เมื่อไหร่ก็ใช่เธอ เพื่อนที่ฉันรู้ใจ

ตอนที่ 14 หางาน “ไม่ต้องแล้ว ฟางกลับมาแล้ว”แก้วพูด “แล้วฟางอยู่ไหน ?”ป็อปปี้ถาม “หลับอยู่ในห้องแก้วอ่ะ”แก้วพูด “จริงหรอ ? กลับมานานยัง ? แล้วฟางเป็นไงบ้าง ฟางเล่าอะไรให้ฟังบ้างมั้ย ?
ว่าฟางหายไปไหนมา แล้ว....”ป็อปปี้พูดมาเป็นชุด “พี่ป็อปพูดช้าๆ แก้วตอบไม่ทันแล้วเนี้ย อยากรู้ไปถามฟางเอง”แก้วพูดแล้วเดินไป ห้องของสามสาว “ฟางๆ ฟางอยู่ไหน ?”ป็อปปี้เรียก “พี่ป็อปแก้วก็บอกไปแล้วนะว่าฟางหลับอยู่อ่ะ จะตะโกนทำไม ?”แก้วต่อว่าพี่ชายตนเอง “พี่ลืมไปโทษที แล้วแก้วรู้มั้ยว่าฟางหายไปไหน ?”ป็อปปี้ถาม “ไม่รู้ฟางไม่ได้บอก พอฟางกลับมาฟางก็เข้ามาหลับเลย”แก้วพูดพร้อมกับนั่งเล่น IPAD
‘ไม่มีเธอก็ไม่อยากหายใจ ไม่มีแรงสั่งตัวเองเคลื่อนไหว...’
“ฮัลโหล โบว์หรอ ? มีอะไรหรือป่าว ?”ป็อปปี้ถามปลายสาย ‘พี่ป็อป ตอนนี้โบว์คืนดีกับแฟนโบว์แล้วนะ ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมานะค่ะ ฝากขอบคุณพี่ฟางด้วยนะค่ะที่มาพูดกับแฟนโบว์ให้อ่ะ รักกันนานๆนะค่ะ’ปลายสายพูด “เดี๋ยวโบว์ๆ”ป็อปปี้พูด “กะจะถามให้รู้เรื่องซะหน่อย วางสายซะแล้ว”ป็อปปี้พูด “โบว์ว่าไงว่ะ ?”โทโมะถาม “เค้าบอกว่าคืนดีกับแฟนแล้วว่ะ”ป็อปปี้พูด “ก็ดีแล้วนิ แล้วทำไมทำหน้าแบบนั้นว่ะ”เขื่อนพูด “ก็โบว์บอกว่าฟางคุยให้อ่ะ อะไรไม่รู้ พอจะถามก็วางสายไปแล้ว”ป็อปปี้อธิบาย
“อ่ะฟางมาพอดีเลย เล่ามาเดี๋ยวนี้นะว่าไปไหนมา ?”แก้วถามทันทีที่เห็นว่าฟางเดินออกมาจากห้องพอดี “ใจเย็นๆแก้ว เดี๋ยวฟางเล่านะ ตอนนี้ฟางขอกินน้ำก่อน”ฟางพูดแล้วเดินเข้าครัวไป เมื่อฟางกินเสร็จ
“มา ฟางพร้อมตอบแล้วใครอยากถามอะไรถามมาเลย”ฟางพูดพร้อมกับนั้งลงบนโซฟา “ใครทำอะไรฟางหรือป่าว ? ทำไมห้องมันเหมือนมีคนรื้อเลย”เฟย์ถาม “ก็ฟางหาของที่ได้มาจากแม่อยู่อ่ะ ฟางเหงาฟางเลยอยากดูของต่างหน้าจากแม่อ่ะ แต่ฟางจำไม่ได้ว่า
