So What ?? นายจะรักฉันได้ไหม '
BeautyGril
6) ความเศร้าในใจยังไม่จาง Tt '
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความนี่เป็นวันที่สองแล้ว ที่ฉันยังไม่เลิกเศร้าใจเรื่องกวินกับหวายฉันร้องไห้ทั้งคืนจนเช้านี้ตาบวมตุ่ยแล้ว
โชคดีที่ฉันเช่าห้องอยุ่คนเดียว แม่อยุ่ต่างจังหวัดไอย่างนั้นแม่ฉันโวยวายบ้านแตกแน่ เพราะสภาพหน้าฉันตอนนี้ยิ่งกว่า ศพ !!
เมื่อมาถึงโรงเรียน 07.12 น.
ฉันเห็นหวายกับกวินนั่งอ่านหนังสือด้วยกันสลับกับคุยหยอกล้อบ้าง เจ็บค่ะ ! Tt '
ฉันกำลังคิดออยู่ว่าจะเข้าไปทักเค้าทั้งสองดีมั้ย ' ??
แต่คิดยังไม่ทันถึงไหนหวายก็หันมาเห็นฉันพอดี ให้ตายสิ !!!
"อ้าว ! หนมจีนมาแล้วหรอ มานั่งก่อนสิ ^^"
ยัยนี่ร่าเริงได้ตลอดอยู่แล้วล่ะ
"อืม ไปสิจ้ะ ^^"
ฉันส่งยิ้มไปให้ หวาย แล้วเดินตามไปนั่ง เจอกวินนั่งอยุ่ภาพเมื่อวานก็เด่นชัดขึ้นอีกครั้ง ให้ตายสิ แนอยากจะลืมมันซะแต่ก็ทำไม่ได้ Tt '
"เฮ้ ยัยฟูเมื่อวานไม่เจอกันทั้งวันเลยน้ะ"
กวิน เงยหน้าถามฉันหลังจากนั่งเงียบอยู่นาน '
"ก้ไม่เจอสิ คนเค้ามีงานทำน้ะย้ะ"
ฉันเหนื่อย เหนื่อยที่ต้องนั่งปั้นหน้าทำเป็นร่าเริง เหนื่อยที่ต้องทำเป็นคนมีความสุขในเวลานี้เหลือเกิน Tt '
"เฮ้ เดี๋ยวเลยยัยฟู"
อะไรร้องซะตกใจ อย่าบอกน้ะว่าเค้าสังเกตเห็นตาฉันน่ะ ไม่จริง งง
ฉันรีบก้มหน้าหลบทันที เดี๋ยวเค้ารุ้ว่าฉันแอบชอบเค้าทำไงล่ะ
"อย่ามาก้มหนี ฉันเห็นหมดแล้ว"
เห๋นทำไม แก้ตัวไม่ออกเลยทีนี้ Tt ' อยากมุดดินหนี !!!
"ฟังฉันแล้วตอบคำถามฉัน !"
พระเจ้า ! ตอนหมอนี่ทำหน้าตาจริงจังช่างน่ากลัวเสียนี่กระไร แล้วใครจะไม่ตอบคุณท่านล่ะ ถ้าไม่ตอบฉันตายแน่ !!!
"ว่ามาสิ"
ฉันกระเดือกพูดออกไป '
"ตาเธอไปทำอะไรมา เธอร้องไห้ทำไม"
เอ้า เอาแล้ว เอาแล้วเอายังไงดีล่ะทีนี้
"ก้..ก็. อ่อ ฉันทำแหวนประจำตระกูลหายน่ะ เลยร้องไห้หนักเข้าไปใหญ่ แต่ตอนนี้ฉันเจอแล้วล่ะดูสิ ^^"
ฉันพูดพร้อมชู แหวนให้เค้าดู ที่จริงมันก็ไม่หายไปไหนหรอก ฉันแก้ตัวน่ะ
"ฉันเชื่อเธอได้หรอ ' ?? "
ถามยังงั้ยทำไมกันน้ะ ' ?? อิตาบ้าขี้สงสัยจริง
"เออน่ากวิน เชื่อเหอะคนอย่างหนมจีนไม่เคยโกหกร่อกน้ะ ^^ "
โชคดี ยัยนี่ช่วยพอดี หลังจากที่เงียบอยู่นาน '
"โอเค ยัยหมูตอนถ้าเธอบอกฉันก็จะเชื่อเธอ ^^ "
กวิน เปลี่ยนสีหน้าจากจริงจังเป็นยิ้มเขิน สงสัยเค้าจะชอบหวายจริงๆแล่ะ Tt '
"งั้นฉันไปก่อนน้ะ"
ฉันคงไม่อยู่แล้ว เดี๋ยวน้ำตาไหลน่ะ
"รีบไปไหนล่ะ"
กวินกับหวายถามขึ้นพร้อมกัน
"คืองานที่ค้างยังไม่เสร็จน่ะ ฉันมานั่งเพลินจนลืมเวลาเลย"
ฉันตอบกลับไปน้ำตามันจะไอกแล้วน้ะนี่น้ะ Tt'
"อย่างงั้นหรอ"
หวาย บอก
"วันนี้ฉันคงไปนั่งกินข้าวกับพวกเธอไม่ได้น้ะ ฉันมีซ้อม"
หวายบอก
"อืม.."
กวินตอบสีหน้าเศร้าสร้อย
"ฝากเธอดูแลตานี่หน่อยน้ะ ยิ่งต๊องอยู่^^"
หวายพูดกับฉัน
"โอเค เดี๋ยวจะเคลียให้ ^^"
ฉันฝืนยิ้ม
"ฉันไปก่อนน้ะ กวินตอนเที่ยงเจอกัน"
ฉันบอกกับกวิน
"อืม ไปเถอะแล้วเจอกัน ยัยฟู ^^"
เค้าตอบด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม แต่แววตาของเค้าไม่ได้ยิ้มไปด้วยเลยเค้าเสียใจที่หวายไม่ว่างกินข้าวกับเค้า รึเสียใจที่หวายใหห้ฉันดูแลเค้ากันแน่ ' ??
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
