So What ?? นายจะรักฉันได้ไหม '
7.0
5) เห็นแล้วช่างเจ็บปวด Tt '
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความวันนี้เป็นวันจันทร์สัปดาแรกของการเปิดเรียน
"เอ่อ กวิน สุมดที่นายยืมฉันไปล่ะมันอยู่ที่ไหน วันนี้ฉันต้องเอามันไปส่งนะ"
ฉันเดินเข้าไปเอาสุด หลังจากที่มันอยู่กับกวินมามากพอแล้ว ' แล้วมันดก็ถึงกำหนดส่งแล้วด้วย ><
"ตามฉันมาสิ มันอยู่ในกระเป๋านักเรียนน่ะ"
ฉันเดินตามเค้าไปที่กระเป๋า แล้วก็เจอหวายเข้า
"เฮ้ กวิน หนมจีน วันนี้เราไปนั่งกินข้าวด้วยกันน้ะ วันนี้ฉันว่างซ้อมน่ะ"
ทุกคนอาจจะงง ว่าซ้อมอะไร คือ ยัยนี้ต้องซ้อมประกวดดาวโรงเรียนน่ะ เพราะทุกทุกปี มันต้องแข่งน้ะ จะมีแต่ผู้หญิงสวย ๆ มากันทีไรมีขอเบอร์กันทุกที แล่ะ '
"โอเค เลยยัยหมู วันนี้ว่างซ้อมเรอะ"
กวิน ไม่ว่าหวายจะชวนอะไรหมอนี่ไม่เคยปฏิเสธน่ะ ผิดกับฉันชวนอะไรหมอนี่ได้แต่บอกว่าดูก่อน ถ้าหมอนี่ว่างก็จะไปกับฉัน แต่กับหวายว่างรึไม่ว่างเค้าก็พร้อมที่จะสละเวลา ฉันมันคงไม่สำคัญพอน่ะ
"ก็วันนี้ไม่มีซ้อมไง เลยว่างมาชวนไปด้วยกันน่ะ ^^"
หวายตอบ ด้วยใบหน้ายิ้มแย้มจริงๆยัยนี่ก็ร่าเริงอยู่แล้วแหละ
"ดีจังเลยน้ะ ได้อยู่พร้อมน่ากันสักที เราสามคน"
ดูเหมือนตากวินจะดีใจจนเนื้อเต้นเลยล่ะ
"หนมจีน ว่าไงไปไหม"
หวายถามฉัน ฉันจะไปทำไมล่ะไปให้ใจตัวเจ็บเจ็บน่ะเหรอ ไม่มีทาง !!
"ไม่ดีกว่า ฉันติดรายงานน่ะ"
ฉันฝืนยิ้ม ทั้งที่ในใจอยากจะตายซะจริง Tt '
"ว้า น่าเสียดายน้ะ กะว่าจะได้กินข้าวพร้อมน่ากันแล้วเชียว"
กวิน พูดขึ้นเบา ๆ
"ไม่เป็นไรหรอก เธอไปกันสองคนแหละดีแล้ว ฉันจะได้ทำงานซะให้เสร็จ ๆ "
"งั้นเดี๋ยวเจอกันตอนเย็นน้ะ^^"
หวายบอกฉัน
"โอเคจ้ะ"
ตอนนี้ฉันทำอะไรไม่ถูก ฉันเสียใจ เสียใจมาก ที่ฉันไม่ได้เป็นคนคนนั้น คนที่ต้องเดินข้างกวินในวันนี้ คนที่คุยหยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน
ฉันเหลียวหลังมอองไปเห็นกวินกับหวายเดินคู่กันไป คุยหยอกล้ออย่างมีความสุข ส่วนฉันต้องเดินคนเดียว เดินอ้างว้าง ฉันร้องไห้จะเป็นครึ่งชั่วโมงแล้ว '
"เอ่อ กวิน สุมดที่นายยืมฉันไปล่ะมันอยู่ที่ไหน วันนี้ฉันต้องเอามันไปส่งนะ"
ฉันเดินเข้าไปเอาสุด หลังจากที่มันอยู่กับกวินมามากพอแล้ว ' แล้วมันดก็ถึงกำหนดส่งแล้วด้วย ><
"ตามฉันมาสิ มันอยู่ในกระเป๋านักเรียนน่ะ"
ฉันเดินตามเค้าไปที่กระเป๋า แล้วก็เจอหวายเข้า
"เฮ้ กวิน หนมจีน วันนี้เราไปนั่งกินข้าวด้วยกันน้ะ วันนี้ฉันว่างซ้อมน่ะ"
ทุกคนอาจจะงง ว่าซ้อมอะไร คือ ยัยนี้ต้องซ้อมประกวดดาวโรงเรียนน่ะ เพราะทุกทุกปี มันต้องแข่งน้ะ จะมีแต่ผู้หญิงสวย ๆ มากันทีไรมีขอเบอร์กันทุกที แล่ะ '
"โอเค เลยยัยหมู วันนี้ว่างซ้อมเรอะ"
กวิน ไม่ว่าหวายจะชวนอะไรหมอนี่ไม่เคยปฏิเสธน่ะ ผิดกับฉันชวนอะไรหมอนี่ได้แต่บอกว่าดูก่อน ถ้าหมอนี่ว่างก็จะไปกับฉัน แต่กับหวายว่างรึไม่ว่างเค้าก็พร้อมที่จะสละเวลา ฉันมันคงไม่สำคัญพอน่ะ
"ก็วันนี้ไม่มีซ้อมไง เลยว่างมาชวนไปด้วยกันน่ะ ^^"
หวายตอบ ด้วยใบหน้ายิ้มแย้มจริงๆยัยนี่ก็ร่าเริงอยู่แล้วแหละ
"ดีจังเลยน้ะ ได้อยู่พร้อมน่ากันสักที เราสามคน"
ดูเหมือนตากวินจะดีใจจนเนื้อเต้นเลยล่ะ
"หนมจีน ว่าไงไปไหม"
หวายถามฉัน ฉันจะไปทำไมล่ะไปให้ใจตัวเจ็บเจ็บน่ะเหรอ ไม่มีทาง !!
"ไม่ดีกว่า ฉันติดรายงานน่ะ"
ฉันฝืนยิ้ม ทั้งที่ในใจอยากจะตายซะจริง Tt '
"ว้า น่าเสียดายน้ะ กะว่าจะได้กินข้าวพร้อมน่ากันแล้วเชียว"
กวิน พูดขึ้นเบา ๆ
"ไม่เป็นไรหรอก เธอไปกันสองคนแหละดีแล้ว ฉันจะได้ทำงานซะให้เสร็จ ๆ "
"งั้นเดี๋ยวเจอกันตอนเย็นน้ะ^^"
หวายบอกฉัน
"โอเคจ้ะ"
ตอนนี้ฉันทำอะไรไม่ถูก ฉันเสียใจ เสียใจมาก ที่ฉันไม่ได้เป็นคนคนนั้น คนที่ต้องเดินข้างกวินในวันนี้ คนที่คุยหยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน
ฉันเหลียวหลังมอองไปเห็นกวินกับหวายเดินคู่กันไป คุยหยอกล้ออย่างมีความสุข ส่วนฉันต้องเดินคนเดียว เดินอ้างว้าง ฉันร้องไห้จะเป็นครึ่งชั่วโมงแล้ว '
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