เอาไว้ไหนเลยรื้อหาทำห้องเละไปหมดเลย ขอโทษทีนะ”ฟางพูด “แล้วรอยเลือดล่ะ ?”แก้วถาม “อ๋ออ ฟางซุ่มซ่ามอ่ะ กำลังหาของอยู่ดีดี ล้วมือมันดันไปเกี่ยวกับอะไรสักอย่างมันแทงฟางพอดีเลือดเลยไหล”ฟางตอบแก้ว “แล้วฟางไปไหนมา ?”แก้วกับเฟย์ถามพร้อมกัน “พอดีว่ารู้สึกเหมือนมึนๆเลยกะว่าจะออกไปหาซื้อยาข้างนอกมากิน แล้วพอดีว่าฟางเป็นลมหมสติเพราะเสียเลือดพอดีมีคนไปส่งฟางที่โรงพยาบาลอ่ะ ตื่นมาอีกทีก็ตอนดึกๆอ่ะ”ฟางพูด “ใครไปส่งฟาง ?”แก้วถาม “น้องโบว์ พอดีว่าฟางกำลังจะออกไปจากมหาลัยพอดี แล้วน้องโบว์เค้าก็จะมาหาป็อปปี้พอดีอ่ะเลยเจอกัน”ฟางพูด “แล้วฟางปูดอะไรกับแฟนน้องโบว์เค้า”ป็อปปี้ถาม “ก็วันนั้นตอนที่โบว์พาฟางไปโรงพยาบาลอ่ะ ฟางตื่นมารอบนึงแล้วเห็นว่าน้องเขากำลังทะเลาะกับแฟนอยู่ เรื่องเด็กในท้อง เค้าบอกว่าเขารู้ความจริงแล้วว่าป็อปไม่ได้เป็นพ่อของเด็กเขาจะให้โบว์เอาเด็กออก” “ห๊า ?”แก้วกับเฟย์ร้องออกมา “ฟางเลยพูดให้เขาเข้าใจกัน แล้วตกลงเขาดีกันหรือยัง ?”ฟางถามป็อปปี้ “ดีกันแล้ว โบว์ฝากมาขอบคุณด้วยนะ”ป็อปปี้พูด “ก็ดีแล้ว ตอนนี้ไม่มีอะไรจะถามแล้วใช่มั้ย ? ฟางขอตัวนะฟางอยากพักผ่อน”ฟางพูดแล้วเข้าห้องไป “พวกนายรู้เรื่องกันหมดแล้วใช่มั้ย ?”แก้วถามโทโมะ “เรื่องอะไรแก้ว ?”โทโมะถาม “เรื่องป็อปปี้กับโบว์”แก้วถาม “อืมมมม”โทโมะตอบ “ทำไมนายไม่บอกฉัน นายยังเห็นฉันเป็นแฟนนายอยู่หรือป่าว ?”แก้วถามโทโมะ “โธ่แก้ว อย่าพึ่งโกรธสิ ก็ป็อปขอไว้อ่ะ ว่าอย่าบอกใคร ถ้าเรื่องมันบานปลายขึ้นมา เด็กจะเป็นอันตรายนะ”โทโมะพูดพร้อมทำหน้าอ้อนๆใส่แก้ว “ไม่ต้องเอาพี่ป็อปมาอ้างเลยนะ”แก้วพูดแล้วหันหน้าหนีโทโมะไป “ยัยแก้ว พี่ผิดเองอ่ะ โทโมะไม่เกี่ยวหรอก อย่าไปโกรธมันเลย”ป็อปปี้พูดพร้อมกับนั่งลงที่โซฟา “แล้วพี่จะไม่ไปขอคืนดียัยฟางหรอ ?”แก้วถาม “ไม่รู้สิ บางทีอาจจะต้องให้เป็นแบบนี้สักพัก”ป็อปปี้พูดพร้อมกับค่อยๆหลับตาลงด้วยความเหนื่อยล้า
วันต่อมา
“วันนี้สอบวันแรกตื่นเต้นจังๆ”เฟย์พูด “ตื่นเต้นอะไรกันเฟย์ วันๆอ่านหนังสือบ้างป่ะเนี้ย ?”แก้วถาม “ไม่อ่ะ อย่างเฟย์ฉลาดอยู่แล้ว ตกไม่กลัว กลัวไม่ตก ฮ่าๆๆ”เฟย์พูด “ไปเข้าห้องสอบกันเถอะ”แก้วพูดแล้วเดินไปกับโทโมะ
 
