองอ่ะ โทโมะไม่เกี่ยวหรอก อย่าไปโกรธมันเลย”ป็อปปี้พูดพร้อมกับนั่งลงที่โซฟา
“แล้วพี่จะไม่ไปขอคืนดียัยฟางหรอ ?”แก้วถาม
“ไม่รู้สิ บางทีอาจจะต้องให้เป็นแบบนี้สักพัก”ป็อปปี้พูดพร้อมกับค่อยๆหลับตาลงด้วยความเหนื่อยล้า

วันต่อมา

“วันนี้สอบวันแรกตื่นเต้นจังๆ”เฟย์พูด
“ตื่นเต้นอะไรกันเฟย์ วันๆอ่านหนังสือบ้างป่ะเนี้ย ?”แก้วถาม
“ไม่อ่ะ อย่างเฟย์ฉลาดอยู่แล้ว ตกไม่กลัว กลัวไม่ตก ฮ่าๆๆ”เฟย์พูด
“ไปเข้าห้องสอบกันเถอะ”แก้วพูดแล้วเดินไปกับโทโมะ

3 วันผ่านไป
“ยะฮู้ สอบเสร็จแล้ววววว เย้ๆๆๆ”เฟย์ตะโกน
“ไปเที่ยวไหนกันดี ?”แก้วถาม
“น้ำตกไง เพราะครั้งที่แล้วไปทะเลมาแล้ว คราวนี้ตาเฟย์บ้าง”เฟย์พูด
“ก็ดีนะ ปลี่ยนบรรยากาศ ไปกันกี่วันดี ?”แก้วถาม
“1 อาทิตย์เลย ไหนๆก็ปิดเทอมแล้ว การบ้านก็ไม่มี เที่ยวให้หมดเลยยยย”ฟางพูด
“บ้าหรอ ? เอาเงินจากไหนมาเที่ยวกันเล่า ? ไม่ทำงานก็ไม่ได้เงินนะ”แก้วพูด
“ก็เอามาจากตู้นั้นไง เราแค่ไปกดจำนวนเงินเงินมันก็ออกมาแล้วไม่ใช่หรอ ?”เฟย์พูดพร้อมชี้ไปทางตู้เอทีเอ็ม
“บ้าหรอ?เฟย์ ตู้นั้นอ่ะ เราต้องมีบัตรถึงจะกดเอาเงินออกมาได้”แก้วพูด
“แล้วก็ถ้าในบัตรนั้นไม่มีเงินเราก็กดเอาออกมาไม่ได้นะ”โทโมะเสริม
“ง่าาาาาา ตอนนี้เฟย์กับฟางไม่มีตังค์เลยอ่ะ ทั้งเนื้อทั้งตัวมีแค่ 100 เอง”เฟย์พูด
“เอางี้เราไปทำงานกันดีมั้ย ? พอได้เงินเราค่อยไปเที่ยวมันก็ยังไม่สายนะ”แก้วพูด
“ทำงานหรอ ? ที่ไหนอ่ะ ?”ฟางถาม
“นั้นดิ คณะที่เราเรียนมันก็ไม่ใช่จะหางานช่วงปิดเทอมได้เลยนะ”เฟย์พูด

“มีสิ บริษัทพ่อฉันไง พ่อฉันผลิตกะเป๋าส่งออกแล้วก็นำเข้าด้วย”โทโมะเสนอ
“ก็ดีนะ แล้วเราจะเข้ายังไงอ่ะ ?”แก้วถาม
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันบอกพ่อให้ก็ได้”โทโมะพูดแล้วเดินไปโทรศัพท์หาพ่อ

สักพัก
“เฮ้ๆ มีข่าวดีมาบอกนะ พ่อฉันบอกว่ากำลังขาดคนพอดี เลยให้เราไปทำพรุ่งนี้เลย”โทโมะพูด
“จริงดิ ? แล้วใส่ชุดอะไรไปว่ะ ?”เขื่อนถาม
“พ่อบอกว่าให้พวกเราไปบ้านฉัน เพื่อไปเอาชุด แล้วคืนนี้ก็นอนนั้นเลย”โทโมะพูด