3 วันผ่านไป “ยะฮู้ สอบเสร็จแล้ววววว เย้ๆๆๆ”เฟย์ตะโกน “ไปเที่ยวไหนกันดี ?”แก้วถาม “น้ำตกไง เพราะครั้งที่แล้วไปทะเลมาแล้ว คราวนี้ตาเฟย์บ้าง”เฟย์พูด “ก็ดีนะ ปลี่ยนบรรยากาศ ไปกันกี่วันดี ?”แก้วถาม “1 อาทิตย์เลย ไหนๆก็ปิดเทอมแล้ว การบ้านก็ไม่มี เที่ยวให้หมดเลยยยย”ฟางพูด “บ้าหรอ ? เอาเงินจากไหนมาเที่ยวกันเล่า ? ไม่ทำงานก็ไม่ได้เงินนะ”แก้วพูด “ก็เอามาจากตู้นั้นไง เราแค่ไปกดจำนวนเงินเงินมันก็ออกมาแล้วไม่ใช่หรอ ?”เฟย์พูดพร้อมชี้ไปทางตู้เอทีเอ็ม “บ้าหรอ?เฟย์ ตู้นั้นอ่ะ เราต้องมีบัตรถึงจะกดเอาเงินออกมาได้”แก้วพูด “แล้วก็ถ้าในบัตรนั้นไม่มีเงินเราก็กดเอาออกมาไม่ได้นะ”โทโมะเสริม “ง่าาาาาา ตอนนี้เฟย์กับฟางไม่มีตังค์เลยอ่ะ ทั้งเนื้อทั้งตัวมีแค่ 100 เอง”เฟย์พูด “เอางี้เราไปทำงานกันดีมั้ย ? พอได้เงินเราค่อยไปเที่ยวมันก็ยังไม่สายนะ”แก้วพูด “ทำงานหรอ ? ที่ไหนอ่ะ ?”ฟางถาม “นั้นดิ คณะที่เราเรียนมันก็ไม่ใช่จะหางานช่วงปิดเทอมได้เลยนะ”เฟย์พูด
“มีสิ บริษัทพ่อฉันไง พ่อฉันผลิตกะเป๋าส่งออกแล้วก็นำเข้าด้วย”โทโมะเสนอ “ก็ดีนะ แล้วเราจะเข้ายังไงอ่ะ ?”แก้วถาม “ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันบอกพ่อให้ก็ได้”โทโมะพูดแล้วเดินไปโทรศัพท์หาพ่อ สักพัก “เฮ้ๆ มีข่าวดีมาบอกนะ พ่อฉันบอกว่ากำลังขาดคนพอดี เลยให้เราไปทำพรุ่งนี้เลย”โทโมะพูด “จริงดิ ? แล้วใส่ชุดอะไรไปว่ะ ?”เขื่อนถาม “พ่อบอกว่าให้พวกเราไปบ้านฉัน เพื่อไปเอาชุด แล้วคืนนี้ก็นอนนั้นเลย”โทโมะพูด
เมื่อมาถึงบ้านโทโมะ “แม่แม่ พี่แก้วมาแล้วววว”ป็อปปี้เรียกแม่ของตนเมื่อเห็นว่าแก้วมาแล้ว “อะไรกันป็อป แก้วหรือพี่กันแน่เนี้ยที่เป็นพี่ป็อปอ่ะ”โทโมะพูด “อย่างอนเลยน้า พี่ชายสุดหล่อ เป็นธรรมดาที่แม่กับป็อปจะเห่อ พี่สะใภ้”ป็อปปี้พูดพร้อมมองไปทางแก้ว “บ้า พี่ยังไม่เป็นเลยนะป็อป”แก้วพูด “เดี๋ยวก็เป็นแหละ เพราะป็อปปี้กับคุณแม่จองพี่แก้วไว้ให้พี่โทโมะแล้วว”ป็อปปี้พูดพร้อมกับเดินมาควงแขนแก้วข้างหนึ่ง โทโมะข้างหนึ่ง “มาแล้วหรอลูกๆ แม่เตรียมห้องไว้แล้วนะ มามา มากินข้าวกันเร็ว”แม่โทโมะพูด
 
ณ ห้องอาหาร “โอ้โห กับข้าวเยอะจังเลยค่ะแม่”ป็อปปี้พูด “แหมๆ เพื่อนหนูแก้วกับตาโทโมะมาข้างที่บ้านทั้งที ก็พิเศษหน่อยสิ”แม่พูดพร้อมกับนั่งลงที่หัวโต๊ะ “หนูแก้วทานเยอะๆนะ เห็นมลบอกว่าของโปรดหนูทั้งนั้นเลย”แม่โทโมะพูด “ขอบคุณค่ะ คุณแม่ กะจะถามอยู่พอดีว่ารู้หรือป่าวว่าทั้งหมดคือของโปรดแก้ว”แก้วพูด “อะไรกันครับแม่ ทีผมอ่ะ ไม่เห็นจะมีของโปรดอะไรเลย รักแก้วมากกว่าอ่ะ”โทโมะพูดแบบงอนๆ “แหมมม ก็น้องเขาเป็นว่าที่ลูกสะใภ้นี่น่า ต้องเอาใจดีดีหน่อย ถ้าเกิดเราดูแลเขาไม่ดีก็อดน่ะสิ”แม่โทโมะพูดแบบติดตลก “ยัยนี่ไปไหนไม่ได้หรอกแม่ เพราะไม่มีใครคบแล้วล่ะ”โทโมะพูด “พูดอะไรก็พูดไป เพราะตอนนี้ฉันได้ขึ้นแท่นเป็นลูกรักแทนนายแล้วนะ พี่โทโมะ โฮะๆๆๆๆ”แก้วพูดพร้อมตักข้าวเข้าปาก “จริงสิ คุยกันอยู่แค่ 4 คน อีก 4 คนที่เหลือเงียบเหงาเลย หนูๆชื่ออะไรบ้างจ๊ะ ?”แม่โทโมะถามเฟย์ฟาง “หนูชื่อเฟย์ค่ะ”เฟย์แนะนำตัว “หนูชื่อฟางคะ”ฟางแนะนำตัว “มีแฟนยังจ๊ะ ?”แม่โทโมะถาม “นั่งข้างๆเขานั้นแหละครับแม่”โทโมะพูด “มีแฟนกันหมดแล้ว ป็อปทำไมเรายังไม่มีล่ะลูก”แม่โทโมะหันมาแซวป็อปปี้ “แม่ขา ก็พี่โทโมะอ่าดิ หวงป็อปจะตาย ไม่ยอมให้ป็อปมีแฟน”ป็อปปี้อ้อนแม่ “พี่มีน้องสาวคนเดียวจะไม่หวงได้ไง ?”โทโมะพูด “บางทีมันก็มากเกินไป”ป็อปปี้พูด “เลิกเถียงกันเถอะ แล้วอีกสองหนุ่มละ ?”แม่โทโมะถาม “ผมเขื่อนครับ แฟนเฟย์”เขื่อนแนะนำตัวเอง “ผมป็อปปี้ครับ ลูกพี่ลูกน้องแก้ว”ป็อปปี้แนะนำตัวเอง “อ๋อออ คนนี้นี่เองที่ไปต่างประเทศกับเราใช่มั้ย ? โทโมะ”แม่โทโมะถาม “ครับคนนี้แหละ”โทโมะพูด “อ้าว พี่ไม่ได้เป็นแฟนพี่ฟางแล้วหรอ ?”ป็อปปี้แทรกขึ้นมาเพราะเธอจำได้ว่า
ตอนที่เจอครั้งล่าสุดเค้าสองคนยังแนะนำตัวว่าเป็นแฟนกันอยู่เลย “เอ่อออ...”ทั้งป็อปปี้และฟางต่างอึกอัก “กินข้าวกันเถอะ อาหารเย็นหมดแล้ว”แก้วชวนเปลี่ยนเรื่อง เมื่อทานอาหารเสร็จ “สามสาวนอนห้องเดียวกันนะลูก”แม่โทโมะพูด “ส่วนอีกสองหนุ่มนอนห้องตาโทโมะนะ”แม่โทโมะพูด “พี่แก้ว ป็อปขอไปนอนด้วยได้มั้ยอ่ะ ป็อปนอนคนเดียวเหงามากเลย”ป็อปปี้พูด “ว่าไงสองสาว ?”