เมื่อมาถึงบ้านโทโมะ
“แม่แม่ พี่แก้วมาแล้วววว”ป็อปปี้เรียกแม่ของตนเมื่อเห็นว่าแก้วมาแล้ว
“อะไรกันป็อป แก้วหรือพี่กันแน่เนี้ยที่เป็นพี่ป็อปอ่ะ”โทโมะพูด
“อย่างอนเลยน้า พี่ชายสุดหล่อ เป็นธรรมดาที่แม่กับป็อปจะเห่อ พี่สะใภ้”ป็อปปี้พูดพร้อมมองไปทางแก้ว
“บ้า พี่ยังไม่เป็นเลยนะป็อป”แก้วพูด
“เดี๋ยวก็เป็นแหละ เพราะป็อปปี้กับคุณแม่จองพี่แก้วไว้ให้พี่โทโมะแล้วว”ป็อปปี้พูดพร้อมกับเดินมาควงแขนแก้วข้างหนึ่ง โทโมะข้างหนึ่ง
“มาแล้วหรอลูกๆ แม่เตรียมห้องไว้แล้วนะ มามา มากินข้าวกันเร็ว”แม่โทโมะพูด

ณ ห้องอาหาร
“โอ้โห กับข้าวเยอะจังเลยค่ะแม่”ป็อปปี้พูด
“แหมๆ เพื่อนหนูแก้วกับตาโทโมะมาข้างที่บ้านทั้งที ก็พิเศษหน่อยสิ”แม่พูดพร้อมกับนั่งลงที่หัวโต๊ะ
“หนูแก้วทานเยอะๆนะ เห็นมลบอกว่าของโปรดหนูทั้งนั้นเลย”แม่โทโมะพูด
“ขอบคุณค่ะ คุณแม่ กะจะถามอยู่พอดีว่ารู้หรือป่าวว่าทั้งหมดคือของโปรดแก้ว”แก้วพูด
“อะไรกันครับแม่ ทีผมอ่ะ ไม่เห็นจะมีของโปรดอะไรเลย รักแก้วมากกว่าอ่ะ”โทโมะพูดแบบงอนๆ
“แหมมม ก็น้องเขาเป็นว่าที่ลูกสะใภ้นี่น่า ต้องเอาใจดีดีหน่อย ถ้าเกิดเราดูแลเขาไม่ดีก็อดน่ะสิ”แม่โทโมะพูดแบบติดตลก
“ยัยนี่ไปไหนไม่ได้หรอกแม่ เพราะไม่มีใครคบแล้วล่ะ”โทโมะพูด
“พูดอะไรก็พูดไป เพราะตอนนี้ฉันได้ขึ้นแท่นเป็นลูกรักแทนนายแล้วนะ พี่โทโมะ โฮะๆๆๆๆ”แก้วพูดพร้อมตักข้าวเข้าปาก
“จริงสิ คุยกันอยู่แค่ 4 คน อีก 4 คนที่เหลือเงียบเหงาเลย หนูๆชื่ออะไรบ้างจ๊ะ ?”แม่โทโมะถามเฟย์ฟาง
“หนูชื่อเฟย์ค่ะ”เฟย์แนะนำตัว
“หนูชื่อฟางคะ”ฟางแนะนำตัว
“มีแฟนยังจ๊ะ ?”แม่โทโมะถาม
“นั่งข้างๆเขานั้นแหละครับแม่”โทโมะพูด
“มีแฟนกันหมดแล้ว ป็อปทำไมเรายังไม่มีล่ะลูก”แม่โทโมะหันมาแซวป็อปปี้
“แม่ขา ก็พี่โทโมะอ่าดิ หวงป็อปจะตาย ไม่ยอมให้ป็อปมีแฟน”ป็อปปี้อ้อนแม่
“พี่มีน้องสาวคนเดียวจะไม่หวงได้ไง ?”โทโมะพูด
“บางทีมันก็มากเกินไป”ป็อปปี้พูด
“เลิกเถียงกันเถอะ แล้วอีกสองหนุ่มละ ?”แม่โทโมะถาม
“ผมเขื่อนครับ แฟนเฟย์”เขื่อนแนะนำตัวเอง
“ผมป็อปปี้ครับ ลูกพี่ลูกน้องแก้ว”ป็อปปี้แนะนำตัวเอง
“อ๋อออ คนนี้นี่เองที่ไปต่างประเทศกับเราใช่มั้ย ? โทโมะ”แม่โทโมะถาม
“ครับคนนี้แหละ”โทโมะพูด
“อ้าว พี่ไม่ได้เป็นแฟนพี่ฟางแล้วหรอ ?”ป็อปปี้แทรกขึ้นมาเพราะเธอจำได้ว่า