แก้วถามเฟย์ฟาง “ยังไงก็ได้ ห้องก็กว้างดี ฟางไปดูมาเมื่อกี้”ฟางพูด “เย้ๆๆ ป็อปไม่นอนเหงาแล้วววว เดี๋ยวป็อปไปเอาหมอนกับผ้าห่มมาก่อนนะคะ”ป็อปปี้พูดแล้ววิ่งเข้าห้องไป “สาวๆ มาเอาชุดเร็ว”โทโมะเรียก “โอ้โหววววววว!”เฟย์ฟางพูดพร้อมกัน “เห้ยยยย!”แก้วร้องออกมา “สวยจัง/ไม่นะ”ประโยคแรกเฟย์ฟางพูดส่วนประโยคที่สองแก้วพูด “ทำไมแก้ว ไม่สวยวหรอ ?”แม่โทโมะถาม “ไม่ใช่คะ คือแก้วไม่ถนัดชุดพวกนี้อ่ะค่ะ”แก้วพูด เพราะชุดที่ได้คือกระโปรงสีดำประมาณเข่า เสื้อข้างในสีดำ และเสื้อข้างนอกเป็นแจ๊กเก๊ตสีขาว พร้อมกับรองเท้าส้นสูงหุ้มข้อสีขาว “มันสวยดีออกนะแก้ว”เฟย์พูด “สวยมันก็สวย แต่แก้วไม่ถนัดขอกางเกงไม่ได้หรอ ?”แก้วถามโทโมะ “ไม่ได้นี้มันฟอร์มที่ป็อปปี้ออกแบบให้กับพนักงานพิเศษนะ”โทโมะพูด “พี่แก้วไม่ชอบหรอค่ะ ?”ป็อปปี้ที่ลงมาพอดีถาม พร้อมสีหน้าเศร้าๆ “ไม่ใช่นะป็อป คือพี่ไม่ชอบ....” “พี่แก้วไม่ชอบชุดที่ป็อปออกแบบจริงด้วยอ่ะ”ป็อปปี้พูดพร้อมกับน้ำตาที่กำลังเอ่อล้น “ไม่ใช่ ไม่ใช่พี่ไม่ชอบชุดนี้แต่พี่ไม่ชอบใส่แบบนี้ต่างหาก พี่ไม่ชิน”แก้วพูด “แต่ป็อปออกแบบชุดนี้มาเพื่อพวกพี่ๆทุกคนเพราะป็อปคิดว่าบางวันพี่อาจจะมาทำงานที่บริษัท”ป็อปปี้พูดพร้อมกับน้ำตาที่กำลังจะไหล “ป็อปอย่าร้องสิ พี่ขอโทษนะ ถ้าป็อปออกแบบมาเพื่อพวกพี่ พี่ใส่ก็ได้ หยุดร้องนะๆ”
แก้วพูดพร้อมกอดป็อปปี้ไว้ “ฮือๆๆๆ”ป็อปปี้ร้องไห้ออกมาพร้อมกับส่งยิ้มไปให้พี่ชายและแม่ “เงียบนะ พี่ใส่แล้วๆ”แก้วพูด “เราขึ้นห้องกันเถอะ”แก้วพูดพร้อมพาป็อปปี้ไป “พี่แก้วขึ้นไปก่อนเถอะคะ ป็อปจะไปคุยกับพี่ชายเรื่องงานที่บริษัท”ป็อปปี้พูดแล้วเดินไป “เป็นไง ? ฝีมือป็อป”ป็อปปี้ถามโทโมะ “ดีมากไอ้น้อง แก้วอ่ะแพ้ทางน้ำตา”โทโมะพูด “พี่ติดหนี้ป็อปไว้นะ อย่าลืม”ป็อปปี้พูด “จ้า ยัยตัวแสบ ไปนอนเลยฝากดูแลแก้วด้วยล่ะ”โทโมะพูด “พี่สะใภ้ป็อปซะอย่าง ป็อปดูแลดีอยู่แล้วล่ะ”ป็อปปี้พูดแล้วเดินไป.....................................................................เรื่องนี้ใกล้จะจบแล้วนะฝากติดตามเรื่องใหม่ด้วยนะค่ะ