ตอนที่เจอครั้งล่าสุดเค้าสองคนยังแนะนำตัวว่าเป็นแฟนกันอยู่เลย
“เอ่อออ...”ทั้งป็อปปี้และฟางต่างอึกอัก
“กินข้าวกันเถอะ อาหารเย็นหมดแล้ว”แก้วชวนเปลี่ยนเรื่อง
เมื่อทานอาหารเสร็จ
“สามสาวนอนห้องเดียวกันนะลูก”แม่โทโมะพูด
“ส่วนอีกสองหนุ่มนอนห้องตาโทโมะนะ”แม่โทโมะพูด
“พี่แก้ว ป็อปขอไปนอนด้วยได้มั้ยอ่ะ ป็อปนอนคนเดียวเหงามากเลย”ป็อปปี้พูด
“ว่าไงสองสาว ?”แก้วถามเฟย์ฟาง
“ยังไงก็ได้ ห้องก็กว้างดี ฟางไปดูมาเมื่อกี้”ฟางพูด
“เย้ๆๆ ป็อปไม่นอนเหงาแล้วววว เดี๋ยวป็อปไปเอาหมอนกับผ้าห่มมาก่อนนะคะ”ป็อปปี้พูดแล้ววิ่งเข้าห้องไป
“สาวๆ มาเอาชุดเร็ว”โทโมะเรียก

“โอ้โหววววววว!”เฟย์ฟางพูดพร้อมกัน
“เห้ยยยย!”แก้วร้องออกมา
“สวยจัง/ไม่นะ”ประโยคแรกเฟย์ฟางพูดส่วนประโยคที่สองแก้วพูด
“ทำไมแก้ว ไม่สวยวหรอ ?”แม่โทโมะถาม
“ไม่ใช่คะ คือแก้วไม่ถนัดชุดพวกนี้อ่ะค่ะ”แก้วพูด เพราะชุดที่ได้คือกระโปรงสีดำประมาณเข่า
เสื้อข้างในสีดำ และเสื้อข้างนอกเป็นแจ๊กเก๊ตสีขาว พร้อมกับรองเท้าส้นสูงหุ้มข้อสีขาว
“มันสวยดีออกนะแก้ว”เฟย์พูด
“สวยมันก็สวย แต่แก้วไม่ถนัดขอกางเกงไม่ได้หรอ ?”แก้วถามโทโมะ
“ไม่ได้นี้มันฟอร์มที่ป็อปปี้ออกแบบให้กับพนักงานพิเศษนะ”โทโมะพูด
“พี่แก้วไม่ชอบหรอค่ะ ?”ป็อปปี้ที่ลงมาพอดีถาม
พร้อมสีหน้าเศร้าๆ
“ไม่ใช่นะป็อป คือพี่ไม่ชอบ....”
“พี่แก้วไม่ชอบชุดที่ป็อปออกแบบจริงด้วยอ่ะ”ป็อปปี้พูดพร้อมกับน้ำตาที่กำลังเอ่อล้น
“ไม่ใช่ ไม่ใช่พี่ไม่ชอบชุดนี้แต่พี่ไม่ชอบใส่แบบนี้ต่างหาก พี่ไม่ชิน”แก้วพูด
“แต่ป็อปออกแบบชุดนี้มาเพื่อพวกพี่ๆทุกคนเพราะป็อปคิดว่าบางวันพี่อาจจะมาทำงานที่บริษัท”ป็อปปี้พูดพร้อมกับน้ำตาที่กำลังจะไหล
“ป็อปอย่าร้องสิ พี่ขอโทษนะ ถ้าป็อปออกแบบมาเพื่อพวกพี่ พี่ใส่ก็ได้ หยุดร้องนะๆ”

แก้วพูดพร้อมกอดป็อปปี้ไว้
“ฮือๆๆๆ”ป็อปปี้ร้องไห้ออกมาพร้อมกับส่งยิ้มไปให้พี่ชายและแม่
“เงียบนะ พี่ใส่แล้วๆ”แก้วพูด
“เราขึ้นห้องกันเถอะ”แก้วพูดพร้อมพาป็อปปี้ไป
“พี่แก้วขึ้นไปก่อนเถอะคะ ป็อปจะไปคุยกับพี่ชายเรื่องงานที่บริษัท”ป็อปปี้พูดแล้วเดินไป

“เป็นไง ? ฝีมือป็อป”ป็อปปี้ถามโทโมะ
“ดีมากไอ้น้อง แก้วอ่ะแพ้ทางน้ำตา”โทโมะพูด
“พี่ติดหนี้ป็อปไว้นะ อย่าลืม”ป็อปปี้พูด
“จ้า ยัยตัวแสบ ไปนอนเลยฝากดูแลแก้วด้วยล่ะ”โทโมะพูด
“พี่สะใภ้ป็อปซะอย่าง ป็อปดูแลดีอยู่แล้วล่ะ”ป็อปปี้พูดแล้วเดินไป

.....................................................................
เรื่องนี้ใกล้จะจบแล้วนะ
ฝากติดตามเรื่องใหม่ด้วยนะค่ะ